Spring naar bijdragen

Donderdag 3 november


Diesel

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 295
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Net een nieuw pc. buro gekocht. Dacht dat ding ff op mijn fiets naar huis te brengen maar hij weegt denk ik zo'n 50 kg. dus ging het mooi niet door (dacht ik). Stond er een Russische vrouw bij de kassa die aanbood om dat ding thuis te brengen. goh zeg wat lief van haar. Ja hoor ze zijn er nog, mensen die je helpen. Nu dat ding in elkaar zetten. Daar begin ik zondag aan.

Ik vind dat ik nu best nieuwe spullen mag kopen nu ik niet meer drink. Heb het altijd met 2e hands spullen moeten doen maar nu is het tijd om mezelf eens lekker te verwennen. Binnenkort 2 jaar droog, dus zat gespaard:)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

soms moet ik ook durven vragen

nu N uit mijn Leven is, moet ik toch door met mijn tuin, en daar staat nog een halve schutting, die ik nu hoog wil hebben, vanwege dat gedoe met m'n buren, wil gewoon lekker mijn tuin in kunnen lopen zonder angst voor de buren,

dus i.p.v me te wentelen in zelfmedelijden, wat ik vroeger had gedaan, heb ik nu mijn oom gebeld, en om raad gevraagd, en wat denk je?

hij komt nu hier naar toe, om even te kijken hoe we dit kunnen oplossen,

wow.....

ik heb echt alle vertrouwen dat het goed komt :)

Snoep, mooie dingen moet ik idd leren zien!!!!

ik leer elke dag weer! Ik mag genieten van dit Leven!!!

zo nu snel koffie zetten voor oom

tot laters....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik was ff aan de foon

Nientje, ik hoop dat je af en toe nog eens komt binnenvallen :heart:

Ik hou wel van die succesverhalen!!

Ik reageer niet altijd en overal op en meestal onthou ik zo goed als niets maar kan me jouw proces nog levendig voorhouden.

Ben superblij dat het goed gaat met jou en meneer van het witte paard :)

Romantische ziel :sun:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Borretje, felicitados, jonge blom!

De eeuwige discussie: de een voelt zich wel gehoord, de ander niet.

Hier ook 'n voormalig "vaste kern lid", en als ik nu post reageren ook vaak alleen de oudgedienden. De rest keuvelt meestal rustig door. Lijkt me normaal menselijk gedrag.

Wie is dat nu weer, heb je ook als je in je eentje op 'n feessie bij nieuwe mensen komt.

En er zijn altijd mensen die toch even naar die nieuwe toekomen, heb je het nodig, pak die uitgestoken hand, komt de rest vanzelf wel.

Mij maakt het niet uit, voel me hier wel thuis.

De droogstoppel

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Snoepje wat ik heb geleerd de afgelopen 2-3 jaar is dat ik gewoon veel kanten uit kan met

m’n gevoel. Het zwart-wit verdween en het werd een mengsel van kleur, iets, een gevoel,

is niet altijd zoals ik denk dat het is, het is vooral welke waarde geef ik er aan. Hoe zwaar laat ik

iets zijn. Wat mij heeft geholpen is, kijk vooral in het nu, doe iets zo bewust mogelijk.

Als ik ging afwassen, nu maak ik dit kopje schoon, nu boen ik die pan en verder niks,

geen andere gedachten. Die vaat is gewoon sneller weg dan als ik er tegen aan blijf kijken van:

heelp ik moet nog afwassen etc. en zo bij alles, niet van ik moet nog zus en zo, maar doen,

niet tegen die berg werk gaan aankijken. Verder merkte ik dat ik vaak gedachten had van,

voor wie doe ik dit, onbewust zat ik met die gedachte te wachten op goedkeuring of een compliment

van wie dan ook. Totdat ik tegen mezelf kon zeggen, ik doe het voor mezelf, ik vind een schoon huis prettiger

om in te leven, ik vind een geordende administratie prettiger om in te werken, ik vind het soms fijn om iets

belangeloos voor een ander te doen enz.

Zodra ik ga zitten wachten op beloning voor iets wat ik doe of gedaan heb leg ik het bij een ander en kan ik gaan

dippen omdat die beloning uitblijft. Dat soort gevoelens kan ik aan m’n jeugd koppelen, een leven lang wachten

op het er mogen zijn, wachten op goed genoeg zijn. Maar ik ben nu volwassen, ik hoef niet te wachten op,

ik kan nu zelf leven. Wachten op iets maakt me ongelukkig, valse hoop, verwachtingen, illusies, dromen

die niet uitkomen enz. Ik leef nu, ik ben vrij, ik kan mijn keuzes maken. Me vastbijten in iets wat niet fijn is,

is voor mij gekoppeld aan verslaving, als ik me maar lang genoeg vastbijt in alles wat er niet is en wat er had

kunnen zijn, heb ik voordat ik het weet trek in een borrel of ben op z’n minst somber, de last van de nieten.

