Praat over je interesse.

[bolletje]

Zo las ik vanmiddag dat Rae veel interesse heeft in het universum en alles wat daar mee te maken heeft.

Hier kun je praten over alles wat jou interesseerd. Koken, tuinieren, het paranormale, enz. dus alles wat je kwijt wilt.

Mensen die veel lezen over b.v. dit soort dingen zouden misschien boeken die ze gelezen hebben, willen ruilen om zo de interesse van die ander te vergroten, en anderen te helpen.

Ik weet dat ruilen voor een echte lezer eigenlijk uit den boze is, mijn manneke zou het nooit gedaan hebben, maar dat was dan ook een hele apparte.

Het lijkt me ontzettend leuk te weten waar iedereen zich mee bezig houdt.

O en dit is geen hobbydraadje hoor.

[Madelief]

Leuk Bolletje!

Net als Rae heb ik veel interesse in het buitenaardse bijvoorbeeld.

Ook de Maya cultuur en de kalender natuurlijk.

Daar zit ik ook voor op een ander forum, erg leuk!

Leuk topic, ik ben benieuwd of er meer mensen zijn die dit interessant vinden.

[bolletje]

Wat leuk Made. Ja ik heb hier heel vaak met mijn manneke over gesproken. Hij wist er enorm veel van. Had ook alle bresse die er waren, en heeft in zijn leven misschien wel een paar duizend boeken gelezen. Ken je de Bress? Dat is een boekje dat eens in de drie maanden uit komt en daar staat van alles in op gebied van het paranormale.

Ik ben heel benieuwd wat er in 2012 gaat gebeuren. Gisteren hoorde ik op t.v. dat er een kleine ijstijd komt. Daar is niets om bezorgd over te zijn hoor, dat komt regelmatig voor.

Vaak kijk ik ook naar uitzendingen die over bigfoot, monster van Loch-ness, of ufo's.

Ik geloof er wel in, en zou het een beetje arogant vinden om te denken dat wij de enigsten zijn.

Er zijn tekeningen uit de prehistorie gevonden waarop heel duidelijk ufo's te zien zijn.

Schilderijen van, ik geloof het laatste avondmaal waarop ook ufo's te zien zijn.

Ook bestaat er geloof ik een boek, zijn engelen buitenaardse wezens. Het zou helemaal niet ondenkbaar zijn dat deze wezens veel meer doen dan wat wij weten.

Vliegende schotels ter grootte van 3 voetbalvelden. 1000den mensen hebben het gezien. Er zijn ontvoeringen, dat kan toch niet allemaal verzonnen zijn????

Nee er is veel meer dan dat wij zo weten.

[Madelief]

Bolletje, ik heb dezelfde gedachten hier over.

Er is zo'n inmens heelal, wij zijn maar een klein, superklein onderdeel daarvan.

Op dit gebied lees ik zoveel mogelijk.

Heb zoveel filmpjes bekeken, een hoop nep zit ertussen, maar niet alles.

Je hebt nu een paar websites die ik vaak bekijk van me, maar er zijn er nog veel meer.

Niet alles heb ik opgeslagen.

Maar oke, van het ene rol je in het andere.

Wat ik wel frapant vind is dat jij ook een gelovige achtergrond hebt, juist dan is het een beetje abnormaal dat wij daar zoveel belangstelling voor hebben.

Als ik dit zeg op een avondje met familie, die nog steeds van de zwaarste kerk van Nederland zijn, kijken ze me aan of ik een psychose heb ofzo.

[Rae]

Bol en madelief,

Over UFO's, Maya cultuur, engelen en het paranormale weet ik weinig. Vroeger las ik er wel es over. Erich von däniken bv. Boeddhisme, etc .. Nu laat ik het lekker zo, interesse wat verloren en te kritisch geworden.

