Drinken uit verveling en eenzaamheid

[Cheyenne]

Dit is niet mijn eerste keer hier op het forum, ik ben hier al vaker geweest.

Een tijdlang is het goed gegaan. Ik heb ruim zes weken geen druppel gedronken. In die tijd had ik ook een relatie, achteraf gezien dus helaas kortstondig.

Door een parttimebaan heb ik iedere maand moeite om rond te komen. Een paar keer heb ik gehad dat ik angst had of ik de trein naar mijn werk nog wel kon betalen. Iedere keer was het net op het nippertje goed afgelopen, bijvoorbeeld doordat de zorgtoeslag net op tijd was gestort.

Goed, ik was al zes weken droog. Ik had net de stress over de reiskosten naar mijn werk achter de rug. Van de spanning had ik migraine. Die avond ging ik bij een kennis eten, en zij vroeg of ik een wijntje lustte. Ik dacht van ach, waarom ook niet? Het was koude bisschopswijn... Toch voelde ik me relaxed door de wijn. De dag erna dacht ik van ach, ik kan mezelf net zo goed trakteren op mijn lievelingswijn... Nu ben ik als resultaat al weer ruim twee maanden overmatig aan het drinken.

Intussen is mijn beginnende relatie stukgelopen. Ik had flink gedronken om mijn geldzorgen te vergeten. En op een avond is alles er in een enorme woedeuitbarsting tegenover mijn inmiddels ex-vriend uitgegooid. Resultaat: einde relatie.

Ik voel steeds meer dat ik te veel alleen ben. Praktisch geen leuke telefoontjes, weekenden die ik meestal alleen doorbreng, die saaie zondagen. Dit weekend was er wel een voicemailbericht, maar dat was een negatief zakelijk bericht. Hierdoor voelde ik me nog ellendiger. Het gaat om een soort bestuursfunctie. Tijdelijk had ik hier thuis geen internet en ik heb me wekenlang ontzettend beroerd gevoeld door het einde van mijn relatie. Dit voicemailberichtje kwam heel bot over, en dan nog wel op de zondagochtend. Verder gaf mevrouw aan de rest van de dag niet bereikbaar te zijn. Waarom dan zo'n naar bericht inspreken op dat moment? Goed, ik had achteraf gezien netjes moeten melden dat ik door privéomstandigheden wat minder goed ik mijn vel zat. Maar van haar kant had ik het netjes gevonden om eerst een neutraal mailtje te sturen van hoe gaat het? Voor hetzelfde geld lig ik in het ziekenhuis of zo. Dus dit waren mijn 'leuke en fijne sociale contacten' van afgelopen weekend.

Om de tijd te doden, en om het einde van mijn relatie te vergeten en vooral om mijn eenzaamheid te vergeten, ben ik steeds meer gaan drinken. Ik wil heel graag weer terug naar voorlopig helemaal nullen.

Maar hoe geef je wat meer invulling in je leven zonder alcohol, terwijl je heel weinig familie, vrienden of kennissen hebt? En geen partner?

[lady jane]

Cheyenne, welkom terug weer.
Ja ik lees je verhaal en dan voelt het niet fijn
je zit in een spiraal omlaag, terwijl je die naar boven
ook kende van nog niet zo heel lang geleden.
Ik heb net een terugkomavond van een RET cursus gehad
en daar leer je met helpende gedachten en schema's
om je zorgen in stukjes te hakken en te ontleden als het ware.
Hapklare brokjes die je kunt verteren. mij heeft het mede geholpen
om uit een zwart gat te klauteren, die ook na het stoppen nog best lang
zwart en uitzichtloos leek. Ik heb vanaf het voorjaar steeds iets positiefs voor mezelf
ertbij kunnen pakken; extra sport, sauna, vrijwilligersbaantjes.
Mijn netwerk groeide en mijn zelfvertrouwen ook. Ik herontdekte mezelf weer stukje bij beetje
en merkte dat ik anders omging met mijn, nog steeds niet florissante omstandigheden.
Daar, waar ik mezelf al had opgegeven, kan ik nu zien dat mijn basis weer sterk is.
Mijn leven zonder alcohol heeft weer invulling, en is van tijd tot tijd nog steeds moeilijk,
maar ik hoef er niet meer wanhopig onder te zijn.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt
en gun jou ook zo dat je de drank weer kunt laten staan
niet naar voorlopig allemaal nullen
maar naar niet meer nodig hebben en misschien niet meer hoeven:heart:

