Spring naar bijdragen

ZONzondag 22 augustus


igor

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 211
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

@ Bolletje

Jouw woorden waren : "Daarom is het zo goed om te delen, om het op het forum te zetten."

Was niet m'n bedoeling om meteen al mee te praten , maar vooral door jouw bijdragen heb ik me genoodzaakt gevoeld om nog een laatste 'bijdrage' te leveren.

Leer jíj eerst maar eens jezelf de les te lezen , voordat je dat een ander doet. (no emoticons available)

@ Dune

Het ga je goed , meis !

Met waardering voor voornoemde personen en forumleden.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Jetset,

Goed dat je het niet gedaan hebt!!!!
en ook goed dat je even kwam posten avorens op zoek te gaan naar A.

Ik heb een vraagje, die trek die je hebt, is dat trek in de roes, of is dat lichamelijke trek (net zoals je het water in de mond kan krijgen van bijvoorbeeld een prachtige bonbon)

Want ik moet bekennen dat mijn trek ALTIJD trek in de roes is, want ik vind het eigenlijk zo goorrrr. Dat bittere goedje...

kan je al zien dat het echt een eigen wil leidt.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Igorrrrrr
Hee goed!
We zijn goed beziggggggg

@Jetset,
Heeeeel goed gedaan!
En de euforie die je nu voelt is eigenlijk nog veeeeel lekkerder dan de drankroes!
Groot gelijk dat je jezelf hebt getrakteerd!
hmm goed idee alcoholvrij bier, had ik nog niet aan gedacht!


van de AA mag je helemaal niets drangerelateerds doen
dus geen appelsap in een wiskyglas, druivensap in een wijnglas etc

Ik vertelde daar trots dat we met Jip en Janneke champagne hadde getoast en dat werd daar als vreselijk slechts gezien, terwijl ik het juist zo toppie vond :-(

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja Wijfie daar houd ik van. Het kan mij niet zwaar genoeg zijn. Dan voelt m'n huis ineens zo veilig. Heerlijk.
Maar wat nou zeg. Heb je besloten om het huis niet te nemen. Voelde het toch niet prettig genoeg? Zaten er trappen in of was het gelijkvloers? I.v.m. je man.

Goed Bol gaat teevee kijken. Tot later mensen.:)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik zie dat de oude discussie over aai over de bol/schop onder de kont weer de kop opsteekt...

Ik hang hier al meer dan 4 jaar rond op het forum en sta nu dik 2 jaar en 7 maanden droog. Ik heb hier dus heel lang geschreven voor het mij gelukt is om te stoppen met drinken. Wat ik me uit mijn dranktijd herinner, is dat ik vooral de mensen las die op dat moment 'in mijn kraam pasten'. Toen ik er zelf niet in slaagde om te stoppen, las ik het liefst de mensen die er ook nog niet in slaagden of de mensen die luchtig deden over terugvallen. Ik kon heel nijdig worden over de mooie verhalen van stoppers die vertelden hoe goed het leven voor hen geworden was. Ik geloofde ze niet. Ik zat toen nog volop te vechten. Wilde wel stoppen, maar slaagde er niet in. Dagje niet, de dag erop dubbel. Dat soort dingen.

Later begon ik vaker de verhalen te lezen van mensen die er wel in geslaagd waren om te stoppen. Ik zag hoe zij veranderden. Hoe blij ze waren dat ze niet meer hoefden te drinken. Ik zag hoe ze hun leven weer op de rails kregen. Ik zag hun berichten positiever worden. En ik begon er stilaan in te geloven. Dat het mogelijk was om te stoppen. Het heeft daarna nog even geduurd, want stoppen is gewoon moeilijk, zeker in het begin.

Hier op het forum heb ik ook het principe 'Eén is te veel, tien is te weinig' leren kennen. Ferry schreef dat toen. En heb ik ontdekt dat alcoholisten blijkbaar kapotte remblokjes hebben. Dat alles altijd begint met die eerste, en dat dan het hek van de dam is. Dat heb ik goed in mijn oren geknoopt, en ik ben er uiteindelijk toch in geslaagd om te stoppen.

En in het begin is dat gewoon keihard nee zeggen tegen jezelf. En leren loskoppelen. Dat wil zeggen: niet drinken, wat er ook gebeurde of hoe ik me ook voelde. Ik zag in dat elke reden goed was om te drinken, en dat er dus geen redenen waren, maar dat ik gewoon verslaafd was aan de drank. De drank was baas over mij, en als ik eenmaal aan het drinken was, had ik nog nauwelijks een keuze.

