Cheyenne

Goedenavond, Wellicht kennen oudgedienden hier op het forum mij nog. Ik was hier voor het eerst al in 2007. Helaas vind ik het nog steeds moeilijk om zonder drank (vooral wijn) te leven. Heel graag doe ik vanaf morgen mee met Ik Pas (hopelijk mag ik hier de naam noemen, ik wil niet onbedoeld reclame maken). Wel zie ik er heel erg tegen op. Vooral de eerste avond is moeilijk weet ik uit ervaring. Hoe lekker ontspannen na het werk? Zou ik toch wat wijn in huis halen voor als het me teveel wordt? In het verleden ben ik laat in de avond nog naar de HEMA op het station gegaan, omdat ik het zonder een wijntje echt niet trok. Ik raakte helemaal in paniek. Nu heb ik lekkere Amé en Crodino in huis. En tomatensap en tomatengroentensap, daar doe ik dan lekker tabasco bij. Maar ik weet nu al dat ik die roes van wijn heel erg zal missen. Dat vind ik zo ontzettend moeilijk! Toch zou ik heel graag in ieder geval een alcoholvrije periode doen. Het brengt heel veel voordelen. Geld besparen, gezonder eten, beter slapen, problemen op mijn werk aanpakken, een gezelliger opgeruimd huis, geen e-mails versturen waar ik later spijt van heb, noem maar op. Maar hoe kom ik vooral de eerste avond zonder wijntje door? Ik zie op tegen het gemis. Ik denk erover om morgen langer te werken en als ik thuis kom zo snel mogelijk naar bed. Alle tips zijn welkom.

Goedenacht, De eerste keer dat ik hier schreef was in november 2007. Helaas gaat het nog steeds niet goed maar ik wil weer een poging doen. Een van de moeilijkste dingen vind ik de eerste avond. Laatst heb ik niets gedronken en wat afleiding gezocht totdat de supermarkt in de buurt gesloten was. Daarna voelde ik me ineens zo onrustig dat ik later op de avond alsnog naar de Hema op het station ben gegaan. Een tip die ik veel lees op alcohol info sites is: doorbreek de gewoonte van een glas wijn inschenken als je thuis komt. Schenk in plaats daarvan bijvoorbeeld een sapje in. Was het maar zo simpel! Ik heb weinig tot geen last van ontwenningsverschijnselen als ik niet drink. Verder eet ik veel gezonder, ik heb energie om op te ruimen en ik onderneem leuke dingen. Alleen zie ik op tegen de emoties die dan weer bovenkomen, en de enorme leegte die me dan overvalt.

Heel erg bedankt voor jullie reacties en sorry dat ik verder geen reacties meer heb gegeven en zo lang niets meer van mij heb laten horen. Helaas heb ik de laatste maanden een enorme terugval gehad. Nu ben ik weer aan het opkrabbelen. Hopelijk nemen jullie me nog serieus. Ik wil heel graag voorlopig stoppen, maar ik ben hier met tussenpozen, al bijna tien jaar! Het is zo zonde dat ik zoveel leuke dingen moet afzeggen omdat ik liever thuis zit te drinken! Aan de andere kant is het goed dat ik in dat soort situaties de eer aan mezelf houd en niet in beschonken toestand in rare situaties beland. Als ik heb gedronken, kan ik beter thuis blijven. Een paar jaar geleden had ik een enorm akelige ervaring toen wat wijntjes om te ontspannen voor een sociale situatie ineens omsloegen in een 'kwade dronk'. Heel graag wil ik een frisse nieuwe start maken. Niet drinken heeft me in het verleden zoveel positiefs gegeven.

Hoi Bob, Bedankt voor de reactie. In het verleden heb ik een aantal keer alcoholvrije periodes gehad. Maar nooit meer dan zes tot acht weken. Tijdens die periodes voelde ik me zo goed! Ik ging weer drinken bijvoorbeeld doordat ik ergens een wijntje aangeboden kreeg. Een keer koude glühwijn... :-(. Nou, als ik toch gezondigd heb, dan liever met mijn lievelingswijn! De laatste keer was ik ook weer goed begonnen. Toch wil ik vooral de eerste tijd wijn compenseren met Crodino en alcoholvrij bier. Crodino vind ik heerlijk, maar sommige alcoholvrije bieren zijn zo zoet, net limonade. Bijvoorbeeld Radler. Ik had wat ingeslagen. De eerste flesjes waren alcoholvrij, maar toen ik met latere flesjes begon, bleek dat een variant te zijn met een paar procent alcohol. Ik dacht van nu ik toch zondig met iets wat ik niet echt lekker vind, kan ik net zo goed weer wijn kopen... Tijdens alcoholvrije periodes voel ik me goed, alleen had ik de laatste keer last van rare belevenissen. Of dat delirium was? In het algemeen heb ik tijdens een alcoholvrije periode een betere eetlust, heb zin om op te ruimen en thuis gezellig maken en er lekker op uit te gaan. Alleen komt het verdriet van ongewenst single en kinderloos zijn dan extra naar boven.