Tuurlijk kan ik die kant kiezen maar dan blijf ik in mijn verslavingsgedachten hangen, een doodlopend cirkeltje

van dit is niet goed en dat is niet goed, een harde kant die kan omslaan in jaloezie, rancune, verbittering etc.

Gelukkig kan ik daar ook uit, niet blijven hangen in wat had kunnen zijn, niet blijven zitten in wat mij is aangedaan

of overkomen. Blijf ik daar wel in hangen dan blijf ik een verslaafde ook al drink ik niet, maar wel een verslaafde

aan de nieten, het leven is niet leuk, ik heb ontsnapping nodig, ik heb beloning nodig enz.

Om daar uit te komen en uit weg te blijven kijk ik naar wat ik nu wel kan en dat is veel,

veel meer dan toen ik vast zat in m’n ongenoegens. M’n gevoelens over verdriet, pijn, gemiste kansen

mogen er wel zijn maar alleen als constatering, nuchter. Hierdoor wegen ze minder zwaar, sommige feiten

zijn er gewoon maar ik hoef niet in dat gevoel te blijven, ik hoef die lasten niet als een te zwaar beladen pakezel,

te blijven dragen, ik kan ze erkennen, accepteren dat ik bepaald verdriet, pijn of schuldgevoel heb,

maar ik hoef niet met die last van schuld of verdriet te leven door zelf het verdriet of schuld te zijn.

Het is maar een onderdeel niet mijn hele ik, ik ben het verdriet of de pijn of de schuld niet.

De negatieve gevoelens afwijzen heeft voor mij geen zin, ik moest er doorheen dat ze er mochten zijn,

dat ik accepteerde dat ik ze had maar zo mag ik net zo goed mijn blije gevoelens er laten zijn, ik mag vrolijk zijn,

ik mag een liedje neuriën, ik mag genieten van een fluitende vogel, van iets wat ik nu weer kan enz.

Het werkt voor mij het meest bevrijdende als gevoelens en gedachten er mogen zijn, maar constateer alleen

dat ze er zijn, hang er geen waarde aan van goed of slecht, door te oordelen over gevoelens worden ze hard,

oordeel niet, laat het er gewoon zijn en het is zachter, milder.

Naarmate dat meer lukt kan de hardheid meer weg uit jezelf en geef je meer ruimte aan

de zachte kant die je ook hebt, maar die je, alleen maar nuchter weer kan terugvinden

want een verslaafde is, vind ik, bikkelhard naar zich zelf en de wereld om hem heen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: borretje

Ik hou wel van wat spanning en sensatie.

quote>



Nou, wat let je? Lijkt me niet zo moeilijk.
Je bent hier alle dagen lang op het forum, dus de tijd is er wel.
Koop 'n ouwe crossmotor, wandel naar Santiago de Compostella, ga bungyjumpen, overwin je hoogtevrees, ik noem maar wat. Hoeft geen centen te kosten, het ene wel, het andere niet.

De maarwatdoener
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: borretje
I"m on my way, Haddie...

Ik studeer ondertussen wat, ga volgende week beginnen met m"n vrijwilligerswerk, zwem af en toe, loop af en toe hard, drink niet en ben van m"n pillen af.

Zitten en afwachten op de rechtszaken, nee.
Gedaan.
Het komt toch zoals het komt.quote>


Zo is 't, Bor!
Maak er wat van, succes.

De kippenhokuitmester

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Morrie...

een vreselijke nacht gehad..ik ben eigenlijk net een uurtje wakker.

even de kop in de wind gegooid met de honden en nu aan een bak koffie.

Bor, van harte gefeliciteerd meid!:musicnote::heart:

Nientje...was je alweer terug van vakantie meis...

heb je het lekker gehad daar in het zonnige Spanje?

het zal wel vies tegenvallen nu hier he?

nou ik ga maar even wat doen hier...ik had gisteren geen zin in de afwas dus die is ook aan

het schreeuwen vanuit de keuken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: borretje
Bewaart u wat scharreleitjes voor mij, Haddie?quote>



Volgend voorjaar ben je de eerste, Bor.
We doen niet aan kunstlicht doorleggedoe, ze zitten al in de winterstop.
Kennuh ze weer wat bijkommuh.
Nu echt weg, anders blijft het erbij.

De wintereierkoper

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bor als jij de schuld of het verdriet bent, dan vind ik dat een keus, de keuze

om (onbewust) te blijven kiezen voor de schijnveiligheid van verslaving of de gevoelens

die daar bij horen, een weg die helaas voor de meesten van ons herkenbaarder

en tot een gewoonte is geworden maar uiteindelijk doodlopend is en dat is triest,

voor jezelf en je omgeving.

Madelief :present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...