Ik lees wel graag over ruimtetijd, de aard van de werkelijkheid, relativiteit, de kosmos. Maar dan niet echt de kosmos als spiritueel gegeven, wel als immens geheel van krachten en materie. Vandaag de dag proberen kosmologen, wiskundigen en astrofysici een allesoverheersende theorie te vinden voor de 4 natuurkrachten in het heelal; de zwaartekracht, de zwakke kernkracht, de sterke kernkracht en de elektromagnetische kracht. Boekje dat ik eergisteren vermelde gaat daarover. Waarom gaat de tijd in de richting dat ze gaat? In welke toestand verkeerde het heelal toen het zo samengeperst was nog kleiner dan een atoom? Is tijd en ruimte zuiver een categorie van onze perceptie of is ruimtetijd een absolute grootheid buiten ons? Wat brachten de relativiteitstheorieën en quantumfysica ons bij? Kan de kosmische snarentheorie de 4 natuurkrachten verenigen? Afin, zware kost en ik heb moeite om er bij te blijven maar deze soort worstelingen hou ik wel van.

Kan je evengoed spiritualiteit noemen wat mij betreft

Liefs

[Lenie]

ik houd dus vreselijk van koken...het kan mij niet gek genoeg.

vooral surinaams...mmmm

[Anton23]

Rae,

Ik ben ook steeds meer in die richting getrokken de afgelopen maanden. Theorieën dat ons universum vanuit de oerknal wellicht ontstaan is vanuit een ander universum, die op zijn plaats wellicht weer ontstaan is uit weer een ander universum (en zo gaat het balletje rollen) fascineren mij. Geeft immensiteit weer een hele andere dimensie dan wat het al deed, voor zo ver dat toegankelijk is in ons brein. Je leest Michio Kaku vast heel graag. Vind ook zijn lezingen heerlijk om te horen en uitermate fijn te volgen op zo'n niveau.

Ben zelf geleidelijk steeds meer in deze richting gegaan vanwege mijn conservatief christelijke opvoeding, waar ik bij vlagen nog steeds last van heb. Vandaag de dag zijn er allerlei interpretaties van vele verschillende geloven - zelfs christenen die de hele wetenschap en evolutietheorie aannemen, maar toch hun gelovige standpunt blijven verdedigen. Ik deel dit standpunt niet en vind het heerlijk om antwoorden te vinden in wetenschap, waar geloof mij enkel een brei aan transcendente illusies bracht.

[bolletje]

Geloof en wetenschap zijn zo twee verschillende dingen. Wetenschap is gebaseerd op zekerheid. Het weten of proberen daar naar te zoeken. Geloven is het aannemen zonder het zien daarvan, terwijl de wetenschap wil zien.

Maar w.b. de tijd, mijn manneke vertelde dat het bewezen is dat de tijd sneller gaat. Ik weet niet, hij zal het wel uit boeken gehaald hebben die boekenwurm, maar weet iemand of dat zo is?

En niemand weet wat er achter de zwarte gaten zit. sommigen zeggen, dat er niets is en dat je een implosie krijgt terwijl anderen weer zeggen dat er nieuwe universums zijn.

Iedereen zegt dat wij niet in de tijd kunnen reizen omdat we niet die snelheid kunnen halen. Het blijkt dat alles dan veel langzamer gaat, maar als we de tijd om kunnen buigen, zou het misschien wel kunnen.

[Rae]

Vind geloof en wetenschap niet zo verschillend hoor Bollie.

Als je teruggaat naar de fundamenten van de wetenschap, kom je uiteindelijk toch tot op een punt waar het geen kwestie van 'weten' meer is maar van 'veronderstellen'. Zoals je kunt 'veronderstellen' dat er zoiets als God bestaat. Newton veronderstelde bijvoorbeeld dat ruimte en tijd afzonderlijke, universele, absolute grootheden waren en bouwde daar zijn wetten in op. Maar Einstein bewees dat tijd en ruimte één zijn, en relatief, niet absoluut en bouwde daar dan verder op, om dan weer in conflict te raken met de quantumdynamica. God kwam ook in conflict met het mechanisch wereldbeeld van de renaissance. Betekent niet dat Zij/Het/Hij hoefde te verdwijnen, maar een serieuze aanpassing was wel noodzakelijk. Eenmaal je in de telescoop vaststelt dat de aarde het nietigste stofje van het heelal is, moet er wel iets gebeuren aan het beeld dat God het heelal geschapen heeft in functie van de mens .

