omdat het sociaal aanvaard is

[albatros]

Goeie morgen allemaal,

Een tijdje al lees ik mee. Nu wil ik me graag aan julie even voorstellen.

Ben een 35 jarige man die op 1 juni al gestopt is met alcohol.

De sociale kring waar een groot deel van mijn vrije tijd aan opgaat, is er een waar het vrij normaal is om alcohol te drinken. Niemand ziet het als problematisch gebruik maar

eerder als een sociaal gebeuren. Ontelbare keren ben ik na een avondje op cafe miserabel

wakker geworden. Ooit wekelijks, ooit 'slecht' 1 keer per maand. In vergelijking met

anderen hier, is dat waarschijnlijk 'klein bier' :-) Het waren echt binge drinking toestanden. Vanaf een paar biertes, is er geen rem meer. En ook dat mag beschouwd worden als problematisch, vandaar.

Al vaker speelde het idee om de alcohol maar te laten voor wat het was. De gewoontes en gebruiken in mijn sociaal leven maken dat echter niet gemakkelijk. Komt daar nog bij dat ik een goede job heb, graag en regelmatig sport, ... Ogenschijnlijk dus niet echt reden om te stoppen. Naast het regelmatig moeten missen van een dagje door een kater en het daarmee gepaard gaande depressieve gevoel, denk ik op deze leeftijd toch ook al wel eens aan later. Oud worden begint op jonge leeftijd wordt wel eens gezegd. Lichamelijk heb ik geen klachten behalve een klein beetje overgewicht.

1 juni heb ik bewust gekozen. Die dag werd ik wakker met een kater. Voor mezlf maakte ik het voornemen om er op m'n 35e maar eens mee te stoppen. Het is een mooie periode geweest maar nu is het tijd voor wat anders. Verjaardag is pas effectief op het einde van de maand. Dan zijn er al 4 weken achter de rug en is het begin al gemaakt.

Het werken aan de kilo's komt volgende maand ook op gang. Wil het rustig aanpakken want nieuwe gewoontes aankweken lukt mij best stap per stap. Het is nl. kwestie om de juiste balans te vinden en het vol te kunnen houden he.

Soms vrees ik wel eens voor de sociale druk. Als ik lang genoeg volhou, dan gaan de

vrienden wel gewoon raken aan het idee dat ik niet meer drink. Toch is dat even een periode waar ik door zal moeten.

Dus als jullie tips hebben, dan zijn die altijd welkom.

Verder wens ik iedereen succes met zijn/haar voornemens.

[Lieselot]

Knap van je! Keep going! ????

[albatros]

Vandaag een avondje doorgebracht in de stamkroeg met een aantal vrienden. Er kwam weer aardig wat bier aan te pas. Maar niet voor mij. Vooral in het begin wel even de boot moeten afhouden. Nuchter besef je echt duidelijk dat op een bepaald moment de avond enkel nog later wordt maar niet meer beter. Het moment waarop je vaststelt dat alles weer zowat gezegd is. Wanneer alles weer is bijgepraat, is het moment om huiswaarts te gaan. Even tanden bijten, netjes afscheid genomen van iedereen en eens in de wagen weet je dat je de juiste beslissing hebt genomen.

Nu wel dubbel fier. Morgen dus fris weer aan de dag beginnen. Dat is ooit al wel eens anders geweest :-)

Aan ieder van jullie een fijne nachtrust gewenst en ook morgen weer succes met jullie voornemens!!

Slaapwel

[Hanneke]

Hoi Albatros,

Gefeliciteerd met je besluit en dat je het al een paar weken volhoudt!

Maak je het jezelf niet erg moeilijk door de drank ( vrienden) nu op te zoeken? Is het niet gemakkelijker daar een poosje afstand van te nemen? Ja, ik begrijp het is moeilijk je sociale leven ook nog eens zomaar om te gooien. Maar mij zou het op deze manier niet lukken. Maar: het belangrijkste eerst.

Neemt niet weg dat ik het knap vind dat het je nu gelukt is hoor!!!

Ik wens je veel succes!

[Lytse]

Albatros, van mij hier ook nog even van harte welkom. Goed dat je de koe bij de hoorns hebt gevat. Het zal niet gemakkelijk zijn, maar ik vind het knap van je dat je de eerste avond in het café tot een goed einde hebt gebracht op deze manier. Ze wennen er wel aan.

Hou vol hoor.

Lytse.

[lady jane]

welkom hier Albatros

ik las net dat de meeste erkende soorten

met uitsterven worden bedreigd.

een sterke zeevogel

met giga spanwijdte van vleugels.

