Ik ben Theetje

[Theetje]

Lieve allemaal,

Ik lees en leef nu al een aantal weken mee op het forum maar dat alleen voelt niet meer goed, te gluurderig! (is dat een woord?), en bovendien merk ik dat ik heel goed een maatje zou kunnen gebruiken om mijn groeiende inzicht mbt tot de bijna dagelijkse biertjes om te zetten naar handelen en stoppen met die verdoving van gevoelens! Daarom stel ik me bij deze aan jullie voor!
Ik vind het moeilijk om m'n verhaal in een paar zinnen te doen, ben nogal lang van stof, maar het komt hier op neer: ben een bijna veertig jarige moeder van 2 kleine schatten en heb een geweldige lieve man, aan wie ik alles kan vertellen! Al een jaar of 15 gebruik ik bier als (zeer slecht gekozen) overlevingsstrategie. Ik vind het erg moeilijk om voor mezelf op te komen en aan te geven wat ik wil en waar mijn grenzen liggen. Ga daar gedurende de dag dan ook met regelmaat over heen en maak tussen 5 en 6 het eerste biertje open wat dan voelt als een beloning voor weer een dag te hebben 'meegespeeld'. In plaats van me te uiten duw ik mijn gevoelens dan weg. Later op de avond ga ik altijd weer over op (potten) thee maar dan kan ik best al twee zware jongens en twee beugelflessen achter de kiezen hebben... Ik sport veel en eet gezond maar voel me intens moe en uitgeblust. Dit MOET voor m'n veertigste stoppen!
Het lezen op het forum heeft me al veel geholpen maar ik moet nog leren doorzetten, beloon mezelf na een paar dagen zonder nu toch nog steeds met bier. Kan jullie steun goed gebruiken bij het vinden van een andere, lichtere, manier van leven, en het voor eens en voor altijd doorbreken van dit verslavingsgedrag, want dat is het, is dat okee?

[bolletje]

Welkom Thee.

Wat zijn zware jongens? Die ben ik, in de tijd dat ik nog dronk wel tegen gekomen, maar jij zal hoogstwaarschijnlijk wel iets anders bedoelen.
Ja dat je jezelf beloond met bier als je een paar dagen b.v. niet gedronken hebt, dat kennen we maar al te goed hier op het forum, ik lees het nog al eens en ken het zeker ook van mezelf. Ik verdiende dat toch?
Maar daardoor ging ik er juist onderdoor. Vreemde kronkel in onze hersenen.
Het lijkt net of gelukkig zijn, een leuke kerel en twee schatten van kids hebben, helemaal geen invloed heeft op het drinken. Dat staat vaak los van elkaar.
Wel dat je zegt dat je veel inslikt i.p.v. te uiten, dat kan heel goed een oorzaak zijn waardoor je gaat drinken.
Nou meid ik hoop dat je veel steun hebt op het forum. Je bent in ieder geval eerlijk naar jezelf en dat is de eerste stap.
Heel veel suc6, we gaan er voor.

[Theetje]

Hoi Bolletje,

Deze zware jongens komen in de gedaante van een flesje Grand Prestige van Hertog Jan (toe maar wat een hoofdletters voor dit goedje!) 10% en ik heb ze soms al binnen een uur op... Zal maar niet vragen hoe die van jou eruit zagen!
Je slaat de spijker op z'n kop: (ondanks dat we er financieel minder goed voor staan op het moment) ons gezinsleven is heel erg liefdevol, knuffelig en hecht maar dat lijkt inderdaad toch (nog) maar weinig invloed te hebben op mijn drinkgedrag. Soms doe ik het bijna omdat ik dat nou eenmaal doe aan het eind van de dag en voel me dan ook opgelucht als het op is en ik weer aan de thee kan met een klein klusje of een lekker film. Belachelijk he!
Het inslikken van gevoelens is zeker een grote trigger wat het drinken betreft en daar werk ik op het moment hard aan (al een paar succesjes geboekt bij het 'live' zeggen wat ik ergens van vond) maar ik heb ook ondervonden dat het echt de verslaving is die zo rond 5 uur de kop opsteekt. Hele heftige trek die bijna niet te weerstaan is. M'n lief laat me dan even met rust, kookt en neemt genoegen met mijn korte, boze antwoord op 'gaat het?'. De trek kan dan van het ene op het andere moment overgaan, dan heb ik gewonnen. Die avond geen centje pijn meer. Eigenlijk is dat een veel mooiere beloning! Nu nog zien vol te houden...