Tijd is relatief, Bol. Wat sneller is voor de een is .. trager voor de ander. In de fysica moet bij zeer hoge snelheden (+250000 km/s) rekening gehouden worden met transformatie van de tijd. Daar eindigt Newton en daar begint Einstein. Als jij je ruimteschipje neemt en aan, pakt 299000 km/s, een cruise gaat maken voor een jaartje, kom je terug met een halve rimpel bij. Maar ... het gebeente van Rae zal al lang verbleekt en vergaan zijn. Voor beiden is onze 'eigen' tijd normaal verlopen. Maar 'jouw' tijd ging volgens mijn standpunt extreem traag, terwijl 'mijn' tijd volgens jouw standpunt extreem rap ging.

[Rae]

Kon nie laten het ff uit te rekenen

Een jaartje gaan cruisen aan 299000 km/s betekent voor Bol dus een jaar ouder, en voor Rae 13,76 jaar ouder. Allez, zo verbleekt zal ik nog niet zijn dus.

[Rae]

Haha

Vrees niet, Jop. Dat boek is voor mij ook worstelen met de grenzen van mijn grijze cellen. Aard van het beestje gewoon.

[Rae]

Originally posted by: Anton23
Rae,

Ik ben ook steeds meer in die richting getrokken de afgelopen maanden. Theorieën dat ons universum vanuit de oerknal wellicht ontstaan is vanuit een ander universum, die op zijn plaats wellicht weer ontstaan is uit weer een ander universum (en zo gaat het balletje rollen) fascineren mij. Geeft immensiteit weer een hele andere dimensie dan wat het al deed, voor zo ver dat toegankelijk is in ons brein. Je leest Michio Kaku vast heel graag. Vind ook zijn lezingen heerlijk om te horen en uitermate fijn te volgen op zo'n niveau.

Ben zelf geleidelijk steeds meer in deze richting gegaan vanwege mijn conservatief christelijke opvoeding, waar ik bij vlagen nog steeds last van heb. Vandaag de dag zijn er allerlei interpretaties van vele verschillende geloven - zelfs christenen die de hele wetenschap en evolutietheorie aannemen, maar toch hun gelovige standpunt blijven verdedigen. Ik deel dit standpunt niet en vind het heerlijk om antwoorden te vinden in wetenschap, waar geloof mij enkel een brei aan transcendente illusies bracht.quote>

Joep Anton,

Ik herken de naam, maar beperkte me tot nu toe vooral tot Hawkins, behalve 't boekje dat ik nu lees van Brian Greene. Ben met erg veel dingen bezig. Hoewel, als ik even vluchtig opzoek ziet dat er wel een toegankelijke man uit met lekker veel experimentele gedachten. Plannetje voor later dus.

Over het geloof ... zelf kan ik niet zeggen dat ik gelovig ben. Totaal niet eigenlijk, helaas. Maar ik moet wel zeggen dat ik geen contradictie zie tussen wetenschap en religie. Heb het altijd benijd dat mensen kunnen vasthouden aan religie, zelfs al gaan ze nog mee tot aan de oerknal of zelfs ervoor. Sommige filosofen zeggen dat 'geloven' een keuze is. Anderen zeggen dan dat het een voelen is.

Neemt niet weg natuurlijk dat voor velen het geloof een belemmering is. Voor mij zou het een bevrijding zijn, denk ik. Zonder al te veel van die transcendente illusies . Gewoon een beetje zingeving in het heelal waar het leven uit zou kunnen putten.

[heleen]

Pfffffffffffff.......(:

[bolletje]

Stephen Hawkings. Ondanks zijn ALS. is het de meest intelligente man die nu leeft. Vergelijkbaar met een Einstein, Plato of Newton. Ik mag hem altijd erg graag zien.

Ik zou zo graag willen weten hoe hij denkt over buitenaards leven, het geloof, waarom is hij ateist, waarom heeft hij die keuze gemaakt, de mensheid, het voortbestaan van deze planeet, de maya's en de kalender en hoe het nu gaat in de wereld.

En wat was er voor de oerknal Rae? Want dat is nog niet helemaal duidelijk.

Ik denk dat geloven iets is dat je mee krijgt vanuit de opvoeding of door een ervaring die je er van overtuigd dat er toch iets meer moet zijn. Vaak zie ik dat mensen die ateist zijn geweest, door een ervaring helemaal omslaan.

