Voorstellen

[Fransie]

Hallo allemaal,

Ik zal mij even voorstellen. Ik ben Fransie. Ben 36 jaar oud. En drink vanaf mijn 20tigste aardig door. 

Ik ben 2 en half jaar geleden op mijzelf gaan wonen en toen is het drinken helemaal de spuigaten uitgelopen. Ik dronk op het laatst 14 bier per dag zonder te eten slapen ging ook niet meer.

In complete paniek ben ik op een dag hondsberoerd en in paniek naar het ziekenhuis gegaan om te vragen wat ik met mijzelf aan moest. Uiteindelijk is het uitgelopen op een bezoek aan de huisarts dezelfde dag. Er is toen een hulptraject opgestart met de Brijder en een psycholoog ter overbrugging heb ik een aantal bezoeken gedaan bij de praktijkondersteuner.  Ondertussen heb ik het hele verhaal met knikkende knieien mijn overmatig drankgebruik aan mijn ouders opgebiecht. Emotioneel natuurlijk maar uiteindelijk heb ik daar 8 maanden gezeten om weer ritme een veilige omgeving en van de drank afgebleven. Daarna weer terug naar mijn eigen huis wat goed ging. 

Na een maand of vier dacht ik het gaat zo goed. Ik kan in het weekend wel een biertje drinken. Dat ene biertje werden er twee in het weekend totdat ik uiteindelijk weer op 10 biertjes per dag gemiddeld zat.

Ging goed totdat ik mij weer depressief begon te voelen zoals de eerste keer. Dus steeds meer drinken bijna niks eten werken. Niet tot weinig slapen enzovoorts.

Moraal van het verhaal ik kan nooit meer drinken. 

Ik heb nu de stap genomen nogmaals af te kicken om er vervolgens nooit meer aan te beginnen. Wil het ook niet meer. De wilskracht is er gigantisch. Anderzijds is het ontzettend moeilijk maar het gaat lukken net zoals vorige keer om er vervolgens nooit meer aan te beginnen. 

Overigens voor de duidelijkheid ik heb dus 8 maanden stevig gedronken. Daarvoor 9 maanden abstinent geweest.

 

Ik ben nu ruim drie en halve week gestopt. Mijn huisarts is op de hoogte heb een verwijzing naar de brijder. Ik slik de volgende medicatie:

Bupropion 300mg deze slik ik al 2 jaar

Quetiapine 50MG voor te slapen ook al 2 jaar. Was eerst 25mg maar sinds een week weer verhoogd naar 50 mg.

Deze beide middelen zijn destijds voorgeschreven door de verslavingsarts van de Brijder.

Dit was redelijk in het kort mijn verhaal. Ik hoop op dit forum steun te vinden en in de toekomst mensen te kunnen helpen of wellicht nu al.

 

Heb gelijk wel een aantal vragen.

De eerste week ging eigenlijk prima de week daarop donderde ik keihard in een zware depressie die tot nu voortduurt ik heb geen zin om aan de dag te beginnen niks is leuk alles zie ik enorm tegenop terwijl ik absoluut geen zeurpiet ben ben altijd een harde werker en werk nu nog steeds. Maar man wat ben ik somber concentratie is ook nul. Herkennen jullie hier iets in?

2 ik voel me gespannen geen eetlust. Buik voelt de hele dag vol aan alsof er een baksteen in ligt.

Zijn dit herkenbare ontwenningsverschijnselen? Herkend iemand zich hierin?

 

Met vriendelijke groet,

 

Fransie

 

 

20 april 2022 bewerkt door Fransie

[Reacher]

Hoi Fransie. 

Dat van de depressie heb ik vaker gehoord. Ook wel dat sommigen een leegte ervaren en rouw voelen (afscheid van de drank). Je werd ook depressief van het wèl drinken schreef je hierboven. 
‘Ging goed totdat ik mij weer depressief begon te voelen zoals de eerste keer. Dus steeds meer drinken bijna niks eten werken. Niet tot weinig slapen enzovoorts’.

Misschien is het depressief zijn iets waar je waar je mee aan de slag kunt als je een tijdje bent gestopt? 
Het gespannen zijn herken ik heel erg. Dat ging bij mij over. 
Succes!  

[Fransie]

Hoi reacher,

Bedankt voor je reactie. Ik bedoel eigenlijk hoe meer ik dronk Des te somberder en beroerder ik werd. Toen ik nog dronk en tussentijds nuchter was was ik niet depressief. Behalve de laatste tijd dan. Nu na geheelonthouding voel ik me op dit moment heel depressief. Hoop dat ik het zo goed uitleg.