En nu ben ik zelf een stopper en ga ik voor de nullijn. Geen alcohol meer, geen druppel! Ik neem de eerst niet meer. Dat geeft mij rust. En stoppen met drinken heeft mijn hele leven veranderd. Ik was altijd alleen, en nu ben ik getrouwd en woon ik in een ander land. Ik leer hier heel andere mensen kennen, begin nieuwe vrienden te krijgen. Met mijn werk gaat het goed. Het balletje is aan het rollen en er komen helemaal vanzelf nieuwe opdrachtgevers binnenwaaien die mijn gegevens gekregen hebben van andere nieuwe opdrachtgevers. Ik ben niet meer te laat met mijn opdrachten, zoals ik jarenlang wel geweest ben omdat ik altijd zat te zuipen.

Sommige dingen veranderen slechts traag. Zo blijf ik piekerachtig en wat zorgelijk, hoewel het al verbeterd is. Maar nog niet genoeg. Maar dankzij mijn geliefde leer ik beetje bij beetje om dingen meer los te laten en meer in het nu te leven. Want nu is uiteindelijk alles wat je hebt, al is het natuurlijk ook goed om ook wat aan je toekomst te werken. Maar bon, ik dwaal af.

Ik schrijf hier zelf niet zo vaak meer. Lees nog wel mee, soms weinig, soms veel. Ik ben zelf meer van de schop onder de kont, maar voel meestal niet de behoefte om dat hier te doen. Ik denk dat dat deels komt omdat ik toch ook gevoelig ben voor de reacties die daarop kunnen volgen. Het wordt niet altijd in dank opgenomen als je hard reageert. De andere kant is dat ik weet dat mensen meestal toch zelf tot de conclusie moeten komen dat ze niet met alcohol om kunnen gaan. Dus kijk ik het meestal maar een beetje aan. Ik ben geloof ik ook niet zo van het 'hulpverlenerstype'...

Wel zie ik nog altijd met plezier hoe de stoppers (of succesvolle minderaars) veranderen in de positieve zin. Ik zie de toon van hun berichten veranderen. En dat blijf ik mooi vinden.

Ik denk dat de verhalen uiteindelijk voor zich spreken. Daar kun je alles uit halen.

Toen ik dan uiteindelijk toch stopte, ben ik hier niet om hulp komen vragen maar heb ik me afzijdig gehouden. Wel ging ik de eerste maanden naar SOS Nuchterheid, een zelfhulpgroep. Dat heeft me heel goed geholpen. En natuurlijk had ik mijn vrouw en een vriendin die ik ook hier leerde kennen en die intussen ook al 4 jaar droog staat. Ik weet dus niet of aaien over de bol meer helpen dan schoppen onder de kont. Wat ik hier geleerd heb, het principe van de eerste, is wel erg waardevol gebleken. En daar ben ik het forum erg dankbaar om. En ik ben de mensen dankbaar die mij voorgegaan zijn en mij met hun verhalen getoond hebben dat het mogelijk was, stoppen met drinken. Terwijl ik vroeger het idee had dat een leven zonder drank ondraaglijk zou zijn. Het bleek helemaal het omgekeerde te zijn!

Wie nog aan het strijden is, zou ik willen aanraden de verhalen te lezen. Goed te lezen. En voor jezelf te beslissen welk voorbeeld je het liefst zou volgen. Welk soort leven je het liefst zou hebben. En als je kiest voor een nuchter leven, je je daar ook keihard aan te houden. Het is absoluut de moeite waard!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank je Fran. Het is altijd erg fijn voor mij om de verhalen van de oudgedienden te lezen.


Ron. Ik heb vanmiddag het bericht naar Dune van jou, inderdaad helemaal fout gelezen. Het is terecht dat je daarom kwaad bent. Het spijt me dat ik je daardoor een rotgevoel gegeven heb. Sorrie.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo Francesca,
Wat een goed verhaal, en wat een opsteker. ik heb delen van je tekst gecopieerd voor mezelf om even terug te kunnen lezen, deed ik overigens ook met de mooie woorden van bambam.

Soms zijn er prettige kernachtige zinnen waar je daadwerkelijk iets uithaalt en wat aan hebt.

Overigens "betrapte" ik mezelf erop dat ik het vandaag zo druk had dat ik uren en uren NIET aan A heb gedacht.....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank je Francesca voor je relaas,

Ik herken het wel dat ik met name in het begin van mijn minder en stoppogingen liever de verhalen las waar ik me mee kon identificeren...
Misschien ook wel een soort van vluchtgedrag omdat ik toendertijd nog niet wilde erkennen voor mijzelf dat ik niet kon minderen, maar dat stoppen de enige juiste keuze voor mij was...

Nu haal ik heel veel steun uit de verhalen van de mensen die gestopt zijn, maar ook van verhalen van mensen die het minderen in hun leven hebben kunnen passen (zal mij helaas niet lukken, dat zal ik nog moeten accepteren)
Ik heb af en toe ook die schop wel nodig om mijzelf op de rails te houden en deel ook af en toe een schopje uit, echter ik doe dat vaak via pb, omdat ik net als jij nogal angstig ben voor de soms vrij heftige reacties als je het inderdaad iets harder aan laat komen...
En ja, stoppen moet je ten allertijde nog steeds zelf doen !!! Door de eerste niet te nemen !!!

