Dinsdag 5 januari 2010

[lady jane]

ik ben uitgeschreven
maar Kath opgevoed
en oud;)

[witte]

Aha,
Weltruste Jane
Ik ga ook afsluiten
laterzzzzz

[Alf]

Trusten Sooth!

[witte]

Dacht dat jij al lag te dromen over St Janskruiden Alf???

[Alf]

Witte
hoe ist met je
naast de emotie van het lezen
Of ben je al weg?

[Anna]

Ik lees hier net voor ik mijn bed in duik nog even de laatste pagina, en val daarmee midden in jullie gesprek over antidepressiva, werk en de behoefte aan een uitlaatklep 's avonds etc..

Heel herkenbaar voor mij, daarom kom ik er ook even tussen. Helaas kan ik geen pasklare oplossing aandragen, daar zoek ik zelf ook nog steeds naar.

Enkele maanden na het stoppen met drinken was ik heel depressief. Dat was ik eigenlijk al jaren, maar ik verdoofde dat door zodra ik van mijn werk kwam aan de wijn te gaan. Na mijn dagelijkse "onderhoudsdosis" was ik dan voldoende verdoofd voor een rusteloze slaap. En zo ging het dag na dag!
Het vinden van alternatieven voor de stress en vermoeidheid na het werk was niet gemakkelijk. "Ga wandelen, hardlopen, douchen, etc." zei men tegen mij, maar behept met een overmatig verantwoordelijkheidsgevoel vond ik dat er éérst eten op tafel moest (koken deed ik altijd met een glas op het aanrecht), een was gedraaid, gedroogd en gestreken (zónder glas), en wat er verder nog van mij verwacht werd, voordat ik aan mezelf kon gaan werken. In de praktijk kwam daar dus niets van terecht.
Nou, dat heb ik geweten, want na een aantal maanden stortte ik volledig in!
De jaren van drinken en over mijn grenzen gaan, terugkerende moeilijke herinneringen en onverwerkte emoties die nooit goed doorleefd waren eisten zijn tol, en de bedrijfsarts eiste van me dat ik me eerst eens een poos ziek meldde, verwees me naar het bedrijfsmaatschappelijk werk, en naar mijn huisarts.
Na een poos ben ik wel weer gaan werken, voor 50%. Maar daarnaast ben ik ondanks al mijn bezwaren toch antidepressiva gaan slikken en kreeg ik psychische hulp. En met dat alles ging het héél langzaam, maar zeker, beter.

Vaak lees ik hier twijfels van mensen over, en weerzin tegen, medicatie zoals antidepressiva. Die tegenzin herken ik, want ik ben er zelf ook niet blij mee dat ik dat pilletje nodig heb.
Mijn huisarts en psycholoog omschrijven het anders. Zij trekken de vergelijking met een diabetespatiënt, die levenslang insuline moet gebruiken, omdat zijn lichaam die stof nu eenmaal niet aanmaakt. Niet leuk, maar hij zal het niet in zijn hoofd halen daar ineens mee te stoppen.
Ook ik heb te weinig van een stof in mijn lichaam, om precies te zijn in mijn hersenen, namelijk serotonine. Soms herstelt zich dat, vaak als de omstandigheden waarin dat tekort is ontstaan verbeteren. Maar niet altijd, helaas.

Antidepressiva heffen niet zomaar een depressie, angststoornis of andere problemen op. Ze zorgen ervoor dat de pieken wat minder diep (of hoog!) zijn. Mij stellen ze in staat te functioneren, zonder dat ik me voortdurend in een diep dal van somberheid bevind, afgewisseld door paniekbuien.
En al zou ik dat liever doen zonder pillen, ik realiseer me ook dat ik veel beter functioneer dan toen ik nog dagelijks probeerde een zekere mate van vrolijkheid te creëren door minstens een liter wijn naar binnen te gieten.

Ik wil hier zeker geen medicatie propageren, maar ik wil wel waarschuwen voor een té onnadenkend afwijzen daarvan op basis van "horen van" en googleverhalen. Medicatie, voorgeschreven door een arts met kennis van zaken en naast een vorm van therapie of goede gesprekken, kan wel degelijk helpen uit een diep gat te komen. Voor mij was het dat, of uiteindelijk terugvallen in alcoholgebruik, wat ook een vorm van zelfmedicatie was. Ik heb nog geen seconde spijt gehad van mijn beslissing de hulp die ik kon krijgen aan te nemen. Eenmaal een beetje uit die dikke, grauwe mist van mijn depressie, was het ook gemakkelijker alternatieven te vinden voor dat glas na het werk.

[Alf]

Jaa
moet ook echt weg
maar ja..is moeilijk hoor
zit nog aan de thee
dus die moet eerst op..

[Soothe]

Alf, even heel snel onder ons, is het een stuk de arts?

De vieze man.

