Hoi Iedereen!

[Maria21]

Vandaag heb ik me hier aangemeld. Ik was van plan vanaf vandaag niet meer te drinken. Dat is niet gelukt. Blijkbaar ben ik nog niet diep genoeg gezonken.

Afgelopen zaterdag zei mijn broer tegen me dat hij vond dat ik erg veranderd was. Ik heb daar verder niet met hem over gesproken. We waren nl. op een familiefeestje en ik 'moest' optreden. Daar moest ik natuurlijk moed voor indrinken. Evenals voor de rit daar naar toe...(ik heb niet gereden maar toch).

Ik mis mijn broer. Hij woont hier een paar km vandaan maar komt niet meer op bezoek, belt me vrijwel nooit en blijkbaar heeft dat met mijn verandering te maken. Dat maakte me heel verdrietig. Ik wil echter niet met die verandering geconfronteerd worden omdat ik dan weer smoesjes moet gaan bedenken waarom...

Niemand 'weet' dat ik drink. Ze merken wel dat ik soms anders ben, dingen vaak vergeet, soms een kort lontje heb, de telefoon niet aanneem, de ene keer duf en stil ben, de andere keer weer opgewonden en druk. Ze merken wel dat er wat is, ze kunnen alleen niet de vinger op de zere plek leggen en ik heb niet het lef om te zeggen dat ik een alcoholist ben. Dat is mij inmiddels wel duidelijk.

Ik ben een alleen drinker. Dat is de loop der jaren zo gegroeid. Het begon met een biertje na het werk. Dat werden er 2 en al snel 3 en 4. Tijdens de periode van de ziektewet, hoefde ik niet te stoppen bij 4 biertjes, dat mochten er ook 5, 6 of 7 zijn. Meer dan 8 heb ik nooit gehaald.

Inmiddels, 10 jaar later, drink ik omdat ik me niet beroerd wil voelen van de dag daarvoor. Dat doe ik met sterke drank. Na 3 borreltjes kan ik er weer tegen. Dat begint sinds een half jaar al om 11 uur, na mijn 2e koffie. Ik denk ook dat ik niets kan als ik niet drink: geen telefoontjes plegen, mijn huis opruimen, boodschappen doen etc. Drank geeft me energie en de moed om dingen te ondernemen. Ik ben bang dat ik dat kwijtraak. Ook al weet ik dat ik nu in een isolement zit, de drank haalt me eruit. Omdat ik bang ben zonder drank op naar buiten te treden. Twisted!

Mijn verhaal houd hier niet op, maar ik laat het hier even bij. Ik ben overigens een vrouw, alleenstaand, 42 jaar, 2 hondjes en een kat. Bedankt voor het lezen!

[Mupke]

Welkom hier Maria.

Ik ben erg benieuwd naar jouw plan. Hoe ga je het stoppen realiseren?
Hoe dan ook, ik wens je succes!

[Jaap]

Hoi Maria,

Welkom hier. Moedig dat je je verhaal hebt opgeschreven en met ons deelt. Dat is een belangrijke stap.

Aangrijpend. Wat me opvalt is dat je zegt in een isolement te zitten en dat de drank je er uit haalt. Maar in wezen maakt de drank je isolement groter. Ik heb ook veel alleen gedronken. Bijvoorbeeld om voor een feestje in de stemming te komen. Maar het gebeurde soms dat ik "opeens" vond dat ik teveel op had en niet meer ging. Wel doordrinken natuurlijk.

Naast het stoppen moeten we ook een aantal sociale vaardigheden weer nuchter onder de knie zien te krijgen. Anders wordt het niets. Moeilijk, maar het kan.

Mij helpt dit forum heel veel. Elke dag wordt er een dagdraad gemaakt. Je vind deze onder ditjes en datjes. Daar wordt veel gekeuveld over van alles en nog wat. Je kunt er alles kwijt. Je krijgt er snel reactie. Als je zin hebt lees en schrijf je lekker mee. Verder zijn er nog allerlei interessante draadjes waar je veel zult herkennen.

Stoppen is niet niets, zeker in het begin komt er veel op je af. Vreemde gevoelens. Maar het levert ook wat op. Niet na een dag. Maar toch al vrij snel. Na een week voel je je al heel anders.

