Onze h . kamer 18-3-2019

[bolletje]

Moghu mensen,

Goed gepit allemaal? Ik wel. Word de laatste paar weken wel om 3 uur wakker. Raar maar waar. Nou dan kan ik net zo goed even gaan plassen, gaat in een moeite door Nou en dan val ik weer  zo rond 4.30 in slaap.

Gaan jullie vandaag iets fijns doen?

[Cyclad58]

10 minuten geleden zei bolletje:

Moghu mensen,

Goed gepit allemaal? Ik wel. Word de laatste paar weken wel om 3 uur wakker. Raar maar waar. Nou dan kan ik net zo goed even gaan plassen, gaat in een moeite door Nou en dan val ik weer  zo rond 4.30 in slaap.

Gaan jullie vandaag iets fijns doen?

Dat doe je goed. 

Ik sliep rond 11 uur, maar was tegen 5 uur al klaar wakker. En ik hoefde er toch echt niet vroeg uit. Enfin, in het weekend wel voldoende geslapen.

Vandaag naar de psychiater (hij wil mijn AD wisselen van paroxetine naar Citalopram, maar ik wil dat liever toch niet) en vanmiddag laat ook nog naar de bedrijfsarts. Ik verwacht dat ik weer aan het werk moet voor een aantal uren. Aan de ene kant prima, aan de andere kant is de balans er nog niet. Het ging een paar dagen prima, maar vandaag sta ik toch weer onrustig op. To be continued. 

[Annie87]

1 minuut geleden zei Cyclad58:

Dat doe je goed. 

Ik sliep rond 11 uur, maar was tegen 5 uur al klaar wakker. En ik hoefde er toch echt niet vroeg uit. Enfin, in het weekend wel voldoende geslapen.

Vandaag naar de psychiater (hij wil mijn AD wisselen van paroxetine naar Citalopram, maar ik wil dat liever toch niet) en vanmiddag laat ook nog naar de bedrijfsarts. Ik verwacht dat ik weer aan het werk moet voor een aantal uren. Aan de ene kant prima, aan de andere kant is de balans er nog niet. Het ging een paar dagen prima, maar vandaag sta ik toch weer onrustig op. To be continued. 

Lieve Cyclad, 

laat je door niemand pushen als je je er niet goed bij voelt. Ik ken het gevoel van: ik moet zo snel mogelijk weer aan het werk en meewerken aan mijn behandeling. Daardoor liet ik mezelf volgooien met allerlei pillen (de pammetjes, zoloft, mirtazapine) met alle gevolgen van dien en zieker en zieker worden. Ik denk dat als ik dat niet had gedaan, mijn rust had gepakt dat ik na een paar maanden beter was geweest. Inmiddels zit ik hierdoor al 9 maanden thuis en ben ik door het ontwennen er veel slechter aan toe, zoals de meeste mensen hier. 

Laat je niks opdringen, pak je tijd en rust lieve Ad. Als jij geen goed gevoel hebt bij een switch van AD, doe het dan ook niet. 

Dikke knuffel. 

[Cyclad58]

2 uur geleden zei Annie87:

Lieve Cyclad, 

laat je door niemand pushen als je je er niet goed bij voelt. Ik ken het gevoel van: ik moet zo snel mogelijk weer aan het werk en meewerken aan mijn behandeling. Daardoor liet ik mezelf volgooien met allerlei pillen (de pammetjes, zoloft, mirtazapine) met alle gevolgen van dien en zieker en zieker worden. Ik denk dat als ik dat niet had gedaan, mijn rust had gepakt dat ik na een paar maanden beter was geweest. Inmiddels zit ik hierdoor al 9 maanden thuis en ben ik door het ontwennen er veel slechter aan toe, zoals de meeste mensen hier. 

Laat je niks opdringen, pak je tijd en rust lieve Ad. Als jij geen goed gevoel hebt bij een switch van AD, doe het dan ook niet. 

Dikke knuffel. 

Dank je wel, lieve @Annie87.