Ruim negen jaar geleden had ik me hier voor het eerst aangemeld, onder dezelfde nickname. Dus ik ben dezelfde Cheyenne die zich in november 2007 voor het eerst aanmeldde. Een van de redenen dat ik destijds ben begonnen met overmatig drinken was dat ik geen relatie kon krijgen. Wat was ik toen nog jong! Toch nog stiekem valse hoop. En een aantal jaren achter elkaar zat ik met Oud en Nieuw hier alleen op de bank, en bij het afgaan van het vuurwerk troostte ik mezelf met de gedachten van 'Dit Wordt Mijn Jaar!' Helaas zat ik de volgende jaarwisseling weer alleen op de bank. En mijn verjaardagen zijn de laatste jaren verdrietige dagen, ook omdat ik altijd graag kinderen had gewild. Mijn veertigste verjaardag had een feestelijke en vrolijke dag moeten zijn, het was ook nog Eerste Paasdag, maar ik zat alleen thuis. Met troosteten en drinken. Helaas ben ik nu ruim negen jaar ouder dan toen ik me hier voor het eerst meldde, en nog steeds hetzelfde. Nog steeds alleen. Hopelijk mag ik dit hier schrijven, ik wil niemand onbedoeld confronteren met alcohol, maar ook deze jaarwisseling heb ik mezelf getroost met wijn. En gisteren met Nieuwjaarsdag had ik ook behoefte aan troost. Ik dus naar een winkel die op Nieuwjaarsdag open was, op de website stond dat ze zo en zo laat open zouden zijn met Nieuwjaarsdag. Bij de winkel aangekomen bleek dat een uur later te zijn. Ik teleurgesteld naar huis, meteen een boze mail naar die winkel gestuurd. Helaas ben ik gisteren later toch weer op hangende pootjes terug gegaan toen die winkel echt open was. Hier schrik ik van, ik ben momenteel dus echt afhankelijk van wijn. Dit doet me denken aan een situatie van een aantal jaar geleden. Het was 2008 of 2009, het was Koninginnedag. Ik voelde me toen ook alleen, dus ik ging naar het station voor wijn bij AH To Go. Met Koninginnedag (nu Koningsdag) is er een beleid van geen alcohol op het station, dus ik zag bij AH To Go geen wijn maar een leuke tekst in de trant van koop lekker een Red Bull daar knap je van op! In die tijd waren er ook nog geen supermarkten langer open op feestdagen, dus toen was ik boos, verdrietig en teleurgesteld weer naar huis gefietst. Momenteel ben ik verdrietig, ik had echt het voornemen om heel 2017 te stoppen met drinken. Daarom voel ik me rot door mijn actie van gisteren. Aan de andere kant, ik kan iedere dag opnieuw beginnen, daarvoor hoeft het niet per se 1 januari te zijn.

Jammer, ik had gehoopt op wat steun hier. :-(

Bedankt voor de reactie. Nog steeds wil ik hier graag iets aan doen. Op de vraag 'En nu ?' is het logische antwoord stoppen. Laatst heb ik iemand uit schaamte voor de rommel geweigerd die hier graag (op afspraak) langs wilde komen. Ik heb eerlijk aangegeven dat ik het druk had en dat ik hier nog veel in huis moest doen dus liever een andere keer. Ik heb hier echt verdriet van. Voor hetzelfde geld denkt die persoon van nou ja laat dan ook maar. Het liefst had ik gereageerd van oh wat leuk, kom gezellig langs, je bent welkom en blijf lekker hier eten! Alcohol gebruik ik als een soort zelfmedicatie, om te ontspannen. Op dat moment boeit het me niet dat mijn woning rommelig en ongezellig is. Soms wil ik wel heel graag opruimen en het thuis gezellig maken, ook weer leuk versieren voor Kerst. Mijn gedachten zijn dan vaak is het allemaal nog wel de moeite? Ik had altijd graag een gezin gehad, maar helaas ben ik nooit een fijne partner tegengekomen. Dit is een van de redenen dat ik ben begonnen met te veel drinken, ik zocht troost.

