Cheyenne

.

.

.

Hoi Jane4, Bedankt voor de reactie. Mijn voorlopige stopdatum is zondag 15 april, zodat ik meteen een frisse start voor de nieuwe werkweek heb. Groeten van Cheyenne.

Goed, ik moet er voor vanavond mee stoppen. Toch stiekum checken of ik toch nog een mailtje heb van iemand. Niets dus! Ik moet me voor vanavond gewoon online afmelden, anders ga ik weer sentimentele en sarcastische mails sturen. Toch voelt het echt ontzettend supereenzaam. Niet eens iemand die op mijn mailtjes reageert. Cheyenne.

Bedankt voor jullie reacties. Aan de ene kant ben ik superblij met internet. Het brengt me bij sites zoals deze. Aan de andere kant, zonder internet zou ik hooguit misschien naar TV programma's kijken waar ik normaal gesproken nooit naar zou kijken. En op een of andere manier wil ik mijn ei kwijt en stuur ik bekenden in beschonken toestand hele sentimentele of sarcastische, boze en opstandige of schokkerende e-mails. Het is echt rot, de volgende ochtend wakker worden met de gedachten van oeps, wat heb ik zoal geschreven gisteravond? En wat ik helemaal afschuwelijk vind, is dat ik de avond voordat ik moet werken teveel drink. Dan voel ik me helemaal relaxed, en denk zo van ach, ik heb nog een hele nacht om te herstellen! En dan mezelf de volgende ochtend zoveel mogelijk oppeppen, met flink wat mondwater en onderweg nog supersterke kauwgom of Smints kopen. En me beroerd voelen op mijn werk. In een van mijn vorige banen hoorde ik van een collegaatje die in het voorbijgaan iets riep van tuttut! En ik voelde me toen beroerd. Een andere collega vroeg iets aan mij, en zei dat hij me verder met rust zou laten. Dus zij hebben waarschijnlijk iets geroken of gemerkt. Wat voelde ik me toen rot. Ik vraag me af, heb je de volgende ochtend na flink drinken, zeg minimaal twee liter wijn, echt een kegel? Gelukkig heb ik toch nog een grens, soms zit ik met hele sentimentele berichten over heel vroeger in mijn hoofd, gelukkig heb ik die nog nooit verstuurd. Jane4, ik wil echt mijn sociale netwerk uitbreiden. Ook iets zoeken voor de komende decembermaand, hoewel die nu gelukkig nog superverweg is. Deze week ga ik al met een groep mensen die ik niet of nauwelijks ken eten! Voor mezelf heb ik een (voorlopige) stopdatum in mijn hoofd. Wel zie ik er ontzettend tegenop. Aan de andere kant, ik weet wat ik er voor terug krijg. Een gezondere levensstijl, een gezellig opgeruimde woning, meer geld overhouden, gewoon open durven doen als de deurbel gaat, dingen meteen regelen, lekker onbevangen naar mijn werk gaan en positief denken van wat ga ik nu vandaag allemaal eens lekker aanpakken! En lekker vaker op pad, gewoon de telefoon durven opnemen en geen rare sentimentele mails meer versturen... Ik weet nog het gevoel hoe het was om lekker fris te zijn door wekenlang achter elkaar geen wijn te drinken. Het allerliefst wil ik terug naar vroeger. Geniet, maar drink met mate. Ik dronk toen meestal niet alleen, maar alleen bij speciale gelegenheden met andere mensen. In de toekomst hoop ik alleen te drinken als ik niet alleen ben, hooguit wel op vrijdagavond en zaterdagavond, en dan maximaal veertien glaasjes per week. Maar voorlopig wil ik vanaf mijn datum gaan nullen!

