NU dan echt?

[dribbeltje]

Dank, maar weer! Het eerste droge weekend zit er weer op! En dat nog wel met wijndrinkende visite incl. een BBQ!

Dag 8, jippie, eerste week weer gehad. Frustrerende is dat ik ongelofelijk mijn best doe om niet te compenseren met eten en dat dat ook gelukt is, en veel gesport en ben ik gewoon aangekomen??.. Daar begrijp ik helemaal niets van. En aangezien ik ook echt nog veel last heb van duizelingen, ik eet echt voldoende, nu ook overdag op mijn werk, ga ik dus ook niet minder eten. Maar ergens klopt er iets niet. Kan die vraag misschien ook wel bij mijn online behandelaar stellen??

Nu ik niet drink kan ik nog zoveel moeilijker dingen loslaten lijkt wel. Lastige zaken blijven knagen zoals dat gesprek met de buren, het piekeren gaat maar door, mijn hoofd raast maar door, kom moeilijk tot rust....

Ga nu nog even wat voorbereiden voor morgen, werk wat extra in de vakantie. Niet handig met jonge kinderen maar nee zeggen is ook niet mijn sterkste kant. Niet omdat ik het niet zou durven vlg mij maar gewoon omdat ik het een ander wel gun om vrij te zijn...

Dribbel

[lady jane]

even bloed laten checken Dribbel

je hb kan te laag zijn

of lage bloeddruk misschien?
je lichaam ontbeert nu suikers he

en is wat ontregeld weer.

bij twijfel naar de arts.

dat gewicht is wel logisch als je sport, dan wordt

je vet omgezet in spieren en die hebben een hoger soortgelijk

gewicht. dus lijk je zwaarder, maar wordt je lijf wel strakker.

Als de boel is gestabiliseerd, gaan er ook kilo's af.

maar het gaat erom hoe je kleren zitten, jij je verder voelt

plus dat je mooi de drank en het snoepen laat staan.

we willen vaak (te) snel vooruitgang zien he/beloning ontvangen.

dat deed het drinken ogenschijnlijk nl ook.

Nu mogen we geduld leren en dat kleine stapjes uiteindelijk toch

tot een grote beloning leiden op de langere termijn.

volhouden dus maar dames

(schreef ze monter met een bakje pinda's voor haar hongerige snufferd )

wat weet ik het weer goed voor een ander he.

[dribbeltje]

Hihihi..met dat bakje pinda 's voor je neus.....leuk!

Je hebt helemaal gelijk LJ , geduld, geduld....waar las ik dat nu ook alweer meer, van Skip geloof ik!

De andere stoppogingen kreeg ik idd mijn suikers wel binnen omdat ik ging snoepen en dat doe ik nú niet.dat zal het verschil wel zijn.

En die kleren, tja , die zitten echt te strak dus daar merk ik ook aan dat het niet lukt. Maar ach, nog maar een week onderweg. Alcohol gaf idd direct die beloning en nu moet ik er op leren wachten. Maar wat ben ik iedere ochtend weer blij dat ik niet gedronken heb. Het voelt dit keer echt anders, zal dat die knop zijn waar men het over heeft? Ik hoop het zo! Niet dat ik geen trek heb hoor maar ik ben nog niet 1 x de discussie met mezelf aangegaan en dat is nieuw voor mij! VOELT GOED! Zelfs de wijn in de koelkast zaterdag gaf geen aanleiding voor discussie.....

Dribbel

[dribbeltje]

Dat hoop ik ook.

Een slechte dag vandaag, voel me somber......vanmiddag nog een verjaardag waar ik echt heen moet.

Is voor de kinderen wel leuk hoop ik. Ga met de auto zodat ik ook niet in de verleiding kom. Misschien ben ik daarom wel somber, hier wordt nl stevig gedronken en ik doe normaal heel stevig mee. Ga geen excuses verzinnen maar ga gewoon aan de Spa en desnoods eet ik maar wat meer voor deze ene keer.

Heb wel braaf al mijn opdrachten van de internetbehandeling gedaan!

Dribbel

[dribbeltje]

Geen raar advies hoor, had ik idd thuis ook gehaald maar daar hadden ze dus alleen gewoon fris en laat ik dat nou net niet lekker vinden. De opmerking, ach zit maar 2 % in heb ik maar genegeerd en ben braaf aan het water gegaan. En toch is het minder gezellig, wilde zo snel mogelijk weg en heb uit verveling maar veel hapjes zitten eten. Het is natuurlijk ook gewoon erg wennen, voor mezelf maar ook voor anderen die mij onder invloed kennen. Ik ben nu maar een saaie muts, maar wel een nuchtere muts!

