NU dan echt?

[ProudMary]

Hoi Dribbel, de verleiding is groot in deze periode van het jaar.

Waar je ook kijkt, je ziet drank.

Maar geef er niet aan toe Dribbel.

Laat anderen niet voor je bepalen of je drinkt of niet.

Het is jouw lijf, jouw leven.

Niet slapen maakt alles moeilijker en de leuke dingen krijgen wat minder glans.

Naar de huisarts om je slaapprobleem te bespreken?

Bij mij thuis wordt vandaag wijn gedronken bij het eten, ik neem die eerste niet vandaag, ik hoop jij ook niet.

[dribbeltje]

Het was meer een droom, ik ben er wel heel helder in hoor, dat mijn rem stuk is w.b. Alcohol. Dat weten anderen ook of eigenlijk dat heb ik tegen meerdere mensen gezegd maar het blijft lastig, dat wel, en die dromen...tja....daar heb ik geen invloed op. Afgelopen nacht zat ik alweer op fles twee na die paar nachten twee glaasjes te drinken dus daar is het ook doorgedrongen dat het zo bij mij werkt. Ik denk dat ik daar wel helder over ben hoor, geen twijfel. Ik zeg alleen niet hardop, ik drink NOOIT weer want dat kan ik niet zeggen. Het blijft bij, ik drink niet, punt! Morgen 5 maanden alweer en ik ben goed op weg maar ben er nog lang niet. Tijd om andere dingen aan te pakken in mijn leven, veel al in werking gezet maar alles heeft tijd nodig en dat is moeilijk en lastig. Wat komt waar weg, wat maakt dat ik zo ' niet blij' ben. De dagelijkse strijd met het leven kan ik bijna wel zeggen, maar er inmiddels wel van overtuigd dat drank niets oplost! Wederom daar geen twijfel over, misschien wel het enige in mijn leven waar ik geen twijfels over heb MAAR natuurlijk voel ik de trek wel, trek om me even beter te voelen, want dat is wat drank wel even met me deed, EVEN.....

[dribbeltje]

Sorry als ik even niet reageer op andere draadjes, ik lees nu niet teveel omdat ik er dan teveel ingezogen word en dat is wat ik nu even niet kan gebruiken. Klinkt heel egoïstisch, durf ik hier wel te doen. Nu nog in real life!

[huttula]

Dribbel...5 maand sterk

Mijn peut gaf me een klein briefje met "ik" erop geschreven

Die " ik" is niet egoistisch ...zonder " ik" geen leven

Denk dat jij ook dat briefje mag gebruiken

En Dribbel niet vergeten om op tijd adem te halen

Succes met de verdere aanpak

27 december 2014 bewerkt door huttula

[Monster]

Dribbeltje, fijn dat je nog schrijft! We lezen je. Het stemmetje van Verslaving gaat voorlopig vast niet weg. Maar je herkent 'm en je pareert 'm.

Trots op jou!

[dribbeltje]

Vanavond de BOB dus dat is fijn! Toch beleef ik het anders nu ik niet drink, vorig jaar ook de BOB en toen was het echt niet gezellig!

Nu meer gewend aan het niet drinken maar kan niet zeggen dat ik er naar uit kijk. Was liever thuis gebleven maar ze zijn nu al druk doende voor het feest vanavond. En dat risico wilde ik echt niet nemen. Me ongemakkelijk voelen, me ongezellig voelen, het er niet bij horen - gevoel zijn gevaarlijke triggers weet ik nu. En in groepen waar ook nog eens flink gedronken wordt voel ik me nu eenmaal niet op mijn best. Niet meer althans, dat is ook het rare want ik kon echt een van de gangmakers zijn, tja .....met een glaasje of wat op natuurlijk! Daarnaast voel ik me toch wat verdrietig door het verlies van mijn oom nog maar kort geleden. Hij was er altijd bij op deze avond, een zoals velen kan ik ook een beetje blijven hangen in het afgelopen jaar. Het overdenken, overzien van alles en dat is veel, te veel om zomaar te verwerken ofzo? Dqn ook nog kijkend naar het jaar dat komen gaat. De dingen die ik anders wil, die we aan gaan pakken, dingen die al op de rol staan. De andere kant dus, niet overzien wat er staat te gebeuren maar wel nadenken over wat en hoe ik het wil.....pppfffff....KLEINE STAPJES.......GEDULD, GEDULD EN NOG EEN GEDULD blijf ik maar herhalen! Mijn nieuwe motto?

Voor een ieder, een hele fijne en 'droge' oudejaarsavond en ik toost met kinderbubbels op een alcoholvrij 2015!

[kruidenthee67]

'Met kleine stapjes en veel geduld het nieuwe jaar in' 

 

Fijne avond Dribbel en alle goeds voor jou!

