Spring naar bijdragen

zondag 28 januari


Houtje

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 186
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Popular Days

Top Posters In This Topic

Ja Jos, dat is iets wat je zelf zult moeten uitvogelen.

Maar het is precies die tweestrijd waar ik, en veel alcoholisten mee kampen.

het heeft bij mij jaren van stoppen en terugvallen gekost voor ik erachter was dat er niet zoiets als sociaal drinken Bestaat.

Het is een soort rouwfase waar ik doorheen ben gegaan en die lang heeft geduurt.
Ik kan niet drinken zonder mezelf te beschadigen. en alles om me heen mee te trekken in een verwoestende kolk van destructief gedrag. Maar dat geld voor mij.

ik weet nu, op 39jarige leeftijd eindelijk dat ik niet moet drinken, zelf geen enkel glas, zelfs geen enkele slok, want dat gaat geheid mis.

Die tweestrijd, daar ben ik pas recent vanaf. Ik heb het opgegeven mezelf te tergen door mezelf te verplichten normaal met drank om te gaan.
en ik ben er ontzettend blij mee dat ik die koppigheid heb kunnen laten waaien. eindelijk

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Anjo en anderen, ik wil nog iets zeggen over gisteren en de afgelopen dagen.

Het is zo dat je nooit alle kanten weet van een verhaal, net zomin als alle kanten kennen van een persoon. Dat is in het 'echt' zo en in deze virtuele wereld.
Ik wil het niet meer de hele tijd over --- hebben, alleen nog dit. Als een persoon, wie dan ook, zoveel negatieve reacties weet uit te lokken is het voor iedereen goed om te bekijken wat het met een ieder doet.

Net zoals het goed is voor mij om te bekijken hoe ik hier mee omga en wat mijn rol in het geheel is.
Ik was gisteren van slag. Ik begon te twijfelen aan alles en iedereen. Is iedereen wie die zegt dat tie is?? En ik wist het even niet meer. Zeker, de manier van reageren van --- heeft hier een rol ingespeeld. Maar de eerlijkheid gebiedt me om te zeggen dat ik dat niet allemaal bij haar kan leggen. Dat kan nooit. Ik heb mijn eigen verantwoordelijkheid en maak mijn eigen keuzes.

Op dit forum, of het medium internet brengt met zich mee dat sommigen de kluit belazeren, kijk naar 31 december of dat mensen zich anders voordoen.
Dat doet iets met mijn gevoel van onveiligheid, zeer zelfs. Ik vind het heel vervelend en was er gsiteren ook wel wat verdrietig en onzeker over.
Maar ik wil niet altijd achterdochtig zijn, zo kan ik niet leven. Ik moet uitgaan van mijn eigen kracht en mijn eigen intuitie. En ik denk dat ik veel mensen redelijk in kan schatten. Soms zal ik mis zitten, tja dat is dan maar zo.

Ik heb ook nagedacht over wat Jos schreef. Hij vroeg zich af of we niet aan een heksenjacht bezig waren. Mijn eerste reactie was natuurlijk; rot op zeg, echt niet! Maar goed, er zitten vaak vele kanten aan een verhaal. Ik ga wel degelijk kijken naar mijn rol in dit geheel. Een 'gezamelijke"vijand creéert saamhorigheid en een band. Dat is soms helpend. Het gevaar bestaat echter ook dat niemand nog kritisch kan kijken naar zijn of haar eigen rol hierin.
En een gezamenlijk iets weerhoudt mensen, mij, ook om naar mezelf te kijken.

Ik ben nogal uitgevallen naar Tactus nav. de mail die Houtje op het draadje had gezet. Alhoewel ik Houtje haar motieven zeer begrijpelijk vind, het hoort niet. Ik moet er niet aan denken dat ik prive mail met iemand, en als ik ruzie krijg bv, diegene al die informatie op internet zet. Snappen jullie. Ik zou het, uit onmacht, waarschijnlijk ook gedaan hebben maar het mag niet. Hoe moeilijk het ook is en hoe kwetsend, onveilig enzovoort ook.

Ik zal dan toch, via de kanalen die daarvoor zijn, mijn recht moeten proberen te halen.