Wat e-mailen betreft: ik besluit nu om nooit meer naar bekenden te mailen als ik gedronken heb. Ik doe hele ontboezemingen waar men eigenlijk niet eens wat mee te maken heeft. Toch voelt het ontzettend eenzaam als je van een iemand helemaal geen reactie krijgt wanneer je met je zatte kop dierbare familiefoto's hebt ingescand en gemaild, en van iemand anders alleen een zure reactie van ik ontvang liever geen e-mails met ontvangstbevestiging van je. In ieder geval stuur ik voorlopig geen andere persoonlijke familiefoto's meer, en de komende week stuur ik ook even geen mails naar die persoon die zich zo ergerde aan e-mails met ontvangstbevestiging. Dat waren dus mijn laatste 'sociale contacten'.

Hoi Fourchan, Bedankt voor de reactie. Datingsites, daar denk ik weleens over. Maar in programma's zoals Tros Opgelicht zie je zoveel rare verhalen over afschuwelijke oplichters die je financieel uitkleden. Goed, ik heb een gezond wantrouwen, maar zit je eenmaal in een relatie, ga je misschien toch gekke dingen doen, zoals leningen voor je vriend afsluiten. Hoewel ik van mezelf weet dat ik niet gauw zulke rare dingen zou doen. Bij mij valt er trouwens dus ook niets te halen, en ik ga me voor niemand (ook niet mezelf) in de schulden steken! Goed, nogmaals, ik moet weer invulling gaan geven in de weekenden. Ik heb regelmatig doordat ik geen rooie cent meer had wat dagen droog moeten doorbrengen. Dus ik ging met mijn Museumkaart gratis naar een museum hier in de regio. Maar na een uurtje of wat ben je daar ook weer klaar. Goed, ik begrijp dat men op het werk een telefoonnummer wil hebben voor het geval ik zonder bericht ineens zomaar wegblijf van mijn werk. Wel vind ik dat men er automatisch vanuit gaat dat iedereen een heel netwerk heeft, iemand die een koffertje voor je inpakt en alle papieren regelt als je onverwachts in het ziekenhuis beland. Goed, ik zou mezelf prima redden in een ziekenhuis, alleen zou het even slikken zijn als kamergenoten meerdere malen per dag bezoek krijgen en ik nooit. In ieder geval zou ik tijdens bezoekuren het gordijn rond mijn bed laten trekken, zodat ik in ieder geval wat privacy heb en niet zichtbaar overkom als zielig geval of zo. Toch voelt het heel erg eenzaam. Ik red mezelf prima, maar ik ben bang dat ik over een X aantal jaar door niemand meer gemist word, en eindig zoals die man van 63 in Amsterdam die twee jaar dood in zijn woning heeft gelegen. Echt te afschuwelijk voor woorden.

