Nieuw lid

[PatrickB]

Hallo allemaal,

Ik wil me graag even voorstellen. Ik ben Patrick , 33, single en alcoholverslaafd.

Mijn verslaving is ong. 14 jaar geleden begonnen en ik ben 10 jaar geleden eens een half jaar gestopt (na een alcoholvergiftiging). Ik heb een bovengemiddeld goede baan en mijn alcoholgebruik is sinds ongeveer een jaar echt problematische vormen gaan aannemen. Sta op dat punt van "de afgrond induiken" of "mezelf redden en kiezen voor het leven". De afgrond, echter, lonkt....Het geeft me zelfs een plek die ik in het leven maar niet kan vinden. Hoe tragisch dit ook moge klinken, het heeft voor mij een bepaalde tragisch/romantische lading (komt door de alcohol?).

Sinds 3 weken probeer ik te stoppen. Momenteel ben ik in afwachting van een behandelplan van een verslavingszorginstelling.

Mijn drankgebruik de laatste 6 maanden was 5-6 dagen per week 1 tot 2 flessen wijn of een 8-pack bier, 's avonds na mijn werk en in het weekend soms wel meer. Soms was ik zo beroerd dat ik 1 of 2 dagen niet dronk maar dan begon ik weer. Ik drink meestal alleen en soms met vrienden die niet opkijken van een avond stevig doorzakken. Sinds kort begin ik mij echter steeds slechter te voelen bij het drinken. Ik heb een introverte dronk maar als ik echt over het randje ga (2 flessen wijn) dan word ik heel emotioneel. Ook ben ik altijd moe of onrustig, vergeetachtig, apathisch, depressief. Erg eenzaam en teruggetrokken. Ik heb er al een paar vriendschappen mee verprutst. Nuchterheid , hoe positief ook, voelt heel leeg en kaal.

Ik heb een psychiatrische achtergrond en heb de diagnose persoonlijkheidsstoornis met borderline kenmerken / klinische depressie. Met therapieën gestopt en al mijn problemen verborgen gehouden voor mijn nieuwe baan en steeds meer drinken als zelfmedicatie. Dat lukte een hele tijd prima (acteren).

Ik heb het enorm moeilijk omdat ik nog wacht op een behandelplan en zelf wel op pure wilskracht niet drink maar krijg enorme last van afkickverschijnselen (relatief gezien dan ; ik functioneer nauwelijks momenteel maar heb geen ernstige DT -achtige dingen). Na 3 dagen is de drang om vanavond te drinken te groot. Ik ben ook zó ontzettend moe en heb allerlei vreemde klachten. Ik durf eigenlijk niet zomaar door te gaan met onthouding, denk momenteel heel zwart wit "alles of niets" en ik heb mezelf ook een beetje wijs gemaakt dat ik alleen kan stoppen als er iets ergs gebeurt , een crisisopname forceer of zo iets en dat vind ik, naast dat het erg ingrijpend is, ook zo dramatisch (maar wel weer bij me passen). Mijn beste vriend zegt : jij bent té intelligent en welbespraakt en kunt zo goed acteren dat niemand je serieus zal nemen voor je gevoel maar zoek toch maar hulp.


Ik leid al jaren een dubbelleven. Niet veel mensen weten dit over mij en ik word er soms half schizofreen van. Ik zie er namelijk "goed" uit en ben succesvol (al begin ik er steeds minder goed uit te zien de laatste tijd maar wederom niemand die het merkt). Wat ik eigenlijk niet kan is alleen zijn. Alcohol was altijd mijn beste vriend. Helaas begint die zich nu tegen mij te keren en moet ik afscheid nemen vóórdat het te laat is.

Sorry voor de muur tekts en de chaotische manier van schrijven, mijn hoofd loopt momenteel over van gedachten (zoals altijd, daarom drink ik ook, o.a.).

Ik hoop hier steun te kunnen bieden en misschien daardoor zelf krijgen in dit gevecht (ben skeptisch over prof. hulpverlening).

