Spring naar bijdragen

NU dan echt?


dribbeltje

Aanbevolen berichten

Gesprek nog niet gehad, morgen wrs. Op zich heb ik een goede manager, zegt men, maar hij heeft me een keer eerder overvallen door te zeggen dat ik niet in de ZW kon waarop hij me later dat vreemde voorstel had gedaan, met wederzijds goed vinden, contract ontbinden, zodat ik de WW in kon. Dus ik ben zeker op mijn hoede. Maar ik ga geen spelletje spelen, ik geef mijn wel mijn mening. Ik ben wie ik ben en in dit geval sta ik echt in mijn gelijk. Collega' s waar het om ging hebbenhet schema dusdanig aangepast aan die van mij dat ze iig niet volledig hoeven te wijzigen dus ze zien de bui al hangen.

Ben er wel rustiger onder maar merk toch spanning als ik naar mijn werk toe ga omdat het gesprek nog niet gepland is.

Ik weet van mezelf dat ik op het moment suprème wel heel zakelijk en correct kan reageren maar die emoties voor en na die tijd......ggggrrrr....

Ga het eea kopiëren van de dagdraadjes naar mijn eigen dagdraad voor weer een volledig beeld! Kijken of dat lukt achter de iPad en anders toch even achter de pc.

Dribbel

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kopiëren is dus nog niet gelukt, vanavond maar even achter de pc, dan lukt het vast.

Zit nu een tijdje op de dagdraad, sommige dagen zinvol voor mij en soms weer juist niet of stiekem misschien toch maar weet ik dat nog niet?? Wat ik al eerder had is dat ik me door sommigen genegeerd voel, er wordt wel veel gereageerd maar aan de andere kant ook weer niet. WAT doet dat met mij, wat zegt dat over mij, over mijn onzekerheden, waarom trek ik het me soms zo aan wanneer er niet geregeerd wordt. Waarom voel ik me dan zo afgewezen, niet goed/ niet leuk genoeg, ze zullen me vast ook wel een zeikerd vinden NET als.....etc. Geen helpende gedachten maar ze zijn er wel!

Even bij gym meegekeken bij mijn dochter en wat is het dan heerlijk om haar zo vrij te zien, wel met haar nukken natuurlijk maar wel vrij van gepest. Erg emotioneel toen de juf begon over de schade die ze al heeft opgelopen van al die jaren pesten. Wat ben ik dan boos op de hele wereld maar ook vooral op mezelf dat ik dat toegelaten heb, toch! Had ik niet...tja, het lost niets op. Het is gewoon erg verdrietig allemaal en daarom werken ze nu vooral aan haar zelfvertrouwen, dat moet eerst terugkomen. Juf zei dat dat echt wel zijn tijd nodig heeft en dan nog, of het volledig hersteld kan worden in haar koppie blijft de vraag.

Voor de 9- jaarsprik moest ze helaas weer in de houdgreep, even boos en daarna ijs eten! Moeders dit keer ook!

Dribbel

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dribbeltje,

de ene dag gaat het over eten en de volgende dag over zelfrespect, acceptatie en de volgende dag over formule 1 auto's. Iedereen heeft dagen dat de dagdraad veel of niets toevoegt. De afwijzing die je voelt als er niet gereageerd wordt moet je niet persoonlijk opvatten. We hebben allemaal dat er soms niet en soms overdadig veel gereageerd wordt.

Wij vonden je al goed genoeg en leuk genoeg. Nu jij nog.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve mensen,

Ik had ook al een pb gehad over dit onderwerp, attent dat jullie hier allemaal op reageren maar het was niet meer dan een constatering van wat het met mij doet DUS ik verwacht niets van jullie op de dagdraad, neem niemand iets kwalijk, het zegt alleen iets over mij!!