Hallo, Nog steeds zit ik in dezelfde situatie. Vaak zijn er hele weekenden dat ik alleen maar praat tegen de caissière in de supermarkten, en dan natuurlijk puur zakelijk. Blij dat men nog 'prettig weekend' tegen me zegt. Mijn vaste telefoon kan ik eigenlijk net zo goed de deur uit doen, en alleen mijn mobieltje houden om toch 'Bereikbaar' te zijn en voor gesprekjes met zakelijke instanties. Dit weekend met Pasen voelde ik me ook heel alleen. Gelukkig heb ik op zaterdagmiddag nog wel met iemand koffie gedronken in de stad. Met Pasen ben ik naar de kerk geweest, maar niemand die me na afloop ook maar even Zalig Pasen wenste. Uit eenzaamheid ben ik weer gaan drinken. Resultaat: een paar avonden lang heb ik wat onzinmailtjes naar een paar mensen met wie ik nog contact heb verstuurd. Door omstandigheden gebruik ik even een andere e-mailadres. Daar vraag ik een automatische ontvangstbevestiging omdat ik dit mailadres eigenlijk alleen voor sollicitaties en instanties gebruik. Kreeg ik vanochtend een geërgerd mailtje van iemand van ik wens geen mails met onvangstbevestigingen meer van je te ontvangen. Iemand anders heb ik wat oude familiefoto's gemaild, nog niet eens een mailtje met dank je wel! Mijn wereldje is in de loop der tijd steeds kleiner geworden. Ik maak me steeds meer zorgen. Het is al moeilijk als ik bijvoorbeeld bij mijn werk een telefoonnummer op moet geven voor het geval er 'iets' gebeurd. Gelukkig heb ik het telefoonnummer van een ver familielid kunnen opgegeven. Anders had ik gewoon een fictief nummer en een fictieve naam opgegeven, en als de nood aan de man komt zeggen van ach, dat contact is inmiddels over, en dat had ik nog niet doorgegeven. Toch voelt het heel erg eenzaam. Nog steeds wil ik veranderen, en momenteel heb ik een voorlopige stopdatum in gedachten. Maar ik zie zo tegen de leegte en eenzaamheid op als ik stop. Ik ben al een paar keer tijdelijk gestopt, maar vooral die eerste weekenden waren vreselijk. Zaterdagmiddag om een uur of drie je zo ontzettend alleen voelen, geen wijn drinken om maar lekker weg te zijn, en wat huil ik altijd als ik stop, dan komen alle emoties eruit. Maar ik wil veranderen. Mijn woning is momenteel een enorme zooi, ik durf nu niemand uit te nodigen. Er zijn dingen in huis die vervangen moeten worden, maar ik heb geen geld. En als ik mijn verstand gebruik, weet ik dat ik het geld wel zou hebben als ik niet meer zou drinken of alleen een bepaalde hoeveelheid wijn per week.

Hoi Kohtje, Bedankt voor de reactie. In ieder geval heb ik daar geen slecht figuur geslagen. Ik zou toch niet bepaald een goede indruk maken met een enorme drankkegel als adem... Wat ik me afvraag: na hoeveel glazen en na hoelang je iets hebt gedronken ruik je een dranklucht? Enfin, ik stuur die persoon nog wel een kaartje om te feliciteren. Wel heb ik een goed gevoel dat ik op het laatste nippertje toch niet ben gegaan, terwijl ik het toch jammer vind.

Bedankt voor jullie reacties. Ik was toch op weg gegaan, maar onderweg heb ik besloten om toch maar niet te gaan en ben terug naar huis gegaan. In de eerste plaats was ik ook niet bepaald gekleed voor die gelegenheid. Op dit moment heb ik geen net mantelpakje o.i.d. in mijn kledingkast hangen. En ik voelde me dizzy op de fiets. Je moet toch op zijn minst feliciteren en handjeschudden, en ik zou superonzeker over mijn adem zijn geweest. Ook maak je dan niet een bepaald goede indruk. Het is iemand met wie ik acht jaar geleden in een commissie zat. Verder geen contact meer gehad. Goed, ik vind het leuk dat ik ook een uitnodiging heb gekregen, maar hij zal me echt niet missen. Ooit had ik van een vroegere huisgenote een uitnodiging gehad voor een babyborrel. Dat was aan de andere kant van het land. Toen dronk ik nog niet overmatig, en ik dacht zo van leuk, ik ga! Ik zie haar verbaasde blik nog toen ik voor de deur stond. Ik stuur wel nog een felicitatiekaartje, maar het voelt nu toch beter dat ik uiteindelijk niet ben gegaan. En natuurlijk geldt voor de toekomst: niet meer drinken!

Straks over een uurtje heb ik een promotie van iemand met wie ik niet echt een persoonlijke band heb, maar met wie ik jaren geleden in dezelfde commissie heb gezeten. Helaas heb ik vanmiddag al gedronken. Ik heb wel een uitnodiging gehad, maar ik weet dat ik op zich niet gemist zou worden, ik had me ook al niet voor de borrel aangemeld. Aan de ene kant denk ik, pep jezelf op, tanden poetsen en spoelen met flink wat mondwater! Aan de andere kant is mijn angst dat mensen toch iets kunnen ruiken/merken aan mij. Ik kan altijd nog een felicitatiekaartje sturen en zeggen dat ik door omstandigheden helaas niet kon komen. Ik vraag me af, wanneer ruik je een dranklucht? Wat zouden jullie doen?

