De eerste stap

[Drinkertje]

Ik ben een 34 jarige man met een drankprobleem. Ik drink al sinds mijn 14de, maar de laatste 5,5 jaar is het toch wel behoorlijk uit de hand gelopen.

Ik drink gemiddeld 2-4 dagen per week en dan toch behoorlijke hoeveelheden. Ik wist al vrij snel dat het drinken problematisch was, maar die alcohol is me toch de baas gebleven. Nu besef ik dat ik eigenlijk altijd al een probleem had met alcohol. Dat het mis zou gaan, was achteraf gezien slechts een kwestie van tijd.

Ik wil mijn verhaal met jullie delen en zal in de komende posts wat dieper ingaan op sommige aspecten. Mijn doel is om (flink) te minderen, als dat nog kan i.p.v stoppen. Het idee dat ik niet meer kan drinken, maakt mij doodsbenauwd en paniekerig. Ik bekijk het van dag tot dag.

[Lonster]

Welkom Drinkertje. 

[Drinkertje]

Thanks ! @Lonster

--------------------------

Hoe het allemaal begon

Mijn sociaal leven is doordrenkt van de drank. Vrienden, kennissen… over word ik er mee geconfronteerd. Het eerste drankje nuttigde ik op mijn 14de en mijn laatste 3 dagen geleden. De eerste jaren dronk ik alleen tijdens het uitgaan. Op mijn 20ste ging ik samenwonen, ik studeerde nog en was veel thuis. Daar ging het mis… Ik dronk gemiddeld 4 dagen in de week van soms ’s ochtends tot het slapen gaan. Denk gemiddeld rond de 15 biertjes, maar soms ook (veel) meer. Je merkt het wel, ik heb geen rem. Dit heeft pak en beet 1,5 jaar geduurd en toen ben ik ‘gestopt’. Ik had soms last van verschrikkelijke katers, dat heeft geholpen in de beslissing om te  stoppen. Ik ging weer terug naar het zelden tot niet thuis drinken en alleen als we naar de kroeg gingen of tijdens feestjes.

Hoe het verder ging

Het ‘sociale’ drinken ging voor aardig wat jaartjes goed, maar ook nu besef ik dat het toch niet altijd zo ‘sociaal’ was. Er waren maanden dat ik niet dronk, maar ook maanden met gemiddeld 3 gelegenheden per week waarin er wel flink gedronken werd. In 2015 ging het weer mis. Ik dronk ook weer thuis, lekker bij het eten. Een thuistap leek mij wel een goed idee, want tja er gaat niets boven een pilsje van de tap. Mijn drankgebruik nam over de jaren langzaam toe. Ben ook gaan sporten, maar daar kwam ook de 3de helft bij. Ik word in mijn sociale leven veel met drank geconfronteerd, maar ik zoek het gewoon zelf op… Ik drink nu gemiddeld 2 a 4 dagen van rond 15:00 tot het slapen gaan (10-15 eenheden). Ik drink bier, maar zeker ook de nodige borrels en soms wijn. Alle flessen die opengaan moeten leeg, behalve de sterke drank tot nu toe.. Ik heb een hoge tolerantie en zelden een echte kater meer. Wel vermoeid in de ochtend, maar geen katers meer zoals in mijn jongere jaren.

To be continued... Ben benieuwd of jullie dit ook herkennen in jullie eigen situatie. Afgelopen 10 dagen 'slechts' 1 fles wijn gedronken, op 1 avond. De rest droog gebleven.

19 november 2022 bewerkt door Drinkertje

[Drinkertje]

Tsja, ik zal moeten accepteren dat de lust naar alcohol is iets wat bij mij hoort en heel m'n leven beteugeld zal moeten worden. Vorig jaar Januari/Februari ben ik ook 1 maand gestopt vanwege een heel stressvolle situatie. Het vreemde is dat dit soort situaties mij niet naar de drank doen grijpen. Lichamelijk gezien ging ik zo snel vooruit, maar ook psychisch was ik een stuk kalmer. Toch weer snel teruggevallen in mijn oude gewoontes. 

Ik drink om emoties te voelen. Ik denk me beter te voelen met drank. Er komt een orkaan aan emoties vrij en vind dat heerlijk om te ervaren. Dat is wat drank voor mij doet en dat maakt het ook zo lastig. Ik drink voor de roes. Ik besef wel dat het een illusie is, want de rekening komt in de dagen erna: onrustig, angstig soms, depressievere gedachtes.