Niets meer en niets minder. Stiekem is het natuurlijk wel leuk, dat dan weer wel....;-))

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tja.....dat mag ook wel op je 42ste toch! Ik kom er wel, in kleine stapjes....Net terug van het werk, receptie en natuurlijk zie ik al die gevulde wijnglazen staan. Dat trekt me, ik zie wie er wel en niet drinken, daar heb ik met de jaren heel goed ' oog' voor gekregen MAAR ik ben gewoon 1 x langs gegaan, spaatje gepakt en geen enkele ronde hapjes over geslagen! En zowaar ook nog een leuk gesprek kunnen hebben! Jippie!! Moet bekennen dat de trek niet geheel verdwenen is.....maar ga me nu eerst bezig houden met de kids! Moet ook want manlief is net de deur weer uit!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dat hoop ik inderdaad want het houdt me wel erg bezig, het blijft ook ' hangen' omdat het zo dichtbij was, al die gevulde glazen op een rij. Het zijn gevaarlijke momenten merk ik, een glas is dan zo gepakt. Maar ik weet wat ik wil en niet wil. Vanavond was ik me heel bewust van het verschil, als ik had gedronken was ik als een van de laatsten weggegaan. Had ik opgelet wat sociaal nog acceptabel was om te drinken om daar zoveel mogelijk aan aan te passen en dan stiekem toch nog wat pakken! Alsof niemand dat dan door heeft..?? Thuis niets liever doen dan verder gaan en alles wat nog zou moeten gebeuren eigenlijk teveel vinden. Inclusief mijn kinderen!

Nu was ik ook moe maar kon ik alles prima aan, de juiste volgorde bepalen, tijd voor mijn kinderen en nu ze in bed liggen de boel aan kant en tijd voor mezelf. Ga mezelf zo trakteren op iets lekkers en heerlijk vroeg mijn bed in! Ik ben blij en trots!

Dribbel

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dagdraadje sla ik vandaag maar even over...te heftig voor mij....vanmorgen al mijn opdrachten gedaan en alleen het kaartje nog daadwerkelijk maken, inhoud is al wel bekend! Veel geschreven, nagedacht en nog wat regeldingen die moesten en verder helemaal niets! Niets, nou ja bijna niets, in het huishouden gedaan, is een uitzondering voor mij. Zit nu net in de tuin, het is bewolkt maar de temp. Is goed dus geen zin om iets nuttigs doen! Dus ga ik zomaar ook echt niet doen, alleen zou het dan prettig zijn als ik me er dan ook nog goed bij zou voelen. Weet dat ik het huishouden dan morgen moet doen..;-)) vanavond kado voor de kinderen halen via MP, ze zijn bijna jarig! En de jongste voor het eerst naar scouting, de ander naar dansles en kijken of ik dan tussendoor nog boodschappen kan doen! Dan heb ik het gevoel dat ik de tussentijd nog nuttig besteed! Heb vandaag overdag de auto niet en aangezien ik altijd veel boodschappen doe ga ik dit niet op de fiets doen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Grappig!! Ik heb er precies zo een gehad toen de kinderen kleiner waren. Echt ideaal! Maar het was toch wel een sta-in-de-weg dus daarom weggedaan!

Vanavond het grote feest, ben zo benieuwd hoe me dat gaat bevallen zonder drank! Ik weet iig dat ik me morgen nergens voor hoef te schamen en dat ik me alles nog kan herinneren en dat ik het wrs niet te laat maak! Ligt ook aan mijn man natuurlijk want hij drinkt wel en als ik dan ineens weg wil weet ik dat ik commentaar krijg, want als ik dronk was het altijd te vroeg om af te haken natuurlijk.

Dat wordt er dan onmiddellijk ingewreven natuurlijk!

Dribbel

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zit hier nu met weer eens hoofdpijn, lijkt wel een dagelijks dingetje te worden. En o zo jammer als je dan niet gedronken hebt.

