dinsdag 21 oktober 2008

[plusjamais]

Dingen opkroppen. Dat is iets wat is zo goed herken. Op een gegeven moment moet het er toch uit en dan komt het als een ongeleid projectiel. Vandaar dat ik woedetherapie ga doen, om te leren hoe ik dingen mag zeggen en kan zeggen, zonder dat er woede aan te pas komt.
Ik weet dat ik geef om te geven en wil geven en dat ik dat moet leren doseren. Ik vind dat moeilijk om steeds te remmen. Het is net of ik mezelf niet ben, maar ik weet toch dat het zo moet, omdat ik mezelf anders verniel.
Vandaar dat ik mijzelf nu probeer om andere manieren te laten zien en wel in mijn creativiteit. Het is allemaal ook nog wel een beetje onduidelijk voor mezelf, maar zo moet het wel gebeuren wil ik verder kunnen.

Dan heb ik het niet eens over drinken. De eerste laten staan is op dit moment niet zo moeilijk voor me. Omgaan met mijn verdriet is een berg die ik iedere dag op dit moment weer op moet om het dal aan de andere kant te zien.

[Rudy]

Plusjamais, de rode draad door het twaalf stappenplan is liefde.
Onvoorwaardelijke liefde.

[plusjamais]

Daar had ik het toch over. Luisteren naar je innerlijke ziel.

[Rudy]

Ik heb geleerd dat als het van binnen wringt, als ik me aan iets of iemand iriiteer, ik dat maar het beste meteen kan uiten.
Schoon schip maken en niet opsparen tot er een woede uitbarsting op volgt.

[Rudy]

Sorry verkeerd gelezen.
Ik koppelde 12stappenplan aan een dogma.

En nu ben ik weg
Tot later eventueel.

[plusjamais]

Daar had ik het ook over, maar niet iedereen wil die en nu moet ik leren om die onvoorwaardelijke liefde ook aan mezelf te geven. Daar heb ik even moeite mee en ja iemand schreef ergens gisteren of vandaag of iemand wel eens nadacht over zelfmoord en ja daar denk ik dan wel eens over na en soms vraag ik me wel eens af. Wat zou je ervan vinden als je nu opeens inderdaad dood mocht gaan. En eerlijk gezegd heb ik op die momenten tegen mezelf moeten en kunnen zeggen. Ik zou het fijn vinden als dat kon.

Dus onvoorwaardelijke liefde naar mezelf heb ik niet en het enige waarom ik dus geen zelfmoord zou plegen is omdat ik onvoorwaardelijke liefde aan mijn kinderen en vrienden geef en ik niet wil dat zel hiermee opgezadeld zouden worden.

[CPAS]

Ik kom me maar even melden. Straks ga ik lezen.
Na een onrustige nacht ben ik een beetje gammel opgestaan. Ik heb last van buikkrampen en dat zit niet lekker. Rustig aan dus vandaag en maar hopen dat ik niet het norovirus heb opgelopen.
Ik ga zo een wandeling maken en haal dan op de terugwel boerenachterham voor zoonlief en een brood.
Daarna doe ik wel weer mijn werkkleren aan en dan kruip en zit ik weer op de vloer. Ik zie er naar uit.

[plusjamais]

CPAS, ik bebgrijp het nog steeds niet van die vloer. Ik ben waarschijnlijk hardleers.
Kan er ook niets mee.

[Soothe]

Hoi Carolina, wat zit je je druk te maken over Kohtje. Ik ken hem al wat langer. Laat gewoon schuiven.
Blijkbaar heeft hij wat anders aan z'n hoofd. Hij bezoekt veel meetings etc etc.

Als er drama's waren had hij zich wel gemeld!!!! Als ik wil kan ik hem bellen. Dat heb ik nog niet gedaan, omdat ik veronderstel, dat hij in alle rust aan zichzelf wil werken.

Laat hem lekker schuiven!!!! Mocht je het niet meer uithouden, dan wil ik hem wel even bellen.

Leven en laten leven!!!!

Groet.


