Eerste kerstdag 2011

[albertina]

Het komt goed hoor,

nogmaals, het is zoals het is.

[VM1]

Ach Tina, ik (allez wij want de jongens ook) zit hier ook nog in pyama.

Lijkt eerder op een duffe zondag dan op kerst.

Maar zo moet ik toch maar eens iets aan trekken want om half twee komt Ma voor een namiddag.

[lady jane]

Aicha hoe gaat het met je?

[lidia]

Voor de weinige mensen die ingelogd zijn: maak er wat van. Het is hier al geschreven: het is zo voorbij.

Helaas Albertina, ik weet wat je bedoelt, het gaat om het gevoel dat je in deze dagen hebt en het is moeilijk om dat te veranderen.

Ik had vroeger gedacht dat mijn huis te klein zou zijn voor al die kinderen en kleinkinderen en zit ook alleen.

Maar als ik dan Snoepje lees denk ik weer: ik heb tenminste mijn rust.

Had ook zo'n zoon met een vechtrelatie en dan mij bij nacht en ontij bellen.

Daarna gaan zij samen weer verder en jij maakt je zorgen en slaapt niet meer.

Nou Snoep, van niet slapen weet jij alles. Wat vind ik het toch knap van mensen die slecht slapen of andere lichamelijke problemen hebben na het stoppen en dan toch doorgaan.

Denk niet dat ik het zou kunnen, in feite dat is vaak de reden geweest dat ik dacht, als het zo moet, dan stop ik met stoppen. Tot het weer uit de hand liep en de nadelen van het drinken duidelijk werden, depressief, dikke kop enzo dan stopte ik maar weer.

Daarom Bolletje, zo knap van jou!!!!!!

Ik herinner me nog dat je, na heel lang al niet gedronken te hebben 1 x meldde : ik heb gedronken. Ik dacht : nee, hè? hoe kan dat nou?

Maar het bleek een uitglijder te zijn en geen terugval.

Hier is de discussie over of dat meetelt in het tellen en ik vind eigenlijk, Bol, dat jij door had mogen tellen. Maar je besloot dat niet te doen en begon weer helemaal opnieuw.

Wat dapper en eerlijk!

[lady jane]

Ik denk Lidia dat Bol het goed heeft gedaan

het is wat voor jezelf geldt wat telt,

niet zo maar een rigide regel

maar opnieuw beginnen geeft wel de meeste kracht

zou ik persoonlijk vinden.

En als ik jou lees dan denk ik dat je jezelf onderschat nu

ook jij kunt dit.

[lidia]

Lieve Jane,

dank voor je vertrouwen in mij, maar dat voel ik zelf niet zo.

Wel weet ik dat ik er beter aan toe ben dan een paar jaar geleden.

Om mezelf bezig te houden en af te leiden ben ik al een tijdje dingen aan het uitzoeken, zoals je gisteren kon lezen. Het geeft een goed gevoel als je materieële zaken geordend zijn. Lees even door, ik kom er wel.

Omdat ik een verwoede hobby fotograaf ben (geweest) met doka en al, heb ik dus veel foto's en die kan ik niet allemaal in albums plakken. Alleen van mijn reizen doe ik dat nog.

Dus gaan ze in van die flapovers, beter dan een schoenendoos.

En nu komt het:

ik kom mezelf tegen. Letterlijk op die foto's. Vreselijk! Er zijn er bij die ik aan niemand durf te laten zien en het liefst weg zou gooien. Maar zoals hier nu bekend, dze vrouw kan dat moeilijk. Bovendien wil ik ze voorlopig nog bewaren als waarschuwing.

Ik hoef hier niet uit te leggen hoe iemand eruit ziet die geen maat weet te houden.

Het vreemde is dat ik dat in de spiegel niet zo zag. Nou kijk ik niet graag in de spiegel.

Een bril kopen vind ik daarom al vreselijk.

Zoals dikke mensen die willen afvallen hun foto op de koelkast hangen, zou ik dat eigenlijk ergens anders moeten doen. Maar denk dat ik dan een hekel aan mezelf krijg.

Hoewel ik dat niet verdien want ondanks alles ben ik nooit mijn verantwoordelijkheden uit de weg gegaan of in de schulden geraakt. Mijn kinderen kregen elke dag warm eten en schone kleren en heerlijke kampeervakanties.

Ik ben zelfs teruggegaan naar school toen ik achter in de 30 was om het goede voorbeeld te geven. Helaas was ik de enige die er met diploma's vanaf kwam.