Heb geen leuke avond gehad, was meer uitzitten, ik heb gewoon niet zoveel met die mensen en eigenlijk hoeft het voor mij niet, zo laat weg en laat thuis. En echt iedereen dronk MAAR ik kreeg zowaar geen vervelende opmerkingen. Wel verbazing dat ik niet dronk maar autorijden was een goed excuus!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dribbel...verandering vergt veel van jezelf...hoofdpijn hoort daar ook wel bij

Mooi dat je ziet dat een feestje en het uitzitten

Gisteravond had ik een bbq bij familie ...ging eigenlijk eens niet meer om gezelligheid maar puur van hoesnel kan kunnen we drinken om het gezellig te krijgen

Voor mij was het ook een soort van uitzitten .

Het volk ligt nu nog bij tekomen van de "gezellige" avond

Het gevoel dat het geeft op dit feestje bevestigd wel dat dit niet de gezelligheid is wat ik nodig heb

En dribbel...de draai vinden in je leven heeft tijd nodig..jezelf leren kennen..wat je wil en niet..gevoelens die erbij komen en plaatsen

Goed bezig jij...zo verschil met een aantal maand geleden :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vandaag had ik een bbq met de NA. Cola wat de klok sloeg. Ik dacht: "Goh, vroeger zou ik vroeg naar huis zijn gegaan. Geen drank=geen zak aan. Nu ben ik blij dat ik geen vragen krijg." Feestjes worden anders als je niet drinkt. Wel erg goed van je dat je toch gaat. Petje af. Kan ik nog wat van leren.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maar vind je de feestjes nu wel leuk dan Monster?

Gistermiddag ook weer voor de 1ste x naar mijn ouders toe, ik heb eigenlijk met verbazing zitten kijken hoeveel er gedronken werd. Wel heel veel herkenning, mijn vader flink aan de whisky, mijn moeder verschillende bieren en toen wat er nog lag aan wijn, eerst rood en toen wit maar die lag niet koud dus niet lekker, ach wat maakt het eigenlijk ook uit. In hetzelfde glas. Hoppa! Ook al vond ik het lastig het was ook weer een stukje bevestiging waarom ik niet meer wil drinken! Het zag er eigenlijk wel een beetje sneu uit. Toen kwam ineens de vraag hoe het niet drinken mij beviel? Ik had er niet echt een goed antwoord op, het overviel me. Heb gezegd dat ik het niet zo goed weet, dat het op een feestje wel lastiger is maar verder wel goed eigenlijk. Dat de gewoonte er zo in is geslopen en dat er altijd wel een reden is om te drinken.....dat ik daar echt vanaf wil. Het was behoorlijk ongemakkelijk, mede doordat er flink ingenomen werd. Ik durf nog steeds niet hardop te zeggen dat ik niet met drank om kan gaan, dat het mijn hele leven beïnvloed, dat ik steeds meer nodig heb, dat ik al lang niet meer voor de gezelligheid drink. Dat als ik de eerste neem ik direct weer doorsla, dat als ik drink alleen maar bezig ben met de volgende, hoeveel is er nog, hoeveel mag ik nog? Ik denk dat ze me voor gek verklaren, als ik dat gesprek ooit aan durf dan iig wanneer ze nuchter zijn!

Dribbel

Link naar opmerking
Deel via andere websites

In antwoord op je vraag; Ja, ik vind feestjes nog net zo leuk. Mijn grote bek is gebleven, dat brutale en uitdagende waardoor mensen de vraag wel stellen maar niet uit de hoogte............."Waarom doe je niet meer mee, jij lust ze toch nog wel?"

In het begin zei ik: Ik wil afvallen. Maar dat geloofde geen hond, terecht, ik weeg 58 kg.

Daarna zei ik; Misschien wil ik nog kunnen rijden. De nacht is immers nog jong. Maar dat was wat gênant, want ik ben wel getrouwd.

Daarna draaide ik het om: Waarom zou ik wél drinken ook al hebben we wat te vieren?

Of: Heb ik het nodig? Ik vind mezelf nú ook gezellig.