[Burchill]

Hoi Cheyenne,
Sluit me aan bij Jane en Fruitvlieg. Denk dat je eerst eens
uit die negatieve spiraal moet treden door eerst te stoppen
met de alcohol. Na 2 a 3 weken zul je je al een stuk beter
gaan voelen. Onderneem ook iets wat goed voor je zelf-
vertrouwen kan zijn: sporten, vrijwilligerswerk, iets leuks
doen voor jezelf of een ander, nieuwe baan? Er zijn zat dingen om te doen.
En saaie zondagen zullen er altijd wel zijn, wel minder...
Laat je geluk niet van een ander afhangen. Neem het heft
weer zelf in handen. Ga van jezelf weer houden en wees
lief voor jezelf. Je kunt ook een dagboek gaan bijhouden.
Creëer structuur. Werk aan een toekomstplan. Neem stappen
daarin. Niet alles hoeft geld te kosten. En als je weer die
sterke zelfverzekerde vrouw bent, dan komt die leuke
bijpassende partner ook weer in beeld. Geen telefoontjes?
Dan bel je zelf toch iemand op? Herstel een verloren vriendschap.
En het helpt vaak ook om even te gronden door een (bos)wandeling
(of strand) te maken. Mensen met een moestuintje zie je toch
ook vaak glimlachen?

Kop op meid en hoop je ook op de dagdraad weer te lezen

[albertina]

Hoi Cheyenne,

ik ken jou inderdaad van een tijd geleden.
Het valt mij op dat er niet veel is verandert.
Je legt je leven in de handen van een ander,
of laat ik het zo zeggen, je stelt je afhankelijk op.

Bij niemand gaat het vanzelf, leuke afspraken,
gevulde zondagen en noem zo maar op.

Ik zou je gunnen dat je de drank laat staan,
dan komt er ruimte voor nieuwe dingen.

Nu lees ik dat je drinkt om de leegte op te vullen,
heel herkenbaar en mij niet vreemd.
Alleen, je schiet er niets mee op,
de leegte blijft of, nog erger, de leegte wordt
alleen maar groter.

Ook bij mij is het niet altijd makkelijk,
ik denk bij niemand, we dronken niet voor niets.

Je schrijft ook dat je niet zoveel geld hebt,
ik denk zomaar dat je meer geld overhoud als je niet drinkt.

Geef jezelf een kans en stop met drinken,
kom op de dagdraad schrijven en zoek voor jezelf dagstructuur.
Als je uit je werk komt ga dan iets doen, sporten een wandeling,
iets in je huis opruimen, er zijn zoveel dingen die je kan doe.

Ook ik leef alleen Cheyenne, toch weet in mijn leven steeds meer
inhoud te geven, het gaat niet altijd makkelijk, toch geef ik niet op.

Door het drinken raak je in een isolement, als je stop zal je zien dat er
ruimte komt voor andere dingen.

Ik wens je succes.

[Denker]

Ik snap het wel. Ik zoop ook het meest als ik alleen was. En dan wanneer het hek helemaal van de dam was, zoop ik zo veel dat ik nergens meer kwam en diegene die bij mij kwam stuurde ik weg omdat mijn huis en ikzelf een puinhoop was. De depresiefe gevoelens worden door alcohol vertienvoudigt dus daar word het uiteindelijk niet beter van. Nu ruim drie maanden drink ik niet meer. De eerste twee maanden gingen me redelijk makkelijk af. Beetje de kick zo van zie je wel, ik kan het. Elke dag sporten en gezond eten. Nu vind ik het moeilijker mede omdat ik ook altijd alleen ben. Geen relatie, de laatste is wel tien jaar geleden en ik ben nog maar 33. Dus de beste jaren als man zijnde heb ik verpest. Ik heb me zelfs op een datingsite ingeschreven, maar denk dat ik daar maar weer mee ophou. Keer op keer afgewezen worden geeft je geen beter zelfvertrouwen. Wat is dat trouwens een oppervlakkig iets... Vleesmarkt. Ook speel ik steeds vaker met de gedachte om weer matig proberen te drinken, want waarvoor doe ik het uiteindelijk? Is mijn leven er zoveel op vooruit gegaan nu ik gestopt ben? Nee.