Inderdaad MG, niet makkelijk maar met meer overtuiging vanuit mezelf. Ben nog steeds de discussie niet aangegaan met mezelf en 'wuif' het probleem ook niet meer weg. Zo van, eigenlijk viel het wel mee toch? Het viel niet mee, het valt niet mee maar ik heb geen keus. Stoppen is de enige juiste weg. Dag 12 inmiddels en weekend 2 voor de deur. Plannetjes maken.

Ben helaas nog steed wat somber, de situatie met de buren laat me niet los en vannacht hele ruzies met de buurt gehad! Hoe laat je los? Ik weet dat het mijn eigen gedachten zijn, ballonnetjes die ik lek kan prikken maar ik prik me een ongeluk maar ze blijven maar terug komen en steeds groter en zwaarder lijkt wel. Wegdrinken was de oplossing maar aangezien dat geen optie meer is ben ik gespannen, onrustig en somber.

Dribbel.

[Skip]

Hoe laat je los? Een van de vragen die mij ook bezig houdt. En ik denk met ons velen!

Allemaal maken we situaties mee die we meeslepen in onze rugzak. Oeverloos blijven we piekeren , malen, herhalen in ons hoofd.

Ook de dagdraad van gister ging daar gedeeltelijk over.

En allemaal proberen we dit op onze eigen manier te doen.

De een pakt de motor de ander een fakirmatje de volgende gaat mediteren of doet aan yoga.

De een wil het delen de ander kropt t op.

Ik denk dat er niet maar EEN manier is om je zorgen kwijt te raken.

Het besef dat je niet de enige bent met zorgen relativeert al en vervolgens ben ik van mening dat het leven loopt zoals het loopt.

Als een rivier.... Komt er een obstakel dan kronkelt het water zich er omheen

Door in gevecht te gaan met wat er is ga je

tegen de stroom in.

Maar wat is het lastig soms om dat te accepteren.

De laatste tijd ben ik bezig met Byron Katie ( tip van Runner ) haar manier van kijken geeft me weer andere inzichten.

Bijvoorbeeld mezelf niet te zien als slachtoffer. Nou en die kwam binnen hoor ... Want ik kon er toch zeker niks aan doen ?

Veel sterkte en succes en soms zijn dingen niet op te lossen. En moet je het laten voor wat het is.

Maar niet nadat je naar eer en geweten hebt geprobeerd het goed te doen

En drinken is nog nooit een oplossing geweest tenminste niet voor mij.

Voor jou ook vast niet!

Hou vol 12 dagen gaat goed!

Een reminder, een anker om jezelf te herinneren aan je eigen afspraken helpt goed!

Voor mij was dat een kurk ( flesstopper) met een Pinokkio er op.

Mij zelf hield ik niet meer voor de gek

Ga goed!

[dribbeltje]

Byron Katie, had ik ook al eens al tip gekregen en heb al het eea bekeken op YouTube van haar. Leuk mens! En idd ook het eea gelezen, zit te denken aan mindfulness training maar eerst maar de online behandeling afmaken en dan de volgende stap. Ben inmiddels al wel begonnen aan het boek , kan ik er ff niet opkomen, o ja, nog eentje dan!

Merk wel dat ik het lastig vind om dat boek zomaar neer te leggen, staat toch duidelijk op zijkant kaft, alcoholisme. Dus lees hem een soort van stiekem. Heb ik al eerder gehad met boeken over dit onderwerp.

Vandaag meer trekmomenten en dan blijf ik bezig, of ik ga eten, wel gezond maar toch.

Gisteren kwam een vriendin, eerst op de koffie, dan komt natuurlijk altijd de wijn op tafel maar nu had ik niets staan. Uitgelegd dat ik niet wil drinken maar wel wat rosebiertjes had staan. Voor mezelf een 0% radler! Het blijft nog onwennig maar ook trots en fijn dat ik ook niet in de verleiding kom. De trek wordt dan wel steeds erger maar de discussie blijft uit. Heerlijk vind ik dat, als dat zo blijft dan heb ik er heel veel vertrouwen in. En het allerbelangrijkste was, dat ik ondanks dat ik wat miste een heel gezellige middag heb gehad! Wat ik wel lastig vond is dat we normaal doordrinken en dan wel wat eten halen en dan wordt het alsmaar later. Mannen en kinderen worden erbij gehaald. Nu gaf ik aan met het eten te beginnen, mijn man kwam thuis. Wat vind ik dat moeilijk zeg, ik voel me dan zo ongastvrij. Ik vond het eigenlijk ook mooi geweest, dat was ook een verschil. Het was ook een spontaan bezoek dus dan overtuig ik mezelf dat dat dan wel o.k. Is. En zij heeft ook gezin en moest dus ook nog thuis koken.......maart het schuldgevoel blijft knagen.

