Binge!

[dribbeltje]

Even, nou ja.....even......het hele draadje gelezen en ook ik ben benieuwd hoe het met je gaat Appeltje?

[Appeltje]

Ha MG, Dribbel, wat gezellig, het is inderdaad weer eens tijd voor een update.

Hier alles zijn gangetje, ik sta nog steeds hartstikke droog. Ik heb de vakantie overleefd, zonder toestanden. Ik had dan ook een MEGA zware groepswandeltocht geboekt, dus echt tijd of zin om te drinken had ik niet. Ik had natuurlijk meteen veel te hoog gegrepen (wanneer leer ik het nou eens) dus ik heb het echt heel zwaar gehad. Kwam ik aan bij de groep, alleen maar mannen, type marathonloper. Hahaha! Maar het was echt top, met een rugzak van berghut tot berghut getrokken. Ik heb hier en daar een top overgeslagen, maar heb wel de pic d'enfer beklommen, een overwinning!

Een keer, toen ik achter de anderen aansjokte, waarschijnlijk door zuurstofgebrek, ging mijn hoofd aan de haal. "Ik zou vanavond wel een drankje willen, ik heb het verdiend, en ik ken hier toch niemand, en ik biecht het wel op op het forum en dan zeg ik het verder tegen niemand, en dan pik ik daarna de draad weer op".

Jaja. Vooral dat opbiechten op het forum, want dan telt het niet ofzo!! Tegen de tijd dat we terug waren in de hut was het moment allang voorbij, ik had ook echt niet de puf om trek te hebben, maar je eigen verslavingsgedachten herkennen, zo helder daar boven in die ijle berglucht, blijft raar :-).

Wel heb ik - wie niet - soms gedachten die uittesten of ik ooit tot de categorie behoor, kan weer een glaasje, heb wel écht het gevoel dat ik veranderd ben (wow...) maar dat is iets voor de toekomst. De afspraak blijft hoe dan ook zeker een jaar niet en tegen die tijd ga ik er nog eens rustig over nadenken. Als het nu weer eens door mijn hoofd schiet, dan begin ik meteen alweer allerlei regels op te stellen, want dat moet dan vast en dan ben ik er ook eerlijk gezegd al snel weer klaar mee. Ik geniet van mijn vrijheid.

Soms schieten er nog beelden en toestanden door mijn hoofd van wat ik allemaal dronken heb uitgehaald, en wat ik kennelijk allemaal maar accepteerde aan leefomstandigheden voor mezelf.

Mijn baan is ok, het is komkommertijd dus ik heb rustig te tijd om wat dingen uit te zoeken, en er is nog een nieuwe aangenomen, dus dat is een lekker idee voor straks, als het seizoen losbarst.

Nu nog een leuke vent (poeoeooeoeoe die liggen dus echt niet voor het oprapen) en het begint verhip ergens op te lijken.

Ga goed! X Appeltje

[dribbeltje]

Wow, goed bezig zeg!! En wat super stoer al dat klimmen en klauteren, dat heb je maar mooi gedaan tussen al die mannen, en eh daar zat niet wat leuks tussen.?? En niet gedronken! Trots!

Wel goed uitgedacht trouwens, zo actief zijn dat je niet eens zin meer hebt in drinken..;-))

[Monster]

Appeltje, geweldig fijn weer es van je te horen! En wat geruststellend dat de trek is over gegaan. Ik ben heel blij dat je zo geniet van je vrijheid. Dank je wel voor deze posting.

[kruidenthee67]

Ha Appel!

 

Goed om van je te horen,

nog beter om te horen dat het goed met je gaat!

Ga zo verder!

 

Groetjes!!

[lady jane]

verhip

het lijkt

al ergens op

[Monster]

6 weken verder, We Want an Update, yes we do

[Appeltje]

Het duurt even, maar dan hebbie ook wat: de update.

We zijn nu ongeveer 8 maanden verder, en het valt vies tegen. Ik ben er nog steeds dagelijks/wekelijks mee bezig en ik had gehoopt, dat het meer en meer naar de achtergrond zou raken, maar dat gebeurt niet. Nu blijkt dat een jaar bij wijze van spreken zo voorbij is, lijkt het stemmetje maar vast te beginnen met aftellen. Dat was nou juist niet de bedoeling.