[Denker]

Dubbel:angry:

[Cheyenne]

Hallo,

Nog steeds zit ik in dezelfde situatie.

Vaak zijn er hele weekenden dat ik alleen maar praat tegen de caissière in de supermarkten, en dan natuurlijk puur zakelijk. Blij dat men nog 'prettig weekend' tegen me zegt.

Mijn vaste telefoon kan ik eigenlijk net zo goed de deur uit doen, en alleen mijn mobieltje houden om toch 'Bereikbaar' te zijn en voor gesprekjes met zakelijke instanties.

Dit weekend met Pasen voelde ik me ook heel alleen. Gelukkig heb ik op zaterdagmiddag nog wel met iemand koffie gedronken in de stad.

Met Pasen ben ik naar de kerk geweest, maar niemand die me na afloop ook maar even Zalig Pasen wenste.

Uit eenzaamheid ben ik weer gaan drinken. Resultaat: een paar avonden lang heb ik wat onzinmailtjes naar een paar mensen met wie ik nog contact heb verstuurd. Door omstandigheden gebruik ik even een andere e-mailadres. Daar vraag ik een automatische ontvangstbevestiging omdat ik dit mailadres eigenlijk alleen voor sollicitaties en instanties gebruik. Kreeg ik vanochtend een geërgerd mailtje van iemand van ik wens geen mails met onvangstbevestigingen meer van je te ontvangen. Iemand anders heb ik wat oude familiefoto's gemaild, nog niet eens een mailtje met dank je wel!

Mijn wereldje is in de loop der tijd steeds kleiner geworden.

Ik maak me steeds meer zorgen. Het is al moeilijk als ik bijvoorbeeld bij mijn werk een telefoonnummer op moet geven voor het geval er 'iets' gebeurd. Gelukkig heb ik het telefoonnummer van een ver familielid kunnen opgegeven. Anders had ik gewoon een fictief nummer en een fictieve naam opgegeven, en als de nood aan de man komt zeggen van ach, dat contact is inmiddels over, en dat had ik nog niet doorgegeven. Toch voelt het heel erg eenzaam.

Nog steeds wil ik veranderen, en momenteel heb ik een voorlopige stopdatum in gedachten. Maar ik zie zo tegen de leegte en eenzaamheid op als ik stop. Ik ben al een paar keer tijdelijk gestopt, maar vooral die eerste weekenden waren vreselijk. Zaterdagmiddag om een uur of drie je zo ontzettend alleen voelen, geen wijn drinken om maar lekker weg te zijn, en wat huil ik altijd als ik stop, dan komen alle emoties eruit.

Maar ik wil veranderen. Mijn woning is momenteel een enorme zooi, ik durf nu niemand uit te nodigen. Er zijn dingen in huis die vervangen moeten worden, maar ik heb geen geld.

En als ik mijn verstand gebruik, weet ik dat ik het geld wel zou hebben als ik niet meer zou drinken of alleen een bepaalde hoeveelheid wijn per week.

[Fourchan]

Beste Cheyenne,

Alvast een goed komend weekend toegewenst!

Zuipen bij een gebrek aan een relatie, ik herken dat maar al te goed. En als ik dan een relatie had, dan zorgde ik dat ik in mijn eentje kon zuipen. Go figure, wat een circelredenatie eigenlijk.

Al datingsites geprobeerd? Tja, niet ideaal maar het is beter dan niets. En wat de stelling betreft van "eerst van jezelf leren houden"... daar had ik dus een bloedhekel aan. Beetje kort door de bocht, alhoewel het sec natuurlijk wel op enige waarheid berust. Je hebt er echter niets aan op dat moment.

Sterkte!

[Cheyenne]

Hoi Fourchan,

Bedankt voor de reactie.