Ikzelf heb altijd geloofd en doe het nog. Vroeger was dat zoiets van, nou als ik goed leef, kom ik in de hemel. Nu heb ik af en toe de twijfel, is er wel een hemel. Houdt het leven niet op na mijn dood. Maar als ik dan weer uitzendingen zie over mensen die toch ervaringen hebben die men zo niet kan verklaren, moet er toch wel iets meer zijn. Ik kan me niet voorstellen dat het leven afgelopen is na het sterven. Het leven heeft toch niet alleen maar de functie om de mensheid in stand te houden?

Lenie, koken is altijd een van mijn grootste hobby's geweest. Had misschien wel zo'n 30 kookboeken. Ik kreeg altijd van J.complimenten over het lekkere eten.

Ik kookte altijd veel buitenlands. Vaak Frans, Italiaans en Grieks omdat hij daar zo van hield. maar wat ik altijd erg leuk vond is Chinese of Indo. rijsttafel omdat ik dan kon experimenteren met vlees, en veel kleine schoteltjes kon maken met van alles en nog wat.

Het is er nu af want voor mezelf kook ik de gewone pot, maar altijd erg lekker al zeg ik het zelf.

[Rae]

Mja, Bol.

Een heel sterke eigenschap van de mens: magie. Het scheppen van een omgeving naar haar evenbeeld en dat 'realiteit' noemen. Ik wou dat het leven meer inhield dan gewoon leven en dan sterven. Voor mij helaas is het oordeel staalhard. Je sterft. Je leeft nog heel even voort in de gedachten van anderen. En dan verdwijn je in het niets. Ik kan dat moeilijk aanvaarden, maar zie geen deftig alternatief. De mens heeft altijd al gezocht naar uitwegen voor het vergankelijke, gekoppeld aan gedrag in het leven, en daar de meest fantasierijke constructies voor gemaakt. Maar wat dat betreft waren ze toen niet slimmer dan ons, of wij slimmer dan hen.

Je twijfelt af en toe aan de hemel maar ziet dan weer mensen met ervaringen. Dat bedoel ik met magie. Het menselijk brein is een chemiefabriek met ongelooflijke mogelijkheden. Toen ik mijn psychose had in 2000 was ik vol van de moeder van Christus, en van Eva, de eerste vrouw, en van het vrouwelijk principe van de kosmos. Het bracht me ondraaglijk ver van de realiteit en ik schreef emoties en gedichten neer over oneindigheid en goddelijkheid die pijn deden gewoon omdat ze zo onvatbaar waren. Voor mij, als persoon, gewoon een stapje buiten mijn normale waarneming. Maar misschien wel een ervaring zoals jij het dan ziet. Helaas heeft het me niet geleerd dat er een hemel is, wel dat de mens vol magie zit, grenzen heeft en die niet zonder kosten kan overschrijden. Toen ben ik dan ook maar beginnen blowen, drinken, gamen, vrouwen kijken, roken, uitgaan, vlees eten, koffie drinken en het boeddhisme afzweren.

Had ik toen maar een andere conclusie getrokken dan mijn koude, materiële interpretatie van Eva

De oerknal is een theorie, Bollie. Aannemelijk, maar niet zeker. Wat ervoor is, is nog een groter mysterie. Wat ik vaak las is dat de oerknal het begin van tijd en ruimte was. Moeilijk idee! Anderen verklaren het vanuit een pulserend heelal. Anton (hierboven) vermeldt dat de oerknal voortkwam uit een ander universum. Voor mij is het meest aannemelijk het pulserend heelal. Maar als rasecht fantast hou ik dan weer meest van de eerste verklaring, namelijk het 'begin der tijden'.

Liefs

[Anton23]

Ik hoor en lees ook vaak dat geloof een keuze is: je denkt dat het waar is of niet, even los van de eventuele levensinvesteringen die daarmee gepaart kunnen gaan (kerk bezoek, geloofsleer, bidden etc.). Maar welk geloof zou ik dan gaan aannemen? De hoeveelheid geloven die de mens kent (en niet kent) en de immens vele interpretaties daar weer van, zowel in groepsverband als individueel, brengt in mij vele kritische vragen naar boven. Ikzelf heb ook een aversie tegen absolute waarheden - "waarheden" die voor ieder menselijk individu op onze aarde geldt en dan laat ik alle andere diersoorten nog even achterwegen. Dat vind ik ook schrijnend. Naast de mensen zijn de rest van alle levende organismen gewoon aanwezig in dit bestaan wat wij waarnemen, maar verder gaat het voor hun niet op.