P.S Geen bericht goed bericht. Misschien geen internet, ook een optie!!! Sommigen hebben een low profile. Moet je hier voortdurend een blijk van leven geven?

[tapas]

Plus, Corinne heeft een vloer met veel tegels, hout geloof ik, die zo 1 maal per jaar een goeie schoonmaakbeurt verdienen. Tegeltje voor tegeltje,
Nu heeft Corinne vakantie en doet ze elke dag een stuk en eigenlijk staat het een beetje symbool voor het leven en voor ontwikkeling. Een groter geheel (de hele vloer) kun je niet in 1 keer schoonmaken maar als je bij 1 tegeltje begint en dan het volgende tegeltje wordt die vloer ook schoon. Ik zie het als een soort beeldspraak. Mijn interpretatie van het boenen van tegeltjes is: Als je van A naar B wilt kan dat niet in 1 keer, daar zijn allemaal stapjes voor nodig en er gebeurd van alles onderweg. Verder geeft het ook afleiding, Corinne, het is eigelijk een soort mediteren wat jij doet hihi

Plus als jij je kinderen en vrienden onvoorwaardelijk lief kunt hebben dan weet je wel wat dat is, het enige wat je nu nog moet doen is om dat naar jezelf om te zetten. Mild zijn, als je boos op jezelf bent je voorstellen wat je in diezelfde situatie tegen je kinderen zou zeggen en dat dan tegen jezelf zeggen. Jezelf vergeven. We houden er schijnbaar andere normen op na als het om onszelf gaat. Ga met jezelf om zoals je ook met je naasten om wilt gaan. Jij verdient dat net zo goed als je vrienden en kinderen.

en nu ga ik echt de stad in want voor ik het weet is mijn vrije dag weer voorbij!

[Soothe]

De opgeluchte Recht toe recht aan, maar geen ****! Dat pikken we niet.

[Soothe]

Zal hem wel even bellen, dat klaart de lucht. Echt Caro, als Kohtje is gaan drinken, had hij zich al gemeld.
Een lang verhaal met veel puntjes! Zo werkt dat bij Koh!!

Men leert z'n pappenheimers kennen.
Groet.

[Soothe]

Geen controle Pippi. Even naar iemands welstand informeren. Niets aan de hand en dat vindt Koh ook!

[ferry]

Soothe, als je Hohtje spreekt, doe hem de groeten, van mij.

Ferry.

[plusjamais]

Ik ben weer iets verder met de rebalancing. De verzekering gaat 30 euro per keer betalen hiervoor.
Dan blijft er nog 50,-- euro per keer over, maar dat heb ik er wel voor over. Je zou zo'n 5 x nodig hebben om jezelf min of meer weer op de rails te krijgen.

In afwachting van de internetbehandeling wil ik toch wat constructiefs doen. Sommige mensen hebben geluk dat ze meteen mee mogen doen. Ik heb altijd voor alles moeten vechten en er is nooit wat in mijn schoot geworpen. Ik wil niet dat het klagerig overkomt. Niet dat er wordt gezegd het gras is altijd groener etc., etc. Het is een constatering en daarmee doe ik het dan ook.

Het is hier zo'n middag die niet echt opschiet. ik ben bezig met mijn huiskamer, maar echt veel vaart zit er niet in.

[plusjamais]

Denk aan jezelf! Mocht hij wel in het ziekenhuis liggen, dan zorgen er mensen voor hem. Mocht hij er niet meer zijn, dan hoef je je al helemaal geen zorgen meer te maken. Is hij aan het drinken geslagen en is het zo erg dat hij niet op het forum wil komen, dan kun jij er ook niets meer aan doen.

Ik begrijp je bezorgdheid wel, maar neem die afstand. Mocht hij je nodig hebben, dan weet hij je wel te vinden op welke manier dan ook.