[rapilos]

@Fransie,
Dit kan heel normaal zijn.
je hersenen maken even geen geluks stofjes meer aan, de alcohol zorgde voor de geluksstofjes.
Het moet eerst allemaal weer herstellen , en dat kan best een behoorlijke tijd duren.
Maar het gaat beter worden, dat is zeker !
Het zal zich op den duur allemaal weer herstellen
Houdt vol, zoek afleiding.
Heel veel succes en sterkte !

[Lonster]

Als je de uitleg van verslavingsarts Noorlander bekijkt op youtube, wordt dit ook uitgelegd. Het heeft tijd nodig. 

Volhouden hoor.  Veel wandelen kan ook helpen om de goede stoffen weer aan te maken.

[Fransie]

Iedereen heel erg bedankt voor de reacties. 

[lady jane]

welkom Fransie
toen ik stopte had ik ook een depressie
vnl door het drinken ontstaan en gevoed
slapen was waardeloos
en na het stoppen duurden beiden nog zeker een jaar
ik aarzelde om het hier te schrijven, want niet bemoedigend voor je
in dat jaar heb ik hulp/therapie gehad en erna mindfulness
toch was de knop om, en ik voelde, ook toen, dat die om zou blijven
ik kon nuchter veel meer aan, dan ik in de loop der jaren nog dacht te kunnen.
Dat op zich gaf me moed. Ik ontdekte dat ik met behulp van een fakirmatje
heerlijk insliep en soms pas na een uur of 2 a 3 erop, wakker werd, ervan af
ging en heel diep gewoon doorsliep. Nog steeds gebruik ik het een paar keer per jaar.
Mijn depressie loste langzaam op en slapen werd weer natuurlijk.
Dus eigenlijk wil ik zeggen, houd vol, het is zó de moeite waard.
Dit forum is mijn betere vriend gebleken dan de drank ooit was, en in tegenstelling
tot die drank, heeft het zich nooit tegen me gekeerd.
Kom maar vaak hier delen, lezen bij anderen en even afleiding zoeken op de dagdraad
als dat nodig blijkt. Of gewoon om mee te schrijven, want ook jij betekent wat voor anderen hier.

30 minuten waar je lang profijt van kunt hebben.

[Etty]

Op 20-4-2022 om 21:45 zei Fransie:

Hoi reacher,

Bedankt voor je reactie. Ik bedoel eigenlijk hoe meer ik dronk Des te somberder en beroerder ik werd. Toen ik nog dronk en tussentijds nuchter was was ik niet depressief. Behalve de laatste tijd dan. Nu na geheelonthouding voel ik me op dit moment heel depressief. Hoop dat ik het zo goed uitleg.

Voor mij was alcohol een soort zelfmedicatie tegen somberheid.   Maar het veroorzaakte ook sombere gevoelens, alleen al vanwege de chemische disbalans die het veroorzaakt in de hersenen, maar ook vanwege het gevoel van falen wat je nou eenmaal voelt als je jezelf aan het slopen bent, ook al stop je je kop in 't zand. 

Zonder alcohol neig ik naar somberheid en ik moest daar echt iets mee.  Therapie o.a.  Het fijne is dat als je helemaal niets drinkt, dat je daar dan de voorwaarden voor schept.   Omdat je zo tegen jezelf aanloopt en geen escape meer hebt, moet je wel. Het motiveert.  Als drank voor mij een optie is, dan kies ik nog steeds voor de quick fix en kan de hele kermis weer van voren af aan beginnen. 

 

[Francoise]

Hoe gaat het nu Fransie ?

[Fransie]

Hoi François,

Met niet drinken gaat het goed. Met de rest wat minder. Gisteren mijn tante begraven was emotioneel en gespannen echter niet gedronken. Waar ik nu tegen aanloop is de enorme somberheid geen zin om dingen te ondernemen werk wel gewoon. Aanvraag bij de Brijder loopt. En als ik wakker word voel ik een enorme spanning in mijn buik alsof er een steen op ligt. Is dit herkenbaar voor iemand?

 

Toch zet ik door.

 

Bedankt voor je reactie.

[Francoise]

Hoi Fransie wat naar dat je je zo depressief voelt.  Ik persoonlijk herken het niet , maar zoals Els Noorlander verteld , zijn de receptoren in je hersenen danig de weg kwijt waardoor er even geen geluksstofjes meer worden aangemaakt.   Goed dat je doorzet en volhoudt. Een verslaving de baas worden vergt veel geduld,  je werd tenslotte ook niet in 1 dag verslaafd. Ik merk aan je schrijven dat je het raar vind dat je "afkick" nu anders verloopt.  Dat is misschien ook omdat je nu ook de keuze maakt "nooit meer".    Je verslaafde brein doet er alles aan om je daarvan te weer houden .

Moedig voorwaarts