Bedankt voor het lezen, Pat

[rapilos]

Beste Patrick,

Goed van je om ons op te zoeken.
Je bent van harte welkom.
Een heel verhaal idd.,maar wel duidelijk.
Je schrijft;"de afgrond lonkt,heeft een tragisch/romantische lading.
Wat doet je dan besluiten om toch te willen stoppen?
Het is goed om voor je zelf duidelijk te krijgen WAAROM je wilt stoppen.
Dan wordt het al gemakkelijker, want dan komt er motivatie bij, en niet alleen wilskracht.

Je denkt dat mensen niet merken dat je teveel drinkt en er slechter uit gaat zien.
Daar kon je je wel eens lelijk in vergissen.
Mensen merken meer dan jij denkt.
Je zegt bijna niet door te durven gaan met onthouding.
Neem van mij aan, dat kan heus geen kwaad hoor,

Weet uit ervaring, dat de derde dag een van de moeilijkste dagen is,na stoppen.
de kans is dan heel groot dat je toch weer begint.
Je lichaam is weer een beetje "schoon"en schreeuwt nu om alcohol.

Ik raad je aan om naar de rubriek ditjes en datjes te komen.
Daar zitten velen ervaringsdeskundige en zullen alles doen om je erdoorheen te slepen.
Schrijf maar van je af.
Heel veel succes.

[PatrickB]

Bedankt

Ik wil stoppen omdat ik diep van binnen hoop heb. Omdat ik nog weet hoe fijn het leven kan zijn zonder drank en alles wat ik daarmee onderdruk of juist in stand houd.
Zoals het nu gaat, zoals ik nu ben vind ik verschrikkelijk. Vooral die bevestiging steeds dat mijn leven nogal een schijnvertoning is. Het regelmatiger de controle verliezen. Het eeuwige schuldgevoel. De constante vermoeidheid. Wat ik wel moeilijk vind is dat mijn duistere kant een kant is die heel veilig en vertrouwd voelt. De lichte kant is veel moeilijker om te omarmen. M.a.w. : ik ben momenteel gewoon een loser. En ik wil absoluut geen loser zijn.

Maar hoe mensen in mijn omgeving reageren is soms best schokkend. Een handje vol mensen weten wél hoe mijn leven er uit ziet. De reacties die ik tot nu toe kreeg varieerden van verbaasd ("dat heb ik nooit aan je gemerkt/dat je er zó goed uitziet en toch zo hebt geleefd") tot bagatelliserend ("jij bent geen échte alcoholist want je drinkt soms 2 dagen niet en je gebruikt het om aandacht te krijgen") tot simpelweg onbegrip "ach je moet gewoon stoppen, heel simpel".

Het is verwarrend. Het is verbazingwekkend hoe doordrenkt van alcohol mijn leven is maar ook onze maatschappij. Dat maakt het extra moeilijk om het probleem aan te pakken.

Maargoed. Ik zal de Ditjes en Datjes Rubriek eens verder door lezen.

[Jaap]

Hoi Parick,

Die mensen die zeggen je moet gewoon stoppen, heel simpel hebben eigenlijk wel gelijk. Die anderen die zeggen dat je geen alcoholist bent omdat je twee dagen niet drinkt praten onzin.

Ik weet wel als je op het punt staat te beginnen met stoppen het helemaal niet simpel lijkt. En er komen ook vervelende gevoelens op je af in het begin. Ik liet ze maar even toe. Het wordt minder.

Je bent jong en waarschijnlijk gezond hoop ik. Stoppen kan dan waarschijnlijk geen kwaad. Goed blijven eten en genoeg vocht tot je nemen zou voldoende moeten zijn.

[Rae]

Hoi,

ik dacht hier even mijn eigen levensverhaal te lezen. Ook 33, ook borderline en een té goede acteur
.

Je hebt gelijk prof. hulpverlening in vraag te stellen. Maar zet je zwart/wit verhaal even opzij, zelf al zit dat in je persoonlijkheid in gebakken. Je weet dat het een denkfout is. In sommige gevallen kan een opname zeer zinvol zijn, vooral om veiligheid te ervaren en je lichaam te ontnuchteren. Dan hoef je eens niet bezig te zijn met 'ga ik nu drinken vanavond of niet'. Integendeel, de instelling beslist dat je dat niet zult doen en dat voelt best wel goed aan. Geeft je wat tijd om te zien wie je nuchter bent zonder te moeten vervallen in wegvluchten.

