Spring naar bijdragen

Donderdag 3 november


Diesel

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 295
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Originally posted by: Lenie
mensen.....
ik ben opstenaat nu, en gerust geen klein beetje
kom straks terug oke?quote>


Lieverd! Probeer rustig te blijven!
Ga op een goed moment een gesprek aan met je jongens.
Niet als je boos bent.
Laat weten wat jij verwacht, en laat hen vertellen wat zij nu nog verwachten!
Ze zijn groot genoeg denk ik zo!
Maak goede afspraken, zodat jij ook rustig bent.
Dus mijn advies, ga om de tafel zitten, zonder een verwijtende sfeer.
Maak het klaar en duidelijk.
Sterkte Meis!!!!
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik kom er net achter dat ik niet kan zeggen: kijk ik ben een maand gestopt omdat ik op de 8e oktober begonnen ben.

Nu heb ik net uitgerekend dat ik iedere 30,4375 dagen een maand mag noemen.

Afgerond 30 dagen dus.

Hoe kom ik aan dat getal? 4x365 dagen +1 gedeeld door 48 maanden.

Reuze flauw, ik weet het.

Dus a.s. maandag mag ik zeggen: 1 maand. Of ik daar voor ga? Nou, reken maar.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zo vriendinnetje weer weg en ik heb gegeten dus klaar voor de avond.:)

Lenie het blijft vervelend zo met je jongens. Ik zou me kunnen voorstellen dat je hoe langer hoe meer het gevoel krijgt dat je minder belangrijk voor hun bent, en dat dat gruwelijk veel pijn doet.

Je bent zo lang gewend om te zorgen en dat gaat nu minder worden als ze ouder worden. Je moet ze dan toch meer los gaan laten, iets waar heel veel ouders heel veel moeite mee hebben. Want kinderen kunnen nooit op eigen benen staan;):heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: Sowhat
Kop Op lenie,er zijn ergere dingen in de wereld.quote>


ben weer terug...de honden wisten niet wat hun overkwam.

ja tuurlijk Sowhat zijn er ergere dingen....maar ik roep al maanden ..voor 15.00 melden of je wel of niet thuis komt.
gebeurd gewoon niet, en ja dan krijg ik de *(&%^%*# erin.

Oke kind 1 kon er vanaaf niets aan doen....die is ( sterk als ie is) te werk!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Laat ik er ook eens zomaar tussen vallen, heb tot 18.08 uur bijgelezen. Mooie bijdragen.

Ik voel mij nog steeds beroerd, begrijp er niets van. Het komt slecht uit, want ik moet dingen doen, maar ipv stel ik ze uit. Waar ik (alci) toch al goed in was.

Het weekend heb ik een verplichte cursus, gelukkig kan ik meerijden.

Daar wordt waarschijnlijk veel gerookt en zeker gedronken 's avonds, dus dat wordt nog wat, maar ik ga niet uit voorzorg zelf maar vast wat inslaan.

Elke 4 weken moet ik tijdschriften klaarmaken om rond te laten brengen. Die ga ik dan met de auto naar de verspreiders brengen. Ze zijn vandaag bij mij bezorgd en ik was van plan om ze dan vandaag al weg te brengen. Klaar is klaar. Kon ik meteen wat boodschappen meenemen. Maar voel me er gewoon niet toe in staat.

Dacht wel: zal ik gaan roken? Nee, daar word je alleen maar beroerder van.

Wat drinken dan? Daar knap een mens nog wel eens van op?

Ook maar niet, want fitter word je er niet van. Thuis gebleven, veilig voor verleidingen.

Wel een taai artikel geredigeerd. Vind ik normaal leuk, maar m'n hoofd wil gewoon niet.

Het punt dat aan mij vreet is het volgende:

Morgen is mijn oudste zoon jarig. Hij is met zijn toenmalige vriendin verdwenen van mijn verjaardag 16 jaar geleden. Zijn broers en vrienden waren er en we hadden fondue en daarna wilden ze jeugdfoto's kijken en werd hij een beetje gepest (niet door mij).