Het is mij een raadsel dat ik in 2 jaar 4 deelcertificaten VWO heb gehaald met hoge cijfers, terwijl ik in mijn dagboeken teruglees : weer te veel gedronken.

Maar ik spijbelde nooit en deed consequent mijn huiswerk.

Wat zegt dit nu eigenlijk over mij?

Wie weet het?

Ja, ik schrijf maar eens een keer wat uitgebreid omdat er toch bijna niemand is, hebben de aanwezigen wat om te lezen en mss te overdenken.

Maar scrollen staat vrij.

[Gunn]

Foei, 'k ben me toch ineens moe! 'k ga even een uiltje wurgen. Wellicht tot over een uurtje... of twee, drie? *Ff tukkie doen*

[albertina]

Lidia,

je bent vrij om te schrijven en ik lees je graag.

Ik vind je een heel oprechte vrouw, je windt er

geen doekjes om en maakt het niet mooier

dan het is., je schrijft zo graag en

daar kan je waarschijnlijk heel erg veel in kwijt.

Zelf heb ik dat niet zo, ik heb periodes

waarin ik graag schrijf, meestal als het

wat minder gaat.

Maar zo uitgeberied als jij niet.

Schroom niet en inderdaad als iemand

het niet wil lezen, er is een scrollknop.

En ja, ik heb gedouched.

[lady jane]

Lidia je leest bijna als iemand met 2 persoonlijkheden.

Aan de buitenkant functioneerde je

aan de binnenkant niet.

Heel herkenbaar hoor.

Wat mij hielp in maart was om me voor te stellen

dat ik nog een maand te leven had; wat wilde ik niet dat

er van mij te vinden was voor mijn nabestaanden.

Wat wilde ik dat mijn dochter van 16 niet zou moeten vinden.

Ik heb toen een giga opruiming gehouden. Kwam mijn eerste

liefdesbriefjes tegen, 50 jaar oud! aan juffrouw jane gericht, kun je nagaan:D

Ik heb zakken vol verscheurd, in het begin wat teruggelezen, maar realiseerde me dat het zo die maand al zou gaan duren.

Dus zonder te lezen gescheurd en in de oud papier container. Belastingen, honderden onafgewerkte lijstjes, kaarten, foto's zelfs.

Het was de ommekeer uit mijn depressie. Ik maakte letterlijk ruimte.

Ik kan niet zeggen dat ik sindsdien niet meer somber was. maar het voelde als het

doorsnijden van een navelstreng met het verleden. Ik heb weer vertrouwen in de toekomst en kan nu beter in het hier en nu leven.

Lidia, telkens als ik jou lees, denk ik; wat zit je veel in het verleden.

Natuurlijk is dat nodig soms, maar het lijkt je in de weg te zitten.

Ik gun jou ook je moment dat je voelt; en nu is het genoeg!

Sta daar voor open. Dit zijn dagen om te verzuipen in ellende/verleden/zorgen/ruzies;

maar ook om om te ruimen, ff de bezem door je leven en weer fris opnieuw te beginnen.

Bij mij was het het voorjaar.

Bij een ander misschien nu:heart:

[lady jane]

Tina:D

ook aangekleed?

[albertina]

Jane,

heel herkenbaar, gister heb ik al geschreven

dat ik de afgelopen maanden heel veel heb opgeruimd.

Veel dingen uit het verleden, ook zaken waarvan ik dacht,

zal ik dat nu wel wegdoen?

Toch gedaan, het geeft inderdaad ruimte, wat geweest

is kan niet meer over gedaan worden.

Om soms even te mijmeren is niet zo erg, maar om zo in het verleden

te leven, zoals jij, lidia lijkt mij echt heel erg pijnlijk.

Van sommige dingen is het heel moeilijk om los te komen,

maar ik denk als je het steeds zo opzoekt er geen ruimte is voor

een nieuw begin.

Niet dat dat nu één twee drie zomaar gemaakt is een nieuw

begin maar ergens moet je toch beginnen en ik denk

zeker dat daar een deel van het verleden bijhoort.

EEn deel van wat is geweest achter je laten,

af en toe terukijken is niet erg maar niet erin blijven

hangen.

[albertina]

haha, nee.

Een schone badjas en daar blijf ik lekker

in rondlopen.

[lady jane]

Nou, en ik,

al tikkend naar Lidia,

dacht aan iets wat ikzelf maar bleef uitstellen;

een lelijke vlek in de vloerbedekking op mijn slaapkamer,

erger ik me al bijna een jaar aan, en durfde niet te riskeren

grof te gaan borstelen. Nu dacht ik; zelf ook even in het hier en nu;

als het lukt heb ik daar nog wie weet hoe lang plezier van

en als het mislukt blijft het een lelijke vlek.