Ik denk dat je hard moet zijn tegenover de 'romantiek' van alcohol. Het aantrekkelijk beeld van de dronkaard die alles had maar alles ook wegdronk en tragisch ten onder gaat. Dat staat goed in de film en bij popsterren maar in werkelijkheid is er niks mooi aan. Alcohol stinkt en vernietigt alle vormen van schoonheid. Ik heb ooit geprobeerd mezelf dood te drinken. Ik 'genoot' bijna van de tragiek. Het was een diepe vorm van zelfmedelijden. Maar ik kan je verzekeren dat het geen mooi zicht was..

Uit ervaring weet ik dat borderline kenmerken en depressie vooral gestimuleerd worden door alcohol. Misschien voelt dat enigzins anders aan omdat je meer klachten hebt als je nuchter bent. Het is echter onmogelijk je diagnose te verbeteren zolang je drinkt. Bestaat er een woord voor de combinatie van zelfmedicatie en zelfvergiftiging? Zou handig zijn!

Het feit dat het leven kaal en leeg aanvoelt is niet meer dan normaal. Je hebt geleerd die leegheid te vullen met alcohol. Nu moet je leren het op te vullen met iets anders. Iets constructief voor jezelf. Dat leer je niet in 3 dagen tijd. Of in 3 weken.

In elk geval goede keuze er hier over te praten! Ikzelf zit nog niet zolang op dit forum, maar het helpt me erg vooruit.

Rae

[PatrickB]

Rae,
Bedankt voor je reactie. Het komt heel dichtbij op die manier; de herkenning. Ja "Leaving Las Vegas" was een hele tijd een soort van "last resort" voor me. Zoals je schrijft heb ik soms gedacht aan mezelf gewoon dood drinken en in dat lot zwelgen. Het is zeer egeoïstisch en lui. Want dan hoef ik namelijk helemaal niets meer te doen aan mijn probleem en ik zie de mensen al bijna huilen... en dat is VERSCHRIKKELIJK, om dat te voelen. Want ik wil dat niet echt, maar het is wel de rottigheid en pijn die in mij zit en die ik wegdrink.
eker houd ik het met alcohol juist alleen maar in stand en ik wil er nu van af. Ik ben mezelf ook gaan openstellen voor mijn omgeving en merk ook dat het vaak alleen maar in mijn hoofd leeft. Dat er zoveel mooie dingen zijn in dit leven om voor te vechten. Ik vecht voor mijn gevoel al 33 jaar met mezelf en ik ben moe. Maar nu moet ik niet vechten met mezelf maar vóór mezelf. En die kracht hoop ik gauw te vinden.

Het is nu wel zo klaar als een klontje dat heel veel terug te herleiden is naar alcohol. Problematiseren is namelijk ook een kunst. Als ik nuchter ben is het toch een stuk minder gecompliceerd.

Toch, ook vanavond weer, geloof ik in een crisis. Ik ben zo bang dat ik het niet haal op eigen kracht.
Het is enorm uitzichtloos momenteel.

Rae, wat kan ik doen om mij niet juist in deze strijd zo erkend en gewaardeerd te voelen?
Het lijkt soms alsof ik zonder problemen.... niets waard ben, er niets over is. En dat zit allemaal in mijn hoofd.

[PatrickB]

quote:

---

Originally posted by:

Jaap

Hoi Parick,

Die mensen die zeggen je moet gewoon stoppen, heel simpel hebben eigenlijk wel gelijk. Die anderen die zeggen dat je geen alcoholist bent omdat je twee dagen niet drinkt praten onzin.

Ik weet wel als je op het punt staat te beginnen met stoppen het helemaal niet simpel lijkt. En er komen ook vervelende gevoelens op je af in het begin. Ik liet ze maar even toe. Het wordt minder.