 

Eerlijk gezegd krijg ik de vraag al lang niet meer. Ik ben vlot van tong en moet me altijd beheersen om niet 'uitgelaten' over te komen. Velen hebben het nooit gevraagd, ik weet niet eens of ze wéten waar ik qua drank mee geworsteld heb.

Het dalend niveau wat je hebt gezien, hoe sneu het eraan toe gaat, dat ziet iedere nuchtere observator. Met mijn drukke geklets zie ik dat ook nog steeds. En dan denk ik: Ik heb nu óók lol, én ik word fris en fruitig wakker. 'Best of both worlds!' 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Klinkt aanlokkelijk maar helaas ben ik dus niet zo' n uitgelaten, groepsmens en dat was ik wel met drank op dus wordt het voor mij een andere uitdaging ben ik bang! Maar ook dat komt goed, wie weet ga ik wel veel vaker nee zeggen!

Proberen wat bij te lezen maar ik loop zo snel achter op de dagdraad dus nu even zo.

Gesprek met manager zou ik gisteren hebben, ja...ZOU.....ging niet door en echt toen ik er al stond! Hij heeft later wel zijn excuses aangeboden maar daar zat ik dan met mijn voorbereiding en zenuwen!

Afgelopen nachten drama, eerst vanwege de kinderen maar afgelopen nacht gewoon niet kunnen slapen, onrust, eruit gegaan en er weer in, er weer uit, koud, jeuk, hartkloppingen en ga zo maar door. Vanavond maar lekker vroeg mijn bed in!

En ik heb vanmorgen toch de hardloopschoenen weer aangetrokken en ook al ging het super goed, toch iets rustiger gelopen en pauze genomen. Wat is dat toch lastig voor mij, iets rustig doen! Ben in mijn hoofd al 3 stappen verder bezig, met wat ik allemaal nog moet doen van mezelf. Maar net gedoucht en nu tijd voor het forum en koffie, wilde alweer wegvliegen voor boodschappen maar heb mezelf beloofd dat ik altijd even tijd mag nemen voor een kop koffie! Doen dus en dan tegelijkertijd hier, goede combi!

Zag dat jij Ietje ook een goed gesprek gehad hebt met je man, hier hetzelfde. Nav de ouderbegeleider maandag het eea bespreekbaar gemaakt thuis. Heftig, want ik heb duidelijk aangegeven dat het niet goed gaat, dat we als ouders een aantal zaken echt moeten zien te veranderen en dat ik daarvoor hulp wil inschakelen. Dat ik het niet meer trek zo en dat we beiden niet gelukkig zijn, dat dit niet goed voor de kinderen is maar ook zeker niet voor onze relatie. Ik ben zo super blij dat ik dit kan doen, dat ik het niet meer weg drink. Ook dat heb ik hardop gezegd, dat ik dit gevoel altijd wegdronk, mezelf zo ' verzoop' en ons erbij. Ik voelde me vreemd genoeg sterk ook al was het een vreselijk zwaar onderwerp. We willen gaan voor systeemtherapie, ik heb het heel erg bij mezelf gelaten! Wat zou ik anders willen doen, bijv. ik ondermijn zijn gezag omdat ik ingrijp wanneer hij niet consequent is. Dat moet stoppen. Hij kan leren grenzen aan te geven en zich daar aan te houden maar dat mag een ander gaan vertellen, hoop ik....En misschien zit hij opvoedkundig gezien wel aan zijn plafond ( we hebben al jaren gesprekken over opvoeden) maar daar komen we dan achter en dan bekijken we wel wat we daarmee gaan doen!

Ondanks alle tegenslagen voel ik me goed en sterk!

Dribbel

bewerkt door dribbeltje
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Je gezin is een systeem en iedereen heeft invloed op elkaar, als iemand dus verandert dan beïnvloed je het systeem. En soms kan een systeem ongezond in elkaar zitten en kan je door juist dingen positief te veranderen, als volwassenen dus, het hele systeem gezonder krijgen! Even in het kort! Ik werk er zelf ook mee, dat is wel een beetje vreemd. Maar daardoor weet ik ook dat het werkt!

