Spring naar bijdragen

Spud stelt zich nog een keer voor op advies van een medelid, wat ik apprecieer


Aanbevolen berichten

Geplaatst

Ik ben afgelopen week helemaal over de zeik geraakt, omdat ik me ontzettend machteloos voelde tegen een systeem wat ik niet ken. Ambtelijke taal, juridische taal, spreek ik gewoon niet, ik ben meer van als je je afspraak niet nakomt dan mag ik je de ander daarop wijzen op een vriendelijke manier, in de hoop ervoor te zorgen dat deze dat wel doet en je dan de rekening betaald. Maar ik moest eerst heel wat studie ondergaan om überhaupt te kunnen zeggen wat er nog niet oké was.

Behalve dat het ontzettend vermoeiend is omdat het zo traag gaat, dat leren bedoel ik, en ik met druk wat betreft reactie- en betalingstermijnen erbij kreeg,  kan ik me dan ook heel slecht concentreren. Maar daarnaast voel ik me dan ook heel erg onveilig en kwetsbaar omdat ik blijkbaar geen stem heb, net zoals ik als 1.5 jarige peuter me voelde, toen mijn ouders met hun vechtscheiding begonnen en ik overgelaten werd aan de zorgen van alle andere mensen die zich ermee bemoeide. Dat waren ten eerste vreemde mensen en ten tweede, ze benaderde me heel anders dan mijn ouders en mijn broers deden. En heel stom, bijna 40 jaar later, best veel therapie gehad te hebben. Reageer ik dan uiteindelijk nog steeds zo als die peuter van toen, hakken in het zand, nog meer weerstand bieden met het enige verschil dat ik nu wel de taal kundig ben dus ook van me af kan bijten. Helaas zijn het dan de mensen die het dichtstbij staan en me willen helpen, degene ook die het meest te maken krijgen met mijn frustraties, want zakelijk ben ik dan de vriendelijkheid zelve. (omdat ik nu eenmaal geleerd heb dat als ik me daar boos laat gaan, of zien, er helemaal niks meer opgelost wordt en ik zelfs een boete aan mijn broek heb vanwege ongehoord gedrag)

Nu ja, het was gewoon niet leuk en werd er bijna weer depressief van, omdat ik ook geen rust meer voelde om te genieten van wat voor leuke en mooie dingen er nog wel op mijn pad kwamen. Uiteindelijk is vandaag de directeur van het gaskachelbedrijf bij mij langs geweest, en heeft me echt kunnen kalmeren in mijn zorgen, omdat hij bij sommige punten die ik aangaf, er niet omheen sprak maar gewoon zei ja klopt is misgegaan en moet van onze kant hersteld worden. Hoewel hun juridische afdeling het er waarschijnlijk niet mee eens is, gaf hij mij de bevestiging dat als het werk nog niet af is, ik zeker nog niet de rekening hoef te betalen. En nog beter, hij gaat het zelf doen. Want wat zo vervelend was, is dat ik in het proces, steeds opnieuw nieuwe techniekers op bezoek kreeg, die dat ene dingetje dan gingen oplossen maar als ik dan over de rest begon ik de boodschap kreeg dat dat hun afdeling niet was. Dus dat ik weer opnieuw een mail moest sturen. Deze man kon me tenminste op al mijn vragen antwoorden geven en durfde gewoon ook heel eerlijk toe te geven dat sommige dingen echt fout waren gegaan. En dat gaf me toch wel het gevoel dat ik serieus genomen werd en gehoord. Dus ja ik spreek nog steeds geen Vlaams Nederlands, maar gewoon Nederlands met een Brabants accent maar geen Mandarijn of Pools ofzo. Fijn voor mijn ego om dat te weten. Als het goed is gaan ze het allemaal in orde brengen, maar nog belangrijker ik hoef dus niet te betalen waarbij ik het gevoel heb dat ik voor iets betaal wat nog niet oké is. Ik begon een hekel aan die gaskachel te krijgen maar nu kan ik er het leuke ook wel van zien weer. 

Nou ja en verder, heb ik nu ook weer meer incasseringsvermogen in mijn strijdt met de notarisklerk die over de uitvoering van het testament van ons pa gaat. Tsja ik weet niet hoor, maar behalve dat dat notariskantoor al behoorlijk wat foutjes gemaakt heeft wat betreft rekenen en legaten en erfgenamen door de war te halen. Die wij gecorrigeerd hebben. Denk ik niet dat ik na haar deftig te woord gestaan te hebben en zelfs uitleg gegeven heb waarom ik weiger dit document te tekenen.

Ze nu afkomt met een tegen reactie, van dat ik wel andere papieren ondertekend heb dus deze ook wel kan ondertekenen omdat het haar beter uitkomt omdat ze met pensioen wil en de boel over wil dragen. Op de voorgaande papieren die ik getekend heb stond alleen dat ze alvast wilde overgaan tot uitbetaling van de voorlopige legaten en erfenissen met inhouding van de mogelijke erfbelasting. Op dit nieuwe document wil ze een handtekening van mij dat als de erfbelasting uiteindelijk komt met hun definitieve aanslag en deze niet afwijkt van de voorlopige aanslag. Ze deze reserves dan uit kunnen keren. Maar daarnaast is erin gezet, dat ik teken voor akkoord en afstand doe van mijn spreekrecht mochten er in de eindberekening toch nog fouten geslopen zijn. En nee daarvoor weiger ik dus te tekenen, omdat ze vaker fouten hebben gemaakt in het verleden. Ik zeg, ze weet waar ze aan toe is met mij nu, ze weet dat ik niet teken, dus ik laat het voor wat het is. Anders word het een zinloos pingpong spel.