Je bent jong en waarschijnlijk gezond hoop ik. Stoppen kan dan waarschijnlijk geen kwaad. Goed blijven eten en genoeg vocht tot je nemen zou voldoende moeten zijn.

---

Die mensen hebben ook gelijk, jij hebt ook gelijk. Het probleem voor mij is dat ik het rationeel wel weet allemaal, maar dat ik de kracht niet lijk te hebben om het te doen. Er is geen reden voor op de momenten dat ik het zwaar heb. Ik zie de lange termijn niet. Alleen de korte termijn waarin ik me schuldig/ziek voel van de alcoholexcessen. Ik zit er nog middenin. Bij de AA ooit, (1 avond geweest) zaten mensen die het over leverwaarden hadden en duidelijk dronken waren. Daar voelde ik me niet bij thuis maar nu, zoveel jaar later, begrijp ik wel de machteloosheid. Ik kijk naar de alcoholgevallen van INTERVENTION ( amerikaans tv programma, te vinden op youtube) en daar lijkt het zo makkelijk maar wat als je niemand hebt die het voor je wil doen? Als het je zelf niet lijkt te lukken.... wat is dan die stok achter de deur?

[Shahire]

Hai Patrick

allereerst WELKOM
ik heb net je hele verhaal gelezen...
het een en ander is hierboven natuurlijk ook al
door de anderen gezegd
wat dat betreft zit je hier goed want we zijn hier
allemaal voor hetzelfde
om elkaar te steunen en gesteund te worden
ik wens je alle succes bij je strijd tegen de alcohol!

Groeten Shahire

[PatrickB]

Hi Shahire, bedankt voor de bemoedigende woorden. Er zullen dagen zijn dat ik veel kan geven en daar doe ik het voor. Vandaag is meer een dag van nemen. Soms word ik filosofisch over alcohol en vraag mij af waarom het intrinsiek slecht is om aan alcohol toe te geven. Want een moment van bewustzijn/mijn leven is in het grote geheel natuurlijk nietig, net zoals mijn leven. Dan denk ik weer : nihilisme komt uit de fles!! Het is mooi om het allemaal te verschuilen achter de existentialistische vraag : wat doen wij hier? We willen leven, ik voel dat toch dagelijks als ik wakker word met een kater!? Waarom voel ik mij dan alleen levend met drank?

Zelfs in de meest zelfdestructieve bui wil ik leven. Voelen dat ik leef of de dag er na weten waarvoor ik leef. Het vinden in kleine dingen is mijn opgave voor het leven. Kiezen voor het leven is moeilijker dan kiezen voor het zwarte gat. Maar er is iets dat me nu heel erg plaagt, pijnigt : leef, leef LEEF.

[lady jane]

Patrick,
ook jij een warm welkom
en wat gun ik jou toch rust
in dat koppie!
Niet meer vechten, toneelspelen, je eenzaam voelen,
je buitenbeentje voelen, centrum van je eigen drama,
maar accepteren dat je niet meer wilt drinken en dat dan
loslaten. Je hoeft nl helemaal niet te drinken. Je mag voor het leven kiezen,
uitrusten en krachten op gaan doen om weer te gaan leven in plaats van overleven.
Stoppen is simpel, gestopt blijven kan dat ook zijn mits je het per dag bekijkt en als
jet het zwaar hebt desnoods per uur, met een kookwekker en het forum erbij.
Stel je eens voor dat je alle energie die het je kost om in dit keurslijf te blijven
zou kunnen aanwenden voor jezelf in de wetenschap dat je niet meer wilt/hoeft drinken;
wat zijn dan de eerste dingen die bij je opkomen om te gaan doen?

[PatrickB]

Ja, Jane4, dan begin ik eindelijk mijn eigen bedrijf: een liefdevol creatief proces. Jouw woorden moet ik blijven lezen, de komende dagen, weken, maanden. Ik ken je niet maar het betekent veel. Het is dat zetje, in combinatie met wat mensen om mij heen ook hebben gezegd (en ik in een negatieve/zelfmedelijdende bui niet heb vermeld) ook zeggen. Dat ze in me geloven. En nu ik zelf nog. Maar als mensen hier het zeggen... bekend met mijn probleem: geeft extra kracht. Kan wel janken nu. Centrum van mijn eigen drama, ja. Maar ik lach wel door de (bier)tranen.