Geen bezoek kunnen ontvangen omdat ik geen energie heb om mijn woning eens goed op te ruimen en schoon te maken. Als er onverwachts wordt aangebeld mezelf weghouden. Vaak op het laatste moment afspraken afzeggen door gebrek aan energie, angst dat mensen iets kunnen ruiken of merken. Laatst had ik niet eens afgezegd.

Helaas ben ik nu wel ergens heen gegaan toen ik teveel had gedronken. Achteraf gezien had ik dat niet moeten doen. Ik ben geen held om op verjaardagen een volle huiskamer in te stappen. Zelf ben ik best rustig, en soms vind ik het moeilijk om een gesprek aan te gaan. Gelukkig is dat al lang geleden, ik heb weleens op een verjaardagsfeestje gezeten waar ik helemaal geen aanspraak had. Ik was afhankelijk van iemand die mij thuis bracht, dus ik had die verjaardag echt uit moeten zitten. Kreeg ik later nog commentaar dat ik zo stil was. Afgelopen weekend had ik dus een verjaardag. In de ochtend ben ik de stad in geweest voor een leuk cadeautje. Mijn grote fout is dat ik me daarna had ingedronken om wat losser en minder verlegen op dat feestje te zijn. Het zou een typische 'kringverjaardag' zijn. Vol goede moed ging ik op weg, ik ging op de fiets, want het was mooi weer. Dit is heel eng, ik heb een black out gehad! Ik was al in de buurt, maar ik fietste net verkeerd. En op dat moment wist ik niet hoe ik bij die mensen thuis moest komen. Ik heb volgens mij wel een uur lang rond gefietst en gezocht. En hier en daar tevergeefs de weg gevraagd. Ik werd steeds wanhopiger. Een paar keer ben ik op dezelfde plek geweest. Mijn redelijk goede humeur zette zich zo langzamerhand om in een kwade dronk. Ik was uitgeput van dat doelloos rondfietsen, ik vond het rot dat ik al een uur te laat was terwijl ik over het algemeen ruim op tijd op mijn afspraken kom, en ik raakte steeds meer overstuur. Niemand die mij de juiste weg kon vertellen. Ineens waren alle remmen los. Alle boosheid en frustratie kwamen eruit. Ik heb lopen vloeken en schreeuwen. Ik durf hier niet alles vertellen in verband met herkenbaarheid en schaamte, maar helaas ben ik toen aangehouden. Dit vergeet ik nooit meer. Gelukkig wist ik een dag later weer wel hoe ik had moeten rijden, maar op dat moment wist ik het echt niet! Waar ik ook van schrok is dat men kon ruiken dat ik had gedronken. Terwijl ik mijn tanden nog eens extra had gepoetst toen ik weg ging. En ik had paarse lippen. Achteraf ben ik dan ook blij dat ik niet met de bus ben gegaan en wel op die verjaardag was gekomen. Dan hadden die mensen ook kunnen ruiken dat ik gedronken had. Als ik nuchter ben ga ik echt niet zomaar lopen vloeken en schreeuwen. En als ik nuchter was had ik gewoon de weg geweten. Of even terug gefietst naar een herkenbaar punt. Of ik had even rustig gebeld dat ik iets later zou zijn. Nu heb ik een SMS gestuurd van ik ben even de weg kwijt. En later dat ik onderweg niet lekker ben geworden en maar naar huis ben gegaan. Ik vind dit zo rot. Heel graag wil ik hier vanaf, maar nog steeds geen doorverwijzing van de huisarts voor de internetbehandeling. Wat voel ik me fijn als ik de dag ervoor niet heb gedronken, zo lekker fris en vol energie, en veel zelfverzekerder. Dit gevoel wil ik heel graag iedere dag hebben.

Wat voel ik me rot! Momenteel ben ik niet onder invloed, ik ben net wakker geschrokken! Aan het einde van de middag had ik een afspraak. Helaas heb ik vanmiddag gedronken. Ik kan me niet eens herinneren hoe het is gebeurd. Het was een half uur voordat ik weg moest. Op een of andere manier ben ik even op bed gaan liggen en in slaap gevallen. En nu net pas wakker. En ik weet echt niet meer dat ik op bed ben gaan liggen. Ik vind dit zo ontzettend eng. Net meteen een excuusmail gestuurd. Dat terwijl ik eigenlijk de hele dag naar die afspraak heb toegeleefd. Van de behandeling heb ik nog niets gehoord. Zal ik deze week een afspraak maken met de huisarts?

Morgen heb ik het gesprek met 'de zorgverlener'. Als zij mij confronteren met mijn aanmelding bij ADB, dan beëindig ik dat gesprek per direct. Ik ga me absoluut niet verdedigen. Van de huisarts zou ik het ook niet netjes vinden dat zij zulke vertrouwelijke informatie zonder overleg met mij zomaar doorlekken naar andere zorgverleners. Ik vind dit schending van het beroepsgeheim.