Ik heb een keer een glaasje gedronken, een half glaasje bier, de setting was een zakelijke groepsreis, en daar reageerde ik zo spastisch op (mentaal bedoel ik) dat dat voor mij wel hét bewijs was dat ik er echt niet mee om kan gaan. Als ik al had gehoopt 'normaal' een glaasje te kunnen drinken, dan is dat dus jammerlijk en faliekant mislukt :-).

Ik heb ook positieve momenten gelukkig. In dezelfde week gingen collega's door om zich vol te laten lopen, en ik haakte af en ging braaf naar mijn hotel, en de volgende dag trof ik een collega in de lift. Overduidelijk met een verschrikkelijke kater, zo een die ik vroeger ook had, zo een waardoor ik gestopt ben met drinken. En toen had ik wel even een heel dankbaar momentje. Zo lekker dat ik dat niet meer hoef van mezelf.

Verder. Gister een discussie met vrienden. Eigenlijk blijft de algehele mening toch wel, dat het tussen mijn oren zit, dat ik te streng ben voor mezelf en dat het allemaal wel meevalt met me. Ok, ik weet geen maat te houden, maar is dat nou zo verschrikkelijk. Ik haal dan voorbeelden aan: teen gebroken door tegen een stilstaande auto op te klappen met de fiets, een black-out van 5 uur ipv 5 minuten, plassen in bed, doordeweeks doorzakken en dan voordat je naar je werk vertrekt, overgeven in de douche, en ga zo maar door. Maar dan zeggen ze, ja dat is wel gebeurd, maar helemaal niet zo vaak als je zelf denkt, je herinneringen zijn gekleurd. En ze vinden die dingen dan blijkbaar zelf vrij normaal, dus waar heb ik het over. Ik ben dan nu wel zo ver dat ik denk, laat maar kletsen, ik weet wel beter. Ik ga niet meer helemaal in de verdediging, want ik krijg gewoon niet uitgelegd dat ik wéét hoe het zit bij mij. Hoe het voelt. En dat het mis is.

Nou ja, kortom ik ben het strijden een beetje moe. Het is keihard werken en het gaat niet vanzelf. Ik ben nog steeds honderd procent ervan overtuigd dat dit mijn pad is, en ik laat me er niet vanaf brengen. Maar ik vind het heel ingewikkeld om er iets van te maken. Ik zie er tegen op als dit de rest van mijn leven zo blijft. Niet drinken, maar er toch last van hebben. Stemmetjes die dan als alternatief maar aan de drugs willen. Oh ja en nu dus ook meer moeite hebben met eten.

Ik heb ooit paniekerig gebeld met een kliniek. Maar die vonden mijn geval niet erg genoeg voor dat specifieke programma. Zij raden me aan om naar de NA te gaan en niet zo zeer naar de AA. Reden was dat het bij de NA in algemenere zin over verslaving gaat. Misschien wordt het tijd om daar mijn snuit eens te laten zien. Ik heb overduidelijk een probleem en ik kan er maar niet doorheen prikken.

Worstel worstel :-) Maar ik houd vol hoor, dat wel.

Jullie ook lees ik. Veel sterkte allemaal, dappere mensen zijn jullie. Fijn 2015 vast.

[huttula]

Verslaafd worden doe je niet zomaar...das mijn gevoel

En ja dit gevoel bij mij bleek meer achter te zitten als alleen drinken

Waar worstel je wekelijk tegen?

Is maar iets wat me zo naar boven komt.

Frisse sppel...jij ook alvast een fijn 2015

28 december 2014 bewerkt door huttula

[Appeltje]

Ha Hut,

Sja ik weet het niet. Een alcohol therapeut zei eens dat er niet per se iets achter hoeft te zitten. Dat alcohol gewoon ook erg verslavend is.