Dasty gepakt dus en mijn stalen barbecueborstel

als het opgedroogd is morgen ofzo, weet ik meer.

Weer een oud vlekje weggewerkt dus (hoop ik)

thnx dus lidia:D

[lidia]

Jane

Wat een wijze woorden, je begrijpt het helemaal. Als je aan mijn buren enz. zou vragen wat ik voor iemand ben, dan zullen ze zeggen: een opgewekt persoom. In feite is dat ook zo en dat heeft me op de been gehouden in moeilijke tijden.

Vorig jaar nov. heb ik schoon schip met mijn lievelingszoon gehouden en hem alles geschreven wat ik nog kon om te proberen de relatie weer enigszins normaal te krijgen.

Tevergeefs.

De avond voor ik met een vriendin naar Egypte vertrok voor 2 weken aan de rand v.d. Sinai, heb ik het laatste stuk afgemaakt en gemaild (hij woont 2 dgn. hier vandaan).

Ik had het gevoel dat ik nu klaar was om uit te rusten en nwe energie op te doen.

In Egypte liep mijn vriendin een fys.ther. tegen het lijf, die werkte in het buurhotel.

Hij heeft mij behoorlijk onder handen genomen (12 uur) en zei dat ik vol melkzuur zat.

Na wat behandelingen voelde ik letterlijk dat de onderhuidse spanning weg was en zei:

niemand krijgt mij meer gek.

Thuis wachtte mij een lekkend dak en een lekkende wasmachine, maar ik schoot niet meer in paniek.

Toen belde de moeder van mijn oudste kleindochter op en wilde met haar volwassen kinderen + aanhang bij mij kerst vieren. Heel leuk, ik hoefde niets te koken, zij namen alles mee, ook muziek en spelletjes.

Ik was zo blij en dacht dat als mijn eigen familie niet wilde, het dan met mijn allochtone familie wel zo gezellig zou worden.

We spraken af dat mijn kleindochter en haar moeder 2 nachten zouden blijven slapen.

Natuurlijk haalde ik lekkere dingetjes in huis en bedacht wat we met de kerstdagen konden ondernemen.

Vervolgens hoorde ik niets meer en toen ik zelf belde, bleek het nr. niet meer in gebruik te zijn.

Mijn vriendin zou ook kerstavond komen, met haar hondje en toen ze binnenkwam en mij alleen zag, viel haar mond open.

Waar zijn ze? Ik wist het niet.

Het was de 1e kerst sinds vele jaren dat ik thuis was gebleven en ik beloofde mezelf dat nooit meer!

Toch had ik geen puf om iets te ondernemen en ben nu hier, maar nu is het anders want hier heb ik me gewoon op ingesteld.

Waarom ze niet gekomen zijn weet ik nog steeds niet.

Deze week hadden we een afspraak (per email bevestigd) omdat ik het uit wil praten,

maar het liep op ruzie uit (zij begint meteen te schreeuwen) omdat ze, ondanks dat ik haar vroeg haar mail te openen, dat niet gedaan had en dacht dat ik naar haar toe zou komen.

Jane het is niet dat ik in het verleden zit, maar dat werkt nog steeds door in het heden en als het je eigen vlees en bloed betreft is dat heel moeilijk.

Met andere familie heb ik dat helemaal niet. Graag of niet denk ik dan.

Albertina, je zou de stapel dagboeken hier in de kast eens moeten zien!

Dat doe ik dus niet meer.

Ben er mee gestopt toen ik in de de Dom.Rep. probeerde mijn zoon uit de gevangenis te krijgen en merkte dat ik dan alle narigheid 2 x moest meemaken i.p.v. dat ik het van me af schreef. Als je ergens middenin zit werkt dat niet, denk ik.

Jane ik begrijp dat je dingen weg hebt gegooid die niet voor je kinderen hun ogen zijn bestemd.

Daar had ik een afspraak over gemaakt met mijn zwager en zuster, maar hij is vorig jaar overleden en zij woont ook ver weg, in Frankrijk.

Sinds dit jaar heb ik een buurvrouw die ex.test. van mij is en ik zal iets met haar afspreken.

Nu ga ik maar eens wat eten.

Het weer klaart op , mss straks even naar buiten, knapt een mens van op.

[albertina]

Akelei,

ik ben blij dat je er weer bent,

jouw droge humor tovert vaak

een lach op mijn gezicht.

Wijffie,

jij ook fijne dagen.

