Woensdag 28 oktober: begin de dag met een zonnetje

[Uiltje]

Hallo Allemaal,

Sorry dat even niets van me heb laten horen. Ik had het even moeilijk met het toegeven dat ik een burn-out heb. Positief daarbij is dat ik nog steeds niet gedronken heb. Omdat ik zelfstandig ben kan ik niet met werken stoppen, maar met mijn haptonoom hebben we de formule gevonden 3 dagen werken, 4 dagen echt niet werken. Op die manier hoop ik dat de accu weer vol komt. Zoals het nu gaat lukt het niet. Elke keer door ontspanning een paar druppeltjes erbij. Even werken en hup weg is energie weer. De 4 dagen echt niet werken gaan nu in. 4 dagen rust. Eindelijk hoef / moet ik nu eens een keer helemaal niets.

Alhoewel ik niet aanwezig ben denk ik wel vaak aan jullie en de woorden die me erg hebben geholpen.

Liefs Uiltje

[bolletje]

Nou meid heel veel sterkte in je strijd. Ja die behoeften blijven zeker in het begin nog veelvuldig terug komen. Maar na verloop van tijd zal dat toch wel minder worden. Je bent altijd zo gefocust geweest op de drank en ik weet niet hoelang het duurt dat dit wat minder wordt maar het wordt minder das zeker.
Dus houd je daar maar aan vast. Deze heb je dik en dubbel verdiend. Daar kunnen velen nog een puntje aan zuigen.

[CPAS]

Hallo allemaal.

Een zware dag achter de rug. Hard werken vanochtend, maar volgende week kan ik weer rustig aan doen. Vandaag was ik verder bezig met het kopiëren en vouwen van persberichten en ze in de enveloppen stoppen. Ben met deze klus altijd een week zoet. Ik heb natuurlijk ook nog heel wat andere kleine dingetjes gedaan ter afwisseling. Mijn bazin zei zo ineens (we waren even aan het kleppen over kids, schoolvakantie, echtgenoten) : Wat ben jij zoet bezig. Ik zou dat al na tien enveloppen opgeven. Tja, 't is natuurlijk dom werk a.h.w., maar ik kan me erop instellen en dan gebruik ik het als een soort van meditatie. Ze heeft een vriendin (ook hoogopgeleid) die dus ook best plezier kan scheppen uit zulke bezigheden. Ik zei wel dat ik na het doen van zulke 'lopende band' klusjes niet meer in staat ben om verstandelijk inspannend bezig te zijn. Het is gewoon geestdodend werk. En eerlijk ben ik vandaag: ik vind dat weekje om de vier maanden hartstikke ontspannend. Aanperen, maar wel met het verstand op nul komma nul.
Dan na mijn werk even naar huis om de poezen te voeren, man gedag te zeggen, sportspulletjes en gespreksspullen in te pakken en dan wegwezen naar de vrouwengroep.
Gezien het mooie en zelfs warme weer was iedereen voorstander van een wandelingetje in het parkje. Het was nu de derde keer dat ik bij die groep was en mijn eerste indruk blijft overeind: het ís een warme groep, ík voel me veilig.
Zo veilig zelfs (en dat heeft alles te maken met de openheid over rottigheid van andere groepsvrouwen) dat ik dus verteld heb van mijn alcoholprobleem en over het adb-boek. Ik heb gevraagd of mensen geïntresseerd waren om het te lezen. Een volmondig ja en het bracht ook wat teweeg. Volgende week neem ik drie exemplaren mee. Eentje voor de begeleidsters en twee voor de groep om te circuleren.
Ik ben erg trots op mezelf dat ik dit in de groep heb gegooid en ook heb gezegd dat ik mijn terugvallen heb. De tongen kwamen los en iedereen vond het bewonderenswaardig dat ik dit al bij mijn derde bijeenkomst in de groep heb durven gooien.
Een stukje per keer, maar ik zit in die groep (niks mag buiten die muren komen) en ik ervaar die als veilig doordat andere mensen ook heel eerlijk en open praten over de moeilijkheden en valkuilen die ze tegenkomen. Het is echt lief en leed delen met elkaar. Eerst was het opstellen van mijn werkplan vandaag gepland, maar een van de leidster van de groep was afwezig. Dat wordt dus volgende week. Dan ga ik dus ook het seksueel misbruik in mijn jeugd of beter kindertijd op tafel gooien. Ik wil geholpen worden en daarom ben ik bereid alles op tafel te gooien. Dit is mijn kans. En die ga ik ten volle gebruiken en benutten.
Alleen al die laatste zin van mij vervult me met ontroering en ook veel trots op mij zelf.
Ik ervaar, geloof ik, momenteel een groeischeut.
Hou me in de gaten, want euforie is ook een van mijn valkuilen.
Ik mag me nu niet laten enthousiasmeren om dingen te doen. NEE zeggen (ook tegen mijzelf) wordt nu echt steeds meer belangrijk om te voorkomen dat ik mezelf overvraag en weer neerstort. Balans zoeken en houden. Eerst vinden natuurlijk.