Vandaag mijn hardloopschoenen afgestoft, muziek op de MP en morgen maar eens beginnen, als vanouds voor het ontbijt!

Dribbel

[dribbeltje]

Grappig, dat had ik zo nog niet bekeken . De omgekeerde wereld......eerst voor. mijn gezin zorgen! Niets om me schuldig over te voelen. Ben mijn bed weer ingedoken na het ontbijt, hoofdpijn en ruziënde kinderen en een chagrijnige man doen mij dan niet veel goeds. Kinderen spelen inmiddels buiten, gelukkig is het buurmeisje waar onze dochter wel heel goed mee kan weer thuis.

Zit dus nu erg te twijfelen om wel of niet te gaan hardlopen.......Duik de laatste tijd teveel mijn bed weer in, wil accepteren dat ik wat somber ben maar moet er ook niet aan toe gaan geven. Ga denk ik zo maar douchen en naar buiten. Dat schijnt te helpen.

Niet drinken en je dan niet goed voelen op de ochtend is wel jammer. Het waait vast weer over. Drinken is iig geen optie meer!

Dribbel

[Monster]

Dribbel, toen ik net in herstel was toen klaagde ik es tegen mijn maatje dat die roze wolk maar niet kwam. Daar wilde ik op zitten en blij zitten wezen hoe goed ik wel niet voor mezelf zorgde. 

Haar antwoord: Dacht je dat het symfonie-orkest je op zou wachten? 

Uh, ja eigenlijk. Ik verwachtte geen applaus, maar wel een halleluja-gevoel. Na een jaar kwam dat toch. Een beetje. Paars-roze zullen we maar zeggen, maar nog steeds geen wolk om op te zitten. Toch ben je goed bezig. Met alles wat je wilt verbeteren, je bent nú al af. Goed genoeg. 

[dribbeltje]

Dank! Mij levensmotto, goed genoeg is ok goed! Tja, stiekem had ik inderdaad wel meer verwacht....

[dribbeltje]

Net het verhaal van een partner gelezen, toen ik hier net kwam bleek een dierbaar iemand overleden van het forum, heb zelf nog een reactie van haar mogen ontvangen. Weet natuurlijk niet of het over haar gaat maar eigenlijk doet dat er ook niet hoe voor het verhaal, tranen biggelen over mijn wangen...zomaar vanzelf ..nu even schakelen want ik moet naar mijn werk en de kinderen wegbrengen!

[huttula]

Tranen mogen vloeien...daar zijn ze voor...iets wat wij maar al te graag inslikken

Tranen van verdriet

Tranen van boosheid

Tranen van het lachen

Tranen van geluk

Tranen van pijn

Tranen luchten op

Weet zeker dat een kind een traan kan begrijpen.

De greep naar de fles das een stuk moeilijker te begrijpen

Go for it

Het leven gaat niet over rozen...bij niemand...al duizenden jaren zo

..

[dribbeltje]

Weet ik, weet ik.....maar het voelt alsof ik al heel lang niet gedronken heb! Begin nu pas aan week 3. Dan te bedenken dat een vriendin van mij zo af en toe kan genieten van een flesje wijn, en dan zo 3 weken niet. Vond ik al heel bijzonder en knap, dat zegt natuurlijk al genoeg.

Had ik hier verteld over het boek, nog eentje dan en de tekst alcoholisme op de kaft. Hebben mijn ouders gisteren de kinderen spontaan van de BSO gehaald om met ze naar de kermis te gaan en vervolgens naar ons huis. En het boek lag op de bank!! Helemaal vergeten op te ruimen. Nu hebben we de woonkamer boven dus is er kans dat ze het niet gezien hebben maar misschien ook wel. Er is iig niets over gezegd maar ik schrok me rot. Ben eens bij mezelf gaan afvragen waarom ik zo schrok, wat maakt dat ik het weg wil stoppen? Heb ik nog geen antwoord op. Verder dan schaamte kom ik niet.

