Ontwenning Lorazepam

[Krul]

Hallo allemaal,

Graag vraag ik om hulp en adviezen. Ik ben nu sinds vijf dagen van de Lorazepam af. De weg er naar toe was een hel. Echter, ben ik door de pijn heen gegaan en heb ik het gered. Ik dacht echter dat als ik er helemaal van af ben het wel bergopwaarts zou gaan. Helaas is dat niet het geval. Ik heb nu sinds drie dagen weer heftige paniekaanvallen, trillen, olifant op mijn buik en borst en misselijkheid. Ik probeer positief te blijven en tegen mezelf te zeggen het komt goed, ik moet hier doorheen, maar dat lukt me niet aldoor. Ik heb de hele dag onrust in mijn lijf. Moet ik nu doorzetten en van de lorazepam afblijven of moet ik even terug naar 0,25mg of 0,5mg? Het voelt voor mij dan als extreem falen. Ik hoop dat jullie tips en adviezen hebben. 

Liefs,

Krul 

 

 

 

 

 

 

[Annezomer]

Niet opnieuw starten, afbouwklachten kunnen tot 8 weken duren. Zo lang heeft de lever nodig alles af te bouwen. Angst, paniek en onrust zijn daar allemaal klachten van. 

[Krul]

Super bedankt voor je reactie. 

Ik ben er nu ook wel van overtuigd dat ik er doorheen moet, maar is verre van easy. Acht weken is een hele tijd! 

Fijn dat het je in het begin helpt bij overspannenheid, maar daarna is het ellende. 

[jvh]

hallo Krul,

ik herken dit gevoel echt heel goed!

constant het gevoel moet ik het nu wel of niet innemen .
het gevoel alsof dat nare gevoel nooit meer weggaat zonder die troep.

ik kom zelf van 6 mg per dag,dat deed ik al jaren.
nu zit ik op 0,75 omdat de 4/5 dagen op 0 niet te doen waren qua lichamelijke klachten.
 

ervaar je zelf ook depressieve gevoelens na het volledig stoppen?

[Krul]

Wat knap dat je al zo ver bent afgebouwd! 

Ja ik herken zelf ook die depressieve gevoelens. Komt het ooit wel weer goed. Is dit mijn leven? Kan ik ooit weer werken en van mijn gezin genieten...

Op dit moment heb ik geen depressieve gevoelens meer, alleen nog wel hyperventilatie en angsten. Dat vind ik ook nog heel vervelend. Ik hoop en ga er toch wel vanuit dat dat met de tijd weg zal gaan. 

[jvh]

bedankt voor je compliment, dat stel ik zeer op prijs!

ik vind het heel bizar dat die depressieve gevoelend PER DIRECT verdwijnen als ik weer een kleine dosis lorazepam neem.
 

precies wat je zegt sluit aan bij hoe ik op die momenten denk. komt het ooit nog goed, kan ik nog genieten, ooit weer werken? want zoals je je op deze momenten voelt lijkt dat zo ver weg!
als ik de ervaringen lees van annezomer maakt dat mij toch wel weer hoopvol. alleen die 8 weken.... pff elke dag is een hel zonder die zooi. en dan 8 weken( verschilt pe persoon denk ik) maar dat is een hele en echt een hele zware opgave. maar het geloof in jezelf is hierin wel heel belangrijk. wetende dat we al zo ver gekomen zijn en hier zijn we ook weer uitgekomen, weliswaar met een halve trauma erbij maar het is gelukt! onthoud dat.

ik denk ook niet dat je te streng voor jezelf moet zijn, een terugval betekend niet dat je voor de rest van je leven aan die rommel verslaafd blijft.
de stap om er mee te stoppen. dat is misschien wel de belangrijkste.
mocht je ooit willen spuien door je verhaal kwijt te willen, schroom niet om dat te doen. desnoods in een privébericht .( dat lijkt me wel toegestaan hier?)

 

[Krul]

Het voelt zeker als een trauma erbij. Het gevoel dat je het niet zelf redt zonder het spul. Ik heb vandaag een mindere dag. Ik heb angst voor de angst. Mijn hoofd gaat alle kanten op en vertrouwen is even minder vandaag. 

[jvh]

onthoud dan wel dat je ook dit soort dagen goed bent doorgekomen de laatste tijd.

die angst voor de angst ken ik heel goed. ook steeds maar proberen de angstaanvallen tegen te houden ( wat averechts werkt).
ik heb ooit van een psycholoog bewust moeilijk adem moeten halen door door een rietje te ademen,of expres heel snel te gaan ademhalen . dit was om een aanval uit te lokken. om mij te laten merken dat er niks ergs gebeurt wanneer je een aanval krijgt.
nu probeer ik zelf zoveel mogelijk de aanvallen te vermijden omdat ik het als zeer vermoeiend en naar ervaar( wat iedereen overigens vind lijkt mij).

heb je hulp vanuit de ggz of praktijk ondersteuner van de huisarts o.i.d?
of heb je vrienden of mensen om je heen waar je op terug kunt vallen?

het heeft mij wel geholpen tijdens het afbouwen van 6 naar 0 dat mensen mij uitnodigde of mij uit huis kwamen trekken om samen een rondje te lopen of fietsen of er gewoon te zijn op de moeilijke momenten.
al weten de mensen niet wat ze moeten doen als het écht slecht gaat, en dat is niet gek. maar het feit dat ze er zijn helpt al enorm bij mij.
 

[Krul]

Ja dat helpt zeker als je steun hebt. Ik ga zelf nu elke ochtend zwemmen tegen de onrust. Dat helpt wel iets. 

Ik heb eigenlijk weinig hulp uit de instanties. Psychiater voor hulp bij medicijnen mocht ik maar één gesprek voor krijgen. Psycholoog kan ik bellen als ik het heel moeilijk heb. 

Heb jij verder ook hulp