[Susana]

Hoi Theetje,
Welkom hier. Ik kan ook de beloning systeem, heb jaren op zaterdag als smoesje gebruikt als gevolg altijd zat in het weekend. Dus eigenlijk de beloning werd een nachtmerrie.
Vanaf ik mezelf niet zo slecht beloont (ik drink niet meer) heb schitterend weekends vol van mooie herineringen i.v.p. schaamte, kater, ruzies.
Ik wens je veel succes

[lady jane]

Welkom Theetje,
heel herkenbaar, ik was ook zo'n sterke bierdrinker,
tot wel 12,6% toen, in een mooie kelk maar dronk het als pils.
Verslaving is ook een gewoonte hoor, en als je die weet te doorbreken
en uit de zuigkracht bent, dan kan het zomaar gebeuren dat je niet eens snapt
dat je dat hele dranbkgebeuren nou echt zo belangrijk vond. Heerlijk is dat als je
je dat realiseert, meestal op een moment dat je het niet verwacht.
Theetjes drinken kan net zo verslavend en lekker worden en heel wat gezonder
voor je lijf/geest/relatie en portemonnaie.
Het dubbele van een verslaving in verder goede omstandigheden is heel tricky; juist omdat
je dus alles hebt, mag je niet ontevreden zijn, of ongelukkig? En als je het toch bent, wat dan?
Drinken haalt dat gevoel weg, maar lost niks op, stelt het uit maar niet af. Sterker nog, het wordt steeds erger, hoe langer het duurt en je hebt ook nog eens vaker en meer nodig.
Stoppen nu je nog kunt. Hier komen, delen, en helen! succes:present:

[Shahire]

Hoi Theetje WELKOM

Ik wens je veel succes bij je strijd tegen de alcohol!

Groet Shahire

[bolletje]

O Thee, ik ben nog vergeten te schrijven dat we op ditjes en datjes, de dagdraad zitten. Mischien heb je het al gevonden, maar als het niet lukt laat het hier dan even op jouw eigen draad weten dan kunnen we je verder helpen.

[Theetje]

Bedankt Susana, Jane en Shahire voor jullie warme welkom! Weet zelf nog niet hoe een roos te plaatsen maar ik stuur jullie er in gedachte één terug!

Helaas zijn (nog) niet alle omstandigheden goed Jane, zit zonder werk op het moment (niet alcohol gerelateerd) en heb geen idee wat ik kan én wil, lang verhaal, maar dat lost zich zeker niet op door te blijven drinken, zoveel is zeker! Snap daarnaast precies wat je bedoelt hoor, kinderen krijgen was een hele grote wens van me, m'n lief en ik hebben elkaar pas laat ontmoet, en ik dacht dat nadat die vurige wens uitgekomen was de drang naar bier/onderdrukken van gevoelens wel zou wegzakken maar dat bleek niet het geval, ben beide keren na het stoppen met de borstvoeding weer opnieuw begonnen... Ik realiseer me nu wel steeds meer dat acceptatie van mezelf de sleutel is, ben een mens dat hoge eisen aan zichzelf stelt en hoe dan ook een beetje melancholische inslag heeft; anders dan onze jongste ga ik niet zingend naar bed en kom er luid zingend weer uit. De aard van het beestje denk ik maar eigenlijk absoluut geen reden tot zelfdestructief gedrag toch?
Ga morgen tussen de bedrijven door, jongste is lekker thuis, ook op de dagdraad proberen te schrijven maar nu even helemaal zitten voor de finale van Project catwalk, mensen die van niets iets maken en dan ook nog van stof, helemaal leuk!