Veel succes, hoop dat je vandaag de kracht vind de eerste te laten staan.
Veel water en of thee erbij maakt het iets makkelijker. Goed eten ook.

[ekstertje]

Jaap zei het je al: drank haalt je niet uit je isolement, hij stopt je er juist in! Stap eruit meis, je zit in een negatieve spiraal van drinken om je "goed" te voelen. Drinken om op te kunnen treden, drinken om je kater weg te zuipen. Maar zoals je waarschijnlijk wel weet zorgt de drank er juist voor dat je je depri voelt wanneer je niks drinkt, de drank zorgt voor je kater, net als de drank zorgt voor je angstklachten.
Stap uit die spiraal.
Ik weet niet hoeveel je drinkt op een dag, maar wanneer dat erg veel is dan is het beter om onder begeleiding van een arts te stoppen. Hij heeft beroepsgeheim en kan je ondersteunen ook middels medicatie. Durf je geen artsbezoek aan dan kun je ook je drankgebruik afbouwen door iedere dag je eerste drankje steeds later te nemen en dus per dag steeds minder te drinken.
Zelf dronk ik ongeveer 1 fles wijn en soms meer per dag en ben ik radicaal gestopt. De eerste 2 weken heb ik slecht geslapen, was ik onrustig en gespannen en had ik last van nachtzweten. Daarna ging het beter.
Ik ben nu ruim 4 maanden gestopt en ben weer blij met mezelf. Voor mij geen heimelijke bezoekjes meer aan de glasbak of liegen over het aantal glazen dat ik al achter mijn kiezen heb, geen kater meer of niet meer weten wat ik de avond ervoor heb gezegd of gedaan:$
Ik ben er blij mee!

Succes Maria!

[Josje]

Welkom Maria, ik vind het heel moedig dat je de stap hebt gezet om je hier aan te melden en toe te geven dat je een alcoholprobleem hebt. Niet gemakkelijk om dat te erkennen, maar wel de eerste stap op weg naar verandering. En het feit dat je je hier aangemeld hebt, betekent ook dat je het anders wilt.

Wat misschien ook prettig zou kunnen zijn en je kan helpen is je aanmelden voor de online behandeling hier bij Tactus. Veel mensen op dit forum doen dat en ik weet (heb het in het verleden ook gedaan) dat het je kan helpen inzicht te krijgen in je drankgebruik en het je, naast dit forum, erg kan steunen.

Het raakt me te lezen dat je je broer en het contact met je broer mist. Het zou wellicht kunnen helpen, hoe moeilijk ook, dat je hem op de hoogte stelt van je alcoholprobleem en je intentie te willen stoppen. Je kunt immers elke hulp gebruiken. Ik heb het ook gedeeld met een aantal vriendinnen en niemand vindt het raar of gek of kijkt me er anders om aan, ze vinden het juist heel knap dat ik gestopt ben en ik krijg veel complimenten.

Nou, ik hoop je op de dagdraad te zien en wens je veel sterkte en succes. En evenals Mupke vraag ik me ook af of je al een plan hebt?

Groet van Josje:present:

[Gaby]

Hi Maria,
Welkom hier, was ik een heel verhaal aan het tikken, gaat m'n laptop ineens uit, dus nu maar ff kort, het leven zonder alcohol kan heel beangstigend lijken (ik dacht toen ik dat 4(!) jaar geleden hoorde, dat mijn leven net zo goed voorbij kon zijn, dat er nooit meer iets leuks zou zijn, me nooit meer eens lekker zou kunnen ontspannen etc. ik zie nu wel in dat ik toen heel niet wou stoppen , ik wou wel even stoppen want het was toen heel erg, maar eigenlijk wou ik gecontroleerd drinken) als je hulp wilt is er hulp, bij de AA hoef je enkel het verlangen te hebben om te stoppen, als je terugvalt mag je gewoon weer komen, elke keer weer, en ik ben wat teruggevallen, drie weken terug nog, ook hier kun je een online behandeling volgen voor als je bv niet helemaal wilt stoppen maar wel wilt minderen, zelf heb ik jaren geprobeerd te minderen en gecontroleerd te drinken, ik kan het niet weet ik nu, en ik ben blij dat de strijd over is, eentje maar, misschien 2, wanneer kan ik weer, ik hoef pas over 6 uur iets te doen, niemand die het merkt als ik nu 2 borrels neem enz.enz. werd gek van deze gedachten en had ze de hele dag door op het eind, net als jij woon ik alleen ben van dezelfde leeftijd en dronk op het laatst ook alleen nog maar alleen thuis,(isolement,eenzaamheid) volkomen in de macht van de drankduivel, ik wens je alle sterkte, probeer het per dag te zien, deze dag drink ik niet, en morgen zie ik wel weer, dat is wat overzichtelijker dan nooit meer, 24 uur is te overzien, en anders doe je het per uur, bij erge trek, ik weet nu dat het leven zonder drank veel leuker is, maar dat geloofde ik eerder ook niet, en ook ik ben benieuwd hoe je het wilt gaan aanpakken, laat je snel weer wat horen. En wie weet zien we je binnenkort bij de ditjes en datjes dagdraad.