Anjo, jij schreef dat je terugverlangde naar de kracht en de moed die je ook uit een forum als dit kan halen.
Dat wil ik ook. Ik denk niet dat ik, op eigen kracht, vol had kunnen houden om niet te drinken.
Ik voel vaak zo'n enorme behoefte ervaringen uit te wisselen, geen wonder dat ik in paniek raak als het internet er soms ff uit ligt.

Zo, ik begin weer te geiten, ik ga een kopje koffie zetten, tot zo.

:D

Zie net dat mijn bericht is aangepast door de moederator. tja, wat zal ik zeggen?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@BamBam:

Bedankt voor je berichtje BB. Ik denk inderdaad dat wij niet alles kunnen weten, en op dit moment alleen één kant van het verhaal horen. Wat mij bijvoorbeeld bevreemd is dat de (uiterst vervelende) privémails pas gemeld worden als de verzender ervan alweer van het forum verbannen is, zodat diegene op geen enkele manier een weerwoord kan geven, terwijl het al dagen (weken) daarvoor bezig was.

Ik denk dat er meer kanten aan het verhaal zitten, en dat we die nooit allemaal te zien krijgen.
Tactus is misschien niet zonder fouten, maar ik denk wel dat zij meer inzicht in de situatie hebben dan wij, omdat wij afhankelijk zijn van de informatie die forumleden ons geven, en die hoeft niet altijd juist te zijn.

Liefs,
Twan

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo mensen, met alle respect voor de laatste twee berichten, ik vind dat jullie deze discussie misschien op de draad van gisteren kunnen oppakken. Ziza heeft er vandaag iets op gemaild en francesca ook nu net.
dit houd de lopende discussies misschien wat overzichtelijker voor degenen die het niet zo gevolgd hebben en geeft de mensen die er verder over willen praten( wat ik heel begrijpelijk vind) de gelegenheid om dat in rust te doen?
zodat het helder blijft waar het over gegaan is en hoe het zo gekomen is en wat een goede oplossing zou kunnen zijn.

Ik bedoel dit echt goed he?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Visje, zwemse met je guppies.. Ga je buiten je kommetje?

Dag lieve mensen allemaal. Ik wil ook nog wel even wat kwijt over je goed gaan voelen als je gestopt bent met drinken. Ik sta nu ruim negen maanden droog maar heb nog steeds wel eens m'n twijfels of ik me lichamelijk zoveel beter voel als toen ik nog dronk. Buiten de vele afkickperiodes direkt na het stoppen uiteraard, want dan voel je letterlijk het gevecht van je lichaam om al die gifstoffen kwijt te raken.
Ik heb nog steeds dagen, soms vele achter elkaar, dat ik niet vooruit te branden ben, zowel fysiek als ook in m'n bovenkamer. Dan verval ik in een loomheid die niet te overwinnen lijkt. Ik ga dan wel dingen doen omdat ze gedaan moeten worden maar beleef die dingen of ik buiten mezelf sta.
Maar een heel groot winstpunt is er voor mij wel. Dat werd gisteren tijdens het etentje nog weer eens duidelijk. De zelfhulpgroep waarmee ik was bestaat niet enkel uit mensen met een alcoholprobleem maar ook zitten er mensen met een drugsprobleem. Die hebben met alcohol geen enkel probleem.
Op de menukaart stonden gerechten die bereid waren in wijn of werden geserveerd met wijnsausjes e.d. Er kwam een kleine discussie op gang of je nou wel of niet zulke gerechten zou kunnen kiezen als je een alcoprobleem hebt. De mensen met een drugsprobleem waren heel stellig: dat kon makkelijk want tijdens het koken verdween de alcohol toch. Maar voor de mensen met alcoprobleem lag het wat gevoeliger. Smaak en het idee dat... was reden tot twijfel. Voor mij was het winstpunt dat deze discussie voor mij onnodig was. Ik heb mezelf wat betreft alcohol op nul gezet en heb me daar volledig mee verzoend. En daarom kan ik zonder enig gevoel van spijt de gerechten met dit ingrediënt gewoon overslaan. Helemaal niet moeilijk en er was verder nog keus genoeg.
Die rust in jezelf is heerlijk. Niet dat ik daar elk moment van de dag of zelfs van de week bij stilstaat, gelukkig niet, dan zou ik nog elk moment met alco bezig zijn. En ik heb dus destijds mezelf op nul gezet maar daar nog nooit spijt van gehad.

