Kipje Geplaatst 22 november 2014 Rapport Geplaatst 22 november 2014 Herkenning Dribbel, herkenning... Op vakantie, hotel met champagne-ontbijt, tja, vakantie toch? Feestjes zelf beginnen rond 15-16u, ah ja, eerst apero... En na een feestje elders, thuiskomen en tja... Legitiem drinken... Ben benieuwd naar jouw stuk over loslaten, is voor mij ook serieus issue! Liefs dribbeltje reageerde hierop 1
Kipje Geplaatst 22 november 2014 Rapport Geplaatst 22 november 2014 He Kruidenthee! Blijkbaar voor velen een obstakel, loslaten... dribbeltje reageerde hierop 1
kruidenthee67 Geplaatst 22 november 2014 Rapport Geplaatst 22 november 2014 En acceptatie...... Kipje en dribbeltje reageerden hierop 2
Monster Geplaatst 22 november 2014 Rapport Geplaatst 22 november 2014 acceptatie, yes, sign me in! dribbeltje reageerde hierop 1
dribbeltje Geplaatst 25 november 2014 Auteur Rapport Geplaatst 25 november 2014 Aankomende vrijdag 4 maanden droog! Die discussie in mijn hoofd wel/ niet is niet meer zo hevig maar er blijven gevaarlijke momenten, nu ik weer wat down ben verlang ik naar iets om blij van te worden. Ik vind het al erg dat ik niet meer blij kan zijn afgelopen dagen, zo naar! Ik geef mezelf echt die trap wel onder mijn kont maar ik voel me vreselijk. Dan twijfel ik toch weer over het vragen van AD bij de HA. Of is het weer iets waar ik weer doorheen moet of toch die beginnende overgang. Nou, dan staat me nog wat te wachten als dat het is..... Moet gaan!
Skip Geplaatst 25 november 2014 Rapport Geplaatst 25 november 2014 Het is niet zo vreemd toch dat je in deze periode van je leven wat somber bent. Er gebeurt nogal niet wat. St. Janskruid is misschien wat voor je.. Even een steuntje in de rug. Niet verslavend en puur natuur. Sterkte dribbel
lady jane Geplaatst 25 november 2014 Rapport Geplaatst 25 november 2014 Dribbel, je schrijft: nu ik weer wat down ben. Mag dat ook, af en toe? Je omstandigheden zijn dusdanig dat er reden toe is. Dat zal altijd terugkomen, dat er redenen zijn om tijdelijk down te zijn. Heb ik ook momenteel. Ook door omstandigheden die ik kan duiden, dus dan denk ik dat het raarder zou zijn als ik dat niet was. En het 1e jaar dat ik niet meer dronk, was ik echt veel vaker depri. Er kwam, naast de omstandigheden, ook nog veel onderdrukte rottigheid naar boven. Dat is nu helemaal weg. Ik ben dat jaar bewust zonder AD doorgekomen. Heb wel een training Mindfullnes gedaan in plaats daarvan. En dat is me heel goed bevallen, het gaf mij méér het gevoel zelf aan de bak te blijven, dan AD zouden hebben gedaan. Als je twijfelt, want ik ken de mate van down zijn niet bij jou, vraag dan een gesprek aan met je huisarts, als die jou een beetje kent en je stoppen met drank, dan kan hij wel inschatten wat jij nodig hebt waarschijnlijk. Maar zoals ik jou lees de laatste tijd, schat ik in, dat jij kracht en vetrouwen genoeg hebt om dit aan te gaan zonder medicijnen. Maken jouw hersens de nodige stofjes niet aan, dan is het een andere zaak, dat kun je laten onderzoeken ook. Je leven is in beweging meis, en down gevoelens gaan ook weer over in iets anders.