Dit is niet mijn eerste keer hier op het forum, ik ben hier al vaker geweest. Een tijdlang is het goed gegaan. Ik heb ruim zes weken geen druppel gedronken. In die tijd had ik ook een relatie, achteraf gezien dus helaas kortstondig. Door een parttimebaan heb ik iedere maand moeite om rond te komen. Een paar keer heb ik gehad dat ik angst had of ik de trein naar mijn werk nog wel kon betalen. Iedere keer was het net op het nippertje goed afgelopen, bijvoorbeeld doordat de zorgtoeslag net op tijd was gestort. Goed, ik was al zes weken droog. Ik had net de stress over de reiskosten naar mijn werk achter de rug. Van de spanning had ik migraine. Die avond ging ik bij een kennis eten, en zij vroeg of ik een wijntje lustte. Ik dacht van ach, waarom ook niet? Het was koude bisschopswijn... Toch voelde ik me relaxed door de wijn. De dag erna dacht ik van ach, ik kan mezelf net zo goed trakteren op mijn lievelingswijn... Nu ben ik als resultaat al weer ruim twee maanden overmatig aan het drinken. Intussen is mijn beginnende relatie stukgelopen. Ik had flink gedronken om mijn geldzorgen te vergeten. En op een avond is alles er in een enorme woedeuitbarsting tegenover mijn inmiddels ex-vriend uitgegooid. Resultaat: einde relatie. Ik voel steeds meer dat ik te veel alleen ben. Praktisch geen leuke telefoontjes, weekenden die ik meestal alleen doorbreng, die saaie zondagen. Dit weekend was er wel een voicemailbericht, maar dat was een negatief zakelijk bericht. Hierdoor voelde ik me nog ellendiger. Het gaat om een soort bestuursfunctie. Tijdelijk had ik hier thuis geen internet en ik heb me wekenlang ontzettend beroerd gevoeld door het einde van mijn relatie. Dit voicemailberichtje kwam heel bot over, en dan nog wel op de zondagochtend. Verder gaf mevrouw aan de rest van de dag niet bereikbaar te zijn. Waarom dan zo'n naar bericht inspreken op dat moment? Goed, ik had achteraf gezien netjes moeten melden dat ik door privéomstandigheden wat minder goed ik mijn vel zat. Maar van haar kant had ik het netjes gevonden om eerst een neutraal mailtje te sturen van hoe gaat het? Voor hetzelfde geld lig ik in het ziekenhuis of zo. Dus dit waren mijn 'leuke en fijne sociale contacten' van afgelopen weekend. Om de tijd te doden, en om het einde van mijn relatie te vergeten en vooral om mijn eenzaamheid te vergeten, ben ik steeds meer gaan drinken. Ik wil heel graag weer terug naar voorlopig helemaal nullen. Maar hoe geef je wat meer invulling in je leven zonder alcohol, terwijl je heel weinig familie, vrienden of kennissen hebt? En geen partner?