[Anna]

Pffff, wat kunnen jullie kleppen zeg. Ik begon dus 3 pagina's geleden te schrijven.
Nu slaat het weer als een tang op een varken.

Nou ja.

Welterusten!

[Soothe]

Effe dimme mevrouw.
Ik ga je nu lezen, kom ik weer niet in bed.
Jouw schuld.

[Anna]

Hoi vieze man

Avond weer goed! Nu kan ik lekker slapen.

[witte]

Mazzel dat je nog niet weg bent dan.
Anders had je dit voor jou toepasselijke stuk van Anna gemist.

[Soothe]

Witte, er wordt op mij gelet, je ziet het.

[witte]

Ben ik niet met je eens Anna, maar zie dat Scoothe het gelukkig alweer heeft goedgemaakt met je;)
Scheelt mij een hoop argumentatie tikwerk....

[witte]

Tja, iets heb jij waardoor mensen dat toch steeds weer doen blijkbaar Scoothe:P

[alaine]

Anna,

Ben het geheel met je eens. Ik ben VOOR de reguliere geneeskunde; als je het nodig hebt moet je jezelf ook niet tekort doen. We hebben inmiddels toch ook anaesthetica om te verdoven, in plaats van een klap op je kop voordat er een kies wordt getrokken?
Zolang er zorgvuldig mee om wordt gegaan en een persoonlijk plan wordt gemaakt is er niets mis met een (proef-)behandeling.

Alf,

Niet in slaap gevallen in bad; zelfs nog literatuur gelezen (zoals gezegd, het nachtdiertje leeft weer op).
Ga zo wel plat, nog even theeleuten voor de TV (want de thee moet inderdaad nog op).

[Alf]

Anna
Blij dat ik nog aan de thee zit
Heel goed om je verhaal te lezen
Ja, weet het,en iemand heeft me dat ook verteld, dat
de sero huishouding mogelijk niet meer vanzelf herstelt
en dus dat AD de enige uitweg is, idd, zoals een insul pt.zijn insul neemt
Ik wijs het ook niet zonder meer af, maar wacht nog even
ook ivm onderzoek naar apneu.
Heb namelijk ook wel periodes van opgewektheid
dus kan het niet helemaal ontregeld zijn...
En goed dat ik je nog even tref, want wilde je nog bedanken voor
je eerdere reactie een week geleden, ook zo'n goed verhaal!

Enne, mooi onderschrift, ondanks dat het van een omstreden
filosoof is..(vind ik niet, maar 'men')

[alaine]

Ben overigens van mening dat hulpverleners een beetje moeite moeten doen er 'neutraal' uit te zien (dus een vrouwelijke huisarts met weinig make-up en een colbertje ipv een minirok); het leidt inderdaad anders af van de zaak waar het om gaat.
Maar Alf, misschien is jouw huisarts nog steeds een stuk, al trekt zij een juten zak aan?

[Alf]

quote:

---

Originally posted by:

Soothe

Alf, even heel snel onder ons, is het een stuk

de arts?

De vieze man.

---

Oef, zijn we alleen???
Nou nee, dat zou ik zo niet zeggen
ik geef dr een 7...
Maar het gaat om het karakter of course
Pfff gered, want Anna en Witte zijn er nog..:$

En Alaine

[Alf]

Alaine
Ik heb haar nog niet van dichtbij meegemaakt
dus kan nog niet in detail treden
Misschien heeft ze een lelijk gebit
dat kan zomaar
Mijn huidige arts is wel een lekker ding,vanuit het perspectief
van een vrouw, want daar kan ik me best in verplaatsen..
alleen zijn kundigheid laat te wensen over..

[witte]

Nu echt weg
Laterzzzzzzz

[Otje]

Nop !

quote:

---

Originally posted by:

Alf

quote:

---

Originally posted by:

woman

Seroxat, Soothe, dat is best een pittig goedje...goed dat je er vanaf gebleven bent. Zo kreeg ik ooit Lithium voorgeschreven na 1 gesprek met een psych. Dat recept heb ik verscheurd en weggegooid.

---

Lithium krijg je vooral bij manisch depressiviteit, had jij dat W.?

---

[alaine]

Het was mij aangenaam, maar ga nu uitloggen.

Overigens een gesloten discussie gezien op Ditjes, Datjes... Lukt niet hierop te reageren. Hoe kan dat? Is vandaag geopend, en ik denk dat de vrager best graag nog meer reacties wil op haar hulpvraag. Heb nu maar een pb gestuurd.

[Otje]

Ik ga ook afsluiten, was weer een moe dagje. Geeft nix, toch nog wat gedaan.
Er zit misschien ook wel een pms-je in de lucht ? Nou berg je dan maar.....
Ik zal me koest houden. Soms is zwijgen beter dan altijd maar te spuwen wat je op je hart hebt.
Tot morgen allemaal, hou het droog, don't touch the first glass...
toedeloetjes en de groetjes xx