De mens echter, die zit opgescheept met een zelfbewustzijn wat eindeloos kan doorredeneren en speculeren over de dood. Ik kan me goed voorstellen dat voor sommigen dit vele vragen en wellicht een grote angst zou kunnen opwekken, maar zelf probeer ik het zo simpel mogelijk te houden. De dood is net zo normaal als de geboorte en een "na de dood" geldt voor mij persoonlijk hetzelfde als een "voor de geboorte". Dat is iig mijn gedachtengang waar ik me plezierig bij voel. Als het lichaam ten gronde gaat en alle hersenactiviteit niet meer aanwezig is, is het wat mij betreft afgelopen. Vanuit een menselijke interpretatie lijkt het mij ook niet interessant om ergens eindeloos rond te dolen. Misschien denken gelovigen dat hun waarschijnlijke predestinatie iets totaal verschillends is in vergelijking met onze natuur zoals wij die nu kennen. Daar zou ik verder niks tegen in willen brengen als men zich daar veilig bij zou voelen, al heb ik persoonlijk zo mijn twijfels daarover.

Ik hoop iig niet dat een absolute waarheid ooit mijn bestaan zal gaan domineren in de samenleving - dat lijkt mij zeer schrijnend. Ik liet me hier misschien even gaan in dit bericht, ook vanwege de diepe achtergrond qua geloofsindoctrinatie die ik heb ervaren, maar ik heb absoluut niks tegen gelovigen.. Als ieder het maar voor zich houdt.

[Rae]

Ha die Anton.

'Welk geloof zou je dan aannemen?'

'Geloven' is natuurlijk zo'n problematisch begrip. Het herinnert ons inderdaad aan de Grote Verhalen, aan religies met een instituut, een heilig boek en rituelen. Maar 'geloven' voor mij hoeft niet te gaan over God, de kerk, de Koran, het animisme, Krishna, rituelen of Griekse mysteriën. Als ik het jammer vind dat ik niet 'geloof', ben ik toch al tevreden dat ik bovenvermelde zaken niet aanhang. Ik denk dat het voor mij gaat om een transcendente zingeving dat ik mis. Nu moet ik dat halen puur uit mijn eigen leefwereld en dat is op zich ook al een mooie manier van zingeving zoeken. Ik hou wel van het idee van Aristoteles dat ik gewoon een eikeltje ben en mijn enig, genetisch doel het ontkiemen tot een eik is. Al moet ik zeggen dat ik daar niet zo goed in slaag.

Aan de andere kant, als fantast, zie ik mijzelf toch nog bekeren tot zo'n groot verhaal. Maar dan op mijn manier. Als rollenspel. Als absurde, rijke creatie van de menselijke geest. Er zijn wel grenzen dat ik niet kán overschrijden. 'Heer, vergeef ons onze schulden' zal ik nooit kunnen uitspreken en geen enkel systeem dat zo'n verwachtingen schept tegenover het transcendente past niet in mijn rollenspel. Het moet een beetje serieus blijven. En 'ge moogt uw godheid niet afbeelden' .. 't Zal wel zijn, ik maak er meteen 100 tekeningen van in alle standjes van de Kamasutra, haha . Afin, een goede 'gelovige' zou ik niet zijn.

Goed, nu even uitgepraat.

Rae.

[bolletje]

Ik denk dat ik, voor zover ik er iets van af weet meer en meer de filosofie van het Boeddhisme ga waarderen. Het zelf verantwoordelijk zijn voor jouw leven, handelingen en gevoel. Proberen de innerlijke rust te vinden, en vrede hebben met mezelf en mijn omgeving.

Niets opdringen aan een ander maar zelf veranderen.

Ik hoop dat deze mensen weer terug kunnen naar hun geboorteland en daar hun filosofie mogen beoefenen zonder dat ze gelijk in elkaar geslagen worden. Deze mensen zijn zo vredelievend, leven zo sober, en zijn zo tevreden met de natuur, waar ze een groot deel van uit maken. Hier kan ik alleen maar veel respect voor hebben.