Inmiddels 6 weken droog en door mij te houden aan het principe de eerste niet te nemen, is er veel meer rust in mijn leven gekomen...
Ja, het is het meer dan waard !!!

:D

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Overigens is het logisch dat je met mensen communiceert "die in je kraam passen" zoals francesca dat zo mooi omschreef.
Dat is in het dagelijks leven net zo.

Wat ook van belang is, in welk stadium zit iemand. Het is begrijpelijk dat je met iemand die ongeveer gelijk staat meer connectie hebt.

Dan zijn er natuurlijk de ervaringsdeskundigen die al vele malen verder zijn.
Wat een zichtje bied op de toekomst waar we heel voorzichtigjes aan een beetje aan gaan denken...

Overigens is het voor de "oude rotten" ook weer goed om te lezen hoe de beginnelingen worstelen. Het houd hun scherp en zien in, "dat nooit meer"

Kortom, we helpen elkaar!
Hoe mooi is dat niet?!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Toen ik hier op het forum binnenkwam had ik 3 dagen niet gedronken en ik wist me geen
raad van de afkickverschijnselen. Ik kreeg hier te horen dat ze vrij normaal waren en ik
kreeg een aai over de bol in de trant van de afkickverschijnselen gaan voorbij,
ik kreeg ook een trap onder de kont van: doorzetten nu, blijf droog.

Soms was en ben ik veel op het forum, soms weinig. Wel heb ik me altijd gemeld als ik
mijn trek in een borrel niet vertrouwde; wederom was de hulp dan: een aai over de bol van:
ok je hebt trek, je mag trek hebben maar ook de ontnuchterde mededeling: jij kan nooit meer drinken.

Nou lekker dan, dacht ik zeg; nooit meer drinken. Dat was niet echt mijn plan, ik dacht een
tijdje niet en dan weer matig drinken kan toch best. Maar al lezende hier, ook veel teruggelezen,
zag ik terugval en terugval, vaak met als gevolg een eindeloze strijd tegen het drinken.
Ik waagde me er toch maar niet aan, aan die borrel.
Ik begon ook na te denken: waarom hecht ik zo'n betekenis aan drank,
waarom vind ik het zo belangrijk.

Ik begon te leren om te kijken wat er achter mijn trek zat; welke emotie.
Ik begon te leren om los te koppelen. De emotie die ik heb bij drank heeft niets
met drank te maken. Wel ben ik zo'n verslaafde die soms liever de koppeling maakt.
Als ik geen zin heb om te voelen wat ik voel dan lijkt een borrel aantrekkelijker;
liever in de roes dan voelen. En dan begon de ruzie in mezelf: vechten tegen de trek
of vechten tegen de emotie.

Na een tijd niet meer drinken begon ik te begrijpen dat ik helemaal niet moet vechten,
er is geen gevecht als ik dat niet wil. Ik sta toe om mijn emotie te voelen en om de trek te voelen.
De trek wordt na verloop van tijd vrij simpel; iets wat je even kan uitzitten.
De emotie er achter kan veel losmaken, want waarom moest ik altijd vluchten in een roes.
Bij niet vechten hoort bij mij ook niet vluchten. Ik kijk nu naar alles, wat is het en is het
soms zo'n drama dat ik alleen maar zou kunnen vluchten, al dan niet in de drank.

Dat blijkt niet zo te zijn, ik ben minder eng dan ik dacht en hoef niet meer op de loop voor mezelf.
Dat heeft me niet alleen bevrijd van het niet meer hoeven drinken maar ook bevrijd van een stuk angst.
Ik ben niet meer bang om mezelf tegen te komen, ik ben er misschien niet altijd blij mee,
maar heb er ook geen angst meer voor.

Behalve de 5 uur tijd die ik per dag dronk, heb ik ruimte gekregen om eens te gaan kijken
wat wil ik nog met mijn leven, wat zal ik er mee gaan doen. Er zijn mogelijkheden,
veel meer dan ik kon zien en van mezelf durfde te geloven toen ik elke dag moest drinken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Dhendro
Dank je voor ook jou wijze woorden!
Alweer een mooi voorbeeld van hoe wij gaan wandelen...

Zelfperceptie is onontkoombaar denk ik, maar verhelderend, en ik elk opzicht.
Je zet het goed neer, wat op zich een kracht is, niet iedereen kan dat zo goed verwoorden als jij, Francesca en BamBam.

We zitten de rest van ons leven aan onszelf vastgeklonken. Dan moeten we ook zorgen dat die persoon ook een beetje leefbaar!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

vraagje...

hoe vaak en veel per dag denken jullie aan drinken/drank en gerelateerde onderwerpen?

hoe groot is die plek die het inneemt, m.a.w. is het zo dat ook als je er al een poosvanaf bent, dat er soms een dag is dat je er helemaal niet aan denkt??

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...