Het is de bekende valkuil. We willen te veel en te snel. Het is ok lastig en pas achteraf weet je wat het juiste is. Ik ben al 2 jaar aan het klooien met mijn werkuren. Heb maanden voltijds gewerkt, maar inmiddels al 2 keer een flinke terugslag gekregen. Signalen van het lichaam niet goed opgepakt en misschien te veel willen pleasen en te graag willen dat alles weer normaal wordt. 

Sterk van je dat je nu wel je tijd neemt, ik weet als geen ander hoe lastig het is. Ik zie tegen beide gesprekken behoorlijk op, omdat ik weet dat ik tegengas ga krijgen. Bovendien is mijn partner het met de psychiater eens, zij vindt het een prima idee om over te stappen qua AD.

Ik niet, omdat het daar niet aan ligt. Het ging de afgelopen week 4 dagen erg goed. Het is echt niet zo dat ik depressief in een wak zit of zo. Ik heb gewoon te veel van mezelf gevergd. Daar helpt geen AD tegen. 

Ik moest ook van de psych 2 weken lang 3 x daags Oxazepam nemen. Vanwege een heftige gebeurtenis afgelopen heb ik dat 3 dagen gedaan, vervolgens 2 dagen 2 Oxazepammetjes en zaterdag en gisteren heb ik er 1 genomen. Deze week wil ik gewoon weer zonder. Ik had het wel even nodig en het heeft me door de lastige maandag, dinsdag en woensdag heen geholpen. Nu is het weer mooi geweest. Ik zal er wellicht weer even last van hebben, dat is dan maar zo. 

 

[Annie87]

1 uur geleden zei Cyclad58:

Dank je wel, lieve @Annie87.

Het is de bekende valkuil. We willen te veel en te snel. Het is ok lastig en pas achteraf weet je wat het juiste is. Ik ben al 2 jaar aan het klooien met mijn werkuren. Heb maanden voltijds gewerkt, maar inmiddels al 2 keer een flinke terugslag gekregen. Signalen van het lichaam niet goed opgepakt en misschien te veel willen pleasen en te graag willen dat alles weer normaal wordt. 

Sterk van je dat je nu wel je tijd neemt, ik weet als geen ander hoe lastig het is. Ik zie tegen beide gesprekken behoorlijk op, omdat ik weet dat ik tegengas ga krijgen. Bovendien is mijn partner het met de psychiater eens, zij vindt het een prima idee om over te stappen qua AD.

Ik niet, omdat het daar niet aan ligt. Het ging de afgelopen week 4 dagen erg goed. Het is echt niet zo dat ik depressief in een wak zit of zo. Ik heb gewoon te veel van mezelf gevergd. Daar helpt geen AD tegen. 

Ik moest ook van de psych 2 weken lang 3 x daags Oxazepam nemen. Vanwege een heftige gebeurtenis afgelopen heb ik dat 3 dagen gedaan, vervolgens 2 dagen 2 Oxazepammetjes en zaterdag en gisteren heb ik er 1 genomen. Deze week wil ik gewoon weer zonder. Ik had het wel even nodig en het heeft me door de lastige maandag, dinsdag en woensdag heen geholpen. Nu is het weer mooi geweest. Ik zal er wellicht weer even last van hebben, dat is dan maar zo. 

 

Dat is precies hoe oxazepam gebruikt moet worden. Zo kort mogelijk. Ik was zelf doktersassistente en dacht ook dat AD wellicht een wonderpilletje zou zijn. Nou ja ik had er twijfels over maar had het gehoopt. Ik heb me over laten halen door de huisarts en door anderen in mijn omgeving destijds. Zoals mijn man; tijdens zijn burn-out hielp citalopram wel. (Hij heeft het een jaar gebruikt en hoefde niet af te bouwen de mazzelaar). Een vriendin van me heeft jaren lang mirtazapine geslikt. Ze heeft er jaren over gedaan om af te bouwen. Volgens haar hielp het destijds. Nu ik mijn verhaal nu vertel en ze verteld hoe zwaar het afbouwen voor haar is geweest en dat ze dat snapt, dan denk ik: waarom raadde je mij dit in hemelsnaam aan? Als je zelf deze ervaring hebt? Een oud collega van me zei destijds; ga vragen naar een psychiater zodat je kan kijken welke medicatie het beste bij je past. Later hoorde ik van haar dat zij in haar burn-out op een AD en anti psychotica is gezet en ze slikt het nu, 6 jaar later nog steeds, ze is te bang om af te bouwen. Dan denk ik; waarom hebben deze mensen dit mij geadviseerd? 