Laat jouw proces een voorbeeld zijn

hoe sterke grootse mensen

met een drankprobleem

survivors zijn

en overleven:heart:

[MP]

Hoi Albatros,

Ik herken me zeer in jouw verhaal. Ik ben een man van 38, getrouwd, sport graag en had tot voor kort een redelijk goede baan maar ben helaas dit jaar weggereorganiseerd. Ook mijn vrienden zijn het gewoon om flink te drinken en ik probeer ermee te stoppen. Nu wil ik graag even mijn ervaring met je delen, wie weet hebben we er iets aan.

Mijn drinkgedrag bestond uit regelmatig doorzakken, soms wekelijks, soms maandelijks. Als twintiger wat vaker dan als dertiger. Doordeweeks kon ik prima zonder, maar ik haalde dat in het weekend meestal wel weer in.. Op zich had ik daar geen probleem mee. Ik dronk lekker mee, lang leve de lol en je leeft maar 1 keer, dus neem het ervan. De rem is echter zoek en maat houden is er niet meer bij. Vorig jaar heb ik een flink aantal keer gezegd dat ik zou minderen. Maximaal 3 per dag en alleen in het weekend. Dat ging dan een week of 4 goed en dan moest ik zo nodig weer een keer tot het gaatje. Ook als ik in mijn eentje was. Mijn vrouw had er ondertussen een groot probleem mee en ik ben dat ook in gaan zien. Toen heb ik me aangemeld bij ADB en hebben mijn vrouw en ik een aantal systeemgesprekken gehad. Dat heeft een boel inzicht opgeleverd.

Toch heb ik ervaren -en nog steeds- dat het niet zo gemakkelijk is om de omschakeling te maken. Vanaf begin dit jaar heb ik afgesproken niet meer te drinken. Als de rem defect is, is dit volgens mij de enige logische conclusie. Sindsdien heb ik toch twee keer gedronken. De eerste keer na 1 maand alcoholvrij te zijn geweest, de tweede keer na ruim 4 maanden en dat was van de week... Ik baal enorm, ik was juist goed op weg. Ik snap zelf niet goed waarom ik gedronken heb. Het vertrouwen van mijn vrouw begon ik terug te winnen en ook mijn zelfvertrouwen was gegroeid. Nu loop ik toch weer een flinke deuk op. Ik word zo'n enorme klojo van drank, ik vertel de waarheid niet meer en loop stiekem te doen. En achteraf ben ik minstens een week behoorlijk depri.

Toch ben ik niet geheel ontevreden over de afgelopen tijd. Ruim vier maanden alcoholvrij zie ik mijn vrienden nog niet doen... Maar goed, ik ben dan ook degene die er een probleem mee heeft, zij niet. Ik ontwikkel door dit soort acties een antipathie voor alcohol en ben gemotiveerd om opnieuw te beginnen met niet drinken. Het is belangrijk dat ik mezelf scherp houd en over 4 maanden nog steeds scherp en gemotiveerd ben. Geen/Weinig alcohol in huis is trouwens ook een must voor mij.

Tot zover mijn verhaal. Denk er vooral niet te licht over. Alcohol zit enorm verweven in onze cultuur en je komt het overal tegen. De sociale druk waar je het over hebt is groot.

Succes met je voornemens!

[lady jane]

Dat laatste klopt

en blijft dus een aandachtspunt,

ook hier na 4 jaar nog.

welkom hier MP! en zeker zijn

jouw droge maanden niet weg

zij vormen de nieuwe basis

waarop je verder gaat op je adb-pad.

[albatros]

Sorry voor de late reactie MP. Op een of andere manier is jouw berichtje hier me ontgaan.

Als ik jou was, zou ik toch vooral meenemen dat je het 4 maanden hebt gekunnen. Falen zit niet in de misstap (we zijn allemaal mensen) maar in het opgeven.

Ook mensen die geen probleem hebben met alcohol, of denken er geen te hebben, gaan al eens over de schreef, toch? En het venijn met die drank is natuurlijk dat het dan gewoon sociaal aanvaard is. "Die grappige oom Hans is er weer stevig ingevlogen"

Wat je schrijft over je vrienden, herken ik heel erg. Maar inderdaad, zolang zij het niet beschouwen als een probleem, is er geen probleem. In onze groep, zwermen er ondertussen toch al een heel aantal stilaan uit. Wat je ziet gebeuren is dat de frequentie mindert, doorgaans met het krijgen van een serieuze relatie, trouwen, kinderen, ...