huttula Geplaatst 26 november 2014 Rapport Geplaatst 26 november 2014 Wat mij altijd helpt is een zonsondegang bewust bekijken. Dat straalt zoveel kracht uit...ongelooflijk Stilstaan bij wat er is...met alle gevoelens die erbij horen..zodat het de aandacht krijgt en weer weg kan gaan Het is er vaak niet voor niets. 4 maand droog..dribbel..doet ook wat met je En nu weer verder...ontdekken..ervaren ..leren..veranderen..voelen Alles is weer nieuw ook na 4 maand. Succes
dribbeltje Geplaatst 26 november 2014 Auteur Rapport Geplaatst 26 november 2014 Ik wil me niet zo voelen, mag me bijna niet zo voelen van mezelf. Want waar komt het weg en ik heb geen echte reden om niet gelukkig/ blij te zijn. Ik heb zoveel en toch klinkt het ondankbaar als ik daar niet blij mee kan zijn. Maar ja verplicht blij voelen, gelukkíg zijn werkt niet natuurlijk. Mijn hele lijf/ zijn gaat in verzet en raakt een beetje in paniek bij het down voelen. Ben weer begonnen aan de passiflora, was ik alweer vergeten want stikem geloof ik niet zo in al die natuurlijke middelen. AD is misschien wel te heftig inderdaad maar er zijn momenten dat ik er niet wil zijn, gewoon stoppen met alles. In een hutje op de wei, gewoon niets moeten, niets anders dan zijn. Klinkt misschien wat zweverig en dat ben ik helemaal niet maar er moet zoveel, iedere dag weer. Het woordje mogen ipv moeten kan soms helpen maar er moet nog steeds van alles. Voel me gewoon niet blij met wat ik ook doe, misschien maar gewoon accepteren? Ahum gewoon..?. Drank levert helemaal niets op, dat weet ik maar het gevoel van " ik mag vanavond daar keek ik naar uit en dat is weg" Nu heb ik daar veel te veel eten/ snoepen voor in de plaats gezet en dat maakt me even blij maar net als met drank word ik daar niet gelukkiger van. Juist andersom, het maakt me zwaarder, kan ik me daar weer druk over maken. Schaamte alom.
dribbeltje Geplaatst 26 november 2014 Auteur Rapport Geplaatst 26 november 2014 Vandaag precies een jaar geleden dat ik mijn eerste berichtje hier plaatste! En wat ben ik iedereen dankbaar die de tijd en moeite neemt, heeft genomen en ook blijft nemen om op mij te reageren. Het is zo ongelofelijk helpend en steunend, dat kan ik niet beschrijven! Waarvoor dank!!
Kipje Geplaatst 26 november 2014 Rapport Geplaatst 26 november 2014 He Dribbeltje! Volhouden joh! Je bent super goed bezig, en sombere periodes komen er altijd aan.. Moet zeggen dat ik zelf wel aan de AD ben, geloofde er niet echt in, wilde het echt helemaal zelf doen, tot huisarts vertelde dat het wel eens goed kan doen om de stofjes in je hersenen (serotonine en dopamine) opnieuw te regelen. Gewoon een chemisch proces eigenlijk. Misschien toch maar eens over praten? Succes!
kruidenthee67 Geplaatst 26 november 2014 Rapport Geplaatst 26 november 2014 (bewerkt) Hoi Dribbel, Voor mij is je verhaal niet zweverig.... Je down voelen is heel vervelend. Ik heb ook ervaren dat dat bij mij heel erg bepaald werd door de gedachtes die ik zelf dacht.... Negatieve gedachtes, oordelen over jezelf...dat lees ik ook bij jou... Het zou je kunnen helpen om daar iets mee te gaan doen...dat die gedachtes kleiner worden, en je daardoor minder belemmeren. Acceptatie is daarin zeker een ding. Daar zijn allerlei manieren voor...therapie...mindfulness...schrijven...wandelen... Je signaleert het nu, en op één of andere manier zul je een manier gaan vinden om er aan te werken. Want Dribbel...je bent goed bezig, ook al voelt dat misschien nu niet zo. Niet drinken, dat volhouden is wel belangrijk Dribbel...alcohol versterkt sombere gevoelens en vooral ook de negatieve gedachtes over jezelf..dus dat is geen goed idee, maar dat weet je al. En blijf ook delen...gedeelde smart is halve smart. 26 november 2014 bewerkt door kruidenthee67
dribbeltje Geplaatst 26 november 2014 Auteur Rapport Geplaatst 26 november 2014 En het gekke is is dat ik bijna echt denk dat ik gelukkiger was toen ik dronk. Raar maar waar. Overtuig mezelf dan weer waarom ik niet drink maar voelen dat het beter is doe ik nu niet.
kruidenthee67 Geplaatst 26 november 2014 Rapport Geplaatst 26 november 2014 Dribbel...je wéét dat dat niet klopt...gevaarlijk en herkenbaar. Niet gelukkiger, maar even dat down-gevoel uit..door de roes. Korte termijn politiek en lange termijn ellende... Jezelf overtuigen? Gebruik je koppie...zoals Gerrit zegt...ff bij de les blijven, ook al voelt het zwaar...dat lijkt wat tegenstrijdig gezien mijn vorige bericht, maar doe het maar ff... Take care!!!!