Of ik ooit zo ver kom??? Nee, daarvoor heb ik er te weinig verstand van, maar ik kan op z'n minst proberen een heel klein beetje van hun wijsheid over te nemen.

[VM1]

Vier nobele waarheden:

Het lijden (Pali: Dukkha):

‘Dit, monniken, is de Edele Waarheid van het Lijden: geboorte is lijden, ouderdom is lijden, ziekte is lijden, de dood is lijden, verdriet en weeklagen, pijn, smart en wanhoop zijn lijden; omgaan met hetgeen waarvan je een afschuw hebt is lijden, gescheiden worden van het geliefde is lijden, niet krijgen wat men wil hebben is lijden – kortom, de vijf groepen (die object zijn) van hechten, zijn lijden.’

Deze waarheid geeft aan dat alle mensen te maken hebben met lijden, variërend van fysieke tot mentale pijn. Zelfs als wij momenten van genot of plezier ervaren zit daar lijden in verscholen, omdat deze momenten tijdelijk zijn en na verloop van tijd zullen omslaan in pijn of onplezierige ervaringen. Vroeg of laat zullen we afscheid moeten nemen van datgene waar we aan gehecht zijn, en dit is eveneens lijden.

(De vijf groepen zijn:

1. rupa (Pali): materie of fysieke vorm. Hiertoe behoren het lichaam en externe objecten. Rupa omvat dus het gehele fysieke aspect van de werkelijkheid, niet slechts het menselijk lichaam.

2. vedana: gevoel of gevoelens. Deze gevoelens ontstaan door het contact van (een van) de zes zintuigen met een (extern) object.

3. sañña: perceptie of voorstelling. Ook het geheugen speelt hier een rol, omdat percepties en het voorstellingsvermogen afhankelijk zijn van vroegere ervaringen.

4. sankhara: intenties, ook wel gedachten. De bewuste of onbewuste intenties die het gedrag bepalen. Met gedrag wordt hier zowel mentaal en lichamelijk gedrag als spraak bedoeld.

5. viññana: bewustzijn of aandacht. )

De oorzaak van het lijden (Pali: Samudaya)

‘Dit monniken, is de Edele Waarheid van de Oorzaak van Lijden: verlangen en hartstocht. Dit verlangen dat wedergeboorte veroorzaakt en gepaard gaat met genietingen en wellust, en bevrediging zoekt in dingen, dan weer hier, dan weer daar, namelijk: verlangen naar zintuiglijke geneugten, verlangen naar bestaan, en verlangen naar niet-bestaan.’

De oorzaak voor het lijden is het verlangen naar iets. Deze verlangens zijn op te delen in drie typen:

-Zintuiglijk verlangen (Pali: kama tanha): Dit verlangen bestaat uit het verlangen naar sensueel genot. Het betreft hier een mentaal verlangen naar de plezierige gevoelens die ontstaan als gevolg van zintuiglijk contact, zoals wanneer een lekker drankje contact maakt met de tong, of wanneer men zichzelf bewust wordt van het horen van een plezant geluid.

-Verlangen naar bestaan. (Pali: bhava tanha): Dit verlangen houdt het willen blijven bestaan in de huidige vorm, of het verlangen naar een bestaan in een alternatieve vorm, in alternatieve omstandigheden of met alternatieve karaktereigenschappen. Bijvoorbeeld: "Ik wilde dat ik ... was."

-Verlangen naar niet-bestaan (Pali: vibhava tanha): Dit verlangen heeft betrekking op het niet willen blijven bestaan in de huidige vorm of omstandigheden, of het niet willen bestaan in een alternatieve vorm of omstandigheden. Ook het willen sterven valt hieronder. Bijvoorbeeld: "Ik wilde dat ik nooit ... zou hoeven te zijn"

Al het menselijk lijden ontstaat als gevolg van deze drie vormen van begeerte. Deze vormen van begeerte ontstaan op hun beurt door het aanwezig zijn van onwetendheid: het niet begrijpen van de drie karakteristieken en het daardoor ontstaan van de perceptie van een 'zelf'. Onze verlangens om de realiteit te veranderen zijn op dit gepercipieerde zelf gebaseerd. Indien dit gevoel van "ik ben" er niet zou zijn, zou er geen verlangen en dus ook geen lijden zijn.