In ieder geval zal in mijn huisarts een mail sturen over dit onderwerp. Met uitleg. Hopelijk heeft de huisarts niets doorverteld ook al is het een andere zorgverlener. Een huisarts heeft beroepsgeheim, en had het feit van mijn aanvraag voor AdB op zijn minst met mij moeten overleggen.

Hoi Gerrit, Bedankt voor de reactie. Nog steeds wil ik er voor gaan, Alcohol de Baas. Ik vecht er al zo lang tegen. Normaal gesproken stuurt een behandelaar die is doorverwezen door de huisarts een eindverslag. Dat is mij bekend. Maar ik zou het erg onfatsoenlijk van de huisarts vinden dat die naar een behandelaar de informatie doorstuurt dat ik graag een internetbehandeling bij AdB wil. Op zijn minst had de huisarts eerst bij mij moeten informeren, naar mijn mening. Nogmaals sorry dat ik het zo zeg. Ik ben gewoon aan het werk, en ik lig dus niet de hele dag door bezopen op bed of op de bank.

Bedankt voor jullie reacties. Helaas heb ik verder nog steeds niets gehoord. Mailtjes gestuurd met de vraag of de huisarts zomaar informatie mag doorspelen. Niets teruggehoord. Als de huisarts inderdaad zomaar zonder mijn toestemming informatie heeft doorgespeeld dat ik de internetbehandeling van AdB wil doen, ook als is het naar een andere zorgverlener, denk ik erover die huisarts aan te klagen en over te stappen naar een andere huisarts. De huisarts heeft nu eenmaal beroepsgeheim. Als hij of zij het in belang vond van mijn behandeling, dan vind ik dat ik hierover geïnformeerd had moeten worden. Dan had ik afgezien van die online behandeling van AdB, hoe jammer ook. De huisarts had op zijn minst eens bij mij kunnen informeren. Gewoon wat uitleg van mij willen horen. Zelf werk ik gewoon, dus ik lig echt niet 24/24 lazarus thuis. Sorry dat ik het zo zeg. Mijn reden is nu in hoofdzaak mijn gezondheid (hypertensie) en sociale contacten (de laatste tijd veel dingen met bekenden afgezegd). Sorry, door dit alles heb ik al geen zin meer in een internetbehandeling. Maar in ieder geval ga ik stoppen met alcohol en later minderen! Ik doe het zelf wel.

Hoi Gerrit, Bedankt voor je reactie. Op zich gaat het redelijk. Wel ben ik bang dat de huisarts toch de gegevens heeft doorgespeeld. Daarom denk ik dat ik de afspraak voor het gesprek met de zorgverlener afzeg. Er zitten dan twee mensen, en ik heb geen zin in de vernedering dat ik plotseling word geconfronteerd met mijn alcoholgebruik. Momenteel denk ik dat dit het beste voor me is, de afspraak afzeggen/verzetten totdat ik weet wat er echt aan de hand is. De aanmelding voor de internetbehandeling duurt trouwens ook extra lang, in verband met de zomervakantie. Maar zoals ik nu denk, ik zeg die afspraak af, ik heb er gewoon geen goed gevoel bij. Als ik in het gesprek word geconfronteerd met alcohol, ga ik weer meer drinken. Die vernedering wil ik niet.

Bedankt voor jullie reacties. Toch maak ik me zorgen. Natuurlijk mag een huisarts geen gegevens doorgeven aan Jan en Alleman, maar mag een huisarts wel gegevens doorgeven aan een andere zorgverlener? Momenteel maak ik me enorm veel zorgen. Een andere zorgverlener heeft plotseling zonder opgave van redenen afgezegd. Is alcohol de reden? Binnenkort heb ik een gesprek, en ik wil niet die vernedering dat ik plotseling met mijn alcoholgebruik word geconfronteerd. Ik denk erover die afspraak af te zeggen. Echt, ik wil niet die vernedering dat ik plotseling geconfronteerd word met een vraag in de trant van zozo, we hebben van je huisarts doorgekregen dat je een internetbehandeling wil om te minderen en/of te stoppen met alcohol. Leg eens even uit? Misschien vindt mijn huisarts het relevant om te melden dat ik alcohol gebruik? Maar mijn huisarts weet niet hoeveel ik drink! Graag wil ik mijn alcoholprobleem aanpakken, maar ik zou het een enorme inbreuk op mijn privacy vinden als de huisarts zomaar doorspeelt dat ik een internetbehandeling wil! Op zijn minst zou ik toch zelf toestemming moeten geven voordat de huisarts informatie doorgeeft aan andere zorgverleners?