[lady jane]

Misschien morgen maar eens een mooi onderschrift
zoeken die je voedt en steunt en via profiel plaatsen
ik heb de mijne ook niet voor niets.
kiep maar leeg wat je nog ever hebt Pat, als 1e krachtige daad voor jezelf
morgen ben je er blij mee:heart:

[PatrickB]

Doe ik. Morgen ga ik opnieuw beginnen en het is een geruststelling om hier te zijn.

[lady jane]

Het is fijn
je hier te zien
wat mij hielp
kan jou ook helpen.

[Rae]

quote:

---

Toch, ook vanavond weer, geloof ik in een crisis. Ik ben zo bang dat ik het niet haal op eigen kracht.

Het is enorm uitzichtloos momenteel.

---

Patrick,

jouw crisis-idee impliceert dat je een opname ziet als een mogelijke oplossing, of het begin van een oplossing. Nu stel ik mij toch de vraag: waarom heb je een crisis nodig om je te laten opnemen? Je hoeft helemaal bewusteloos/vergiftigd met de ambulance of de combi binnengaan. Je kunt ook gewoon in het bezit van je volle verstand aankloppen en een geplande opname regelen.

Groetjes
Rae

[PatrickB]

Rae, wil je mij ajb uitleggen , desnoods via PM, hoe dit werkt? Ik heb laatst de politie gebeld dat ik een gevaar was voor mijzelf. Dit was op een vrijdagavond, vrij vroeg. Ik wilde mezelf dood drinken of in ieder geval dat IEMAND me vasthield of zo.
Zij gaven me een "praatlijn" en vervolgens was ik na 3 uur praten / heen en weer bellen zo moe en lam dat ik in slaap viel met de ergste kater ooit die wel een week duurde. Ik was -en dat is echt eerlijk- misschien te helder/welbespraakt voor ze om mij serieus te nemen. Maar ik kon het nummer haast niet intikken op mijn telefoon. Ik smeekte bijna om hulp maar ze zeiden : bel de huisarts maar. Toen was ik inmiddels zo moe / dronken , dat ik maar ben gaan slapen. De dag erna was het schaamte/lamheid en maandag toch weer op kantoor verschijnen en de ellende proberen te vergeten...

[Rae]

Het beste dat je kunt doen is informeren bij je doctor welke gespecialiseerde ziekenhuizen er in je buurt zijn, of welke een goede naam heeft. Om het even wat voor jou belangrijk is om te kunnen kiezen.

Zo kun je op het net hun behandelprogramma eens raadplegen en zien of een opname iets voor jou lijkt. bv. Alexianen kliniek in Tienen

Als je een keuze gemaakt hebt, bel dan en vraag om verbonden te worden met iemand die een opname voor jou kan regelen. Met deze persoon zul je een datum afspreken voor een intake-gesprek. Hierna is het een beetje afwachten tot er een kamer vrij komt.

In een algemeen hospitaal is normaal gezien ook een afdeling voor accute problemen i.v.m. verslaving: PAAZ-afdelingen. Ik weet niet hoe het in Nederland zit, maar in België worden hier ook mensen voor langere duur opgenomen.

Ik heb 4 opnames achter de rug .. Dus heb je vragen, shoot.

Rae

[ekstertje]

Welkom Patrick:present:

Neem de raad van Rae ter harte, ik kan me helemaal vinden in haar woorden. Niks aan toe te voegen.
Hoop dat je je op laat nemen. Ik denk dat je het even nodig hebt om de regie uit handen te geven. Het maakt het stoppen wat gemakkelijker denk ik en het geeft je dan misschien wat rust in je hoofd. Het leven is te mooi om het in een afgrond te laten verzuipen...

Sterkte!

[Lot]

Beste Patrick,

Goed dat je je hier hebt aangemeld!