[Monster]

Dribbel, ik mis je hoopvolle postings een beetje. Gaat het wel goed? Je mag hier ruimte innemen hoor!

[dribbeltje]

Hoopvol? Tweeledig, ik drink niet en dat is hoopvol en bemoedigend maar voor de rest is het een grote puinzooi in mijn leven.....lijkt?!

Afgelopen donderdag mezelf na veel wikken en wegen ziek gemeld, ochtend had ik vrij want onze dochter moest onder narcose voor een MRI, dat liep uit omdat ze er erg naar wakker van werd, van alles regelen, thuis ook weer van alles regelen om nog wel ambulant te werken die dag en toen gevloerd door een migraineaanval. De zoveelste, morgen naar de huisarts omdat ik toch aan de AD wil. Ik trek het niet meer, wil niets, ben alleen maar down, te moe voor wat dan ook. Werken en het hoognodige thuis en voor de kinderen zorgen en verder alleen maar op bed en tussendoor eten om energie op te doen of gewoon me even beter te voelen.....zeg het maar.

Min manager wel gezegd dat ik hem maandag bel, hij denkt dat ik er dinsdag weer ben. Hij belde donderdag direct omdat hij dacht dat ik me ziek had gemeld vanwege mijn dochter. Heb ik nog nooit in mijn leven gedaan, omwille van de kinderen mezelf ziek melden! Het voelt zo oneerlijk, ik doe zo mijn best op het vol te houden, ten koste van mezelf ben ik bang en dan direct dat wantrouwen. Vreselijk!

Daarnaast heb ik een plekje op mijn gezicht al lange tijd dat ik niet vertrouw en ook in een van mijn borsten voel ik iets wat ik niet vertrouw en mijn gevoel zegt al langer dat er iets niet goed is. Dus daar nu ook maar eens echt naar laten kijken en aandringen op verder onderzoek. Dat heb ik natuurlijk nog met niemand gedeeld want ik wil niemand ongerust maken. Misschien haal ik wel van alles in mijn hoofd......We zullen het zien.

[huttula]

Dribbel...tussen de puinzooi liggen ook kleine stukjes goede dingen....

Raap deze ook op....deze kunnen groeien als je ze ziet

Echt hoor.

Weet dat het moeilijk is...deze piepkleine stukjes hielpen mij om net niet door te draaien

Daarbij zei ik telkens tegen mezelf...komt goed hoor

Spreek jezelf moed in...die neerwaartse spiraal is zo makkelijk net een glijbaan

[lady jane]

morgen meteen laten kijken naar die plekjes Dribbel

dan weet je waar je aan toe bent

en àls ze iets zijn, verklaart dat misschien je moe zijn ook

je er zorgen om maken naast alle andere sores is

ook uitputtend.

sterkte meis

en goed dat je niet in de drankkuil trapt

[kruidenthee67]

Hoi Dribbel,

 

Nee, het is geen vrolijk verhaal wat je hier vertelt...

Dat je het droog houdt is knap. En noodzakelijk. Dat je voelt,

jezelf voelt. 

 

Zoals jij al lang de ballen in de lucht houdt op alle fronten,

klinkt mij ook in de oren als burn out of iets wat daar op lijkt.

Goed dat je thuis bent nu. Ik kan alleen maar zeggen,

neem dan nu de tijd om uit te zoeken wat er met je is.

Lichamelijk natuurlijk eerst...maar Dribbel pak ook 

het andere stuk aan...je stress, werkdruk, hoe je in je vel zit...

 

'ik doe zo mijn best om het vol te houden, ten koste van mezelf'

Dribbel, daar moet je wat mee.

 

Take care!!

[JaNina]

Dribbel, ik kan het niet zo mooi verwoorden, maar ik sluit me helemaal aan bij wat kruidenthee hierboven schrijft.

 

Laat ajb snel naar je borst kijken. Hopelijk hoef je je daar dan geen zorgen meer over te maken en kan je dat afstrepen, maar zo niet dan is het zo belangrijk er tijdig bij te zijn.

 

Sterkte en succes!

[dribbeltje]

Dank jullie voor jullie reacties!