Hallo allemaal, Bedankt voor jullie reacties! Mensen weten niet dat ik een probleemdrinker ben. Meestal dronk ik alleen thuis. Als ik ergens heen ging, dronk ik thuis van tevoren al wat hier thuis, en na afloop zorgde ik ook dat er wijn was als ik weer thuis kwam. En als ik bezoek kreeg, zorgde ik ook dat ik voor mezelf minstens een fles wijn achter de hand had, voor als het bezoek weer weg was. Dus in gezelschap hield ik het beschaafd, wel vroeg bezoek een keer of ik geen last zou krijgen van de wijn, en dat terwijl ik toen 'maar' drie wijntjes had gedronken. Het is wel een idee om van tevoren aan te geven dat ik geen wijn drink, ik kan om te beginnen zeggen dat ik tegenwoordig sneller last van hoofdpijn krijg. Deze week heb ik trouwens al een keer een wijntje afgeslagen. Ik ging bij iemand lunchen, en ik kreeg een glas witte wijn aangeboden! Gelukkig moest de fles nog open gemaakt worden, dus ik zei van doe maar kruidenthee... Op dit moment ben ik op de goede weg, ik heb nu ook geen last meer van verveling. Voorlopig wil ik het zo houden. Zoals het nu is, val ik weer helemaal terug als ik een wijntje zou drinken. Bij mij gebeurt het trouwens regelmatig, dat ik al een fles wijn klaar heb staan, en dat het bezoek zegt dat ze liever geen wijntje drinken. Nogmaals bedankt voor jullie reacties, en fijne pinksterdagen!

Hallo allemaal, Al eerder ben ik hier op het forum geweest. Op dit moment gaat het goed. Ik ben al meer dan een maand droog, en daar ben ik trots op. Ik weet nog niet wat ik verder wil, voorlopig echt helemaal droog blijven, of in de toekomst toch af en toe weer een wijntje. Wat op dit moment mijn grootste angst is: wat moet ik zeggen als ik ergens een wijntje aangeboden krijg? Mensen weten dat ik normaal graag een wijntje lust, en ik vind het zo rot om botweg nee te zeggen als mensen speciaal voor mij wijn hebben gekocht.

Hoi Jopie, Bedankt voor de reactie. Ik zal deze alcoholvrije wijn dan zeker eens proberen. Momenteel overweeg ik een stopperiode, maar ik wil, als ik mensen te eten krijg, wel een lekker wijntje schenken. Amé is trouwens ook een goed alternatief. Maar die Light Live houd ik in gedachten, nogmaals, ik wil proberen tijdelijk helemaal alcohol vrij te zijn, en deze alcoholvrije wijn schijnt ook minder slecht voor de lijn te zijn dan 'gewone' wijn. Nogmaals bedankt voor de reactie.

Bij bijvoorbeeld Dirck III verkopen ze tegenwoordig de alcoholvrije Light Live wijn. Deze wijn heeft zelfs het kies bewust logo. Ik vraag me af, is deze wijn te drinken? Zelf heb ik ooit de alcoholvrije wijn van Carl Jung geprobeerd, maar die vond ik erg zuur en echt niet lekker. Op internet lees ik uiteenlopende beoordelingen over Light Live. Heeft een van jullie deze alcoholvrije wijn al geproefd, en was deze te drinken?

Hallo Alf, Bedankt voor je reactie. Jouw onderschrift staat er nog steeds, dus volgens mij ben je nu meer dan een jaar droog! Proficiat! Ik ben nog steeds met de strijd bezig. Zelf had ik me een Non Alcoholic November voorgenomen, maar van de week kwam er iemand eten en die nam een fles wijn mee... Dus toen ben ik weer voor de bijl gegaan. Even off topic: ik weet ook niet wat hoort. Aan de ene kant denk ik dat het leuk is voor de gever om de meegebrachte wijn bij het eten op te drinken, aan de andere kant schijnt het weer onbeleefd te zijn omdat je de meegebrachte wijn als cadeau moet zien en dus niet met het bezoek openmaken en opdrinken... Maar goed, ik ga verder. Ik weet wel wat ik niet meer wil. Dat is op een vrije dag uit verveling beginnen met drinken, en niet meer kunnen stoppen, terwijl ik de volgende dag moet werken. Tijdens het drinken denk ik van ach, er zit nog een hele nacht tussen om te herstellen... Maar dan de volgende ochtend gaat om zes uur de wekker, en wat voel ik me dan brak. Mezelf maar weer zoveel mogelijk oppeppen en aan het einde van de werkdag blij zijn dat ik er goed doorheen ben gekomen... Nee, dit wil ik in ieder geval niet meer. Tot nu toe is het altijd goed afgelopen, maar op een dag maak ik een enorme fout of ze ruiken op mijn werk een dranklucht... Zelf weet ik nog steeds niet wat ik wil. Of een tijdje helemaal stoppen, of alleen in gezelschap drinken, of alleen op vrijdag en zaterdagavond een kleine hoeveelheid. Om te detoxen, zou ik eerst voor bijvoorbeeld een periode van zes weken willen stoppen met drinken.