Je partner denkt wellicht dat het een wonderpilletje is, omdat artsen er ook zo over praten. Voor een burn-out of overspannen zijn bestaat alleen rust nemen naar mijn inzien. Ik heb zoveel informatie hierover opgezocht, zoveel docu’s gekeken, ook over AD. 

Mijn partner zei dat destijds dat AD hem wat hielp. Hij heeft vorige week een afspraak gemaakt en we zijn samen naar de huisarts geweest. Hij voelt zich ook machteloos om mij zo te zien en ik snap het ook wel. Ik heb mijn poot stijf gehouden en gezegd dat ik al die psychische drugs nooit meer wil. Ik weet dat ik het ontwenningssyndroom heb nu. Daar gaat niks tegen helpen behalve tijd. We zaten beiden te huilen bij de dokter. 

Als het niet goed voelt doe het niet. AD zijn geen wonderpilletjes. Het is zo vervelend dat artsen dat denken. Als je een gebroken been had gehad, hadden mensen gezegd doe rustig aan. Dat moet het lichaam ook zelf herstellen. Dat is het vervelende van psychische klachten, het is niet zichtbaar dus mensen denken al snel dat je weer wat kan. Je mag niet ziek zijn tegenwoordig, moet zo snel mogelijk weer aan het werk. Het pleasen herken ik ook. Dat is mijn valkuil ook. Ik wilde meewerken aan mijn behandeling uit angst dat de arbo arts anders zou zeggen, waarom geen AD? Terwijl al die troep toen al niet goed voelde en ik er twijfels bij had. Het heeft me zover in de put gebracht. 15x zo erg als hoe ik er aan toe was. En ik heb maar 1 collega gehad destijds die wat van zich heeft laten horen en langsgeweest is. Ik heb niks van mijn werkgevers gehoord. Nooit iets, terwijl ik een goed functionerend assistente was. En ik voelde me zo schuldig naar hun toe omdat ik ziek was. Nu denk ik wat idioot allemaal. De hoge werkdruk was 1 van de oorzaken dat ik overspannen werd (ook wat privé dingen hoor). Heb me altijd uit de naad gewerkt en tijdens mijn ziekte nooit meer wat gehoord. En zelfs tijdens mijn ziekte ging ik voorbij aan mijn eigen gevoel. Alle medicatie sprak me tegen en toch deed ik het omdat ik het ook zo sneu vond dat ik mijn collega’s liet zitten. Ik ben mezelf zo voorbij gehold en heb mijn onderbuik gevoel zo lang genegeerd. 

Lieve AD pak je rust, luister naar je onderbuik gevoel. Neem je tijd. Kies voor JOU. Jij bent de belangrijkste persoon in je leven. Als jij niet gelukkig bent en je niet goed voelt, kan je er ook niet voor een ander zijn. 

Super fijn dat je de benzo’s weer aan de kant hebt gelegd. 

Ga dingen doen die je ontspannen of ga sporten. Sporten/bewegen helpt tegen stress, angst, depressie etc (alleen niet te uitputtend en intensief). Het vervelende is dat mensen al snel denken; als je kan sporten kan je ook werken. Dit is niet zo en vind ik zo’n stomme gedachte. Want als je een gebroken been zou hebben en zou revalideren bij bijv een fysio, zou niemand dat zeggen. 

Zie tijd voor jezelf als een soort revalidatie. 

Dikke knuffel en veel sterkte. 