Gisteren na het werk weer eens een migraineaanval, dus medicatie en mijn bed in toen het kon. Nu nog aspirines genomen en even mijn bed in met de iPad, de scherpe kantjes zijn eraf maar helaas is er een beste hoofdpijn voor in de plaats gekomen.

Gisteren op het werk merkte ik dat ik door me buitengesloten te voelen direct aan drinken dacht. Daar moet ik dus wat mee. Dat gevoel heb ik regelmatig, zeker op het werk maar ook elders. Ik voel me vaak anders maar ik word ook anders behandeld en dat steekt. Zei altijd heel stoer tegen mezelf dat me dat niet uitmaakte, dat dat nu eenmaal de prijs is die je betaald als je je niet aanpast aan de rest. En dat ga ik dus never nooit niet doen. Ik kom nu eenmaal erg voor mijn mening op, ook als die niet populair is en dat is vaak zo. Misschien kan ik het wel wat handiger inpakken maar ik ga niet " slijmen" bij de juiste mensen, daar ben ik echt allergisch voor.

Daarom raakt het me misschien wel extra hard als ik zie dat mijn dochter wordt buitengesloten. Erbij willen horen is natuurlijk een doodnormaal gevoel.....en toch roept het weerstand op. Bijna boosheid en dus zeker de behoefte te gaan drinken. Ik tegen de grote boze buitenwereld.

Moest dit even delen, hier waar ik me minder schaam voor alles, waar ik minder boos ben maar meer mezelf kan zijn.

Dag 16!

Dribbel

[huttula]

Daar zeg je al een hele mooie...JEZELF ZIJN

Dat is waar het omgaat....dat voelt prettiger als erbij willen horen

Erbij willen horen is niet echt....its just a show

[lady jane]

anders is ook goed Dribbel

niet beter

niet slechter

gewoon goed

blijf jezelf wel trouw meis

en dat kan ook met respect naar de ander

[dribbeltje]

Hihihi.....een middenweg, wat minder zwart-wit zou wel goed zijn inderdaad. Het voelt alsof mezelf zijn automatisch betekent dat ik er vaak niet bij hoor. En vaak wil ik dat niet eens omdat ik die mensen weer niet begrijp, het is inderdaad ' a show' zoals huttula zegt. Ik voel alles altijd erg sterk aan en dus ook hoe mensen zo hun best doen om leuk gevonden te worden. Ook wanneer ze daar een ander door tekort doen. Mensen zijn vaak niet echt zichzelf. Misschien ben ik wel teveel mezelf en stoot dat mensen af? Ik mag inderdaad wel wat minder scherp zijn, en zo nu en dan wat aanpassen zonder mezelf teveel geweld aan te doen moet ook wel lukken. Die middenweg MG? En toch is er dat stukje in mij wat zich gekwetst voelt wanneer mensen mij niet vragen naar hoe mijn vakantie was. Dat ze niet de tijd en dus moeite even nemen om mij te vragen. Het gevoel niet goed genoeg te zijn, natuurlijk weet ik waar dat weg komt maar tot op heden is het me njet gelukt er iets aan te doen. Tja, letterlijk verdrinken.

Mensen blijven rare wezens vind ik, echte vrienden kan ik op 1 hand tellen. En veel vertrouwen in de mensheid is ook niet mijn sterkste kant, daar ben ik te vaak voor belazerd.

Vanmorgen het nieuws aan het lezen, zelfmoord Williams. Zegt mijn dochter dat ze daar toch ook regelmatig nog aan denkt. Wanneer? Was het beste wat ik kon verzinnen op dat moment? Na een rotweek, en die heeft ze vaak. Meer wilde ze er niet over kwijt. Vandaag mocht ze spelen bij het buurmeisje dus ze is inmiddels vrolijk weg gegaan en ik zit hier verdwaasd.....

Net gebeld door de instelling waar ons zoontje staat ingeschreven, kan ik morgenochtend terecht vanwege een afmelding. Vandaag dus heel veel formulieren invullen, weet uit ervaring dat ik hier een paar uur mee bezig ben. Wordt dus een computerdagje, fijn dat ik niet hoef te werken vandaag en morgen ook niet. Eerst vloog het me naar de keel, eerste gedachte..drank!!....en nu een stuk rustiger en fijn dat ik nu al terecht kan. Ik ben nl erg goed in eerst de negatieve kant zien, dat ik nu zo snel kan schakelen is dan toch te danken aan het stoppen met alcohol denk ik / hoop ik! Weet dat ik een pittig dagje voor de boeg heb, en dat ik vanavond extra alert moet zijn. Als ik alles af heb dan heb ik toch.......wel verdiend. Tja, die stippeltjes, invullen met tijd voor mezelf! Alleen niet drinken!