Hallo Alf, Bedankt voor de reacties. Ik heb weer een uitglijder gehad, maar de online training drukt me weer met de neus op de feiten. Gelukkig heb ik vanavond niet gedronken. Ik heb ook met respect jouw draadje gelezen over wel of niet weer gaan drinken. Hopelijk houd jij het niet drinken vol, zaterdag ben je precies een jaar droog.

Hallo allemaal, Bedankt voor jullie reacties. Ik ben er nog, maar ik heb na zeven droge dagen een terugval gehad. Ik ben begonnen met een e-training, en misschien ga ik binnenkort toch maar langs mijn huisarts. Hopelijk krabbel ik weer uit de uitglijders op.

@Alf, Heel erg bedankt voor de uitgebreide reactie. Wat goed, al elf maanden niet gedronken. Ik herken heel veel in dit stukje. Ook de gevoelens van eenzaamheid, waar ik zelf al over schreef. @Iedereen Vandaag heb ik al vijf dagen niet meer gedronken, en vanavond ben ik zelfs uit eten geweest zonder alcohol! Dat is een echte overwinning. Degene met wie ik uit eten was, reageerde niet eens verbaasd toen ik geen wijn bestelde. Het slapen gaat nu weer wat beter, maar de afgelopen dagen heb ik me niet goed gevoeld. Vooral de eerste dagen heb ik heel slecht geslapen, ik heb barstende hoofdpijn gehad en ik was moe, zo ontzettend moe. Toevallig heb ik deze week een paar leuke dingen. Vanavond ben ik dus uit eten geweest, en volgende week ga ik bij kennissen eten. Hier zit ik wel over in. Die mensen drinken ook graag een wijntje, en zij weten van mij dat ik ook altijd een wijntje meedrink. Dit vind ik lastig. Als je uit eten gaat dan bestel je zelf een drankje, je hebt het zelf in de hand. Maar ik vind het zo moeilijk om nee te zeggen als ik bij mensen thuis ga eten. Goed, zij halen die wijn niet speciaal voor mij in huis, zij drinken zelf ook wijn, maar ik vind het moeilijk om ineens nee tegen een wijntje te zeggen. Aan de andere kant, ik kan toch zeggen dat ik momenteel veel last van hoofdpijn heb of zo. Zelf heb ik trouwens ook regelmatig meegemaakt dat eters bij mij thuis geen wijntje hoefden, maar een andere keer weer wel. Maar zij zeiden ook rustig van nee, geef mij maar water of iets fris.

Hallo allemaal, Bedankt voor jullie reacties. Vandaag is mijn tweede droge dag. Inderdaad heb ik de afgelopen nacht slecht geslapen, en vandaag had ik op mijn werk knallende hoofdpijn. Hierdoor zat ik niet goed in mijn vel op mijn werk, ik zag er tegenop om collega's aan te spreken. Maar uit het verleden weet ik dat de eerste dagen moeilijk zijn. Toen ik naar huis ging, dacht ik weer even van een 'beetje' wijn (lees bij mij 1/2 liter kan toch geen kwaad? Uit ervaring weet ik dat dan ook die hoofdpijn weer overgaat. Maar ik heb geen wijn gekocht, want anders was ik toch weer bij gaan halen, en zat ik morgen weer tipsy op mijn werk. Op dit moment voel ik me standvastig. Voorlopig wil ik even droog zijn. Ik word me steeds meer bewust waarom ik ben gaan drinken, het is een langzaam proces geweest. Uit ervaring weet ik dat ik (vooral in het weekend) ineens een bepaalde leegte voel en ik word ook emotioneel. Daarom ga ik ook iets aan de achterliggende problematiek doen, anders blijf ik iedere keer terugvallen. Gisteren heb ik al een leuk cadeautje voor mezelf gekocht: een (goedkope) blender. Hierin kan ik allerlei gezonde smoothies gaan maken. En dat van die yerba maté lijkt me ook wel wat. Ik heb net op de site yerba mathe holland gekeken, en daar stond zelfs dat men het in Argentinie ook gebruikten om overmatig alcoholgebruik tegen te gaan. Wel is het hier in Nederland (nog) moeilijk verkrijgbaar. In ieder geval ben ik trots op de tweede dag droog.