Ik heb van alles wel een beetje (hsp, onzeker, impulsief, aanleg voor zwaarmoedigheid) maar niks ernstigs en volgens mij kan ik met al die dingen nu inmiddels best aardig overweg. Al voel ik me bij vlagen héél ellendig, ik weet ook dat dat wel weer wegtrekt.

Wat ik mis, en waardoor ik me heel vaak heel leeg voel, is een levensdoel. Dát is misschien wel het echte probleem.

Nou ja, genoeg werk nog aan de winkel dus hè. Half januari start ik een eerste weekend op een spiritueel pad. Wie weet wat dat gaat brengen. Verder heb ik me aangemeld bij een vrijwilligersproject. Ik probeer in ieder geval wat zinnigs te doen met mijn tijd en misschien komen die inzichten dan wel.

[huttula]

Appel..dat zinnige das een belangrijke.

Vorig jaar kreeg een training,.Zinvol leven..best veel geleerd daar...

Zinvol is een onbeschrijfbaar gevoel

Zelfs niks doen kan zinvol wezen..apart hè

Hoop dat jjij dat lege gevoel ook kan om kan zetten

Mooi om te lezen dat je doorpakt..

[Gast]

Hoi Appeltje! Wederom leuk om van je te horen; ik heb regelmatig aan je gedacht de laatste tijd.

Je bericht is niet zo vrolijk; niet slecht ook, maar er lijkt wel werk aan de winkel te zijn.

 

Via de internettraining heb ik mijn triggersituaties en -emoties in beeld gebracht. Met name uit de emoties kwam een beeld naar voren, waar ik wat mee kon.

Ik heb dus vanuit het detail kunnen bouwen naar een meer algemene "verklaring" voor mijn alcoholgebruik. Die inzichten helpen me nog dagelijks om op mijn pad te blijven. Vaak merk ik het niet eens meer; de nieuwe denkpatronen beginnen aardig ingesleten te raken. Door hier op het forum actief te zijn én wekelijks een zelfhulpgroep te bezoeken, blijft het levend en wordt het niet allemaal te gewoon. Ik heb het idee dat ik echt scherp moet blijven en daar zeer regelmatig wat tijd voor moet inruimen. Met name de zelfhulpgroep zorgt ervoor, dat ik met mensen van vlees en bloed kan praten (en koffie drinken mét vaak toch iets zoetigs erbij).

 

Ook voor mij geldt, dat er niets achter mijn verslaving zit in de zin van een persoonlijkheidsstoornis of een traumatische ervaring of iets dergelijks. Maar er zat wel degelijk wat achter. Ik gebruikte alcohol om te ontspannen, om niet te hoeven nadenken, om een aantal zaken te onderdrukken. Daar heb ik allemaal andere methoden voor kunnen vinden en zaken verandert, aangepakt, opgelost. En ben daar nog steeds mee bezig. Wilskracht alleen was niet voldoende in mijn geval.

 

Ik hoop dat je een manier gaat vinden om weer verder te komen. Ontzettend veel succes daarmee.

[Appeltje]

Ha LeukeGerrit,

Dank voor je bericht. Goed om je te lezen. Misschien doe ik ook wel teveel de struisvogel-het-is-er-niet en misschien is dat ook wel hoe ik met emoties en dingen omga. Ik drink weliswaar niet, maar echt verder kom ik ook niet.

Het voelt allemaal heel krampachtig en als een lieve vriend dan tegen me zegt: je hoeft je nergens voor te schamen (voor het feit dat je een alcoholprobleem hebt) dan denk ik ja, hij heeft een punt, wat fijn gerelativeerd. Het mag allemaal wat lichter.

Met daten vind ik dat ik lieg (ik drink niet meer want ik kan er niet zo goed meer tegen) of ik zeg in ieder geval niet de hele waarheid, en ik kan daar slecht tegen, alsof je iemand in de val lokt met een nep-facade.

Nou ja, werk aan de winkel dus: meer schrijven/lezen op het forum, zelfhulpgroep proberen, opnieuw aan de meditatie. O ja, en wat minder met mezelf bezig zijn, me, myself and I, wat een vermoeiend onderwerp.