Hierbij laat ik het.


Charlie,
Zo te lezen heb je het moeilijk in deze periode, dus HEEL VEEL STERKTE.

En dat geldt voor iedereen. Blijf opkomen voor jezelf, sta een drietal keer per dag een minuut of tien stil bij jezelf in het nu en voel. Het helpt mij, hoe lullig het ook klinkt.

Omdat ik door de tijd geen gelegenheid heb om na de groep, wat toch echt heel intensief is, even een flinke wandeling te maken, heb ik de groep ook om advies gevraagd. Ja, het gros kwam met tv-kijken. Tja, daar hou ik niet van. Zwemmen: bah, nat en natuurlijk niet te open na de groep. Hardlopen, tja, daarmee was ik allang klaar en heb inmiddels ondervonden dat dat zware migraine uitlokt. Toen kwam iemand met de vraag wat ik als kind leuk vond om te doen, ook al werd die bezigheid afgekeurd. Nou, die heeft dus echt een flink punt gescoord: midden in de roos. Een aantal bezigheden die mijn moeder als frutselen afdeed: bv. een kerststalletje maken voor onder de kerstboom met papier. En toch wordt dat stalletje nog elk jaar onder hun kerstboom gezet. Verder kleien. Een 5-tal jaar geleden was ik daar weer mee begonnen omdat ik de oven van een vriendin van mijn oma had gekregen. Ik heb gewone kinderklei (plasticine) in huis. Ik ga me daar maar weer eens op storten.
Vanavond heb ik het voor elkaar gekregen om gehoor te vinden bij mijn man. Ik heb hem er tussen neus en lippen middels een soort van allegorie weer op gewezen dat ik graag hoor van wat hij onderneemt, voelt enzovoort. Een oestertang heeft geen effect op hem, want hij mag dat wel zwijgen en gesloten zijn als een oester, hij is geen oester, maar een heel gesloten mens, Nog meer gesloten als ik.
Het blijft moeilijk. Ik zal eerst meer van mezelf moeten leren houden dan van man en kinderen En voor hem geldt hetzelfde, maar ik zal hem toch nog enige sturing die aanbevolen is vanuit de relatietherapie moeten geven.
25 van de 30 dagen in een maand ben ik diegene niet feedback geeft over gevoel en plannen. 3 van de dertig dagen komt hij met een voldongen feit (hoe ingrijpend of gevoelig ook) en 2 van de dertig dagen voel ik me gewoon buitengesloten uit zijn leefwereld.

[bolletje]

Hey Uiltje ik heb je gemist joh. Wat vervelend dat je een burn out hebt. Maar heel knap dat je niet gedronken hebt. Hebben jullie ook bekeken wat je in die vrije dagen gaat doen? Heb je daar al een invulling voor? Of is het gewoon niets moet en alles mag.
In ieder geval ben ik blij dat ik weer wat van je gehoord heb.
Heel veel sterkte.

[Uiltje]

Hallo Bolletje en Coco,

Dank voor jullie leuke reactie. Ik ga eerst eens even niets doen. Ik heb de laatste tijd slecht geslapen. Als ik zin heb ga ik wat wandelen, maar maak even nog geen plannen. Ik ga maar doen wat in me op komt (exclusief alcohol natuurlijk). Wat ik al eerder heb aangegeven is het weer erg druk in mijn hoofd. Dat moet eerst maar eens wat rustiger worden.

Tot later, Uiltje

[Otje]

Ik vraag me wel eens af hoeveel % van de alcoholisten als kind is misbruikt, verwaarloosd of mishandeld...

[bolletje]

Uiltje woon je alleen? Heb je ook een dier. b.v. een hond waar je af en toe een wandeling mee kunt maken? Of een kat waar je tegen kunt praten? Ik bedoel heb je iets waar je afleiding bij hebt. Want als je helemaal alleen bent, ga je ook malen of prakizeren, en daarmee maak je je hoofd niet leeg. Lees je veel?

[bolletje]

quote:

---

Originally posted by:

Coco

Was J. Koopman en Zn

er ook niet voordat jij er

was?

---

[bolletje]

Goh Wingchun dat lijkt me een hele mooie ervaring. Had je therapeut een regressie hypnose gedaan? Hoop dat je deze ervaring lang vast kunt houden joh. Hoe kwam je er achter dat dat jouw geliefde was?

