Onze huiskamer 10 juni 2019

[Difficult]

6 uur geleden zei Annie87:

@Difficult zo heftig ook ik ben ook alles kwijt! Baan, gezondheid, raak vrienden kwijt, huwelijk en eigen salon aan huis alles. Ik weet ook niet wat de buren inmiddels allemaal weten. Mijn ex loopt veel te vertellen in elk geval. Ik vind dat ook heftig maar blijkbaar is dat wat hij wil ofzo. Ik ben er zelf wel ook heel open over naar mensen maar mensen begrijpen het toch niet echt. Echt afschuwelijk zeg, maar wat ontzettend knap dat je er vanaf bent! 

Kan je nog iets doen in het dagelijks leven?  Ik inmiddels wel weer maar ik geniet echt nergens van omdat ik me 24/7 per dag ziek voel en nog verschijnselen heb. Dus ik doe ook weinig omdat ik er toch niet van kan genieten. Ik ben ook heel suïcidaal geweest (en soms nog steeds). Dat begrijp ik heel goed. De verschijnselen zijn gewoon zo extreem en zo heftig je wil gewoon niet langer lijden. 

Woon je nu alleen of bij je moeder? Ik zit inmiddels bij mijn moeder en stiefvader maar weet totaal niet wat ik moet doen. Ik zou heel graag terug willen naar mijn vader , tenminste voor zolang ik zo ziek ben. Ik durf nu geen keuzes te maken qua huren en kopen kan ik niet. Heb maar 1000 euro UWV per maand en ik weet niet wat de alimentatie gaat worden. Ook moet ik alles nieuw kopen, de hele inboedel. Het is echt drama. Ik hoop te kunnen herstellen bij familie en daarna mijn leven weer op te kunnen bouwen, al gaat dit misschien wel jaren duren. Ik ben ook heel bang; ga ik jaren bij familie zitten voordat ik weer op eigen benen kan staan? Echt vreselijk. 

Voel me zo machteloos, ik kon altijd alles wel aan, hup schouders eronder en doorgaan. Normaal zou ik nu keihard gaan werken. Gewoon 6 dagen per week zodat ik genoeg inkomen had. Maar werken zit er helemaal niet in voor mij. Elke dag is nog overleven. 

Ik kan gewoon niet begrijpen dat mijn ex ook nog die alimentatie wil aanvechten. We zijn al getrouwd onder huwelijkse voorwaarden en ik heb nergens recht op. Hij weet dat ik erg ziek ben en dat dit erg lang kan duren. En dan ook nog dit aanvechten. Ik snap het gewoon niet. Ik kan alleen maar denken dan heb je ook nooit om me gegeven. Ik kan wel begrijpen dat het voor partners van ook heel heftig is. En dat ze het niet meer trekken. Maar dan handel je het toch netjes af? 

Is jouw huwelijk ook hierdoor op de klippen gelopen? Heftig dat je de kids ook moest opgeven. Gelukkig heb ik geen kinderen. Gelukkig is de verstandhouding met hun vader goed. Als je weer beter bent komt dat wel goed natuurlijk.

hoe lang en welke benzo heb je geslikt? 

Dikke knuffel voor jou! 

Wat erg dat je ex zo doet! Beter af zonder hem lieverd. Nu zwaar maar je weet wel dat je er dus niks aan hebt! In leuke tijden mocht je er zijn en nu dit. Ei...

Ik zou gaan afbouwen in overleg met psychiater. Dit ging niet goed.. Ik heb venlafaxine en seroquel afgebouwd. Toen dit niet ging ben ik opgenomen geweest en wouden ze me 10mg lorezepam per dag geven, maar omdat ik wist van de verslaving heb ik t op 2,5 weten te houden. Zeer zwaar en kon helaas niet anders dan nemen omdat ik elke keer in een waan kwam, meest scary iets. Ik ben uiteindelijk opgevangen door een vriend met we ik regelmatig ging zwemmen met de kids. Hij is mijn rots in de branding. Best wel groot lichtje in deze duistere periode. Met mijn familie ligt het apart. Ouders zijn gescheiden van mijn vader onverwacht veel steun ontvangen maar mijn moeder daarentegen niet. Die deur had ik al dicht gegooid maar helaas weer band aangegaan. Voor nu is die deur behoorlijk vast weer. Totaal een visie van hoe het moet zijn en helaas zo werkt het niet in dit leven. Het voelt goed zonder haar. 

Ik ben nu drie weken medicijn vrij. Ik vang het op met thc olie. Die haalt de scherpe kantjes er af. Vandaag heb ik een goeie dag en dan neem ik niet. 

Ik ben drie weken geleden tegen alle gevoel in gaan sporten. Ik ga nu elke dag, enige wat ik moet van mezelf. Ga daarna de sauna hou ik alleen vol zonder mensen. Eerste keer sportschool dacht ik dat ik gek werd en nog steeds kan ik in wanen denken als ik er ben, maar het is een goeie oefening om de maatschappij straks weer in te gaan. Tevens weer contact te krijgen met mijn lichaam. 

Echart Tolle zijn boeken zijn goeie handvaten in crisis tijden en ik luister naar Hans Laurentius op YouTube. Komt allemaal neer op dat we onze gedachtes niet zijn en haalt zo de scherpe randjes eraf. 

Goeie voeding doet helen. Zorgen dat die darmen schoon zijn daar zit alle zooi van de medicijnen in vast. 