Het zit zo in mijn systeem inmiddels. Eigenlijk triest dat ik zo veel met drank bezig ben. Heb altijd een voorraad. Waarom 1 kratje kopen ? 2 is beter, want je weet maar nooit... Het begin van de week alweer denken dat je over een aantal dagen weer 'mag'. Ik drink niet dagelijks, omdat ik het mentaal niet op kan brengen. Als ik flink gedronken heb, ben ik soms ook voor een aantal dagen 'genezen'. 0 zin in drank. Dan denk ik wel eens: waarom doe ik dit eigenlijk ?

[bumperjim]

Myep als je uit de greep wil raken dan zal je toch echt de stekker er helemaal uit moeten trekken en zien wat er dan gebeurt.

Bevalt het niet, dan kan je altijd weer gaan drinken  maar serieus, zo gauw je een tijdje droog staat en je ziet dat je het kan en je ziet dat je je beter voelt, dan heb je echt geen zin meer om je zo achterlijk vol te laten lopen.

Heb je een plan?

[Dandelion]

Oh @Drinkertje, wat voel ik met je mee!  Liep gisteren door de AH, verrot, automatisch naar de drank, het voelde als thuis!!!  Allemaal bekende beelden, flessen, druiven, kleuren.  Nog nooit eerde gerealiseerd hoe leuk zo'n drank pad eigenlijk is.  Moest m'n voeten dwingen om uit dat pad te gaan, de gedachte "nooit meer" benam me echt de adem.  Nu ik er aan terug denk zie ik mezelf als in een cartoon, heen en weer getrokken door oude zelf en nieuwe zelf, nieuwe zelf zette een hijskraan in en tilde me spartelend op; hup naar de kassa!  Ik merk ook dat een plan handig is @bumperjim, een plan met dingen die je wel wil.  Toch moet ik me ook blijven herinneren aan waarom ik het niet meer wil/kan/mag, dan kom ik dus weer in het wat ik niet wil plan, lastig.  Eerst maar eens stofzuigen   Stapje voor stapje @Drinkertje

[Drinkertje]

Het plan: Ik wil afvallen. Kilo'tje of 5-10, dus dat is een goede stok achter de deur om toch niet naar de fles te grijpen. Dat houdt me wel een aantal maandjes zoet. Ik was altijd redelijk op gewicht, maar de corona crisis heeft daar verandering in gebracht.
Helaas is het gisteren en vandaag mis gegaan. Ik had nog wat bier thuis... slecht excuus, maar beter is om gewoon helemaal geen drank in huis te hebben. Zo lang ik ver uit de buurt van de drank blijf, is die verleiding er ook niet. Ik ben te lui om namelijk naar de super te gaan, maar tijdens het uit eten gaan of een leuke stapavond is het gewoon lastig. Maar ook daar zal ik aan moeten wennen. 

[Drinkertje]

@Dandelion Ja heel herkenbaar. Dat "nooit meer" is iets wat moeilijk te bevatten/accepteren is. Daarom per dag bekijken denk ik dan maar.

[hub02]

Toen ik iets aan mijn gezuip wilde doen was helemaal stoppen wel het laatste wat voor mij mogelijk leek. Ik kon nog geen dag zonder, laat staan een hele week, maand, hele leven??? En toch… Ik drink nu al bijna 6 jaar geen druppel meer, en dat komt omdat ik helemaal ben gestopt. Geen mogelijkheid voor smoesjes, geen aftellen naar “nu mag ik weer”. Ik heb geen rem met drank, een is al te veel, dus helaas, niks meer voor mij. Nou ja, geen alcohol bedoel ik. Want alles is er nog, besef ik nu (pas). Alles kan nog, ik drink alleen geen alcohol maar iets anders. En ja, dat accepteren, dat duurt “even”. Ik heb mijn verlangen naar alcohol niet wakker gehouden door “af en toe”, “gecontroleerd”....enz. enz. (enz. enz.), maar dat verlangen verdween na verloop van tijd. Jammer dat het eerst zover heeft moeten komen met mij. Maar iedereen is anders, kijk maar wat je hiermee doet. Succes in ieder geval.

[Lonster]

Je had nog "wat bier" in huis.  Is dat een krat, een paar blikjes? En de volgende dag verder.

Beter niks in huis inderdaad.

[bumperjim]

Tis net alsof je een berg beklimt. Kijk je naar de top dan denk je dat gaat nooit lukken. Of niet voordat het donker wordt. Of je ziet donkere wolken en je begint al te flippen terwijl er waarschijnlijk genoeg berghutten zijn daarboven.

In plaats daarvan kan je beter gewoon kijken waar je loopt