Ik wens jou en alle anderen het allerbeste en tot lezens!

[Syertse]

Hoi Appeltje,

 

Toch knap dat je het volhoudt clean te blijven. Ik weet na talloze therapieën, behandelingen en zelfstudie, dat wel degelijk persoonlijkheidsstoornissen aan de basis liggen van mijn alcoholverslaving. Zo ben ik enkele jaren geleden gestopt met daten, juist omdat het me aanzette de uit daten/relaties voortvloeiende stress en 'emotioneel geweld' te beteugelen met drank. Want ja, mijn hersenen zijn ook hoog-sensitief. Maar zoals alcohol slecht samengaat met alles, zo ook met relaties. Aan de ene kant gaf het contact van een relatie me rust en sociale controle, maar aan de andere kant 'koos' ik steeds voor vrouwen die eigenlijk niet de ware liefdes waren, op het laatst ook omdat ik er dan emotioneel niet te afhankelijk van was (licht Borderline). Over struisvogel gedrag gesproken... Ik werd er zwaar depri van.

 

Op mijn werk heb ik diverse collega's en die drinken niets, helemaal nooit, dus als je op date bent, die optie is er ook nog, je drinkt gewoon niet.

 

Wat betreft minder met jezelf bezig zijn, zelf denk ik naast een zelfhulpgroep aan vrijwilligerswerk (voor de zingeving), wordt volgens mij ook niemand slechter van.

 

Succes!

[Ree]

Hoi Appeltje,

 

Het valt niet altijd mee je staande te houden in een wereld waar alcohol drinken over het algemeen zo geaccepteerd en normaal is. Als je met een loterij meedoet, 9 van de 10 keer dat je een fles wijn kunt winnen. Etentjes worden in steeds meer restaurants afgesloten met een borreltje van het huis. En veel mensen die het wel bij een paar glazen kunnen houden, vinden het flauw als je niet gezellig meedoet, want eentje kan geen kwaad. En inderdaad 'je bent toch geen alcoholist?'.

 

Ik ben zo'n 3 jaar geleden een keer voor 1 jaar gestopt met drinken. Kijken of ik zonder kon. En als me dat lukte, dan vond ik mezelf geen alcoholist. Nou, na dat jaar weer een glaasje gepakt. En 1 glaasje werden er al snel 2. In rap tempo zat ik weer op 1 a 2 flessen rode wijn per dag, in het weekend vaak nog meer. En dat was ik moe. Steeds me moeten verontschuldigen voor mijn gedrag of mensen ontlopen, leuke dingen afzeggen...

Ik heb er nu 1 maand opzitten. Het leven wordt er niet echt veel leuker op, maar wel puurder. Ik heb nu meer fut om nieuwe dingen aan te pakken, dat wat ik altijd al een keer wilde proberen, ga ik nu ook echt doen. Zowel nuchter als bezopen had ik mijn goede en minder goede tijden.

Nu nuchter moet ik nog wel mijn draai vinden.

En misschien geldt dat ook voor jou. Je draai vinden (en dat kan lang duren). Blijven schrijven hier helpt misschien wel. (Mij in ieder geval).

 

Heel veel sterkte. En je bent vaak sterker dan je denkt.

 

Groetjes,

 

Ree.

[kruidenthee67]

Hoi Appel, fijn om weer van je te horen.

 

Stoppen is één...en dan begint het eigenlijk pas.

Lees gelukkig ook mensen bij wie het niet zo zwaar is...

maar ik vind het ook niet altijd meevallen.

Heb ook ontdekt dat dat wel een beetje bij mij hoort...

het 'nieuwe' is eraf...de euforie voorbij..en nu volhouden.

 

Ik ben de afgelopen jaren behoorlijk bezig geweest met 'werken aan mezelf',

en heb nu het gevoel dat het begint te landen.

Acceptatie speelt daarbij een grote rol, en de laatste fase van mijn opleiding ook.

 

Minder met jezelf bezig zijn? Kweenie...als het nodig is, is het nodig...

Maar minder bezig zijn met je gedachtes...dat kan wel erg ruimte geven.