[Soothe]

De "oudgedienden" kennen mij als een J.P Rawie liefhebber.

Dus zal ik een mooi gedicht plaatsen! Nu alles in het teken van verscheiden staat!

Wing, je was te volgen.



Ten leste

Ik weet niet welke weg je neemt;
de sterren gaan hun baan ten einde
en straks is mij het dichtstbijzijnde,
het langst gewetene weer vreemd.

Maar wat bestond aan zon en maan
en wisseling van de getijden,
het was alleen opdat wij beiden
elkander niet zouden ontgaan.

Wij worden nu nog slechts door tijd
en ruimte van elkaar gescheiden,
maar sta mij op het eind terzijde
als ik de einder overschrijd.

Wij hebben alles nog te goed
wat ons het leven heeft ontnomen:
uit welke verten ook, wij komen
elkaar ten leste tegemoet.

[bolletje]

Oeps Sorrie sorrie begreep het verkeerd.

[Gast]

Pfff.... word een beetje gek van mezelf! Ik log in schrijf iets, vervolgens verwijder ik het weer en log weer uit. Waarom?
Omdat niks echt werkelijk blijft hangen.
Alles juist harstikke binnenkomt.
Ik erg moe ben endus de dingen niet goed lees, daarom beter van niet om me ergens mee te moeien.
Ik toch wel met mijn planning zit, want die loopt morgen ook in de soep.

Ik denk dat ik nu tegen de gewoonte aanloop dat je inlogt wanneer je een leuke dag hebt gehad, alleen mijn kluizennaartje in mij een beetje klaar is met praten.

Nou, tot de volgende inlog sessie dan maar weer! Toedels!

[bolletje]

Spud ben jij ook!?

[bolletje]

Trusten Co

[bolletje]

(zucht) Co God zij dank;)

[Gast]

Wat ben ik ook? Bolleke?

[Soothe]

Spud, voor alles een tijd en een plaats.
Komt het niet nu, dan later.

[Gast]

Volgens mij werkt het wel, gewoon hetgeen waar je tegenaanloopt op het net zetten. Voel me namelijk een stukje allerter dan net. Thanks peeps!

[Soothe]

Misschien zijn de Belgen iets minder alert.
Waarom denk je dat Francesca hier is komen wonen.


Grapje Spud, altijd even melden, je weet maar nooit.

[AlbertRemmo]

Hoi allemaal,

Hermie weet je al wat meer?

Spud:heart:

[bolletje]

Spud ben je ook af en toe het draadje kwijt?

[Gast]

Hihihihi, onbewust bezorg je me nu giga de slappelach Soothe. Door je laatste zin!
Het hele verhaal is niet uit te leggen, maar het komt er op neer dat in mijn vriendengroep de leus nog steeds bestaat.
"Ken je Desiree, die zegt het niet nu maar komt er later pas mee!

We sliepen in de tuin van de ouders van iemand en lagen behoorlijk wat herrie te maken, en ik zei pas na een aantal uren, dat ik gezien had dat het slaapkamerraam van die ouders open stond toen ik ging toiletteren. Tja we waren net aan rijmen in de trant " Ken je bart, die viel op z´n knie en hard!"
Logisch toch, dat het me blijft navolgen.

Hmmm, volgens mij is dit zo´n ding van het onderwerp " ge had erbij moeten zijn"

[bolletje]

Lieve mensen ik ga stoppen. Ben best erg moe na vandaag. Er is toch veel gebeurd bij de kabouter en ga het nu ff allemaal laten bezinken.
Slaap lekker allemaal en morgen weer vredig en gezond op.

[Gast]

Hahahaha! Bolleke, ja

Soothe, ik begrijp uw reserves, maar mag hoor.

AR

[Hermie]

Hey AR. Ja, fysiologie en sportmassage geslaagd. Anatomie wordt in april een herexamen. Maar ik geef niet op, ga het gewoon halen. Sterker nog, vriendin van me is wel geslaagd en gaat op voor praktijkexamen. Als zij het haalt kunnen we iig al voor onszelf beginnen. Pand op goede locatie al op het oog. Vrijdag gaan we kijken en info halen. Daarna aan de slag met bedrijfsplan, subsidies, belastingen, marktonderzoek etc. Zodat we straks goed voor de dag komen als we naar de bank gaan. Dus ik zit niet stil en voor dit alles is een nuchter hoofd een vereiste dus drank is op dit moment helemaal geen probleem.

Heb zo tussendoor gelezen dat jouw nieuwe baan goed bevalt en dat je je proeftijd met glans hebt doorstaan. Had ook niet anders van je verwacht kanjer:present:. Will zal ook wel blij zijn dat jullie nu wat meer tijd voor elkaar hebben of niet?