Skip Geplaatst 26 november 2014 Rapport Geplaatst 26 november 2014 Dribbel het heeft bij mij bijna een jaar geduurd voordat ik van die sombere gevoelens afkwam. Niet dat mijn omgeving dit nou zo erg merkte maar ik was met mezelf aan. Het voelde niet als vroeger voordat ik was gestopt. Net of ik mezelf niet meer kon vinden Somber, saai , stom.... Alles met een s eigenlijk ( sukkelig. sloom enz) En toch ben ik nu zo blij dat ik toch heb doorgezet met stoppen anders moest ik weer van voor af aan beginnen en alles weer mee maken ! Ik was ook al jaren aan het drinken daarvoor en mijn lichaam en geest waren daar volledig aan gewend. Het was dus niet zo gek dat het tijd nodig had om te resetten. Want dat was wat er gebeurde. Ik denk dat jij nu ook aan het resetten bent. Je hebt kinderen met extra zorg, je werk , je man die jou misschien niet helemaal snapt, je hebt pas een verlies geleden in je familie, je voelt je alleen en verdrietig. En dat is niet raar. Maar doordat je je niet zo wilt voelen ben je steeds opzoek naar iets wat je van dat rottige gevoel af kan helpen ( net als voorheen toen dat nog alcohol was) Neem je rust op momenten dat het kan. Doe aan joga, koop het spijkermatje van Jane,maak zelf ontworpen smoothies, wandel, fiets als t kan, lees een boek in bed laat de tv uit. Maar drink niet ! Don't do it lady jane en kruidenthee67 reageerden hierop 2
huttula Geplaatst 26 november 2014 Rapport Geplaatst 26 november 2014 He dribbel zolang sta je nu ook nog niet droog... Lees je eigen draadje maar eens...dan lees je groei...tussen dr regels door schijnt al een beetje geluk door En vanuit hier weer verder...werken aan jezelf...dit is het nog niet... Geluk zit nooit in de fles en wijsheid ook niet kruidenthee67 reageerde hierop 1
lady jane Geplaatst 27 november 2014 Rapport Geplaatst 27 november 2014 En het gekke is is dat ik bijna echt denk dat ik gelukkiger was toen ik dronk. Raar maar waar. Overtuig mezelf dan weer waarom ik niet drink maar voelen dat het beter is doe ik nu niet. je verheerlijkt iets dat zo goed als zeker niet klopt meis, maar het is net zoiets als: van de doden niets dan goed. het hele verhaal is niet meer kompleet op momenten dat jij even weg wilt vluchten. doe dat dan maar in iets gezonds, oké? Hoef je niet opnieuw te beginnen en leer je er nog wat bij intussen ook, nl goed voor jezelf zorgen kruidenthee67 reageerde hierop 1
dribbeltje Geplaatst 28 november 2014 Auteur Rapport Geplaatst 28 november 2014 Vandaag 4 maanden maar geen blijdschap, doorzetten nu! Morgen een etentje en wat zou ik graag......maar ga dat niet doen natuurlijk! Voordeel is dat er steeds meer mensen weten hoe het zit bij mij dus die mij ook wel zouden wijzen op de wens ' ineens' te drinken. Althans dat verwacht ik!
kruidenthee67 Geplaatst 28 november 2014 Rapport Geplaatst 28 november 2014 Als jij maar weet hoe het bij jou zit, Dribbel...dat is het enige dat telt...