[ferry]

Beste forummers,

Allereerst een zalig kerstfeest, voor U allen. Op een dag zoals vandaag sta ik toch even stil bij mijn verleden. En constateer dan blij, dat ik alweer bezig ben aan mijn zesde droge Kerst. En dat geeft een heerlijk en prettig ontspannen gevoel. Niet meer de Kerst, waar ik bij mijn schoonouders of eigen ouders. De wijnflessen uit de kast zat te kijken, de koffie naar binnen gooide, want ik wilde alleen maar alcohol. Dat was het enige wat me nog interesseerde. En nu zit ik heerlijk rustig te genieten van de KERST. Maar denk wel aan degenen die hier nog worstelen met de drank. En dan komt toch het gevoel van wat ik toen had nog even boven. De machteloosheid die ik voelde, om te stoppen met drinken, wat erg moeilijk was. Maar het gevecht heb ik gewonnen, dankzij dit forum.

En ik wens allen die nu nog vechten, de kracht om ook te stoppen. En net zo'n droog leven te kunnen leiden als ik nu doe. Want het gevecht is de moeite waard.

Een warme groet,

Ferry.

[lady jane]

Uitnodigen wel Akelei

bedankt daarvoor

(ik bedank dus letterlijk:D)

[lidia]

Toch nog even terug. Dit is mijn 1e kerst zonder wijn en dat gaat lukken.

Maar ik had nog 2 peuken en die zijn nu op. Dat wordt moeilijker.

Ik leef wel degelijk ook met de blik gericht op de toekomst. Kan ook haast niet anders want als organisatie secretaris v.d. tomatenpartij moet ik op de hoogtre zijn van alles wat er nu speelt in de wereld.

Kreeg net een mail dat "wij "vlg. Maurice de Hondt de 2e partij zouden zijn als er nu verkiezingen zouden zijn.

Mijn dag kan niet meer stuk. Werk aan de winkel dus.

Nu ga ik pannekoeken met spek en stroop maken heb ik besloten.

[lady jane]

en ik een met havermout, kokos, walnoten, kaneel, choc.pasta en banaan

heb ik besloten

Lidia je hebt een goeie invloed op mij:D

[Madelief]

Lidia,

Zo herkenbaar!.

Ik heb nog niet alles gelezen.

Maar wel het stuk dat je schreef over studeren en het allemaal nog halen ook!

Dat heb ik ook. Het speelt zich vanbinnen af.

Aan de buitenkant ziet niemand iets.

Ik doe mijn ding, en het lukt nog ook.

Wonderlijk, maar niet goed.

Nu ga ik even een tukkie doen.

Straks weer eten, of anders gezegd, (vr)eten.

Maar goed ik hou wel genoeg over voor de mensen die het moeilijk hebben.

Dat is mijn kerstgedachte.

Geven.......

[Lenie]

middag mensen.

zoon 1 is bij z'n vader.. zoon 2 is werken... en ik zit hier heerlijk alleen thuis.

wat ik niet erg vind.

Bol...Gefeliciteerd meis.

[lidia]

Jane,

kijk eens aan, wederzijdse stimulatie. Die pannekoek van jouw lijkt me ook heel lekker en ik heb alles in huis, behalve de choc. pasta, die heb ik aan het eind v/h seizoen weggegeven. Maar als ik nu ipv melk choc.melk gebruik is dat toch ongeveer hetzelfde?

Wat een avontuur in de keuken.

Daarna ga ik andere foto's aan de muur hangen, krijg je een heel andere kamer.

En het masker uit Congo eindelijk eens op een andere plaats. Kost niets.

Heb net de enquete van 1 vandaag ingevuld, vind ik leuk, wordt je gedwongen tot nadenken.

Madelief,

blij dat je het begrijpt.

Denk aan de lijn!

[lady jane]

ik moest me bedwingen om het bij één te laten lidia, zo lekker

ik zopu er liever nog een nemen eigenlijk, maar ja, zoon beloofd te gourmetten

dus geen goeie kombi zo dubbelop.

choc.melk kan ook wel, wel oppassen met verbranden tijdens het bakken.

Erop smeren geeft zo'n goor lekker zondigengevoel (slagroom kan er ook nog bij, en ijs)

en die banaan maakt het machtig dus oppassen hoor. Maar met Kerst mag het.

[lady jane]

Lenie heerlijk, en morgen mag jij los:P

[albertina]

Lidia,

pannekoeken van chocolademelk?

Nog nooit geprobeerd, ga ik niet doen ook.

Hoi Lenie,