Datingsites, daar denk ik weleens over. Maar in programma's zoals Tros Opgelicht zie je zoveel rare verhalen over afschuwelijke oplichters die je financieel uitkleden. Goed, ik heb een gezond wantrouwen, maar zit je eenmaal in een relatie, ga je misschien toch gekke dingen doen, zoals leningen voor je vriend afsluiten. Hoewel ik van mezelf weet dat ik niet gauw zulke rare dingen zou doen. Bij mij valt er trouwens dus ook niets te halen, en ik ga me voor niemand (ook niet mezelf) in de schulden steken!

Goed, nogmaals, ik moet weer invulling gaan geven in de weekenden. Ik heb regelmatig doordat ik geen rooie cent meer had wat dagen droog moeten doorbrengen. Dus ik ging met mijn Museumkaart gratis naar een museum hier in de regio. Maar na een uurtje of wat ben je daar ook weer klaar.

Goed, ik begrijp dat men op het werk een telefoonnummer wil hebben voor het geval ik zonder bericht ineens zomaar wegblijf van mijn werk. Wel vind ik dat men er automatisch vanuit gaat dat iedereen een heel netwerk heeft, iemand die een koffertje voor je inpakt en alle papieren regelt als je onverwachts in het ziekenhuis beland. Goed, ik zou mezelf prima redden in een ziekenhuis, alleen zou het even slikken zijn als kamergenoten meerdere malen per dag bezoek krijgen en ik nooit. In ieder geval zou ik tijdens bezoekuren het gordijn rond mijn bed laten trekken, zodat ik in ieder geval wat privacy heb en niet zichtbaar overkom als zielig geval of zo.

Toch voelt het heel erg eenzaam. Ik red mezelf prima, maar ik ben bang dat ik over een X aantal jaar door niemand meer gemist word, en eindig zoals die man van 63 in Amsterdam die twee jaar dood in zijn woning heeft gelegen. Echt te afschuwelijk voor woorden.

[Cheyenne]

Wat e-mailen betreft: ik besluit nu om nooit meer naar bekenden te mailen als ik gedronken heb. Ik doe hele ontboezemingen waar men eigenlijk niet eens wat mee te maken heeft.

Toch voelt het ontzettend eenzaam als je van een iemand helemaal geen reactie krijgt wanneer je met je zatte kop dierbare familiefoto's hebt ingescand en gemaild, en van iemand anders alleen een zure reactie van ik ontvang liever geen e-mails met ontvangstbevestiging van je.

In ieder geval stuur ik voorlopig geen andere persoonlijke familiefoto's meer, en de komende week stuur ik ook even geen mails naar die persoon die zich zo ergerde aan e-mails met ontvangstbevestiging.

Dat waren dus mijn laatste 'sociale contacten'.

[Fourchan]

Het dronken mailen en smsen... ja, dat was gênant af en toe. En dan geïrriteerd zijn als je niet gelijk een reactie krijgt, terwijl er genoeg legitieme redenen zijn waarom iemand niet in de gelegenheid daartoe is.

Ik doe het niet meer. Wat ik lollig vind met tien bier op, vindt niet iedereen éven lollig.

[lady jane]

nuchter bekeken Cheyenne

hebben die mensen wel gelijk

eigenlijk is het beter naar je eigen rol te kijken

als je gedronken hebt durf je wel "sociaal"contact te zoeken.

Misschien dat je als jet het nuchter probeert

je het ook anders doet waardoor het wel lukt.

Er zijn bij buurthuizen vaak heel laagdrempelige dingen,

bij bibliotheken ook, een vrijwilligersbaantje kan een heel

netwerk opleveren; een sportvereniging of yogaclubje idem

en dat zijn dingen die niet duur hoeven te zijn.

De eerst stap is vaak het moelijkst.

Die heb je nu gezet door het hier zwart op wit te zetten.

Zoals Coco's onderschrift zegt:

inzicht zonder handeling brengt geen verandering.

Lezen we de komende dagen het vervolg hierop?

[Cheyenne]

Bedankt voor jullie reacties.

Aan de ene kant ben ik superblij met internet. Het brengt me bij sites zoals deze.

Aan de andere kant, zonder internet zou ik hooguit misschien naar TV programma's kijken waar ik normaal gesproken nooit naar zou kijken.