Ineens miste ik hem. Hij was heen meegereden met zijn broer en nu met ov vertrokken.

In de jaren daarna heb ik voorzichtige toenaderingspogingen gedaan en "waarom" gevraagd. Tevergeefs, hij wil niets van mij weten. Soms een verjaardagskaart, maar die gooit hij direct in de prullenbak als hij ziet dat die van mij komt.

Nu is hij getrouwd en heeft een kind van 2 jaar ofzo en een restaurant niet ver hier vandaan. Ik wilde heel graag mo. bij hem langs met wat spullen, zoals zijn babyfotoboek om aan hem te geven.

Want ik heb het eeuwige leven niet en wil een laatste poging wagen en mijn schoon- en kleindochter leren kennen.

Maar ik durf het niet en zeker niet alleen. Ik was van plan een vriendin mee te vragen die er ook bij was toen hij plotseling weg was. Zelfs dat heb ik niet gedaan en nu ik me niet goed voel, lijkt me dat ik het helemaal niet aan kan en ben ik bang dat ik het nooit zal durven. Hoewel ik het ook nog wel aan anderen kan vragen en mijn buurman het al 2 jaar aanbiedt. Maar die is op vakantie.

Dus denk ik dat ik morgen maar met die bladen op stap ga en probeer zonder drank en sig. op "tijd" naar bed te gaan en proberen te slapen.

Zie ik daarna wel weer. Maar als ik het niet probeer, blijft het me onrustig maken.

Het heeft voor jullie geen nut, denk ik, om dit te lezen, maar wel voor mij om het van me af te schrijven. Heb begrepen dat dat mag hier.

Alles beter dan deze gevoelens te blijven verzuipen.

Dank voor uw aandacht, ga nu koken, kom straks terug.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: Diesel
Originally posted by: Lenie

mij helpt het om soms mijn "momenten"met humor weg te wapperen zeg maar.

maar als niemand dat waardeerd, gewoon zeggen hoor?!!

Nou Lenie, dan lijken we wat dat betreft op elkaar hoor, dus graag.
quote>




;)
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik log hiermee uit, voel me helemaal leeg en weet nu hoe het komt. Teveel werk gehad en iets te druk rond mij denk ik. Drankloos en dat blijft zo.

Weer een streepje erbij :D

Morgen dagdienst, ben ik er lekker weer ;)

Maak er nog een heel fijne avond van frummers :heart:

En een extra :present: voor Lidia, want dat kan ze gebruiken denk ik wel :sun:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lydia,

ik ben geraakt door je posting.

Je schrijft dat je het verdriet, het gevoel

je zoon te missen niet meer wil verdrinken.

Het lijkt mij ontzettend pijnlijk een kind door

wat voor oorzaak dan ook niet meer te zien.

En vooral als elkaar niet willen zien niet'wederzijds is.

Wat er gebeurd is doet niet zoveel terzake

het gaat erom wat jij wil en kan om dit eventueel

te veranderen.

Het lijkt mij ontzettend de moeite waard een

poging, op wat voor manier dan ook, te doen

om een gesprek of ontmoeting met je zoon

te hebben.

Hoe je dat precies moet bewerkstelligen is

niet zo makkelijk denk ik, zeker niet na zoveel jaar.

Wat ik wel weet, uit mijn eigen ervaring is, dat om verder

te kunnen, sommige zaken, hoe pijnlijk ook, niet meer

uit de weg te gaan.

Dat is geen kwestie van zomaar even doen, dat besef

ik maar al te goed.

Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je de wijsheid

kunt vinden om tot een goed besluit te komen.

En vooral, dat je de moed vindt te veranderen

wat je aan deze lastige en verdrietige situatie

kan veranderen.

:present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat doen jullie reactie me goed. Bedankt.