De opheffing van het lijden (Pali: Nirodha)

‘Dit, monniken, is de Edele Waarheid van de Opheffing van Lijden: Het is het gaandeweg verdwijnen en uiteindelijk ophouden van voornoemd verlangen. Het opgeven, het laten varen, het loslaten en de verwerping van dat verlangen zonder dat er een spoor van overblijft.’

Deze waarheid vertelt dat ieder mens genoeg in zich heeft om het lijden op te heffen. Verlossing van het lijden wordt ook wel verlichting, ontwaking of Nirwana genoemd. Om deze toestand te bereiken zouden we moeten beseffen dat het werkelijk geluk niet voortkomt uit het enkele nastreven en bereiken van onze verlangens, maar juist volgt als we openstaan voor de realiteit, door te zien wat er met en in ons gebeurt, en deze realiteit te accepteren zoals ze is.

Het pad naar de opheffing van het lijden (Pali: Magga)

‘Dit, monniken, is de Edele Waarheid van de Weg die leidt naar de Opheffing van Lijden: Het is simpelweg het Edele Het Achtvoudige Pad, namelijk: juist inzicht, juiste intentie, juiste spraak, juist handelen, juiste wijze van levensonderhoud, juiste inzet, juist aandachtig zijn, juiste concentratie.’

Het Achtvoudige Pad is een omschrijving van de weg die leidt tot opheffing van het lijden:

1. Het juiste inzicht

2. De juiste intentie

3. De juiste spraak

4. Het juiste handelen

5. De juiste wijze van levensonderhoud

6. De juiste inzet

7. De juiste aandacht

8. De juiste concentratie

[Lenie]

pfoe, zware kost voor mij hier..

ben maar een simpel wijfke hoor hahaha

[bolletje]

Ik ook hoor Lenie, alleen ik laat er nooit iets van merken.

[Shahire]

Originally posted by: Lenie
ik houd dus vreselijk van koken...het kan mij niet gek genoeg.
vooral surinaams...mmmmquote>

Maak je wel eens Roti kip?
Anders heb ik nog wel een goed en overheerlijk recept ervan.
Krijg meteen trek om het weer te gaan maken....hmmmmmmm

[PROUD2BME]

@Sha......... dat recept wil ik ook wel eens proberen!!!

[bolletje]

Davyboy, wat zijn exoplaneten?

Nien bedankt voor de uitgebreide informatie van het Boeddhisme.

[Rae]

Originally posted by: bolletje
Ik ook hoor Lenie, alleen ik laat er nooit iets van merken.quote>

M.b.t. de post van VM.

Was een lange post, maar toch inderdaad de kern van origineel boeddhisme.

Bol jouw ding!

1. Het leven bevat veel lijden ("Het leven is lijden", maar ik beschrijf het liever zoals buiten de haakjes)
2. Verlangen is lijden
3. Opgeven van het verlangen heft het lijden op
4. Het opheffen van het verlangen is een concrete en duidelijk beschreven oefening (zie post VM)

Tot mijn 23ste was ik een fervent boeddhist. Toen las ik plots 1 bladzijde Nietzsche. Weg was alles. Kan gebeuren. 'k Was nog jong.

Neemt niet weg dat het boeddhisme enorm inspirerend werkt. Het oorspronkelijk boeddhisme had geen goden. Allerlei mengvormen en ontwikkelingen begonnen godheden te betrekken. Kan ook nuttig zijn, maar hoeft niet.

Wat me nog steeds fascineert in het boeddhisme is de de ontkenning van het ego. Het ego als product van het verlangen. De illusie van een 'ik' als samenstelling van een heel aantal componenten van de psyche, waar de verlangens op gericht zijn, en waar het lijden uit voortvloeit.

Maar ik blijf dan ook denken aan Nietzsche, waar het ego de schepper is van de wereld rondom zich. En het lijden wel komt, maar het de 'echte' mens toch niet stopt om verder te graven en te heersen over zijn/haar omgeving, desnoods met de dood als prijs.

Beide ideeën zo aantrekkelijk en krachtig.

'Zijt gij een nieuwe kracht en een nieuw recht? Een eerste beweging? Een uit uzelf voortrollend rad? Kunt ge ook de sterren dwingen zich te wentelen om u?'
nietzsche - Also sprach Zarathustra

Rae