Hallo allemaal, Bedankt voor jullie reacties. De volgende keer ga ik daar dieper op in. Inmiddels heb ik me anderhalve week geleden aangemeld voor de internetbehandeling. Ik ben blij dat ik deze stap heb genomen. Helaas heb ik tot nu toe nog niets gehoord, behalve een bevestiging van AdB. Een ding vraag ik me af. De huisarts heeft toch een geheimhoudingsplicht? Hij/zij gaat toch niet zonder mijn toestemming contact opnemen met eventuele andere zorgverleners? Dat heb ik liever niet. Raar dat het zo lang duurt of er is heel veel vraag naar de internetbehandeling...

Hallo allemaal, Bedankt voor jullie reacties. Eerst wil ik beginnen met iets positiefs. Vandaag heb ik een leuke dag gehad, ik ben er lekker op uit geweest in plaats van thuis in mijn eentje te zitten drinken. Wat voel ik me nu goed, tevreden en voldaan! Terwijl ik me vorige week op dit moment heel anders voelde... Ik ga me aanmelden voor de internetbehandeling. Als advies heb ik de intensieve behandeling gekregen. Een ding ben ik bang voor. Zij gaan voor een verwijsbrief bij mijn huisarts vragen. Goed, in het verleden ben ik voor mijn drankprobleem ook bij mijn huisarts geweest, en die was toen positief dat ik er aan wilde werken. Maar is dit wel netjes, moet ik niet zelf eerst naar het spreekuur van mijn huisarts gaan? Nu wordt hij/zij plotseling voor een voldongen feit geplaatst als Alcohol de Baas ineens zo onpersoonlijk om een verwijsbrief vraagt... Toch wil ik het heel graag, en zelf kan ik dit niet betalen, terwijl het bij een verwijzing 'gratis' is. Vorige week ben ik geschrokken. Ik koos dus wijn en in een roes komen boven een goede en fijne vriendschap. En ik ben heel eerlijk, de dag erna indirect ook. Ik kreeg bezoek in de middag, toen was ik gewoon nuchter. Aan het einde van de middag was het weer voetbal met Nederland. Diegene die bij mij op bezoek was, ging volgens mij ook alleen kijken. Goed, zelf kijk ik meestal maar met een half oog naar voetbal, intussen doe ik iets anders. Maar toch vind ik het wel gezellig als ik samen voetbal kijk. Even stond ik op het punt om te vragen of zij bij mij bleef kijken, maar (sorry) ik snakte zo naar een wijntje. En aan haar heb ik het hele verhaal verteld wat ik vorige week hier geschreven heb... Dus indirect heb ik toen ook weer wijn boven vriendschap gekozen. Dit geeft voor mij de doorslag. Ik wil niet dat wijn straks mijn enige vriend is. @ Lady Jane. Ik heb een paar (korte) alcoholvrije periodes gehad. In die periodes heb ik zelfs drank geweigerd. Ik was mee met een verenigingsuitje. Ik dronk dat weekend geen druppel alcohol. Dan is het heel raar als je om je heen mensen steeds meer aangeschoten ziet worden. Later op de avond hoorde ik zelfs lallende mensen. En ik was een keer bij iemand thuis voor een uitgebreide lunch. Zij bood wijn aan, maar ik koos voor kruidenthee. Wat voelde ik me trots. Wat het is weet ik niet, maar op een gegeven moment biedt er iemand een wijntje aan en ik denk van ach, waarom ook niet, eentje kan geen kwaad. Maar zodra ik dan weer een glaasje op heb, ben ik terug bij af. @MijnGerrit. Ik hoop dat ik ook veel baat zal krijgen van de internetbehandeling. @Skip. Ik voel dat de tijd gekomen is dat het nu echt klaar is. Het is afschuwelijk dat ik steeds meer wijn verkies boven fijne contacten. @Allemaal. Die kennis heeft zich zorgen gemaakt. Echt superlief. Maar hoe kan ik mijn plotselinge afwezigheid het beste uitleggen? Ik vertel liever niet over mijn drankprobleem, dan is het misschien ook einde contact.