In tegenstelling tot bovenstaand verhaal heb ik ook recentelijk nog een andere ervaring gehad waar ik jullie toch ook wel van op de hoogte wil stellen want het gaf een raar onbestemd paniekerig gevoel waar ik gelukkig ook wel om kan lachen.
Ik schreef hier een tijdje geleden dat de slijter die hier het dichtst bij is opheffingsuitverkoop hield. Ik schreef toen nog gekscherend dat ik de ondergang van die slijter bewerkstelligd had door te stoppen met drinken. Van de week liep ik weer langs dat pand en het staat nu leeg. En toen kwam ineens in een flits de gedachte: Tjee, stel dat ik ze nog weer eens nodig heb. Da's balen want dan moet ik nu een stuk verder weg... En meteen daarop kwam de toch weer geruststellende gedachte dat ik ze helemaal niet meer nodig heb. Het is een beetje vergelijkbaar met de fietsenmaker die al sinds mensenheugenis hier achter ons gevestigd was. Kort nadat we hier kwamen wonen ging die fietsenmaker met pensioen en doekte zijn zaak op. Toen dacht ik ook: waar moet ik nou helemaal heen als ik wat met m'n fiets heb. Maar ook toen de geruststellende gedachte dat ik met mijn fiets, die ik ondertussen al ruim 25 jaar heb, hooguit twee keer bij een fietsenmaker ben geweest. Het meeste kan ik zelf wel repareren. Bovendien gebruik ik m'n fiets, sinds we in de binnenstad wonen bijna nooit meer. Doe alles lopend.. Dus dat zijn onpraktische onrustgevoelens die gebaseerd zijn op waar verzekeringsmaatschappijen van bestaan: Stel je voor dat.....

Nou ja, wilde deze gedachten even met jullie delen. Maak er allemaal weer een zo fijn mogelijke dag van.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Kohtje:

Ik had gisteren een ervaring met een half puntje zelfgemaakte Advocaattaart van mijn moeder... Ik had hem eigenlijk zonder erbij na te denken opgegeten, tot ik me ineens besefte dat er advocaat in zat. Ik ben nog het recept gaan opzoeken om te zien hoeveel erin zat... Omdat het een koud recept was (gemaakt zonder oven) was de alcohol niet verdampt, maar zat er nog gewoon in. Heb besloten dat het geen kwaad kon, maar ik keek vooral op van het feit dat ik erna in paniek schoot, alsof ik mezelf niet vertrouwde...

Heb de schaal bonbons daarna voor de zekerheid maar aan me voorbij laten gaan.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi BB,

Nu je het zo schrijft, moet ik je gelijk gaan geven. En heb ik inderdaad ook te fel uitgehaald naar TACtUS.
En moet ik ook eens bij me zelf ten raden gaan. pfff is wel even confronterend. Maar het hoort erwel bij.
Dus BB, goed gezegd meissie.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen Koh,

Leuk verhaal en ook herkenbaar. Ik had dat ook onlangs, toen ik bij mijn familie at. Er zat sherry door de maaltijd.... volgens hen was de alcohol verdampt, maar ik werd er toch onrustig van. Stel dat.... en kon ik dan ook nog wel zeggen, dat ik niets gedronken had? En als er niets anders te eten is, wat doe je dan? Dit zijn van die situaties. Ik geloof maar dat de alcohol verdampt is (en dat is ook zo) en laat het los.

Bij ons hier iets verderop zat ook een slijterij en die is er nu alweer uit. Jammer dacht ik, dat was zo lekker in de buurt. Nu weet ik niet of ik dit voor mezelf bedacht, of dat ik het sowieso handig vind als er visite is en het bier op is, kunnen we nog snel even wat bijhalen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Twan,
Het is precies dat waarom ik het zo moeilijk vind om Antabus te nemen. Geen rumbonen, geen
sneeuwtaart ( met advocaat) geen glaasje gluhwein samen met een vriendin, altijd moeten op passen wat er in mijn eten zit.
Maar zoals het nu gaat, kan ook niet.

Liefs,
Anjo

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...