In die context kan je het dus perfect aanzien als iets dat er wel uitgroeit. Zelf heb ik echter tot op heden geen relatie die is blijven duren. In het leven verandert er wel wat waardoor je wat meer verantwoordelijkheid krijgt. Je gaat aan het werk en de uitspattingen moeten al wat beter gepland worden. Als je dan op een bepaalde leeftijd komt, en het aantal vertrouwde gezichten in de kroeg (of de frequentie dat je ze ziet) wordt minder, dan maak ik mezelf toch wel de bedenking dat het ook voor mij stilaan klaar is. Want uit verveling of gewoonte blijven drinken, dat is een goeie voedingsbodem om een echte verslaving op te bouwen. In de kroeg heb ik wel eens de reactie gekregen van "ga je nu al, je hebt morgen toch niets te doen"

Op de korrel genomen, vind ik het vanuit jezelf stoppen een gezondere situatie. Stel even dat je op latere leeftijd komt. Omdat niemand weet wat er je nog te wachten staat, is het dus best mogelijk dat je ooit weer gaat scheiden, je kinderen het huis uit zijn of noem maar wat. Ga je dan ook maar weer aan de drank?

Het gegeven dat je bent weg gereorganiseerd, is helemaal niet leuk. Het is misschien makkelijk gezegd maar probeer de uitdaging die eraan zit aan te gaan. Laat dat soort tegenslag jou niet uit je evenwicht brengen. Nadien geeft het zoveel voldoening als je kan zeggen: "ook dat heeft mij niet klein gekregen"

Bedankt voor je bericht. Het is fijn om te merken dat er nog mensen zijn met een gelijkaardige situatie.

Dit forum is trouwens een enorme steun.

grtjs

[albatros]

Goeie morgen iedereen,

Laatste post is alweer een weekje geleden ofzo. Dus even een update. Drukke werkweek achter de rug. Zelfs weinig tijd om hier te volgen. Vrijdag dus rustig thuis, geen cafe. Gisteren voormiddag aan huis wat opruimen enz. en namiddag verjaardagsfeest. Netjes de alco links laten liggen. Bij het dessert kwam er ijswijn op tafel. Nog nooit van gehoord maar ook niet van geproefd. Daarna nog even door naar de stamkroeg. Had al snel door dat het daar ofwel niet leuk ging worden, ofwel er alco aan te pas moest komen. Daarom snel terug vertrokken.

Vanmorgen fris weer op. Wat heerlijk toch en al helemaal met dit weer. Gisteren ook al. Luxe!

Vanmiddag ga ik de draad weer opnemen met bewegen/afvallen.

Maak er een mega zondag van

grtjs

[Dylan]

Goede morgen albatros.

Gek genoeg maakt je bericht me op dit moment een beetje melancholisch. Niet zo zeer vanuit de gedachte: "was ik nog maar 35", maar toch ben ik min of meer stinkend jaloers.

Wat zou mijn leven anders verlopen zijn wanneer ik op die leeftijd tot een zelfde inzicht gekomen zijn als jij. En dan natuurlijk met de bijbehorende actie en ervan uitgaande dat dit bestendig is.

Hoe dan ook, dat laatste gun ik je van harte; je bent uitstekend bezig lees ik. Hoe goed weet je waarschijnlijk zelf niet eens en hopelijk kom je er ook nooit achter.

[albatros]

Dank voor je berichtje! Zo voelt het op dit moment ook Dylan. Dat ik uitstekend bezig ben. Of het blijvend is, kan enkel de toekomst uitwijzen. Laat we het maar dag per dag bekijken.

Melancholie hoeft niet hoor. Ook ik bereik ooit de leeftijd die jij nu hebt, zonder ongelukken :-) Dat is ons lot. En in mijn leven is ook al een relatie stuk gelopen door toedoen van mijn alcoholgebruik. Durf gerust zeggen dat de dames voor mij niet in rijen staan aan te schuiven. Dus spijt kwam al snel om de hoek. Maar dan vooral omdat het echt wel een goeie vrouw was die je de deur uit jaagt door alcohol. Spijt is goed voor je verwerking maar op een dag helpt het je niet meer vooruit. Dat is het tijd om terug vooruit te kijken. Probeer te leren uit je verleden (ook uit wat wel goed ging).

Hoor mij ... albatros weet het allemaal wel. En wie weet over een paar weken ... Daarom, leven in de dag van vandaag

[albatros]

@Jane4: de vogel is misschien aan het uitsterven, ikzelf hopelijk nog niet :-)

Het beweegplan heeft een weekje moeten staan wachten maar net een eerste rondje gaan joggen. Niks geforceerd dus in cijfers stelde het weinig voor. Maar aan m'n lijf voelde ik toch dat het ok was.