Mijn adviseur zegt, wel op reageren en je verweer nogmaals herhalen. En ik ben eigenlijk wel klaar met dat mens, zij wil dat, ik wil dat niet en ik heb niks te maken met dat zij met pensioen wil nu en de boel netjes overdragen. Net zoals dat zij, in het begin toen ik haar vroeg of ze onze privacy een beetje wilde bewaren door niet alles in 1 mail te gooien, zodat ik alle persoonlijke gegevens van de erfgenamen en mijn broers tot en met woonadres, id en bankrekening niet hoefde in te zien. Toen zei ze ook, nee, dat is jou probleem. Dus nu laat ik het probleem bij haar. 

Geplaatst

Misschien ontbreekt het soms wel in communicatie met mensen, nu zeker nu de wereld die harder is geworden, dat stukje in communicatie wat over voelen en ervaren gaat? En juist zo belangrijk voor me is, om dingen te kunnen begrijpen omdat ik die taal wel versta. 

Ik ga nu iets persoonlijks doen, maar ik ga het ook weer weghalen als het toch niet goed voelt. Ik wil mijn reactie plaatsen zonder intern info en de reactie van de notarisklerk daarop.

Ik ben gewoon benieuwd, hoe het overkomt op een ander

Geachte ...

k heb uw verzoek tot akkoordverklaring in goede orde ontvangen.
Ik kan deze verklaring naar eer en geweten niet ondertekenen, omdat ik niet in de omstandigheid ben en beschik over de mogelijkheid, inzichten en middelen  om de juistheid van de voorliggende documenten te toetsen.

Mijn IBAN is bij u op het notariaat bekend.
Ik voeg wel een kopie toe van mijn actuele, geldige ID-kaart als bijlage.
dat ben ik

En nu haar reactie daarop.

Geachte Spud

U hebt toch ook de akkoordverklaring getekend voor het te ontvangen voorschotbedrag.

Ik verzoek u vriendelijk ook deze akkoordverklaring te tekenen.

Dan kunnen wij het dossier wegleggen totdat de belastingdienst weer reageert.

 

Alvast hartelijk bedankt voor uw medewerking.

Ik vind dat geen reden om mijn bezwaren van nu te negeren en ik vind het ook zeer dwingend overkomen. En op niks trekken, waarom zou ik me verplicht moeten voelen omdat ik eerder wel getekend heb? Ja, daar kan ik nog heel lang over wissenwassen met haar maar aangezien uit haar antwoord al blijkt dat ze mijn mails niet zo goed kan lezen blijf ik pingpongen met haar, met als risico voor haar dat ik haar met de grond compleet gelijk maak omdat ze fouten hebben gemaakt. 

Met zo een benadering zet ik sowieso al mijn hakken in het zand, dus voor haar is het vooral niet helpend in haar doel te bereiken. Ik vind tekenen omdat ik al eens iets wel getekend heb, geen reden. En als je van de trap afvalt ben je snel beneden.

In mijn belevenis weet ze nu dat ik niet te overtuigen ben, ik ga dat niet doen. Dus in mijn beleving heeft het geen zin om nogmaals te reageren, ze weet het en hiermee kan ze het doen. Het staat de afwikkeling niet in de weg, het is alleen gewoon afwachten op de definitieve aanslag van de belastingdienst. 

Dus of het word ik negeer je, of ik wijs haar op haar fouten en geen respect voor privacy van alle betrokkenen. En mijn argwaan, omdat het notariskantoor, in 2019 nog veroordeeld is wegens corruptie. 

Dus als ik nog een reactie ga geven, dan gaat het iets van dit zijn.

 

 Geachte,

Ik heb uw reactie in goede orde ontvangen, voor mij komt u over als zeer dwingend, waardoor ik eigenlijk, gezien de eerdere ervaringen met het kantoor en u, waar fouten gemaakt zijn. Erg het vermoeden krijg dat u opnieuw iets  wil wegpoetsen. Ik vind uw verweer dat ik ooit eerder wel ergens akkoord getekend heb, dus wederom erg onprofessioneel en niet relevant. 
 
Dus opnieuw, zeg ik u, wat ik eerder schreef. 
Ik heb uw verzoek tot akkoordverklaring in goede orde ontvangen.
Ik kan deze verklaring naar eer en geweten niet ondertekenen, omdat ik niet in de omstandigheid ben en beschik over de mogelijkheid, inzichten en middelen  om de juistheid van de voorliggende documenten te toetsen.

Mijn IBAN is bij u op het notariaat bekend.
En inmiddels heeft u een kopie van mijn actuele ID.
Met vriendelijke groet,
Spud

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...