En op een of andere manier wil ik mijn ei kwijt en stuur ik bekenden in beschonken toestand hele sentimentele of sarcastische, boze en opstandige of schokkerende e-mails. Het is echt rot, de volgende ochtend wakker worden met de gedachten van oeps, wat heb ik zoal geschreven gisteravond?

En wat ik helemaal afschuwelijk vind, is dat ik de avond voordat ik moet werken teveel drink. Dan voel ik me helemaal relaxed, en denk zo van ach, ik heb nog een hele nacht om te herstellen! En dan mezelf de volgende ochtend zoveel mogelijk oppeppen, met flink wat mondwater en onderweg nog supersterke kauwgom of Smints kopen. En me beroerd voelen op mijn werk. In een van mijn vorige banen hoorde ik van een collegaatje die in het voorbijgaan iets riep van tuttut! En ik voelde me toen beroerd. Een andere collega vroeg iets aan mij, en zei dat hij me verder met rust zou laten. Dus zij hebben waarschijnlijk iets geroken of gemerkt. Wat voelde ik me toen rot.

Ik vraag me af, heb je de volgende ochtend na flink drinken, zeg minimaal twee liter wijn, echt een kegel?

Gelukkig heb ik toch nog een grens, soms zit ik met hele sentimentele berichten over heel vroeger in mijn hoofd, gelukkig heb ik die nog nooit verstuurd.

Jane4, ik wil echt mijn sociale netwerk uitbreiden. Ook iets zoeken voor de komende decembermaand, hoewel die nu gelukkig nog superverweg is. Deze week ga ik al met een groep mensen die ik niet of nauwelijks ken eten!

Voor mezelf heb ik een (voorlopige) stopdatum in mijn hoofd. Wel zie ik er ontzettend tegenop. Aan de andere kant, ik weet wat ik er voor terug krijg. Een gezondere levensstijl, een gezellig opgeruimde woning, meer geld overhouden, gewoon open durven doen als de deurbel gaat, dingen meteen regelen, lekker onbevangen naar mijn werk gaan en positief denken van wat ga ik nu vandaag allemaal eens lekker aanpakken! En lekker vaker op pad, gewoon de telefoon durven opnemen en geen rare sentimentele mails meer versturen...

Ik weet nog het gevoel hoe het was om lekker fris te zijn door wekenlang achter elkaar geen wijn te drinken.

Het allerliefst wil ik terug naar vroeger. Geniet, maar drink met mate. Ik dronk toen meestal niet alleen, maar alleen bij speciale gelegenheden met andere mensen.

In de toekomst hoop ik alleen te drinken als ik niet alleen ben, hooguit wel op vrijdagavond en zaterdagavond, en dan maximaal veertien glaasjes per week.

Maar voorlopig wil ik vanaf mijn datum gaan nullen!

[Cheyenne]

Goed, ik moet er voor vanavond mee stoppen.

Toch stiekum checken of ik toch nog een mailtje heb van iemand. Niets dus!

Ik moet me voor vanavond gewoon online afmelden, anders ga ik weer sentimentele en sarcastische mails sturen.

Toch voelt het echt ontzettend supereenzaam. Niet eens iemand die op mijn mailtjes reageert.

Cheyenne.

[lady jane]

ja juffertje ongeduld

dat hoort ook bij drinken he:D

ik ben intussen wel benieuwd naar je stopdatum die in je hoofd zit

maar die je hier niet neerschrijft.

[Cheyenne]

Hoi Jane4,

Bedankt voor de reactie.

Mijn voorlopige stopdatum is zondag 15 april, zodat ik meteen een frisse start voor de nieuwe werkweek heb.

Groeten van Cheyenne.

[Fourchan]

Nee joh, gewoon nu kieperen die handel en nu de poging starten!

[Gaby]

ik persoonlijk vind 10 april een mooiere stopdatum

[Yvonne]

Pfff, wat een triestigheid Cheyenne...

En ik denk ook dat stoppen heeeeeel verstandig zou zijn.

En niet pas over vijf dagen....