[Cyclad58]

4 uur geleden zei Annie87:

Dat is precies hoe oxazepam gebruikt moet worden. Zo kort mogelijk. Ik was zelf doktersassistente en dacht ook dat AD wellicht een wonderpilletje zou zijn. Nou ja ik had er twijfels over maar had het gehoopt. Ik heb me over laten halen door de huisarts en door anderen in mijn omgeving destijds. Zoals mijn man; tijdens zijn burn-out hielp citalopram wel. (Hij heeft het een jaar gebruikt en hoefde niet af te bouwen de mazzelaar). Een vriendin van me heeft jaren lang mirtazapine geslikt. Ze heeft er jaren over gedaan om af te bouwen. Volgens haar hielp het destijds. Nu ik mijn verhaal nu vertel en ze verteld hoe zwaar het afbouwen voor haar is geweest en dat ze dat snapt, dan denk ik: waarom raadde je mij dit in hemelsnaam aan? Als je zelf deze ervaring hebt? Een oud collega van me zei destijds; ga vragen naar een psychiater zodat je kan kijken welke medicatie het beste bij je past. Later hoorde ik van haar dat zij in haar burn-out op een AD en anti psychotica is gezet en ze slikt het nu, 6 jaar later nog steeds, ze is te bang om af te bouwen. Dan denk ik; waarom hebben deze mensen dit mij geadviseerd? 

Je partner denkt wellicht dat het een wonderpilletje is, omdat artsen er ook zo over praten. Voor een burn-out of overspannen zijn bestaat alleen rust nemen naar mijn inzien. Ik heb zoveel informatie hierover opgezocht, zoveel docu’s gekeken, ook over AD. 

Mijn partner zei dat destijds dat AD hem wat hielp. Hij heeft vorige week een afspraak gemaakt en we zijn samen naar de huisarts geweest. Hij voelt zich ook machteloos om mij zo te zien en ik snap het ook wel. Ik heb mijn poot stijf gehouden en gezegd dat ik al die psychische drugs nooit meer wil. Ik weet dat ik het ontwenningssyndroom heb nu. Daar gaat niks tegen helpen behalve tijd. We zaten beiden te huilen bij de dokter. 

Als het niet goed voelt doe het niet. AD zijn geen wonderpilletjes. Het is zo vervelend dat artsen dat denken. Als je een gebroken been had gehad, hadden mensen gezegd doe rustig aan. Dat moet het lichaam ook zelf herstellen. Dat is het vervelende van psychische klachten, het is niet zichtbaar dus mensen denken al snel dat je weer wat kan. Je mag niet ziek zijn tegenwoordig, moet zo snel mogelijk weer aan het werk. Het pleasen herken ik ook. Dat is mijn valkuil ook. Ik wilde meewerken aan mijn behandeling uit angst dat de arbo arts anders zou zeggen, waarom geen AD? Terwijl al die troep toen al niet goed voelde en ik er twijfels bij had. Het heeft me zover in de put gebracht. 15x zo erg als hoe ik er aan toe was. En ik heb maar 1 collega gehad destijds die wat van zich heeft laten horen en langsgeweest is. Ik heb niks van mijn werkgevers gehoord. Nooit iets, terwijl ik een goed functionerend assistente was. En ik voelde me zo schuldig naar hun toe omdat ik ziek was. Nu denk ik wat idioot allemaal. De hoge werkdruk was 1 van de oorzaken dat ik overspannen werd (ook wat privé dingen hoor). Heb me altijd uit de naad gewerkt en tijdens mijn ziekte nooit meer wat gehoord. En zelfs tijdens mijn ziekte ging ik voorbij aan mijn eigen gevoel. Alle medicatie sprak me tegen en toch deed ik het omdat ik het ook zo sneu vond dat ik mijn collega’s liet zitten. Ik ben mezelf zo voorbij gehold en heb mijn onderbuik gevoel zo lang genegeerd. 

Lieve AD pak je rust, luister naar je onderbuik gevoel. Neem je tijd. Kies voor JOU. Jij bent de belangrijkste persoon in je leven. Als jij niet gelukkig bent en je niet goed voelt, kan je er ook niet voor een ander zijn. 

Super fijn dat je de benzo’s weer aan de kant hebt gelegd. 