Ik ben zo stom geweest om aan te geven dat werken me ook wel weer structuur geeft dus ik ga morgen weer gewoon aan het werk. Dat voelt zo dubbel, zo stom van mezelf. Ik hoor mezelf altijd dingen zeggen die veel stoerder zijn dan dat ik me eigenlijk voel maar ik kan het dan niet tegen houden.....raar mens! Plekje op mijn gezicht hoorde er inderdaad niet, vreemde cellen, volgende week eerst aanstippen met stikstof om te kijken of het dan wegblijft en anders moeten ze gaan snijden om het verder te ondezoeken. Voor een borstonderzoek was geen tijd meer dus ook naar volgende week. Dan bespreken we toch ook het opstarten van antidepressiva omdat ik me toch echt veel te lang al somber voel. Natuurlijk ook over het stoppen met alcohol gesproken en dat mogelijk het drinken erin is geslopen vanwege het " niet stoppen in mijn hoofd met (over) denken, mezelf anders voelen, niet goed genoeg, somberheid". Tja, je drinkt niet zomaar teveel natuurljk dus dat snap ik ook wel, die verdoving en die valt nu weg. Of AD hetgeen is dat ik nu nodig heb weet ik niet, maar het is het proberen waard want dit kan ook niet langer. Zeker voor mijn gezin niet, maar ook voor mezelf niet.

Is het een nieuwe verdoving voor in de plaats? Misschien, maar als het helpt dan helpt het en dat is wat ik nu nodig heb en mijn gezin ook! Hoe zijn jullie ervaringen met AD?

[kruidenthee67]

Ja, da's best stom Dribbel 

Sorry, ik reageer vanuit mijn hart.

I've been there...vandaar.

 

Ik  zeg niet dat je thuis MOET blijven, tuurlijk geeft werk structuur,

maar alles wat ik bij jou lees, is krampachtig vasthouden...

totdat de bordjes echt vallen en dan ben je (nog) verder van huis.

 

Mijn idee is dat AD een goed idee is als alle andere manieren niet werken: rust nemen, psycholoog, therapie,

en wat nog niet meer allemaal mogelijk. En als ook gedegen bekeken is dat je echt met een depressie kampt, 

die niet op een andere manier te bestrijden is.

En dan met de bedoeling om zelf 'sterker' te worden, assertiever,

beter je grenzen aan kunnen geven, jezelf de moeite waard vinden. Ja dat kan best een pittig traject zijn,

maar mij heeft het zoveel opgeleverd en waar ik dacht depressief te zijn zat ik in een burn out. Dus geen AD,

maar hard werken aan mezelf en keuzes (leren) maken.

 

Hopelijk komen er geen nare dingen uit de onderzoeken...

 

Heel veel sterkte Dribbel.

Take care.

[huttula]

Wel herkenbaar hoor dribbel

Van binnen weet je het wel...als het naar buiten komt slaat het nergens op

Zo tegenstrijdig..

Toch als je nooit aan jezelf hebt gedacht is dat ook geen makkelijke die je ff zo veranderd

Tis ook een groei proces...drank..stoppen..puinhoop toelaten...doorheen worstelen...en dan ook nog plek voor je eigen ik veroveren

Toch petje af....goed dat je naar je huisarts bent gegaan

En verslaafd worden doe je niet zomaar...eigenlijk best wel wat voor nodig

Bij de huisarts hoef je je niet groot te houden...gelukkig

Go for it

[lady jane]

ook ik was te vaak

en te ver over eigen grenzen gegaan

of heb anderen dat laten doen,

dus burn out met depressieve buien.

Ik bleek moe van het leven

en niet levensmoe zoals ik destijds dacht.

Gelukkig geen AD genomen wat me wel

werd aangeraden. Toen ik eenmaal door had

hoe het zat bij mij kon ik zelf omstandigheden veranderen

en naarmate ik langer niet dronk werd ik sterker en sterker.

maar daar heb ik wel ook een heel jaar aan getwijfeld hoor.

Pas nu achteraf kan ik dus zeggen dat ik voor mij goed koos.

Misschien wel de beste grens die ik me stelde, om niet weer

afhankelijk te worden van iets terwijl ik net mijn belangrijkste afhankelijk-

heid (van drank) had afgezworen.

Misschien ga je hier tegenstrijdige dingen lezen dribbel, dus

kijk en voel goed of deze verhalen jou goed doen of juist laten twijfelen weer.

Blijf kritisch, lees bijwerkingen, blijf vragen stellen bij je arts, totdat je

weet wat je wilt. Lastig dat je er nu extra onderzoeken bij hebt en ook

die stellen je voor keuzes, dilemma's misschien. sterkte!

[dribbeltje]

Inderdaad niet levensmoe maar moe van het leven, zo heb ik het ook proberen uit te leggen vandaag!

Dank voor jullie reacties! Doet me goed!

[dribbeltje]

Weer even een update van mijn kant. Ben doorverwezen voor een mammografie, de HA verwacht niet dat er iets geks uit komt maar om het zeker te weten en mij gerust te stellen toch een verwijzing. Zij voelt ook verdikkingen maar verwacht dat dat niets is. Afspraak staat, dan hoor ik mezelf aan de telefoon zeggen " nee, dan kan ik niet dan moet ik werken" waardoor ik nu tot maandag moet wachten en anders kon ik morgen al terecht. Zo stom! En niemand weet hiervan, is ook zo raar maar zolang er geen duidelijkheid is wil ik een ander niet ongerust maken.