Hoi ProudMary, Bedankt voor de reactie. In het verleden heb ik weleens internetbehandelingen gedaan, dat wil ik nu ook weer gaan doen. Verslavingszorg zou volgens mij ook goed helpen. Inmiddels vecht ik al een aantal jaren tegen dit probleem. Dat van gisteravond heb ik al veel vaker meegemaakt, dat ik het gevoel had dat ik beter niet kon gaan. Het is beter zo. Nogmaals, ik had kunnen proberen de alcohollucht te verbloemen door nog iets te eten en mijn mond spoelen met mondwater. Volgens mij blijf je het toch ruiken, en in ieder geval zouden ze het kunnen merken aan mijn gedrag en mijn spraak. En ik weet dat ik me heel onzeker zou hebben gevoeld. Toch voel ik me nu ontzettend schuldig, ik ga die kennis mailen dat ik me echt niet goed voelde en graag een volgende keer weer kom kijken. Als ik toch gegaan was, was ik misschien ook weer in de problemen gekomen. Twee keer ben ik aangeschoten aangehouden omdat ik zonder licht fietste. De stoppen sloegen toen door dus ik gebruikte heel grof taalgebruik, terwijl ik dat nuchter niet doe. De ene keer zeiden de agenten van wil je soms dat wij je meenemen naar het bureau? Toen barstte ik in huilen uit en zei dat ik heel graag naar huis wilde. Gelukkig mocht dat. Ik moet er niet aan denken om een nacht bij de politie mijn roes uit te slapen. Of dat mijn rijbewijs wordt ingenomen. Dat kan toch als je onder invloed op de fiets zit? De tweede keer heb ik mijn excuses aangeboden. Ook toen reageerde de agent positief, voor hetzelfde geld had hij nog een extra bekeuring uitgeschreven. Als ik stop, zijn er zoveel voordelen. Na een dag merk ik al dat ik meer behoefte heb aan gezond eten. Ik heb meer energie om op te ruimen. Ik kan gewoon opendoen als er wordt aangebeld, de telefoon opnemen. Achteraf geen spijt van sentimentele en openhartige of juist boze en opstandige e-mails die ik de vorige avond heb verstuurd. Geen zorgen dat er onverwachte dingen op mijn werk gebeuren want daar kan ik dan veel beter mee omgaan. Energie om dingen buitenshuis te ondernemen. Een andere reden dat ik gisteravond niet ging was vermoeidheid. Gisteren overdag heb ik ook al twee andere dingen afgezegd, ik ben alleen even naar het winkelcentrum om boodschappen geweest.

Bedankt voor jullie reacties. Uiteindelijk ben ik niet meer geweest. Achteraf gezien was het ook beter zo. Ik merkte dat ik toch wat aangeschoten was, ik heb hier gisterenavond een glas omgestoten. In het verleden ben ik toch weleens ergens aangeschoten heengegaan. Achteraf weet ik niet of mensen toch wat gemerkt/geroken hebben. Twee keer heb ik meegemaakt dat ik werd aangehouden omdat ik zonder verlichting fietste. Ik heb er goed aan gedaan om thuis te blijven. Ik wil geen vriendschap op het spel zetten. Vanochtend werd ik wel al heel vroeg met een rotgevoel wakker. Mede omdat ik een mailtje had gekregen van leuk dat je komt. Ik vind het jammer dat ik leuke dingen moet missen. Ik wil gewoon in de avond weer ergens nuchter heen kunnen, bijvoorbeeld naar een lezing of voorstelling, naar de film, naar een vereniging, sporten, bij mensen op bezoek gaan. Goed, laatst ben ik 's-avonds fris ergens op bezoek geweest, maar toen kwam ik rechtstreeks uit mijn werk. Heel graag wil ik stoppen maar het is zo ontzettend moeilijk.

Helaas val ik in herhalingen. Een paar jaar geleden zat ik met hetzelfde dilemma. Toen zat ik bij een vereniging, helaas had ik op de verenigingsavond gedronken. Uiteindelijk heb ik toen besloten om niet te gaan. Ik beloof dat ik vanavond verder niet meer zal posten. Ik heb een glaasje op. Vanavond zou ik naar een voorstelling van een kennis gaan. Erg leuk. Alleen ben ik mede door het drinken niet meer gewend om er in de avond op uit te gaan. Verder heb ik nu helaas al een paar wijntjes op. Hierdoor voel ik me nu erg onzeker en ik voel me niet lekker. En ik ben ook ontzettend moe. Ruiken mensen dat ik gedronken heb? Merken ze verder iets aan mij? Wat ruiken mensen als ik een paar wijntjes op heb? Momenteel denk ik zelf dat het beter is om thuis te blijven. Liever dat dan dat ik een rare indruk maak. Het kaartje heb ik zelf al betaald. Natuurlijk zonde, maar het is mijn eigen stomme schuld. Ik wil geen vriendschap kwijtraken, maar momenteel denk ik dat het beter is om niet te gaan. Die vriendschap wil ik ook niet verpesten door met een dranklucht aanwezig te zijn. Maar wat moet ik als uitleg geven dat ik niet ben gekomen? Vanavond post ik niet meer, ik heb helaas gedronken. Maandag wil ik echt beginnen met nullen.