Ga dingen doen die je ontspannen of ga sporten. Sporten/bewegen helpt tegen stress, angst, depressie etc (alleen niet te uitputtend en intensief). Het vervelende is dat mensen al snel denken; als je kan sporten kan je ook werken. Dit is niet zo en vind ik zo’n stomme gedachte. Want als je een gebroken been zou hebben en zou revalideren bij bijv een fysio, zou niemand dat zeggen. 

Zie tijd voor jezelf als een soort revalidatie. 

Dikke knuffel en veel sterkte. 

Dank je wel lieve @Annie87. Je bent een mooi mens! 
Ik volg je relaas helemaal. Zelf zit ik precies zo in elkaar. 
Was sowieso een bizarre dag vandaag, ik moet langs Utrecht en dat was snelwegtechnisch gezien een ramp. Ik heb in totaal 3 uur in de auto gezeten voor een gesprek van een dikke 20 minuten met de bedrijfsarts in Amsterdam. Hij vindt dat ik vanaf morgen maar 3 of 4 uur per dag moet werken. Ik volg hem wel, maar ik kijk wel in hoeverre het goed voelt. 

Vanmorgen wel een aardig gesprek gehad met de psych. Hij was niet zo blij met mijn zuinig-aanactie met de Oxa, maar drong niet aan op meer inname en ook niet op verhogen van de paroxetine. Omdat ik 3 weken terug vermoeid en somber uitviel was ik wat onzeker over mijn (huidige) diagnose. Wel, de vermoeidheid is zo goed als weg. Volgens de psych heb ik geen burn-out, ben ik niet depressief (ben ik het mee eens), maar heb wel een angststoornis en dan met name de hypochondrische kant uit. En ja, dat herken ik. Gelukkig krijg ik daar vanaf 29 maart groepstherapie voor. Een groep van 5 gelijkgestemden met 2 psychologen. Daar doe ik graag aan mee, ik moet het uiteindelijk toch zelf doen. 

[Kannietmeer]

@Cyclad58 Fijn dat het iets beter met je gaat Ad. Probeer zo goed mogelijk bij jezelf te blijven en je niet te laten manipuleren in iets wat anderen bedenken, want dat doen ze op basis van theorie, en niet vanuit jouw praktijkervaring met alles, inclusief jezelf. Voel zoveel mogelijk waar je zelf zit en waar je lichaam en geest om vraagt.  

Heb zelf de 4e migraine aanval vandaag sinds ik ben begonnen met afbouwen van de AD en het duurde langer en was erger dan de vorige keren. Helemaal uitgeschakeld vandaag, maar ik kan het verdragen en voel er geen angst om. Vooral ziek. Ik kon om 14.30 eindelijk een beetje uit mijn ogen kijken en wat eten en drinken. Ik doe vandaag niets. Hopelijk kan ik morgen mijn afspraak wel houden.
Mijn vriend is voor een week weg, tot zondag, dus moet het wel alleen opknappen.
Net als vele Nederlands nu wel geschrokken en verdrietig over  wat er in Utrecht is gebeurd, en doet me weer beseffen dat ik niet dood ga en dat er veel goed gaat in mijn leven.

Wie weet of er zoiets bestaat als 'een second opinion bij een psychiater' ?

[Annie87]

1 uur geleden zei Cyclad58:

D

Dank je wel lieve @Annie87. Je bent een mooi mens! 
Ik volg je relaas helemaal. Zelf zit ik precies zo in elkaar. 
Was sowieso een bizarre dag vandaag, ik moet langs Utrecht en dat was snelwegtechnisch gezien een ramp. Ik heb in totaal 3 uur in de auto gezeten voor een gesprek van een dikke 20 minuten met de bedrijfsarts in Amsterdam. Hij vindt dat ik vanaf morgen maar 3 of 4 uur per dag moet werken. Ik volg hem wel, maar ik kijk wel in hoeverre het goed voelt. 