Inmiddels met de case-manager van de bedrijfsarts gesproken, ruim een uur. En zij denkt, en heeft inmiddels ook overlegd met de BA, dat ik samen met mijn manager moet bespreken hoe ik mijn werkzaamheden tijdelijk anders kan indelen. Minder belastend.......daar moet ik eens heel goed over nadenken want ik zou niet weten hoe ik hier invulling aan moet geven. En van hem hoef ik geen briljante ideeën te verwachten ben ik bang, behalve ontslag nemen.

Vandaag toch begonnen met AD, natuurlijk ga ik daarnaast met mezelf aan de slag, moet er meer hulp komen. Ik zie het ook niet als de oplossing maar asl een begin om echt aan de slag te kunnen want nu lukt het me niet. En ben ik bang om verder af te glijden......

[huttula]

Terechte angst dus....

Bergen zijn lastig te beklimmen...toch eenmaal goed opweg...word het uitzicht steeds mooier

Succes Dtibbel

[Jessy]

Dribbel, bespreek je de overbelasting t.g.v. je werk ook met je huisarts? Als je met hem/haar op goede voet staat kan deze ook iets voor je betekenen door contact op te nemen met je bedrijfsarts. Je kunt, als je er niet uitkomt met je werkgever/bedrijfsarts, voor een second opinion naar het UWV maar het is altijd goed als je huisarts achter je staat. Jouw manager heeft trouwens eveneens de verplichting om op een goede manier mee te werken aan jouw re-integratie en wordt daar ook door het UWV op getoetst. Nooit zelf ontslag nemen, dan verspeel je al je rechten op een evt. uitkering.

[kruidenthee67]

Fijn om van je te horen,

Je bent in beweging,

 

Take care!!

[dribbeltje]

Een half jaar inmiddels geen druppel meer gedronken, en het wordt / is makkelijker....Niet meer zo snel van slag door het zien van drank, een ander zien drinken, niet meer het eerste waar ik aan denk als ik opsta en het laatste wanneer ik mijn bed in duik! Dat is fijn, dat is winst maar ik weet dat ik er nog lang niet ben maar het is een goed begin. Het overeten doe ik helaas nog dus daar moet ik echt wat mee, later......zeg ik steeds tegen mezelf maar wanneer is later? Het ' kan me allemaal niet schelen' gevoel overheerst te vaak, zeker als ik me down voel. Alsof dat dan het enige is dat ik nog heb, mijn nieuwe vriendje?

Dag 3 van de AD, is dat zwak dat ik daar aan ben begonnen? Is dat weer ergens aan vastklampen omdat ik het gewone leven niet aan kan? Zal ik altijd iets nodig hebben? Heeft Agnieta gelijk en zal ik steeds wat anders mankeren en naar de HA gaan omdat ik denk dat er iets niet goed is? Allemaal vragen die me bezig houden maar waar ik natuurlijk geen antwoord op heb en waar een ander ook geen antwoord op kan geven. De tijd zal het leren.....voor nu, opbouwen en hopen dat de bijwerkingen niet erger worden. Het is nu nog goed te doen. Ik ga er vanuit dat ik maandag goed nieuws krijg maar het blijft spannend. Wel raar dat ik het niet kan delen, alleen hier. Ahum, niet wil natuurlijk, want het is een keus die ik zelf maak. Is dat raar? Misschien, maar ik denk dat als het niet goed is, het dan vroeg genoeg is om iets te zeggen. Ik ben gewoon niet zo van het delen, praten met anderen over mezelf.

Gaan ze ineens allemaal bellen en vragen, zit is zo niet op te wachten. Ben het liefst op mezelf in mijn vrije tijd. Zeker de laatste maanden, mezelf opnieuw leren kennen of de boze, buitenwereld niet aankunnen? Zeg het maar?!

[huttula]

Dribbel...zie AD als een hulpmiddel om verder aan jezelf te werken..te ontdekken

Niet gek dat je een hulpmiddel nodig hebt...er komt best ineens veel op je pad

En dat alweer met 6 maand nuchtere ogen.

Goed bezig..ik vind je sterk

Niet alles kan tegelijk..

[kruidenthee67]

Hoi Dribbel,

 

Ja, zeg het maar 

 

'Een keuze die ik zelf maak' en dat geldt voor alles?

Je kunt, mag, moet, wilt keuzes maken...?!

Keuzes die voor jou op dit moment werken,

of niet maar dan is er weer een andere keuzemogelijkheid.

 

Je beweegt nog steeds, vooruit,

en al die tijd geen druppel...respect!

 

Take care.