Ik verlang ook wel eens naar meer luchtigheid...

maar dat komt ook omdat ik door nuchter te zijn vaker aan echte luchtigheid proef...

 

 

Geduld....

 

Ga goed Appel!

[Monster]

Appeltje wat fijn dat je ons een update gunt.

Ik vind het niet fijn om te lezen dat het nog zo'n gevecht is. Ik denk dat bij mij het gevecht ook langer een gevecht met alcohol geweest zou zijn als ik niet wekelijks naar de NA ging. Daar leer ik enerzijds dat ik niet alleen ben, ik herken gedrag waar ik bij mezelf aan wil werken, ik herken sowieso iedere bijeenkomst zoveel dat ik telkens weer terug kom. Geen gek idee van jou dus.

 

Die leegte daar kan menigeen over mee praten. Toch vraag ik me af of je die met zaken buiten je kunt vullen: eten, relatie, spullen. Ik denk zelf nu nog dat alleen jij jouw leegte kunt vullen, met jouzelf. Maar dat weet jijzelf het best. Ik kan fout zitten.

[Appeltje]

Dank voor de reacties.

Syertse, ten eerste welkom hier, en voor wat dat daten betreft, ben ik het helemaal met je eens. Niet handig. Stoorzender in wat ik aan het doen ben. Ik dacht dat het met een flinke droge aanloop wel zou gaan, maar daarin heb ik me vergist.

Ree, ook welkom hier. Gefeliciteerd met je eerste maand. Nu klinkt het net alsof stoppen heel moeilijk gaat en ellendig is, maar het is ook heel makkelijk geweest! Maar je hebt al de ervaring. Ik bedoel maar te zeggen, ik ga ervan uit dat dit een even een rot-fase is, in een verder best wel ok en naar alle tevredenheid lopend stopproces :-)

Theetje, fijn om van je te horen en fijn dat je hier bent. Geduld is inderdaad niet echt mijn sterkste kant. Uitzitten maar en de ruimte zal vanzelf wel komen dan.

Monster, gister was ik zo van plan te gaan (NA) en dan toch niet gaan... Stom! Waarom die drempel nou zo hoog is, terwijl je wéét dat het goed voor je zal zijn. Je zit honderd procent goed. De vulling is verkeerd. Ik weet de theorie, maar krijg de praktijk niet op een lijn.

Maar eens zal het me lukken. En wat er ook gebeurd, drank houd ik buiten de deur.

[Gast]

Ik zou het zeker proberen, een zelfhulpgroep. Ik ben eerst bij een AA-groep geweest en toen bij een groep die vanuit Tactus wat wordt gefaciliteerd. Daar ben ik gebleven, dat voelde goed. Er wordt hier wel geschreven, dat er flinke verschillen tussen de groepen zitten en dat is ook mijn ervaring. Bevalt de eerste niet, dan gewoon een andere proberen. Ook duurde het wel een paar sessies, voordat ik er een beetje in begon te komen. 

Ondanks het feit, dat ik niet echt zin had om te gaan, maar het meer op rationele overwegingen wel heb gedaan, mis ik nu niet graag een week. Vrijwel alles zet ik opzij om toch aanwezig te zijn. Ik investeer daarmee drie uur in mijzelf en het is het waard.

Nou, mooie verkooppraat, toch?

 

We horen het wel, neem ik aan. Dag Appeltje!

[Syertse]

Dag fruitvlieg, wat herkenbaar. Ik heb heel vaak de gedachte gehad: die fles wijn 's avonds is een beloning (hoogtepuntje) voor weer een vreselijk vervelende dag 'at the office' (ook mijn huidige werk(gever) hekel ik grondig). Ik zocht de spanning en sensatie ook in andere dingen, hard rijden, relaties op scherp zetten, mezelf steeds verder drijven in sportieve prestaties, altijd maar groter, sneller, verder, meer. Behalve drank gek genoeg. Met uitzondering van mijn studententijd en grote feesten ben ik in 21 jaar tijd niet meer gaan drinken. Als ik dronk een fles wijn per avond en in het weekend 1,5 heel soms 2, dat was al genoeg om in slaap te vallen, want dat was toch eindelijk het oorspronkelijke doel. Ook al heb ik na mijn studententijd wel jarenlang slechts in het weekend genuttigd. Hoe was dat eigenlijk bij jou Appel, dronk jij iedere dag?