Liefs:heart:

[Spijkertje]

Hoi, hoi,

Feest vandaag voor moederaarde Ik heb haar de Wodka teruggegeven die ze mij vele jaren rijkelijk schonk. Hoor je het gegons? *wink*

Met vriendelijke groet Spijkertje

[Soothe]

Hoi mensen,

Kohtje verkeert in blakende welstand. Niets om zorgen over te maken!! Hij gaat veel naar AA en NA meetings en schildert veel.
Het is niet dat hij iets tegen iets of iemand heeft! Hij zet de PC nauwelijks nog aan!! Is gewoon wat los van het hele gebeuren, maar komt wel weer eens kijken!!!

Dus alles oké!!!

Ferry, groeten terug! Je werd bedankt!! Kohtje klinkt zeer positief!!!

[plusjamais]

Nu, ik weet niet of het zoveel tegelijk is. Ik ben op dit moment heel erg op mezelf teruggeworpen en mag nog niet met de internettherapie beginnen. Ik ben uitgeloot. Over drie maanden ben ik aan de beurt. Het niet drinken kost me op dit moment niet echt moeite, maar de rest dus wel en ik wil iets doen om me beter te gaan voelen. Woedetherapie is pas in januari en ik denk dat ik onbewust wel heb geweten dat ik daar wat mee moest gaan doen.
Die rebalancing is heel lichamelijk en ik heb moeite met mijn lichaam, moeite om aangeraakt te worden etc. Ik denk dat dat dus ook heel goed voor me is. Dat is ongeveer 5 keer. Te overzien dus.

Dat schilderen vanavond is een probeersel. Ik wil wat creatiever worden en liep daar tegenaan. Ik heb geleerd om dat dan niet uit de weg te gaan.

Je weet Pippi dat ik een eenzaam luipaard ben en dus zelf contacten moet gaan leggen. Dat kost me altijd moeite. Ik heb meerdere vriendinnen en daar staan ook afspraken mee om naar een concert te gaan of te gaan eten etc., maar in principe ben ik vaak alleen en alhoewel het een keuze is voel ik me daar ook best eenzaam door. Het is niet anders.

Al die dingen die ik dus nu ga doen zijn een ook een beetje mijn refusal of mijn camprai. Ik neem in principe nooit medicijnen, vandaar!

Begrijp je het een beetje?

Liefs:heart:

[plusjamais]

Carolien, zie je soms gaan mensen gewoon verder en zien helemaal niet dat jij je nu zorgen aan het maken was. Alles is goed. Dat wilde ik je zeggen. Dat jij er andere normen op na houdt (ik ook trouwens) houdt niet in dat zij dezelfde normen hebben. Zorgen om niets!

Fijn dat er forumleden waren die jou wel even konden helpen.

Liefs

[Soothe]

Ik weet niet of Adam z'n ban voorbij is! Maar mijn gevoel zegt dat hij hier snel naar toekomt.
Hij zal ons willen laten delen in het niet drinken gevoel. Z'n warmte en ondersteuning zullen ons tot heil zijn.

Ik ga wat oefenen. Het linker handje vraagt wat aandacht!!!

[Soothe]

Foei toch!

[Ziza]

Hoi Carolien,

Gelukkig ben ik niet de enige grammafoonplaat op dit forum hahahahahaha...
En ik zie het weer ietsje anders dan jij... misschien heb je wel gelijk Carolien...

Plusjamais,

Mij maakt het niet uit wat je er van vind... uiteindelijk is het aan jou hoe je je verslaving en bijbehorende problemen aanpakt... en als ik moet kiezen tussen een k*tleven en de 12 stappen als een dogma (of whatever je het noemt) doe mij het laatste dan maar hahaha.. alles beter dan hoe het was...
Voorbeeldje ; afgelopen zondag lekker uitgeslapen , met family naar vrienden geweest , lekker in het bos gebanjerd met z'n allen , grote hoop met bladeren gemaakt en erin duiken , naar huis , eten en s'avonds bij een vriend langsgeweest...
Drie jaar geleden ; verrot opgestaan rond het middaguur , woonde alleen , weinig/geen contact met vrouw en kids , kaal huis , geen eten , niemand belt mij behalve de dealer of ik nog cocaine nodig heb want hij is toevallig in de buurt , niet in staat om te werken , hele dag drinken en gebruiken en verrot weer naar bed...