Ik vind dat je jouw verhaal goed verwoord hebt, anders dan jijzelf; je hebt het over een chaotische manier van schrijven???
Jouw verhaal is op bepaalde punten erg herkenbaar voor me.
Ook ik ben nog succesvol, zie er nog goed uit en hobbel nog steeds mee in 'the scene'.
Nu heb ik al 3 x het woordje 'nog' getypt omdat ik weet als ik door ga met drinken, ik alles kapot maak.

Echt Patrick, met drank gaan we de wereld niet veroveren....nooit!
Mensen zijn niet gek, hoezeer je ook acteert, achter je rug om krijg je een etiket op geplakt.
Zo gebeurt het regelmatig met mensen die mij lang niet hebben gezien: "hee Lot, zullen we weer eens een lekker pintje halen?"
Dit is natuurlijk nog de zogenaamde 'onschuldige' vorm, maar toch, de associatie is gelegd.

Ik zit zoals je het noemt in een vallen-en-opstaan-fase. Drink nog wel maar de dagen dat ik niet drink worden langer.
Als ik niet drink -en vooral de dag erna- ben ik echt blij! Kom ik tot grotere hoogten.

En waarom ik dan nog steeds drink? Tja, het is die knop die om moet. Ik ben er elke minuut van de dag mee bezig.
Nou ja, dat is al positief. En het is ook positief om hier op het forum te zijn, probeer dat regelmatig te doen, lieve Patrick.

We moeten het dubbelleven stoppen....ik weet dat de zon kan schijnen ook al regent het
en we hoeven daar maar één ding voor te laten.

Drank

Succes en sterkte voor jou, lieve Patrick

[PatrickB]

Iedereen bedankt voor de antwoorden, het helpt mij wel om door te zetten.
De afgelopen week was voor mij nogal heftig maar er komt nu hulp en morgen ga ik aan de slag bij Novadic Kentron, gaan we bespreken wat een geschikte behandelmethode kan zijn. Ik heb de laatste 7 dagen "maar" 3 dagen alcohol gedronken (maar dan wel enorme hoeveelheden). Ik overweeg ook opname of in ieder geval intensieve behandeling met medicatie (?). Het is nu alweer bijna 3 dagen geleden dat ik dronk (14 blikjes bier) en het begint weer onrustig te worden maar ik zet door.

[Dappere]

Ok, ik heb reeds gereageerd op enkele draadjes maar nog niet voorgestel.
Ik ben dappere (voorheen domoor). Ik ben sinds enkele weken lid van dit forum tergelijk met mijn inschrijving bij AdB.

Dit is mijn 3e poging om met drank te stoppen. Ik ben geen dagelijkse drinker maar een z.g. Weekend zuiper. Op elk feestje gaat het mis. Ik krijg het gezellig en stop niet meer. Ik heb een drukke baan waarvoor ik ook regelmatig in het buitenland ben. Ook daar gelegenheden genoeg om mee te drinken bij de diners.

Op zich allemaal niet zo problematisch ware het niet dat ik remloos ben en ook geen leuke drink over me heb. Ik ben 3 dagen van slag waarin ik een zeer vervelend persoon ben. Naar tegen mijn dierbare en maak dan veel stuk. Ook komt er dan niks uit mijn handen en ben alleen maar met mijzelf bezig.

Dit heeft mij reeds enkele relaties en huwlijken gekost en nu dusbezig met mijn derde scheiding.
Ik heb er genoeg van. Ik sta 1000 % achter mijn beslissing om te stoppen. Dat heeft veel voordelen:
- ik houd geld over
- ik ben een aardiger persoon
- geen last van katers meer
Ik ben overigens net 52 jaar geworden.

Naast het stoppen met drank ben ik ook weer aan het sporten gegaan. Geeft een goed gevoel.
Zoals gezegd ben ik wederom aan het scheiden en ik kan je verzekeren dat het nooit went. Huis verkopen, advokaat betalen, boedel delen. Zeer pijnlijk allemaal.
Overigens is de drank een belangrijke reden van deze scheiding maar vooral het vervolg van drankmisbruik is de belangrijkste reden. Je verwaarloost belangrijke zaken en doet je omgeving tekort. Dit wordt op een gegeven moment niet gepikt. Omdat ik reeds 3 pogingen heb ondernomen de laatste jaren is er ook geen vertrouwen meer bij de wederpartijen. Ze wijzen op de mislukte pogingen daarvoor.
Voor mij is dat juist de kracht die ik nodig heb. Ik kom als een Giant terug.