Dat van de vijf verschillende adressen voor de boodschappen herken ik wel. Ik ging ook weleens bijvoorbeeld naar de Hema. En vaak ging ik vroeg in de ochtend om zo min mogelijk bekenden tegen te komen. Wel had ik dan regelmatig dat er maar één kassa open was, en dat daar net een vaste caissière zat. Er is ook nog een andere supermarkt in de buurt, maar daar zit vroeg in de ochtend vaak ook maar één caissière, ook een vaste caissière. Verder ken ik ze niet persoonlijk, maar zij kennen me wel al jarenlang als vaste klant. In dat geval ging ik soms vol chagerijn terug naar huis, of ik kocht alleen gewone boodschappen en geen wijn. Dan kwam ik later op de dag weer terug als het wat drukker was en er meerdere kassa's open zijn. Of ik fietste toch om. Bij XL supermarkten van AH en Hoogvliet zijn er meestal een stuk of tien kassa's open, heel onpersoonlijk. Soms boeide het me totaal niet. Ik ging wijn kopen, ik kwam later op de dag terug uit angst om 's-avonds zonder te zitten. Een keer had ik dezelfde caissière, en die maakte een opmerking van 'zo, ben je nog iets vergeten?'. Dat van de bankpas thuislaten is ook een goed idee. Verder ga ik wat boodschappen tussen de middag doen. En ik ga kijken bij een Turkse of Marokkaanse supermarkt. Ik heb ook djerba mathee in huis. Die tip heb ik hier ook weleens op het forum gehad. Dat is een soort Argentijnse thee. Dat van dat versoberen is ook een idee. Mensen weten al dat ik aan de lijn en aan mijn gezondheid wil werken. Verder wil ik ook bezuinigen. En op den duur raken mensen vast wel gewend dat ik in plaats van een wijntje bijvoorbeeld muntthee bestel. Nu wil ik echt doorzetten. Het is zo fijn om weer een gezonde eetlust te krijgen. En het is fijn om iedere ochtend fris op te staan en mezelf 's-ochtends niet hoef op te peppen, zowel uiterlijk als innerlijk. Soms had ik weleens een paarse tong en lippen door de wijn. En ik voelde me pas een beetje zeker als ik een paar keer met mondwater had gespoeld. Ik nam zelfs weleens een blikje energiedrank, maar ik merkte dat ik daar niet goed tegen kan. Inmiddels heb ik me ook al aangemeld voor een gratis e-training met e-coach. Het begin zal moeilijk zijn, maar ik zal er zo veel voor terug krijgen! Een goed weekend.

Dat met die bekenden herken ik ook. Soms liep ik uit schaamte (en vol chagrijn) de winkel weer uit als ik een bekende zag, en ging ik naar een andere supermarkt. Ook schaam ik me voor de vaste caissières, en ik heb meestal geen puf om naar een onpersoonlijke XL supermarkt te gaan. (Ik heb ook die schaamte bij de glasbak. Er stond een keer een bekende uit het flatgebouw waar ik woon bij haar fiets om weg te gaan, ik stond net bij de glasbak bij de flat. Ik treuzelde wat, deed intussen wat oud papier in de papiercontainer, maar zij deed op haar uiterste gemakje (ik ben meestal zo weg als ik op de fiets stap). Toen dacht ik van boeien, laat ook maar, en deed de flessen in de glasbak. Maanden later heb ik van haar een brief gehad met veel kritiek, onder meer dat ik op mijn gezondheid moet letten. Met haar heb ik nu ook geen contact meer.) Uit schaamte ga ik tegenwoordig om zeven uur in de ochtend naar de glasbak, tussen zeven uur in de ochtend en negen uur in de avond mag je glas in de glasbak doen. Of stiekem bij een glasbak onderweg. Ik ben nu vastberaden om te stoppen. Waar ik aan denk, is online boodschappen bestellen (wel schaam ik me voor mijn momenteel rommelige woning, ze bezorgen tot in de keuken). Dan loop ik niet fysiek langs de wijnrekken. Aan de andere kant is de drempel dan misschien nog lager om stiekem wijn te bestellen, dus ik weet nog niet of dit voor mij een goede oplossing is. Waar ik ook aan denk, is om de meeste boodschappen overdag in de supermarkt in de buurt van mijn werk te gaan kopen. Ik heb verder weinig zware boodschappen, ik drink niet of nauwelijks frisdrank. Het is ook een goed idee om bij een Turkse of Marokkaanse supermarkt te kopen. Er zijn ook plannen om wijn in supermarkten in een aparte ruimte te gaan verkopen, net zoals nu slijterijen bij supermarkten een aparte ingang moeten hebben.