dribbeltje Geplaatst 28 november 2014 Auteur Rapport Geplaatst 28 november 2014 (bewerkt) Dat is helemaal waar EN OF dat ik dat weet maar soms hoop ik dan toch.....Nee, ben oud en wijs ( ahum) genoeg om te weten dat mijn rem echt kapot is! Niets meer aan te doen, inoperabel ! typefout, wat nu spellingsfout leek en daar kan ik dan ook weer niet zo goed tegen...;-)) 28 november 2014 bewerkt door dribbeltje
Monster Geplaatst 28 november 2014 Rapport Geplaatst 28 november 2014 Dribbeltje, het moeten..............moeten vervangen door willen of gaan doen maar ondertussen moet het wel gebeuren............. dat herken ik zo erg. Het heeft mij toen geholpen om hulp te vragen van manlief. Stomweg vertellen wat er allemaal moet van mij: 1. de wc moet zo en zo vaak per week (moet dat door mij gebeuren?) 2. de kinderen moeten dit en dat 3. het eten, de boodschappen, de afwas (moet dat allemaal gezond zijn, uitgebreid zijn of door mij gedaan?) 4. de ramen , de vloeren, de was (aaaaaaaaaaaghhhhh) Manlief kon opeens veel meer toen ik opeens uit handen kon geven en manlief vond het fijn om nodig te zijn. Misschien heb ik geboft. Ik heb wel mogen leren dat alles niet meer op mijn manier kon gaan, en dat de wereld niet verging daardoor. Hulp vragen en hulp accepteren vond ik niet leuk. Maar heel veel van herstel vond ik niet leuk: ik had minder energie en werklust dan toen ik nog in gebruik was. Maar ik kreeg wel gevoelens en waardigheid en eigenwaarde en daarmee een léven terug. Ik heb geen tips voor je. Ik hoop dat je doorzet. En een plekje en een leven voor jezelf opeist want daar doe je het allemaal óók voor toch? dribbeltje en kruidenthee67 reageerden hierop 2
dribbeltje Geplaatst 29 november 2014 Auteur Rapport Geplaatst 29 november 2014 Hihihi....inderdaad Monster, en ik heb al zoveel geschrapt, zoveel aangepast, hulp gevraagd, grenzen aangegeven en toch gaat er ergens iets niet goed...Wat is van mij, wat is van de ander? Wat moet echt en wat mag? Dat is al bijna een dagtaak aan gedachten. Misschien is het echt gewoon geduld, geduld en nog eens geduld. Niets meer en niets minder maar wat is dat lastig zeg. Veel huilbuien als ik alleen ben, en nog steeds niet blij en ik denk dat net als Skip schreef, dat veel mensen dat niet eens weten, niet zien. Is iets van mezelf. Ik heb steeds minder contact met anderen, mijn gezin, mijn werk en 1 vriendin en daar houdt het wel mee op. Geen puf, geen zin, geen ruimte? Zeg het maar. Vanmorgen om 05.00 uur wakker en dan lig ik overal aan te denken, vandaag het huis van mijn oom leeghalen. De surprises die de kinderen moeten maken, kadootjes die gekocht moeten worden, de gedichten. Dan weer het kerstdiner dat wij moeten regelen dit jaar, dan weer mijn oom, dat het nu echt het einde is, nieuwe mensen in het huis. Dan weer mijn werk, dat daar echt ook het eea anders moet en hoe ik dat aan ga pakken, wat is wijsheid en wat niet. Wat wil ik nu echt, waar word ik nu blij van? En na iedere gedachte verplicht ik mezelf om ze weer te laten gaan maar geen schijn van kans. Toen mijn jongste kwam was ik blij dat ik eruit kon, dan kan ik wat gaan doen en stoppen die gedachten een beetje. Warrig verhaal misschien .... Moet gaan!
dribbeltje Geplaatst 29 november 2014 Auteur Rapport Geplaatst 29 november 2014 Ik neem vandaag de eerste niet! Was december maar voorbij.......gewoon een jaartje overslaan.....
huttula Geplaatst 29 november 2014 Rapport Geplaatst 29 november 2014 Of gewoon extra glitters ..ballen ..lichtjes dribbeltje reageerde hierop 1
dribbeltje Geplaatst 30 november 2014 Auteur Rapport Geplaatst 30 november 2014 Ik weet het, daar voel ik me dan ook weer schuldig over, dat ik niet kan genieten van alles en zeker van de kinderen. Ik geef mezelf echt die schop onder de kont, benoem het allemaal waar ik dankbaar voor ben maar verplicht gelukkig zijn werkt gewoon niet. Gisteravond natuurlijk aan de spa gegaan, was achteraf maar goed ook want min jongste werd ziek en moest ik ophalen van een vriendin waar hij zou blijven logeren. Dat was, ondanks dat het jammer was, toch een fijn moment. Te constateren dat ik gewoon in de auto kon stappen! Heb nu zware hoofdpijn dus da's balen. Vanmiddag een verplichte kinderverjaardag, word een kort bezoekje.
Aanbevolen berichten
Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen
Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten
Account aanmaken
Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!
Registreer een nieuw accountAanmelden
Ben je al lid? Meld je hier aan.
Nu aanmelden