Dappere

[GewoonErik]

Hoi Patrick,

Dapper dat je aan behandeling begint! Jouw verhaal is heel herkenbaar voor mij (zoals jij ook al zei bij mijn voorstel-berichtje), de goede baan, het acteren, het min of meer doelbewust richting afgrond gaan. Het ziet er in ieder geval uit dat wij allebei er op tijd bij zijn om het tij te keren

Succes en sterkte,

Erik

[PatrickB]

Dank jullie wel, ik heb weer 3 dag er op zitten zónder. Ondanks het weekend met mijn oude drinkmaatje. Drie dagen is nu het breekpunt (ipv 2). Op weg naar 4. Hoe zal het vanavond gaan? Gisteravond voelde ik me super ellendig maar toch niet toegegeven. Vannacht ontzettend onrustig geslapen (zweten, spierpijn toen ik wakker werd en doodmoe). Sinds ik bezig ben met stoppen heb ik in ieder geval al drastisch geminderd. Mijn terugvallen lijken minder erg. Er zit meer tijd tussen en de laatste terugval was 8 blikjes bier i.p.v. 14. Alcohol is ook niet meer leuk of lekker (ja, de 1e.... maar dan is het al te laat) het is een smerige verslaving die alleen nog maar pijn doet.

Ik ben het meest bang voor als ik weer fit ben, straks. Als alles weer lijkt alsof het wel mee valt en ik enorm zin heb om weer eens "ouderwets te gaan tanken" op een terrasje/bbq/concert. Daarom ga ik in behandeling. Die knop moet voorgoed om.

[lady jane]

Je zou wel gek zijn Patrick,
je lichaam heeft het nu zwaar
het ontgiften en resetten kost energie;
daarna gaat het weer bijtanken en opladen
en ga je weer emoties voelen en onderhandelen met jezelf.
Als je doorzet komt het oogsten en de behandeling kan je ondersteunen,
maar zorg goed voor je lichaam, je hebt er maar eentje!

[PatrickB]

Lot : het voelt als een nieuw leven moeten uitvinden. Maar op zich is dat ook wel weer leuk en interessant! De uitdaging om nooit meer te drinken biedt ook mogelijkheden. Wat ik zo mooi vind aan het leven zijn de nuances en de details. Droog, helder en nuchter kun je pas echt gaan genieten daar van

Jane : je hebt helemaal gelijk en ik ben nu wakker aan het worden. Ik gaf namelijk niet zo veel meer om mijn lichaam. Zelfdestructieve neigingen zijn moeilijk uit te leggen. Maar ik leef in mijn hoofd. Ik besef me dat dit alleen kan voortbestaan met een gezond lichaam. Ik ben nog ziek maar aan de beterende hand. Ik hoop dan ook te gaan voelen (niet alleen rationeel beseffen).

Overigens, ter verduidelijking en daar wil ik eerlijk over zijn: ik ben nog niet 100% droog maar afbouwend naar 0. Want 0 is mijn doel.
Ik leef van dag tot dag en iedere dag niet gedronken zie ik als winst. Ik drink minder en minder frequent maar blijf kwakkelen. De knop gaat definitief om op het moment dat mijn behandeling start. Dat is the point of no return. Helaas heb ik die stok achter de deur nodig. Anders was het me al lang alleen gelukt.

Die dag is heel kort bij (één telefoontje van mijn behandelaar dat we gaan beginnen en dat verwacht ik ieder moment) Dan veroorloof ik me geen uitstel of half werk meer, hoe hard en moeilijk het ook zal zijn. Afbouwschema zal heel kort zijn met maar één datum. Zo werkt dat voor mij, dat punt heb ik nodig om naar toe te werken en dan de volle lading te krijgen en verwerken zodat ik het nooit zal vergeten.