Spring naar bijdragen

donderdag 28 februari


Houtje

Aanbevolen berichten

Hier is rust. Letterlijk en figuurlijk. Eigenlijk zou ik wat tevredener over mezelf moeten zijn. 14 augustus ben ik hier begonnen en heb het echt niet slecht gedaan, maar niet goed genoeg naar mijn gevoel.
Er heerst een algehele onzekerheid in mijn hoofd. Ben nu ruim een week ziek thuis en ben lichamelijk helemaal opgeknapt. Heb er ook wel weer zin in, maar ik durf niet (meer). Is het nog te volgen?
Angst om weer te beginnen. Kan ik het wel weer. Durf ik wel. Kan ik wel auto rijden. Haast neurotisch.
Zojuist mijn agenda bijgewerkt zodat ik een overzicht heb voor de komende maand, verder kijk ik maar even niet. Er staat heel veel op het programma. Bang zijn voor de moeheid, bang voor de mislukkingen, maar waarschijnlijk de grootste angst dat ik wil drinken en als ik ga drinken dan is het einde oefening voor mij. Nou dan drink je toch gewoon niet, zeg ik tegen mezelf.
Orleando schreef het geloof ik al: al die alleen gesprekken die in mijn hoofd afspelen. Zo moe ik word van al die stemmen. Herkenbaar??? Graag advies.
Ik weet ik verval in herhaling.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 274
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Rv. Dat is mooi! Goed geregeld!

Hard-liner, Soothe? Plat op het stuur hè, dwars tegen de wind!

An, gaat het al wat beter, of is het feest in volle gang?

Zat net te denken.. als het alleen aan mij zou liggen, maar dan nog, nee. Net de kinderen (weer eens wat vroeger) naar bed gebracht. Merk verandering, het loopt alemaal wat soepeler...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

avond adb'ers ,
al een poosje thuis en alles gelezen maar heb blijkbaar kaas met gaatjes in mijn hoofd zitten ;-((
wil dus zeggen dat ik alles vergeet .
gisteren avond toch naar de internet cafe geweest en mails gelezen tussen de flessen korte drank , nu het raakte mij niet dus hoop ik op de goede weg te zitten .
deze morgen op de camping mijn autoke gewassen brbrbr was koud en podovan gekuist , hi hi is men vlug mee klaar .
nu terug thuis waar ik woon voelt raar aan .
gisteren mail gehad van de bib dat het bestelde boek binnen was dus ook naar de bib geweest kan boekje volgende week mee .
morgen psygologe en ja er is behoefte aan , ik begrijp mijn eigen niet zo goed momenteel de momenten van mij gelukkig te voelen wisselen enorm met momenten van onrust en onvrede , neen gedachten aan drank gelukkig niet maar ik weet hoe vlug dit kan omslaan , heb dus ook enkele boeken van deepak mee , of k daar het goede ga uithalen is een andere vraag .
ivm medicijnen ik neem een pilleke per dag efexor 75 en daar blijft het bij , wel weet ik dat ik moet opletten als ik mij min voel dat ik de doos niet volledig in neem maar ja het is een beetje zoals met de drank , al weet ik niet of efexor mij een roes zou bezorgen en ........ neen wil het niet weten ook niet .
charlie je gaat als een tjoek tjoek het is heerlijk je zo te lezen :present:
mijn hondjeis mijn maatje , mijn kindje , persoonlijk denk ik soms meer aan mijn diern te hebben als aan de mensen onvoorwaardelijke liefde :heart:
zo luitjes moet nog enkele spullen regelen
morgen ga ik bij mijn schoonmoeder met de hoge druk reiniger werken en dat doet mij goed zou graag een jobke vinden wat buitenwerk betreft inplaats van verder het werk te doen wat ik normaal doe
tot laters
ps hoop dat jullie er aan uit geraken ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heel herkenbaar, An. Voer ze voortdurend met mezelf. En dan slaat de paniek weer toe.
Omdraaien dus, zoals je zegt, we drinken gewoon niet. Maar dat we dat al moeten denken... soms om gek van te worden.
Stap voor stap, goosh frabba, slówly....