Hallo Jane en Kate, Bedankt voor jullie reacties. Eerst een positief bericht: vandaag heb ik niet gedronken! Ik ben zo trots. Wel heb ik de hele dag tegen de trek gevochten. Gisteren heb ik al minder gedronken dan 'gebruikelijk' in het weekend, toch nog 0,75 cl wijn, en zelfs nu al had ik afkickverschijnselen, ik had barstende hoofdpijn! Om de zinnen te verzetten ben ik er vanmiddag toch even uit geweest, naar de Open Monumentendagen. Maar in mijn achterhoofd iedere keer de gedachte van straks een wijntje bij het eten kan toch geen kwaad? Maar uit ervaring weet ik dat ik dan nog meer erbij ga kopen omdat de rem weg is. Wat ook moeilijk is, is dat veel supermarkten ook op zondag nog tot negen uur 's-avonds open zijn, en verder heb je als 'back up' nog altijd de AH To Go op het station, die is zelfs op zondagavond nog tot elf of twaalf uur open! @Jane, goed dat jij me uit de droom helpt wat betreft die dranklucht. Volgens mij moeten ze echt wel wat aan mij gemerkt hebben, ik voel me 's-ochtens ook weleens duizelig, verder ben ik tipsy en waarschijnlijk zie ik er vermoeid uit als ik de avond van tevoren veel te veel heb gedronken. En ik heb ook weleens gelezen dat je alcohol ook via de lichaamsgeur (transpiratie) kunt ruiken. Zelfs nu ik vandaag niets gedronken heb, zit ik hier achter de computer nog te zweten. @Kate, wat hoop ik ook dat ik inderdaad ooit weer met plezier en zelfverzekerd naar mijn werk kan gaan. En door het drinken ben ik inderdaad eenzamer geworden, in de loop der tijd zijn er mensen afgehaakt. Ik merk nu al het verschil nu ik vandaag niet gedronken heb, ik heb spontaan een lange e-mail aan een vriendin geschreven die nu eigenlijk nog maar een kennis is. En als ik drink, denk ik van ach die e-mail kan morgen wel, maar in de praktijk kwam vaak van uitstel afstel. Ik hoor ook wel eens van mensen die 'nooit alleen drinken', op zich wel een goed idee, maar ik drink juist veel te veel als ik alleen ben, om alle zorgen te vergeten, om even helemaal weg te zijn. Als ik onder de mensen ben, drink ik juist niet superveel. Daarom weet niemand van mijn drankprobleem. Alleen zag ik iemand wel een keer kijken dat ik nogal gulzig wijn dronk, toen ik die persoon bij mij te eten had gevraagd. En natuurlijk had ik stiekum nog wat extra wijn voor mezelf achter de hand voor als het bezoek weer weg was, zodat ik in alle rust nog even alleen een afzakkertje kon nemen. Het beste voor mij is ook om voorlopig helemaal te stoppen, wat verlang ik terug naar de tijd dat ik niet of zelden dronk. En toen had ik nog de rem, als ik een keer bij iemand ging eten, kreeg ik soms wel een wijntje, maar daarna dronk ik rustig een tijd niets. Een keer had ik ter gelegenheid voor de kersttijd een keer een flesje rode wijn van 0,25 cl gekocht, en daar deed ik de hele avond mee! In de loop van de studietijd ben ik langzamerhand meer gaan drinken, maar tot aan mijn afstuderen heb ik mezelf altijd redelijk in de hand gehouden. Anders had ik mijn diploma ook nooit gehaald, als ik toen al zoveel had gedronken. Pas na mijn studie is het de afgelopen jaren door allerlei omstandigheden steeds verder uit de hand gelopen. Hoewel ik me nog steeds niet super voel, ben ik trots dat ik vandaag niet heb gedronken. In ieder geval sta ik morgenochtend redelijk fris op. Ik zal me op mijn werk nog wel niet zeker van mezelf voelen, maar in ieder geval hoef ik morgen niet bang te zijn dat ze iets aan me ruiken of merken.