Moet gaan.......school...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 2 weeks later...

Zo, weer even op mijn oude vertrouwde draadje. Ben nog steeds een beetje ziekerig, wel gewerkt natuurlijk......

Kom ik dinsdag op mijn werk word ik apart genomen door een collega die meldde dat ze bij de manager heeft aangeklopt vanwege feedback dat ik gegeven heb aan haar, enkele weken terug. Dat was haar behoorlijk verkeerd gevallen en ze was er nogal van van slag geraakt. Uiteraard vind ik het oprecht vervelend voor haar dat ze zich er zo naar door voelt, maar daarentegen vind ik het nogal wat om achter mijn rug om naar de manager te stappen zonder eerst bij mij te komen. Ik weet precies wat ik gezegd heb omdat ik er zeer goed over heb nagedacht en ik wilde eerlijk zijn maar ook met respect met haar omgaan en haar positieve kanten benadrukken. Dat heb ik dus ook gedaan. Zij heeft het anders gehoord, dat kan maar dat is niet wat ik gezegd heb. Die informatie ligt dus nu wel bij de manager en ik heb me de laatste tijd al niet zo populair gemaakt en aangezien er binnenkort iemand uit moet van ons begin ik me wel een beetje zorgen te maken. Ik heb er afgelopen nacht niet van geslapen en begrijp echt niet waar het mis is gegaan. Heb ik zo bewust mijn woorden gekozen, want ik weet dat ik een olifant in een porseleinen kassie kan zijn, en dan dit! Het lijkt wel of er ' expeditie Robinson' taferelen gaande zijn. Met z'n allen op 1 persoon zodat wij door kunnen. Iets anders kan ik echt niet verzinnen. Ik heb de manager kort telefonisch gesproken en er gaat een gesprek komen, nu heb ik hem op de man afgevraagd of ik me zorgen moet gaan maken om mijn baan. Dat er veel gedoe is rondom mij en dat dat een makkelijke weg zou zijn.....moet gaan....later het vervolg!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Daar was ik weer, even oponthoud vanwege gezinsverplichtingen.

Zij heeft zelfs bij mij aangegeven dat ze het prettig vond dat ik dit bij haar aan gaf en vroeg of ik het nog wilde verduidelijken met een voorbeeld wat ik dus gedaan heb. En daarna radiostilte! Dus ik begrijp er werkelijk niets van en ga dat zeker aangeven. Heb haar aangehoord en ook direct aangegeven dat ik het jammer vond dat ze niet eerst bij mij is gekomen. Waar ik me zorgen over maak is dat ik vrij kritisch ben en mezelf vaak impopulair maak hierdoor. Eigenlijk wil ik wel aardig gevonden worden maar niet door mijn mening voor me te houden en te gaan ' roddelen' wat wij vrouwen goed kunnen. Ik zit dus altijd in een soort van spagaat. Ik kan het nooit goed doen, nu heb ik heel goed rekening gehouden met HOE ik iets ging zeggen en dan gaat het toch niet goed.

Maar wat heeft dit alles nu met ADB te maken, mijn eerste ingeving na dit alles was " HELP", ik kan dit er niet ook nog bij hebben, de hele wereld tegen mij, ik ga weg, ben er klaar mee, meld me ziek, laat ze allemaal maar het heen en weer krijgen enzovoort ...

Maar wonderwel lukte het me om die gedachtenstroom vlot te stoppen en zelfs niet direct te denken aan het wegdrinken. Zelfs nu ik slecht geslapen ben en het nog niet los kan laten zie ik duidelijk dat drinken nooit de oplossing is en dat ik zomaar een beetje sterker aan het worden ben! Stiekem ! Beetje bij beetje ! Ik ben er nog lang niet en het zijn nog maar momenten dat ik me stiekem een beetje sterker voel maar toch ze zijn er en dat geeft hoop!

Dribbel

bewerkt door dribbeltje
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...