Bedankt voor jullie reacties. Hoe moeilijk ook, ik ga het toch aan de huisarts voorleggen. Een online behandeling neemt zelfs zelf contact op met de huisarts. En in 2007 was ik al eens met mijn probleem bij de huisarts geweest. Die reageerde toen heel positief dat ik aan mijn probleem ging werken. Toen deed ik hier de online behandeling. Het lijkt me zo fijn om weer meer energie te hebben, geen hele openhartige en sentimentele e-mails te sturen die ik nuchter nooit zou versturen, gewoon open kunnen doen als er wordt aangebeld, weer een opgeruimde woning... Ik hoor ook van mensen die nooit drinken als ze alleen zijn. Mijn probleem is dat ik veel te veel alleen ben, en daarom wijn als gezelschap kies. Er gaan hele weekenden voorbij dat ik niemand spreek. Soms vraag ik me af waarom ik nog een vaste telefoon heb, bij wijze van spreken kan ik met mijn prepaidje toe om Bereikbaar te zijn en af en toe een zakelijk telefoontje. Wat zal ik me goed voelen als ik stop. Veel meer eetlust, veel meer energie, zelfverzekerder, problemen meteen aanpakken en niet op de lange baan schuiven waardoor die problemen als een boemerang later nog erger terug op mijn bordje komen. Bij mijn eerdere stoppogingen heb ik lichamelijk gezien geen ontwenningsverschijnselen gehad, hooguit wat hoofdpijn de eerste dagen en soms zelfs na een paar weken droog. Alleen geestelijk is het zo ontzettend moeilijk. Die leegte, en ineens komen er allerlei emoties naar boven. Aan de andere kant, wat ik ergens anders schreef, als ik niet drink heb ik een gezonde eetlust. Een keer zat ik op een zondagochtend al om acht uur een zelfgemaakte tosti te eten! En ik zal heel veel geld besparen aan boodschappen. Dan hoef ik zoals 'vroeger' gewoon een keer in de week naar de supermarkt. Nu ben ik er bijna iedere dag, en ik koop uit schaamte ook 'excuusboodschappen' die ik niet echt nodig heb, om niet het idee te geven dat ik speciaal voor de wijn kom. Ik vermijd ook zoveel mogelijk vaste cassières die mij kennen, maar soms zitten zij er als enige en moet ik wel bij hun afrekenen. Als ik bij mensen op verjaardag ben, zijn ze verbaasd als ik een wijntje weiger. Iedereen kent mij als de bourgondiër die graag een wijntje drinkt. Ik vind het altijd zo zonde als ik een tijdje ben gestopt, en ik krijg een wijntje aangeboden dat ik niet durf af te slaan. Als ik dat wijntje eenmaal weer heb gedronken, ben ik weer terug bij af. Een keer kreeg ik bij iemand koude glühwijn, toen dacht ik toen ik naar huis ging zo van als ik toch weer gezondigd heb, kan ik net zo goed mijn eigen lievelingswijn weer eens een keertje gaan kopen. Een keer had ik na ruim een maand stoppen last van knallende hoofdpijn. Ik ging bij iemand op bezoek, en kreeg een wijntje aangeboden. Daarna voelde ik me meteen beter. Terwijl ik net zo goed paracetamol tegen hoofdpijn had in kunnen nemen en veel water drinken. Misschien moet ik voordat ik naar een verjaardag of op bezoek ga door laten schemeren dat ze niet speciaal voor mij wijn hoeven te kopen? Ik kan ook als 'smoes' aangeven dat ik een te hoge bloeddruk heb en ook moet afvallen. Dit is allebei ook echt waar. Als ik stop zal mijn bloeddruk dalen en ik zal ook wat kilo's verliezen, dat weet ik zeker.

De eerste keer dat ik me hier meldde was ergens eind 2007. Helaas blijf ik worstelen met wijn. Graag zou ik in ieder geval voor een tijd droog willen zijn, en later alleen een lekker wijntje als ik uit ben of op een verjaardag. (Sorry dat ik 'lekker wijntje' zeg). Of hooguit als ik iemand te eten heb, of voor mezelf een klein flesje voor in het weekend. Momenteel gebruik ik wijn als troost om een enorme leegte in mijn leven op te vullen. Graag wil ik hiervan af.