Het klinkt allemaal heel mooi "je innerlijke ziel volgen"... voor mij zijn er dan wel wat probleempjes want hoe onderscheid ik mijn "innerlijke ziel" van de bullsh*t die ook denk ?
Hoe moet dat eigenlijk je innerlijke ziel volgen ?
En dat is het mooie van de 12 stappen want die verwijderen juist de ellende in mijn hoofd die mij blokkeert...zodat mijn innerlijke ziel zich manifesteert...

En als mensen tegen mij zeggen "het is niet goed om dogma's te volgen of gevaarlijk of weet ik wat voor (rare) ideeen mensen allemaal hebben bij het 12 stappenprogramma dan heb ik ook een vraag "wie heb jij de laatste paar jaar gevolgd ?" jezelf ? was het leuk ?...

En als mensen het 12 stappenprogramma niks vinden.... ook goed !!!
Ik hoef niemand te overtuigen...

[plusjamais]

Ziza, je zit nog aardig in de knoop. Met cocaine of iets anders heb ik gelukkig nog nooit te maken gehad.

Ik ben ook altijd om 7.00 uit mijn bed kunnen stappen en heb altijd voor mijn kinderen kunnen zorgen. Nee mijn huis is nooit leeg geweest en nog niet. Gelukkig. Afgelopen zondag heb ik heerlijk buiten gelopen en was ik bezig met iets wat voor mij belangrijk was.

Verder scroll ik over je heen, zoals ik al had gezegd.

[Houtje]

Hallo allemaal,

Ben door Tapas gewezen op discussie van gisteren "over" mij. Ik heb gewoon niet meer de behoefte gehad om te lezen, en ik weet niet of ik blij ben dat ik nu deze discussie gelezen heb.Moet erover nadenken.

Wel ben ik blij dat Tapas geprobeerd heeft het zo eerlijk, en zuiver te verwoorden. Ook naar mij toe heeft ze dat gedaan. Dankje wel Tapas. Je kan het ook zo ontzettend goed ook al vind je het moeilijk.

Toch doet ook deze discussie zeer. Je kan kritiek op iemand hebben allah, maar moet dat dan met zúlke uitlatingen en moet IK het dan me niet aantrekken en ervan léren? Dan vraag je wel véél.

En Joann, ik had het gewaardeerd, en je zeker geantwoord, als je je verhaal over je mening over hoe ik een bepaalde aktie heb gedaan, en je kritiek daarop, rustig had neergeschreven in een peebee. We kennen mekaar al langer dan vandaag. Was al je vertrouwen weg dat ik nog gewoon kan luisteren?

Ik voel me toch mentaal en psychisch volledig afgeschreven, ook door de discussie van gisteren als min of meer "zwakzinnig en debiel" neergezet (ja ik denk misschien ook hierin te zwart-wit maar hallo zeg, er worden nogal wat oordelen over me uitsproken) en dat maakt niet dat ik me voorlopig prettig of veilig voel om hier te komen schrijven.

Als je de beschuldigingen en uitlatingen leest waar deze ellende mee begonnen is (allemaal verwijderd door de moderator) en de persoon om wie het gaat moet door die vorm maar heenkijken en het gewoon verstandig opvatten als "een harde leermeester" dan vraag je erg veel. Voor mij te veel.

Een excuus (voor de vormgeving van de kritiek) heb ik niet gehoord en daar begint het in mijn gevoel mee. En dat had meteen gemoeten en is niet gebeurd. Door deze vorm van kritiek te geven kom je niet meer bij de inhoud maar is de betrokken persoon (ik) zodanig gekwetst door de vorm van de kritiek dat deze persoon het niet meer voor mekaar krijgt (het lukt me gewoon niet) om eerlijk naar de inhoud te kijken maar wordt het alleen maar erger.

Kan niemand dat dan begrijpen? En daar loop ik dus vast. In verdriet over deze dingen. En denk ik dus Houtje, kom op, er is meer in de wereld. En nu ga ik naar toe.

En nu naar mijn dochter die net thuiskomt en een probleem heeft.