Groet, Theetje * aangepast vanwege taalfout

[lady jane]

Veel herkenning weer Theetje
en het enige wat ik hierop kan zeggen is
of lijkt misschien een dooddoener: maar
mijn ervaring nu is dat het niet in de omstandigheden zit
maar hoe je er mee om kunt gaan.
De mijne zijn nog steeds redelijk uitzichtloos en zwaar, maar
sinds ik uit het diepe drankdal ben geklommen kan ik er anders mee
omgaan. meer in het hier en nu blijven, zonder de verantwoordelijkheid voor de toekomst
uit de weg te gaan. (nou ja een beetje een struisvogel zal ik wel blijven:D), humor weer terug,
creaticiteit wordt weer wakker, en therapie heeft me handvaten(vatten?) gegeven om me minder
slachtofferig op te stellen. Maar daar heb ik hard voor moeten werken en nog. En de aanleiding was voor mij dus om als moeder een ander voorbeeld te zijn voor mijn kinderen dan ik op dat moment was.
Ze komen in de pubertijd, en daarvoor ook al tegenwoordig, op een extreme manier in contact met alcohol, de financien daar gaan zij héél anders mee om als ik/wij vroeger en bij mijn dochter werd een stoer verhaal verteld over een klasgenootje van 12 die al met oud en nieuw als comazuiper bekend stond. Ze wordt nu sweet 16 over een poosje en tot nu toe ben ik reuzeblij dat ik haar mede door de gevarenmomenten nuchter mee heb kunnen loodsen. Dat had ik 2 jaar terug niet zo voor elkaar gekregen.

[ekstertje]

Theetje welkom:present:

Het heeft mij geholpen om hier dagelijks even te komen. Even met mijn neus op de feiten dat ik er niet meer "eentje" kan nemen. Merk nu dat er in mijn hoofd meer ruimte komt voor andere dingen. Voorheen was ik er alleen maar mee bezig om te zorgen dat ik genoeg te drinken in huis had en later toen ik gestopt was, was ik vooral bezig met het niet drinken. Nu zit dat laatste meer op de achtergrond, ik ben er minder obsessief mee bezig. Ik blijf wel waakzaam en weet dat alcohol altijd voor mij een "no go area" zal blijven. Maar het is goed zo. Dat gun ik jou ook!

Succes!

[Theetje]

Hoi Jane en Ekstertje,

Sorry voor de late reactie, heb de ochtend met onze jongste doorgebracht en kom dan niet aan de computer toe! Wel lekker fietsen met onze kop in de wind! Een ander voorbeeld geven is voor mij ook een grote motivator Jane. De kinderen zijn nu nog te jong om veel te hebben meegekregen maar ik ben wel veel leuker op de avonden dat ik nuchter blijf, speel meer met ze voor het naar bed brengen, ben minder onvoorspelbaar in m'n reacties en ben inderdaad meer in het hier en nu en samen zijn met hen is goed, dat is belangrijker dan wat dan ook! Zij zijn goed! Het lijkt erop dat onze omstandigheden op financieel vlak ook nog lang vrij onzeker zoniet uitzichtloos zullen blijven maar het is inderdaad het gevoel van verantwoordelijkheid daarvoor nemen dat maakt dat je het al heel anders ervaart. Heb me ook heel lang een slachtoffer gevoeld en uiteindelijk gaan mensen je dan ook zo behandelen. Dat is zeker niet wat je aan je kinderen wilt meegeven toch! M'n lief en ik doen nu iedere dag iets dat moeilijk is en mogen daarna samen best even struisvogels zijn, een goeie film op de bank kost niets en laad je weer even op. Denk niet dat wij van denkers ooit in zelfverzekerde doeners zullen veranderen maar goed genoeg is goed genoeg! Nuchter zijn is daarvoor wel een voorwaarde merk ik en als ik dan voor altijd moet stoppen dan zij het zo, net als jij Ekstertje, 'het is goed zo'. Zal alle stappen van het proces wel tegenkomen ('ik mag ook niks voor mezelf' hoor ik me over en paar dagen alweer zeggen...) maar hier zijn helpt en ik weet inmiddels dat ik de trek uit kan zitten!
Bedankt voor jullie steunende woorden én goeie voorbeeld, sterk hoor meiden!

[Theetje]

Ga nu even de dagdraad lezen bolletje, bedankt!

[zoermuis]

Theetje,

Nog welkom en ik vind dat je goed bezig bent. Houen zo! Je verhaal is erg herkenbaar.

Liefs Desi.