Dribbel

[huttula]

Omgaan met rust is ook zo mooie

Zolang we bezig zijn is er niks aan de hand...

Wanneer we ff niks te doen hebben..begint ook de onrust

Rust geeft onrust

Toch door onrust toe te laten kan onrust ook weer rust worden

We hebben zoveel rust onderdrukt met drank dat we niet goed met rust om kunnen gaan

Heb je een rustmoment...pak hem ook bewust..beleef hem bewust..voel eens hoe het voelt..zonder aandacht voor iets anders

Dribbel..er zijn heel veel mensen met een handjevol vrienden.

Bij echte vrienden heb je een goed gevoel...en zij nemwn je zoals je bent...das mooie van vrienden

Niks meer niks minder

[dribbeltje]

Rust geeft zeker onrust, dit toelaten vind ik nog lastig. Ga dan 'zoeken' , iets doen, het liefst iets eten, dan maar iets gezonds maar toch eten ook al heb ik eigenlijk niet echte trek. Het is iets met die onrust willen doen. Ik kan zo slecht of eigenlijk gewoon niet, niets doen en kijken/ voelen wat dat met me doet. Wel eens geprobeerd maar dan ga ik op mijn ademhaling letten, door de neus in, mond uit en krijg ik het met de minuut benauwder dus dat werkt niet. Muziek daarentegen op you tube vind ik wel helemaal geweldig en daar gun ik me nu vaker de tijd voor. Zeker als ik alleen ben, zoals nu.

Net wezen sporten, met die hoofdpijn die nog niet weg is was dat megazwaar en kon ik niet voluit gaan maar ik moest van mezelf om te voorkomen dat ik me somber ga voelen. Kan nu ook gewoon hardop zeggen dat ik hoofdpijn heb, deed ik vaak niet want dan is het wel heel erg raar dat je ook nog gaat drinken.....nam ik stiekem paracetamol in om wel te kunnen drinken. De rest van de hoofdpijn verdoofde ik wel met alcohol. Raar maar waar. Het is goed dat ik deze dingen voor ogen hou om mezelf niet meer te overtuigen dat het eigenlijk wel mee valt met mijn alcoholgebruik. Heb net een mail uitgedaan voor de verjaardag van de kinderen ( is over een maand pas). Zat even te twijfelen om erin te vermelden dat het een alcoholvrij feest gaat worden maar dat durfde ik toch niet. Gelukkig is het nog even weg want dat gaat een hele lastige worden maar aan de andere kant, kan ik me storten op hapjes maken en verzorgen van anderen. Kan ik ook goed! We doen het expres op zondag zodat de kans op doordrinken bij de meesten niet aanwezig is. Het is echt belachelijk wat er hier op een verjaardag aan drank doorheen gaat..... Dat ik daar nu al mee bezig ben. Eerst vandaag weer goed afronden en dat gaat me zeker lukken!

Dribbel

[huttula]

Iets zoeken..iets doen is ervoor weglopen...rust kan je

leren...training..cursus..mindfulness..meditatie..yoga

Als je met jou onrust kunt omgaan...geeft dat zoveel rust

Dat verdien je ook

[ProudMary]

Mooi gezegd Hut.

[dribbeltje]

Inderdaad en nu doen/ ervaren/ leren/ zijn......

Vanmorgen met ons zoontje naar de KP, andere instelling als die van man en dochter omdat de zorgverzekeraar bedacht heeft die niet meer te vergoeden. Hier willen ze ons ook het liefst doorsturen, allemaal vanwege die rotcenten.

Moet gaan.....

[dribbeltje]

Gisteravond ineens paniek bij dochterlief, nare dromen gevolgd door hoge koorts. Dus kon niet verder schrijven.....