(Reken er trouwens maar op dat als jij twee flessen wijn op hebt dat dat te ruiken is de volgende dag hoor, en ik denk niet dat mondwater of kauwgom daar tegen helpt. )

Stoppen zal moeilijk zijn, want je raakt je laatste vriend kwijt... en das niet niks.

Maar... die laatste vriend is ook een vriend die jou in een isolement houdt, die vriend duldt namelijk geen andere vrienden.

Stoppen dus, de eenzaamheid nuchter onder ogen zien.

En dan kun je gaan bouwen.

Dan kun je jezelf de kans geven weer contacten te gaan leggen.

Sterkte Cheyenne, doen hoor... en niet wachten tot...

[Louise]

Hoi Cheyenne,

Ik zit in zo'n zelfde situatie als jij. Financieel en sociaal gezien.

Jij wil meteen stoppen maar ik wil gaan minderen en dan stoppen. Ineens stoppen kan bij mij niet, daarvoor drink ik al te lang en te veel.

Ben je inderdaad zondag gestopt? Zo ja, super en zo nee, als je het via minderen wil gaan doen kunnen we het misschien als maatje doen.

Groeten van Louise

[Adrian]

Op 29-8-2011 om 20:29 zei Cheyenne:

Dit is niet mijn eerste keer hier op het forum, ik ben hier al vaker geweest.

Een tijdlang is het goed gegaan. Ik heb ruim zes weken geen druppel gedronken. In die tijd had ik ook een relatie, achteraf gezien dus helaas kortstondig.

Door een parttimebaan heb ik iedere maand moeite om rond te komen. Een paar keer heb ik gehad dat ik angst had of ik de trein naar mijn werk nog wel kon betalen. Iedere keer was het net op het nippertje goed afgelopen, bijvoorbeeld doordat de zorgtoeslag net op tijd was gestort.

Goed, ik was al zes weken droog. Ik had net de stress over de reiskosten naar mijn werk achter de rug. Van de spanning had ik migraine. Die avond ging ik bij een kennis eten, en zij vroeg of ik een wijntje lustte. Ik dacht van ach, waarom ook niet? Het was koude bisschopswijn... Toch voelde ik me relaxed door de wijn. De dag erna dacht ik van ach, ik kan mezelf net zo goed trakteren op mijn lievelingswijn... Nu ben ik als resultaat al weer ruim twee maanden overmatig aan het drinken.

Intussen is mijn beginnende relatie stukgelopen. Ik had flink gedronken om mijn geldzorgen te vergeten. En op een avond is alles er in een enorme woedeuitbarsting tegenover mijn inmiddels ex-vriend uitgegooid. Resultaat: einde relatie.

Ik voel steeds meer dat ik te veel alleen ben. Praktisch geen leuke telefoontjes, weekenden die ik meestal alleen doorbreng, die saaie zondagen. Dit weekend was er wel een voicemailbericht, maar dat was een negatief zakelijk bericht. Hierdoor voelde ik me nog ellendiger. Het gaat om een soort bestuursfunctie. Tijdelijk had ik hier thuis geen internet en ik heb me wekenlang ontzettend beroerd gevoeld door het einde van mijn relatie. Dit voicemailberichtje kwam heel bot over, en dan nog wel op de zondagochtend. Verder gaf mevrouw aan de rest van de dag niet bereikbaar te zijn. Waarom dan zo'n naar bericht inspreken op dat moment? Goed, ik had achteraf gezien netjes moeten melden dat ik door privéomstandigheden wat minder goed ik mijn vel zat. Maar van haar kant had ik het netjes gevonden om eerst een neutraal mailtje te sturen van hoe gaat het? Voor hetzelfde geld lig ik in het ziekenhuis of zo. Dus dit waren mijn 'leuke en fijne sociale contacten' van afgelopen weekend.

Om de tijd te doden, en om het einde van mijn relatie te vergeten en vooral om mijn eenzaamheid te vergeten, ben ik steeds meer gaan drinken. Ik wil heel graag weer terug naar voorlopig helemaal nullen.

Maar hoe geef je wat meer invulling in je leven zonder alcohol, terwijl je heel weinig familie, vrienden of kennissen hebt? En geen partner?

Heel herkenbaar voor mij..