1 is teveel 100 nooit genoeg

[Fabian]

Mijn eerste drankjes op mijn 15de levensjaar voelde als een warme deken. Nu is die warme deken vaak nat en vochtig.  Elke dag drinken is niet meer waar mijn lichaam om vraagt en het reageert er ook heftig op. Steken in het hoofd, tinteling in armen en benen en druk op de borst.  

Sinds 3 jaar bewust van mijn verslaving. Stiekem drinken in de schuur en voor feestjes of verjaardagen een 6 pack bier en een fles witte wijn weg tikken.  Net genoeg voor mij om niet te lam aan te komen op locatie. Had het onder controle en alcohol werd mijn identiteit. Afentoe vals spelen met wat andere middelen hoorde er bij maar kwam steeds weer terug bij mijn 'liefde'  de alcohol. 

Op papier mijn leven goed op de rit. 2 jaar geleden mijn eigen flatje gekocht, leuk sociaal leven en sinds 2 maanden een nieuwe baan. 

Weet al eventjes dat ik mijn gebruik niet meer goed kan praten dus vorig jaar het traject van Solutions mogen ingaan. Na 2 weken het traject gestopt en een aantal NA meetings mogen volgen maar dit is het ook niet voor mij. 

Probeer nu kracht te halen uit YouTube, podcast en boeken. Ga goed op herkenning en schrijf veel en met sport en mediteren heb ik goede handvatten. 

Helaas merk ik dat het 'monster' na de magische 3 maanden van clean en herstel weer mijn leven inloopt. Kan het eigenlijk wel rennen noemen want mijn gebruik is meteen weer heftig na terugval.  Kan het houden bij drank maar het gebruik heeft geen handrem meer en na een week herpak ik mezelf weer. Is dit sterk of ben je dan een loser?

Je ervaart de positiviteit van een nuchter bestaan maar toch blijft het een goed idee om te gebruiken en daarmee alles te verliezen. Frustrerende is dat terugval vaak bij mij gebeurd als het oke met mij gaat maar het dempende dekentje mis. 

Terugval en zwaar in gebruik roept bij mij ook meer en meer angsten op. Bang om dood te gaan en neerslachtig.  Waarom steeds oud gedrag ervaren en denken dat ik de juiste handvatten heb?

Voor de lezers,  bedankt voor jullie tijd dat waardeer ik enorm.  

Ik een 42 jarige man met een goede mindset.  Rugzak aanwezig door op jonge leeftijd oogoperaties moeten ondergaan,  verslaafde bipolaire vader en een moeder met depressie klachten, zus overleden door een combinatie van GHB, XTC en verdronken. Broer diagnose met borderline en narcistische persoonlijkheidstrekjes. Zorgen is wel mijn 2de naam geworden en dat merk ik ook in relaties met vrouwen. Wordt nu eens tijd om voor mezelf te zorgen..

Nogmaals bedankt voor het lezen, hoop op herkenning en aansluiting.

Liefs Fabian en hoor graag van jullie! 

 

 

 

 

[daooTE]

Fabian, respect voor je eerlijkheid en bewustzijn. Terugval betekent niet dat je faalt; blijf jezelf ondersteunen, schrijven, sporten en mediteren. Blijf sterk!

[renaldo61]

Goed dat je hier ook een topic geopend hebt. Een rugzak hebben we allemaal, de ene al zwaarder als de andere. In de verslavingskliniek leerden ze aan, pak eerst U verslaving aan. Die is ook op te lossen, daarna de andere problemen.