[albatros]

Gisteren gemerkt dat de groep er stilaan ook wat een gewend raakt. Bij het binnenkomen van de kroeg bestel ik een water en iedereen vindt het min of meer ok. Er komt toch geen druk vanuit de groep. Lichamelijk ben ik nooit verslaafd geweest in de zin van ik moet elke dag drinken. Mentaal was het anders. Bij het weekend, de vrienden, de stamkroeg, ... daar hoorde gewoon drank bij. Heb het gevoel dat die idee uit mijn hoofd is.

Terugdringen van de kilootjes is ook aan de gang. Geen wild dieet maar probeer een verschil te hebben tussen aantal calorieen dat erin gaat en wat ik verbruik. Beetje letten op wat ik eet en verder de fiets herontdekt. Boodschappen, verplaatsingen in het dorp zoveel als mogelijk op 2 i.p.v. 4 wielen. Sta echt versteld aan hoeveel km een week afklokt.

succes weer aan iedereen

grtjs

[albatros]

-3kg trouwens :-)

[albatros]

Dag iedereen,

 

Straks sluiten we een jaar af. Een jaar van de beslissing de drank maar achterwege te laten. Het jaar was toen bijna half. Als we morgen fris weer wakker worden, zijn er 7 maanden zonder alcohol achter de rug. Beter dan ooit voel ik me. Heel in het begin zijn er de lichamelijke ongemakken die verdwijnen. Geen katers meer, geen zware belasting voor je lever, ... Maar na een tijdje merk je ook dat het geestelijk beter gaat. Je zelfbeeld wordt beter. Je bent in staat om planmatig en doelbewust te gaan handelen. De tijd waar je vroeger moest uitkateren, kan je nu gebruiken om je doelen te realiseren. Professioneel ben ik wat ernstiger bezig. In al die tijd ben ik ook meer dan 10 kg gewicht weten kwijt te spelen. Wanneer ik nu ga joggen, lijk ik wel te vliegen.

De eerste paar maanden waren er in het sociale leven wel veel verleidelijke reacties. Ondertussen is men er wel aan gewend geraakt. Dat je past voor alcohol roept nu eerder respect op. Ook al verwacht ik vanavond weer een aantal pogingen om me ertoe aan te zetten, toch blijf ik bij mijn besluit.

Zelf post ik hier niet meer veel op dit moment. Toch kom ik nog regelmatig mee lezen.

De mensen die al gestopt zijn wil ik graag veel succes wensen. De mensen die er nog aan twijfelen wil ik graag meegeven dat het meer dan de moeite waard is.

 

Veel groetjes,

Albatros

[albatros]

Hoi iedereen,

 

Zoals in het jaarpact al gezegd, gisteren flink in de fout gegaan met die drank. Het is gebeurd na recente relatiebreuk. Graag wil ik terug de draad oppikken. Ben vanmiddag ondanks het brakke gevoel een dik uur hier in de buurt het bos ingetrokken. Heb een heel eind gaan joggen. De eerste km's waren een hel maar op een rustig tempo ging het steeds beter. Terwijl het bad hier nu volloopt, schrijf ik hier met een mini-trots gevoel.

Dadelijk nog verse soep maken en rustig wat opruimen, ...

 

Stap voor stap...

[rapilos]

Ha, Albatros,

 

Trots mag je zijn over vandaag!

Go for it he!

Gaaf, dat je de draad weer oppakt!

[lady jane]

Albatros, lees je posting boven je laatste eens

ook dit ben jij he.

En stukgelopen relatie is heftig, de tijd naar

het stuklopen toe, fnuikend.

Je weet nu weer waar je aan toe bent

en kunt, nuchter, een nieuw leven op gaan

bouwen. Niet makkelijk, maar met jezelf aan

de slag geeft ook een band met jezelf.

[albatros]

Heel erg bedankt voor jullie opbeurende reacties. Lady jane, echt een hart onder de riem hoor :-) 

[kruidenthee67]

Hoi Albatros,

 

Da's een hele mooie, sterke die Gerrit uit jouw draadje haalt.

Sluit me er helemaal bij aan!

 

Succes!

[Kate]

Ik wens je een goede doorstart, Albatros.

Verwerken van een breuk gaat beter met een helder hoofd.

Niet leuk, pijnlijk, maar, zoals Jane al zegt, ook een band met jezelf is de moeite waard.

Ga dervoor!