Nee, het had niets met plagen te maken, want toen ik hem de vlg dag belde en vroeg of ik zijn vriendin mocht spreken zei hij dat hij dat voorlopig niet wilde en dat ik geen contact mocht zoeken.

Zij was een Engelse en ik gaf haar Ned. les en kon goed met haar opschieten en ze vertelde me dat mijn zoon veel te bezitterig was (ze wilde werken) en dat ze na de feestdagen er met hem over ging praten. Dus ik dacht dat het daar mee te maken had.

Mijn zoon was toen 28 ofzo en woonde sinds zijn 13e bij zijn vader. Hij had n.l. dingen uitgehaald die niet mogen v.d. wet met oudere jongens, daarom wilden we hem uit deze omgeving weghalen. En als ik eerlijk ben, wilde ik hem ook niet meer bij zijn 3 broertjes in de buurt hebben. Bang dat die ook het verkeerde pad op zouden gaan.

Een paar jaar geleden zat ik voor de deur v/h rest. te wachten in de auto van een andere zoon. Zijn vriendin (nu vrouw) zag dat en wilde naar mij toe gaan om kennis te maken, maar mijn zoon verbood dat. Later hoorde ik dat hij tegen haar gezegd had dat ik hem op straat heb gezet toen hij 13 jaar was. Mijn andere zoon heeft tegen hem gezegd dat het zo niet gegaan was. Maar mss voelt het voor hem wel zo.

Ik heb helaas geen dochters, alleen 4 zonen en dat zijn mannen en met mannen een diepgaand gesprek voeren valt vaak niet mee.

Het vreemde is, dat toen hij bij zijn vader woonde, wij gewoon met elkaar omgingen en hij logeerde hier ook wel eens.

Ze blowden (dat was in die tijd vrij normaal) ik was daar niet zo blij mee, maar toen ik hoorde dat deze zoon (17) coke gebruikte, kon ik wel door de grond zakken.

Gelukkig wist ik toen niet wat me nog boven het hoofd hing.

We kunnen godzijdank niet in de toekomst kijken.

Ga even TV kijken, maken jullie je geen zorgen om mij, ik ben hier aan gewend, zie momenteel geen een van mijn kinderen meer en ook de 5 kleinkinderen niet.

Hoewel als ik moeite zou doen, ik mijn oudste kleindochter wel zou kunnen bezoeken, want die woont bij haar moeder.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: geertjegeert
Ik kom er net achter dat ik niet kan zeggen: kijk ik ben een maand gestopt omdat ik op de 8e oktober begonnen ben.

Dus a.s. maandag mag ik zeggen: 1 maand. Of ik daar voor ga? Nou, reken maar.

ZET HEM OP GEERTJE!

Lytse :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: borretje
Oh jan!

Jan is attent.
Jan is een charmeur.
Jan is vrolijk.
Jan geeft me moed steeds.
Jan is positief.
Jan is trouw.
Jan is en blijft "gewoon" Jan.
Jan is lief.

:heart::sun:quote>


Hahaha oke oke. Nu thuis, was nen lange dag en wat een files op de A2.

Nou Bor, wel heel fijn dat zo velen aan je denken vandaag. En ook wat Bolletje zegt he! Grootste kado is ook dat je al zo lang droog bent nu! En natuurlijk je contact met je kind begrijp ik. Joe bent nen skattie. 25 jaren volgens Fleur, dus je hebt er 14 overgeslagen :D
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lidia,

Wat herken ik veel in je verhaal.

Heel knap hoe je ermee omgaat!

Maar wat is het triest!

Het kan ook nog goed komen, ook voor jou hoor!

Bij mij is het uiteindelijk wel zo gegaan!

Heeft ook jaren geduurd.

En wat is het erg als een kind je de rug toekeerd!

Dat had in mijn geval niets met drank te maken.

Bij jou ook niet zo te lezen he?

Veel sterkte, ik hoop dat het goed komt!:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...