Nu is het inmiddels ruim twee maanden later en toch ben ik nog regelmatig zwaar tipsy gaan werken. Het is iedere keer hetzelfde: als ik aan het drinken ben, denk ik zo van ach, er zit nog een hele nacht tussen tot morgenochtend, dan is het grootste deel van de alcohol weer afgebroken. Ik wil heel graag stoppen of in ieder geval minderen. Morgen wil ik om te beginnen niets drinken, zodat ik maandag fris naar mijn werk kan. Maar ik voel me altijd zo rot op zondag. Ik zie op tegen het werk. Niet omdat ik een rotbaan heb, niet omdat mijn collega's niet aardig zijn, maar door het overmatig drinken stel ik dingen uit, dan denk ik van ach, dat doe ik morgen wel, als ik me hopelijk fitter voel. Hier wil ik heel graag vanaf! Ik ben nu inderdaad een stille alcoholist, maar als het op een of andere manier uitkomt op mijn werk, dan is het einde oefening. In een vorige baan hebben collega's het volgens mij wel een keer gemerkt. Ik voelde me erbarmelijk na de vorige avond te veel gedronken te hebben. Een collega riep in het voorbij gaan iets van 'zo zo!'. Een naaste collega zei heel ironisch van ik heb nog een vraag, en daarna laat ik je echt met rust hoor! Achteraf ben ik ban dat ze iets gemerkt, geroken of aan me gezien hebben. Ik wil zo niet verder. Op den duur val ik echt door de mand. Verder is het op den duur ook schadelijk voor mijn gezondheid, en dan ben ik nog verder van huis. Vorig jaar was mijn bloeddruk al te hoog.

Misschien heb ik hier al eerder over geschreven, maar een van de ergste dingen vind ik wakker worden na de vorige dag veel te veel gedronken te hebben, en dan die dag moeten werken. Ik weet het, ik doe het zelf, maar wat voel ik me dan ellendig en wat zou ik dan het liefst lekker nog even in bed blijven liggen, of, als ik mezelf er met veel moeite uitgesleept hebt, wat zou ik dan toch graag lekker terug in bed kruipen! Ik pep mezelf altijd wel op, ik spoel mijn mond een paar keer extra met mondwater, en dan de hoop dat men op het werk niets merkt of ruikt, en dat er geen oververwachte dingen gebeuren. Vaak mag ik 's-avonds als ik weer thuis ben na zo'n dag als 'beloning' weer drinken, omdat ik de dag toch redelijk goed ben doorgekomen na een dag tipsy op het werk zitten. Wat ik ook erg vind, is als ik al wat gedronken heb, en nog extra wijn ga kopen, ik dan bekenden tegenkom. Ik ben dan toch al wat aangeschoten, en dan moet ik mezelf tegenover die bekende ook nog eventjes 'presenteren' zo van het gaat allemaal prima hoor! Heel vaak denk ik achteraf: zou hij of zij toch niets gemerkt of gerokenen hebben? Maar het allerergste vind ik wel om te gaan werken met een kater.