Doe je dat echt Soothe, jezelf in de spiegel zeggen dat je niet drinkt? Nou het werkt! Zeg het nog maar een keer, beter één keer te vaak dan te weinig..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Héél herkenbaar An. Zelf heb ik dat ook gehad, ik bleef maar malen en malen, piekeren, zou ik wel dit, zou ik niet, moe werd ik ervan, t liefst wilde ik het bijltje erbij neergooien.
Tot ik mezelf een virtuele schop onder mn hol gaf!! Ik kan het, ik wil het, ik doe het!!
Dwong mezelf naar buiten te gaan, leuke dingen te doen en heel langzaam kwam de zin in het leven weer terug.
Mn werk zag ik ook weer met nieuwe ogen, ging de dingen weer doen zoals het moet, zonder de boel te "verslonzen", mn hart was er weer bij, zeg maar.
Natuurlijk blijft ook hier de jww door mn hoofd gaan, maar zoals ik van de week al schreef, ik laat die duivel toch niet winnen zeker?? IK ben lekker sterker dan die Satan!!! En dat hoop ik zo te houden.
Net ook een gremlinnetje weggewerkt door iets moeilijks te gaan doen....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Marjo: ik voel me niet meer zo raar als ik van je hoor dat jij dat b.v. ook hebt. Inderdaad de paniek slaat gewoon toe. Krijg het benauwd. En dan rook ik ook nog en dan ben ik weer bang dat ik straks geen stem meer heb, en van mijn stem en uitstraling moet ik het juist hebben.

Het feest is nog niet aan de gang. Het was een goedkope aanbieding en vandaar al in huis.
Het grote voordeel van al die drank in huis is dat ik in ieder geval niet meer die stres heb om naar de winkel te willen om drank te halen. De drank in de winkel doet me ook niks. Het huis staat immers vol.
Die strijd heb ik opgegeven om geen drank in huis te willen. Het maakt het voor mij nog gecompliceerder en snappen doet men het toch niet. Ik wil niet drinken, klaar, punt uit en als ik wel wil kan ik op elk moment van de dag heel eenvoudig aan drank komen.

Maar hoe pak je die angst aan. De angst voor de angst. In therapieeen kreeg ik dan de vraag: is het een reeele angst? Wat is het ergste wat je kan gebeuren? En, nog belangrijker , wat levert die angst je op.
Nu ik dit schrijf denk ik, die angst levert me op dat ik het huis niet meer uit kan en aan de zuip kan, want ik kan toch niks, nog te volgen. Ben gewoon aan het brainstormen en wil jullie laten zien dat die alcoholduivel zo slim is en me als het ware een dolk steek in de rug geeft. Achterdeurtjes ??
De duvel pakt me op mijn meest gevoelige punt. Heel mijn leven heb ik last van angsten. Van kindszijn af. Altijd maar bang.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Charlie: vanmorgen voelde ik al, ik ga mezelf een schop onder mijn kont geven. En dat gaat bijna gebeuren. Gewoon hup er tegen aan. Levenslust is zeker weer terug. Ik wil er gewoon weer zin in hebben.

RV ik heb het aangezet.... ja ik ben ook veel te serieus, we moeten maar eens lol gaan maken.
Maar al met al.... vandaag hebben we toch maar mooi doorstaan. Zo!!

Blacky: Ik heb bewondering voor je, je blijft van alles ondernemen, een groot voorbeeld voor mij.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Angsten, hier ook An. Verre van zelfverzekerd! Beetje verwrongen opgegroeid dat kan!

Marjo en An, blijkbaar is het iets, wat ons wel bezig houdt. misschien is het goed om achtzaam te blijven.
Dat we niet denken, we zijn er wel. Ik denk, dat het ons nog wel even blijft hinderen.
Maar met drank waren we toch niet beter af! Dit is te doen,dus actie! :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