Het lijkt uitzichtloos vooral als de gedachtes toe slaan. Je zit er midden in en dan lijkt het alsof het jaren gaat duren. Ik heb het eerder meegemaakt en echt op een geven moment herstelt zich iets en dan meer en meer.. het heeft zeker nog drie maanden tot een half jaar nodig voordat je verbetering voelt maar dit komt echt! En dan laat je je spierballen zien aan je ex, echt hoor dan komt een super women in je terug!

Ben je helemaal afgebouwd van alle medicatie?

 

[Annie87]

18 minuten geleden zei Difficult:

Wat erg dat je ex zo doet! Beter af zonder hem lieverd. Nu zwaar maar je weet wel dat je er dus niks aan hebt! In leuke tijden mocht je er zijn en nu dit. Ei...

Ik zou gaan afbouwen in overleg met psychiater. Dit ging niet goed.. Ik heb venlafaxine en seroquel afgebouwd. Toen dit niet ging ben ik opgenomen geweest en wouden ze me 10mg lorezepam per dag geven, maar omdat ik wist van de verslaving heb ik t op 2,5 weten te houden. Zeer zwaar en kon helaas niet anders dan nemen omdat ik elke keer in een waan kwam, meest scary iets. Ik ben uiteindelijk opgevangen door een vriend met we ik regelmatig ging zwemmen met de kids. Hij is mijn rots in de branding. Best wel groot lichtje in deze duistere periode. Met mijn familie ligt het apart. Ouders zijn gescheiden van mijn vader onverwacht veel steun ontvangen maar mijn moeder daarentegen niet. Die deur had ik al dicht gegooid maar helaas weer band aangegaan. Voor nu is die deur behoorlijk vast weer. Totaal een visie van hoe het moet zijn en helaas zo werkt het niet in dit leven. Het voelt goed zonder haar. 

Ik ben nu drie weken medicijn vrij. Ik vang het op met thc olie. Die haalt de scherpe kantjes er af. Vandaag heb ik een goeie dag en dan neem ik niet. 

Ik ben drie weken geleden tegen alle gevoel in gaan sporten. Ik ga nu elke dag, enige wat ik moet van mezelf. Ga daarna de sauna hou ik alleen vol zonder mensen. Eerste keer sportschool dacht ik dat ik gek werd en nog steeds kan ik in wanen denken als ik er ben, maar het is een goeie oefening om de maatschappij straks weer in te gaan. Tevens weer contact te krijgen met mijn lichaam. 

Echart Tolle zijn boeken zijn goeie handvaten in crisis tijden en ik luister naar Hans Laurentius op YouTube. Komt allemaal neer op dat we onze gedachtes niet zijn en haalt zo de scherpe randjes eraf. 

Goeie voeding doet helen. Zorgen dat die darmen schoon zijn daar zit alle zooi van de medicijnen in vast. 

Het lijkt uitzichtloos vooral als de gedachtes toe slaan. Je zit er midden in en dan lijkt het alsof het jaren gaat duren. Ik heb het eerder meegemaakt en echt op een geven moment herstelt zich iets en dan meer en meer.. het heeft zeker nog drie maanden tot een half jaar nodig voordat je verbetering voelt maar dit komt echt! En dan laat je je spierballen zien aan je ex, echt hoor dan komt een super women in je terug!

Ben je helemaal afgebouwd van alle medicatie?

 

Thx jij klinkt ook zo sterk. Die wanen horen bij het afbouwen helaas en zijn heel heftig. Een echte psychose heb ik niet gehad, ik bleef wel in de realiteit en kon steeds tegen mezelf zeggen; het is niet echt, het is niet echt, maar heel scary idd. Veel hallucinaties gehad, de meest afschuwelijke nachtmerries die leken wel hallicinogeen niet normaal ook. Ik vond de geestelijke klachten ook veel erger. Deze worden voor nu (en hopelijk blijft dat zo!) veel minder. Lichamelijk is ook zwaar, maar geestelijk zo de weg kwijt zijn is idd heel eng. Bah wat ben je ook volgestopt met rotzooi zeg! As, ad en benzo nog wel! 

Je klinkt super standvastig en daar mag je trots op zijn! 

Ik ben nu net 3 maanden benzo vrij maar ervaar nog veel klachten. Wat super fijn dat je zo’n goede vriend hebt zeg! 

Ik heb ook een hele goede vriend en er ontstaat wat meer tussen ons in deze bizarre periode maar ik merk dat mijn gevoel wat tegenhoudt. Ben bang dat die het uiteindelijk ook niet volhoudt. Hij weet alles en kijkt in tegenstelling tot mijn ex, wel filmpjes en luistert wel naar me. Ik heb hem uitgelegd wat er gebeurt in je brein (hele receptoren en neurotransmitters verhaal) en gelooft het wel. Met mijn ex kon ik het er niet over hebben en die wilde nooit iets lezen. Ik weet dat ik beter af ben zonder hem, maar mijn gevoel ligt daar nog niet. Als ik een andere ziekte had gehad was hij waarschijnlijk ook niet gebleven. Mijn verstand zegt echt, met zo iemand wil je niet zijn. Maar het speelt nu 5 weken en ik rouw er nog volop om. 

Wat fijn dat je vader zo’n steun is! Vreselijk van je moeder. Dat lijkt me helemaal erg, van je ouders verwacht je toch onvoorwaardelijke liefde. 

Hopelijk komt er snel wat verbetering. Ik geloof dat bij mij de psychische klachten na ongeveer 6 weken langzaam begonnen af te nemen. Hopelijk komt dat voor jou ook snel. Dikke knuffel 

[Difficult]

@Annie87 wat fijn dat je iemand bent tegen gekomen. Neem je tijd en geniet lekker van de aandacht. 

We houden vol! X