Gisteren in de stad met ons zoontje en dan met dat mooie weer en terrassen.....vooral mijn favoriete terras, direct tegenover de bios. Dan heb ik het moeilijk in de zin van, mijn gedachten die dan toch trucjes uit gaan halen en eigenlijk ook fysiek, het Pavlov effect zeg maar! Direct na de bios op de fiets gestapt naar huis! Bij de vraag wat ik van de biertjes die ik anders gedronken zou hebben verwacht kan ik niet verder komen dan "rust", met name in mijn hoofd. Die roes waarin mijn wereld net een beetje fijner wordt/ lijkt! Eigenlijk is het niet meer dan dempen van mijn verslaving, de verslaving die mij onrustig maakt en rust creëert wanneer ik eraan toegeef! Maar wat was ik blij dat ik vannacht met mijn volle aandacht bij mijn dochter kon zijn! En vanmorgen zonder al teveel problemen heb kunnen werken. Nu stort ik in dus weer opletten maar vanavond maar vroeg erin en morgen weer fris op!

Dribbel

[dribbeltje]

Gggggggrrrrr.....na een dag vrijwilligerswerk op een zorgboerderij, hoorde ik van een vlooienplaag.....en mijn dochter had al een week rare plekjes op haar armen. Eens even Googlelen en ja hoor, leek verdacht veel op vlooienbeten. Lichte paniek, ik had nog druppels in huis dus die direct op de kat zijn huid gedaan en begonnen met kammen. Nu nog geen vlo ontdekt maar wel iets wat leek op eitjes, of zijn het nu toch schilfertjes??!, voor de zekerheid maar begonnen met een grote schoonmaak. Bedden afhalen, kussens in zakken, wassen, en maar stofzuigen. En die wijn leek steeds aantrekkelijker te worden. Eigenlijk voor het eerst weer bijna de strijd in mijn hoofd verloren, gelukkig herkende ik mijn eigen ' zieligheid' . Ach, ik heb toch echt dat wijntje verdiend want ik heb zo hard gewerkt, helemaal moe en dan ook nog dit er achteraan en morgen weer alles doen.....Ik zou me inderdaad even beter voelen, maar ik vecht nu harder terug. Het lost niets op, het probleem blijft, moet nog steeds morgen en dan weer en dan weer de boel dan. Geen wijntje verandert daar iets aan. Alleen minder energie om te doen wat ik moet doen. Zit mezelf wel heel erg in de weg, ben behoorlijk chagrijnig maar liever chagrijnig dan onder invloed, ik ga niet drinken en ondanks mijn rotbui ben ik daar wel weer trots op!

Weet nu niet zo goed wat ik wel moet gaan doen......manlief zit natuurlijk weer voetbal te kijken. Actief bezig zijn heb ik nu wel even gehad, ontspannen .....nog tips?

Dribbel

[huttula]

Ff wat eten en naar bed....na zo dag kan moeheid toeslaan

Trek...is vaak geen eens echte trek maar een gevoel...alzje deze uitzit of jezelf afvraagd wat is er nu werkelijk met me aan de hand

Kom je al nest een stuk verder als trek

Succes dribbel...je gaat goed

[dribbeltje]

Daar zeg je inderdaad wat, Hut, is wrs niet eens echte trek maar meer een gevoel. Dat is het natuurlijk ook, voelde me rot en moe ( en een beetje zielig) en dat gevoel drink ik graag weg. Natuurlijk niet gedaan want ik heb mezelf beloofd dat ik dit keer tot aan de bodem ga met mijn gevoel. Mijn grootste angsten niet meer uit de weg ga, dat ik open sta voor een rotgevoel, en verdrietig mag zijn, en dat de wereld dan niet vergaat. Een van mijn grote angsten is de vraag wat er nog over is van mijn huwelijk. We hebben het al jaren zwaar, ergens zegt een klein stemmetje dat we elkaar niet meer gelukkig maken. Dat is al jaren zo, maar als ik naar onze kinderen kijk zijn Zij er niet bij gebaat dat wij uit elkaar gaan. Ik zou ook niet weten hoe ik het allemaal praktisch zou moeten regelen. Klinkt heel knullig want dat moet natuurlijk geen reden zijn om bij elkaar te blijven. Ik weet het allemaal niet maar ik hoop maar dat ik nuchter betere beslissingen kan nemen met de tijd. De drank leek ons ook wel, een soort van, bij elkaar te houden. Dan hadden we het (schijn) gezellig, hoefde er niet echt gepraat te worden. Maar nu zo zonder drank lijkt er ook niet zoveel te zeggen. Vorige keren was dat anders, ergens wilde ik toen niet echt tot de bodem gaan. Nu weet ik alleen wat ik niet meer wil en wat dat voor gevolgen heeft zal de tijd me leren. Voel me teveel somber en daar moet ik wat mee. Wie ben ik, wat wil ik, wat maakt mij gelukkig?

Dribbel