an voor jou ,
ik ben 46 jaar en had de laatse dagen het gedacht dat ik eigenlijk nooit geleeft heb , maar mij laten leven heb .
gisteren jullie mails ivm mac donalds ,mijn ouder hadden geen hamburger tent maar wel een restaurant en wij de kids werden aan het werk gezet leeftijd 3 , 7 en 9 jaar oud , is dit dan geen kinder arbeid ?? , oke mac donalds is er niet rijk van geworden van onze arbeid maar mogelijk mijn ouders wel .
en ik hou ook niet echt van mac donalds maar wel van de gratis internet ;)
op jonge leeftijd vertrokken bij mij ouders en toen moest ik voor mijn eigen zorgen dus er was weer niet veel leven maar werken en werken en dit doe ik nu al 40 jaren lang .
nu ben ik op ziektewet en moet het aanvaarden maar doe het niet altijd , heb het daar moeilijk mee maar weet heel goed dat de tijd gekomen is dat ik voor mijn eigen moet zorgen en op mijn manier doe ik dat eindelijk maar nogmaals het blijft moeilijk .
soms heb ik het gedacht te leven alsof het mijn laatse dag is , ik bedoel ik toer maar rond en geniet van wat het leven mij iedere dag brengt , qua geld is dat niet veel met een ziektewet van 450€ maar ik hoef niet echt geld te hebben om mij soms happy te voelen, ben al blij als ik savonds kan zeggen of schrijven hoera ik heb niet gedronken .
hiervoor moet een mens 46 jaar worden om eindelijk een beetje te kunnen genieten van wat zij heeft , een kopje koffie dak boven mijn kop en soms naar podovan .
en nu lieve mensen tijd voor een filmk

Link naar opmerking
Deel via andere websites

An, dat stemmetje heb ik ook en wat ze me in therapie geleerd hebben is als de paniek toeslaat ,of afleiding te zoeken, of om die gedachten op papier te zetten en ze uit te dagen.
al die gedachten dus zichtbaar te maken en dan ernaar te kijken alsof iemand anders ze heeft.. zijn ze dan nog reëel of kan je ze ombuigen in meer helpende gedachten? Het heeft mij wel geholpen om op die manier met paniekgedachten om te gaan. Dat was ook wat ik vanmorgen naar Orleando bedoelde met niet jezelf uitfoeteren.

Maar soms kunnen die gedachten helemaal met je op de loop gaan en dat kan best angstig zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve forumers,
Wil iedereen bedanken die mij er vandaag door heen heeft getrokken...had vanmiddag ff een flink zwaar moment, maar tis gelukt. Heb net een bak nachtthee van Zonnatura achter de kiezen en ga zo heerlijk tukken. Orleando, hoop dat het jou ook gelukt is,
weltrusten allemaal,
Rosan

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Blacky ze zeggen wel eens dat je leven pas begint na je 40e... Je doet het toch maar mooi! tevreden zijn met het moment en voor jezelf zorgen, senseoke, podovannetje aan zee.. wat heeft een mens nog meer nodig.. nou vooral geen alcohol!

Har de roadrunner.. hier kan je wel rustig je woorden overdenken voor je ze op het beeldscherm zet, heeft zijn voordelen toch wel! Chatten gaat in een moordtempo soms.

An, leg je de lat ook niet wat hoog?, het lijkt nu net of je vanmorgen bij het graf hebt bepaald dat het vanaf nu allemaal goed moet gaan, maar afscheid neem je in stukjes en beetjes en groeien doe je ook in stukjes en beetjes. Gun jezelf de rust en de ruimte hiervoor want je doet het zo goed joh! :rose:

en nu ga ik effe relaxen en naar wie is de mol kijken... lang zal de dvd recorder leven! wat ben ik blij met dat ding... dus niks verklappen he!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Arrggg...zit me hier toch met een lading! Net de chat gedaan...zal niet op de inhoud ingaan, maar ik moet iets kwijt.
Het gaat me veel te snel, heb het gevoel dat ik niet (genoeg) aan bod kom. Uiteraard MIJN gevoel, ligt niet aan de ander. :huh:
Brengt me terug naar vroeger, toen ik als klein manneke tussen 4 oudere zussen verbaal totaal niet aan bod kwam. Goh...wat voel ik me kwetsbaar als ik aan die chat deelneem. Kostbaar om waar te nemen...
iets om over na te denken.
Het levert me veel stress op, ik wil niet meer onder spanning staan maar me verwoorden in mijn tempo.
Dat gaat me verbaal goed af, maar owee als ik het moet typen...dan sla ik op hol! Begint het te spoken!
Zo, moest ik even kwijt....sorry hoor mensen, dit is een eenmansaktie!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...