Liefs Gaby

[Maria21]

Bedankt voor alle bemoedigende berichtjes.

Ik heb nog geen stopplan. Ik hoop hier wat aanknopingspunten en tips te krijgen. Wat mij op dit moment vooral tegenhoud is de schaamte. Mijn zus is heel lang verslaafd geweest aan de hard drugs. Ik heb daar heel veel last van gehad, en had uiteraard een vernietigend oordeel. Ik ben zo bang dat anderen op dezelfde manier over mij denken als ik toen over haar deed. Ik was altijd de sterkste in de familie, degene die de dingen op een rijtje had. Degene met een baan. Nu voel ik me een loser, iemand die faalt.

Ik heb dit gevoel ook bij mijn huisarts. Ik schaam me om contact met hem op te nemen en dit te vertellen. Ik moet op de een of andere manier die drempel over. Ik kan de moed op dit moment niet vinden al weet ik dat dat moet! Zo verder leven kan niet meer en wil ik niet meer.

Als ik de moed verzameld heb om me bij het dagdraadje aan te melden, doe ik dat. Bedankt alvast voor alle steun! Dit doet me goed.

[Shahire]

Alsnog WELKOM ondanks dat we elkaar al hebben gesproken.
Ik wens je veel succes en sterkte bij je strijd tegen de alcohol.
Liefs Sha

[lady jane]

Een warm welkom Maria,
alle dingen die gezegd kunnen worden staan
al hierboven, dus weinig aan toe te voegen.
De schaamte is herkenbaar; hier hoeft dat in elk geval niet,
want we zijn allemaal op dat punt geweest.
Over het falen: ik heb niet voor niets dit onderschrift,
je mag m gebruiken hoor zo lang je wilt:D
Ga ervoor Maria, je bent nog jong, ik kon het pas op mijn 55ste
en ben nog bijna elke dag blij dat ik niet meer hoef te drinken.

[Lot]

Hallo Maria,
jouw verhaal is heel herkenbaar; dat je een geheim hebt tegenover anderen; een stiekeme last zo blijkt.
Je drinkt meestal alleen en bent -gek genoeg- in de veronderstelling dat drank je vriend is,
something to ease your mind!
Maar je zal merken dat als je mindert of stopt, het leven er al veel leuker uit gaat zien ookal is het moeilijk.
Ik zelf (ook 42, getrouwd, zzper) ben nog niet zo lang bezig met stoppen; het ging een week goed en toen viel ik na een week weer terug.
Nu gaat het weer goed en probeer regelmatig op dit forum te zijn, het helpt echt!
Ook ik heb vrienden verloren omdat ik niet of nauwelijks reageerde op uitnodigingen
en ik denk dat het goed is voor jou, zoals eerder aangekaart dat je iemand in vertrouwen neemt.
Als je je broer mist,.. lijkt hij mij de aangewezen persoon!
Kom uit het isolement! Je kan zoveel meer uit het leven halen... Dat geloof je nu misschien niet
maar sinds ik mij hier heb aangemeld, gaat het al zoveel beter met me!
stel dat eerste glas uit en durf weer de telefoon op te nemen, te herinneren en jezelf te zijn......


Voor nu alle succes Maria!