 

Gerrit: Ik heb wel oren naar een groep, ben namelijk wel gevoelig voor de dynamiek en het geweten van een groep. Ben wel eens bij een AA groep geweest maar ja, dat was het destijds toch niet. Wat voor andere groepen heeft Tactus?

 

Fijne een na laatste avond van 2014

[Appeltje]

Ha Fruitvlieg en Syertse,

Herkenbaar, herkenbaar jaja, we zitten hier niet voor niks met z'n allen.

Als ik ergens geen zin in heb, dan is het om te gaan jojo-en. Ik heb een besluit genomen om niet meer te drinken (of eigenlijk het leven te gaan leiden wat ik wil) en rechtsom of linksom dat gaat em worden.

Soms is het even lastig, dat wel. I never promised you a rose garden. Oudgedienden zeggen wel dat die trek over gaat, dat geloof ik ook wel, het gaat niet vanzelf, maar mentaal moet dat snor komen, de aanhouder wint.

Ik dronk niet thuis, niet dagelijks en niet in mijn eentje. Ik dronk met uitgaan en feestjes, altijd in een groep. En dan veel te veel. Echt heel veel te veel. Jaren geprobeerd te minderen, en tot op zekere hoogte lukte dat ook, op het laatst zat ik op gemiddeld een uitspatting per 3 maanden. Die uitspatting werd dan wel steeds enger en naarder. Black-outs van uren lang. Rare toestanden, valpartijen. En heel bang zijn voor het verloop, want voelen dat het progressief is, minder in frequentie, maar erger in de uitspatting. Brrr.

Ik werk toe naar een eerste meeting :-)

Ik houd jullie op de hoogte.

Maak er wat van

Appeltje

[Monster]

Appeltje, misschien is er een drempel naar een meeting omdat je het gevoel hebt dat je als nieuwe in een bestaande groep bekenden binnenkomt.

 

Dit gevoel klopt niet. Het is een komen en gaan van nieuwe mensen. De vaste ploeg komt niet trouw. Iedereen heeft een baan, ploegendienst, even geen auto, even geen zin, enz. En niemand vraagt "waar bleef je nou" want dat is 'not done'.

Samen vorm je de groep van die avond; zoals het dan is, zo moest het die avond zijn. Of ochtend. In het weekend zijn ze soms 's ochtends.

(zo is het niet overal, zo is het in de groepen waar ik momenteel kom) Er zijn groepen waar ik kom waar ALTIJD wel een nieuwe is. Echt elke meeting weer. Je wordt minder bekeken dan je denkt. (zo belangrijk ben je nou ook weer niet------------geintje)

[Appeltje]

Ha Monster

Haha nee zo belangrijk ben ik zeker niet :-)

Ik geloof dat dat de drempel ook niet is. Ik ben bang dat het een acceptatie-issue is. Ik ga, dus ik ben.

Maar drempels zijn er om overheen te stappen :-).

[Ree]

Hloi Appeltje,

Ik las in een stukje van jou dat je niet te veel met jezelf bezig wilt zijn. Maar soms is dat even nodig. Een pas op de plaats, de boel goed op een rijtje zetten. Want uiteindelijk moet je zelf verandrren en doe je het voor jezelf.

Wij kunnen je steunen, en adviezen geven. Jij

bepaalt wat je er mee doet.

En weer meer naar anderen gericht zijn, het komt allemaal wel weer.

Ik schrijf nu ook even meer op mijn eigen draadje dan ergens anders. Gaat ook veranderen, hoor.

Je gaat in ieder geval wel goed.

Fijne dsg gewenst.

Ree

[kruidenthee67]

Ik snap 'm van dat acceptatie issue...

 

Ben benieuwd hoe je ervaring zal zijn wanneer je over de drempel bent gestapt!

Goed van je!