Vanmorgen wel een aardig gesprek gehad met de psych. Hij was niet zo blij met mijn zuinig-aanactie met de Oxa, maar drong niet aan op meer inname en ook niet op verhogen van de paroxetine. Omdat ik 3 weken terug vermoeid en somber uitviel was ik wat onzeker over mijn (huidige) diagnose. Wel, de vermoeidheid is zo goed als weg. Volgens de psych heb ik geen burn-out, ben ik niet depressief (ben ik het mee eens), maar heb wel een angststoornis en dan met name de hypochondrische kant uit. En ja, dat herken ik. Gelukkig krijg ik daar vanaf 29 maart groepstherapie voor. Een groep van 5 gelijkgestemden met 2 psychologen. Daar doe ik graag aan mee, ik moet het uiteindelijk toch zelf doen. 

Dat lijkt me een betere keuze idd, therapie. Heel goed dat je bij jezelf blijft. En idd zoals Liz zegt, je hebt al zoveel negatieve ervaringen met pillen en artsen leren alles maar uit een boekje en denken dat dat juist is helaas. Ik kan er eigenlijk met mijn verstand niet bij dat een psych niet blij is met je stop van de oxa. Wat een maffe omgekeerde wereld zeg! Ik hoop dat artsen ooit gaan inzien wat ze ons voorschrijven. Heroïne was vroeger ook een medicijn, ze dachten dat het een beter alternatief was voor morfine. Het zou echt eens tijd worden dat artsen luisteren naar de ervaringen van patiënten. 

Goed dat je bij jezelf blijft. Het komt wel goed met je. En als werken nog niet goed voelt, doe het dan niet. 

Zelf ga ik waarschijnlijk beginnen met schema therapie. Wellicht iets voor jou? Het gaat over vaste denkwijzen waardoor je steeds tegen dezelfde problemen aanloopt. Ik cijfer mezelf altijd weg en denk altijd aan anderen. Daardoor is het niet de eerste keer in mijn leven dat ik overspannen ben. Mijn psycholoog gaf me deze tip vorig jaar. Ben benieuwd, ik ga het in elk geval een kans geven. 

 

[Annie87]

@Kannietmeer

wat naar dat je zo’n migraine hebt bij de afbouw. Hoop dat je je morgen wat beter voelt. Dikke knuffel 

[Kannietmeer]

4 uur geleden zei Annie87:

Zelf ga ik waarschijnlijk beginnen met schema therapie. Wellicht iets voor jou? Het gaat over vaste denkwijzen waardoor je steeds tegen dezelfde problemen aanloopt. Ik cijfer mezelf altijd weg en denk altijd aan anderen. Daardoor is het niet de eerste keer in mijn leven dat ik overspannen ben. Mijn psycholoog gaf me deze tip vorig jaar. Ben benieuwd, ik ga het in elk geval een kans geven. 

Ik denk dat dat een goede keus is! Ik vind het een geweldige therapie voor veel uitdagingen in het leven, waar je niet uit lijkt te komen en raad het regelmatig aan. Een vriendin van me is al jaren aan het puzzelen met zichzelf en heeft een angststoornis te overwinnen en niets leek te helpen. Ze doet nu op mijn aanraden de schematherapie en vindt dat ze nog nooit zoveel geleerd heeft en dingen echt vanuit een ander oogpunt kan bekijken. Ik hoop dat ze hierdoor echt haar leven terug kan krijgen.

Kan je snel beginnen of moet je lang wachten? Zou je het fysiek/ emotioneel aankunnen?
Hoe voel jeje op het moment? Zijn er momenten ( al zijn ze klein) dat je iets vooruit gaat? Of echt nog helemaal niets? ( kan ook en is vreselijk naar, maar iets wat echt ook nog wel even kan duren).

Dikke knuffel voor jou!

 

 

[Annie87]

5 uur geleden zei Kannietmeer:

Ik denk dat dat een goede keus is! Ik vind het een geweldige therapie voor veel uitdagingen in het leven, waar je niet uit lijkt te komen en raad het regelmatig aan. Een vriendin van me is al jaren aan het puzzelen met zichzelf en heeft een angststoornis te overwinnen en niets leek te helpen. Ze doet nu op mijn aanraden de schematherapie en vindt dat ze nog nooit zoveel geleerd heeft en dingen echt vanuit een ander oogpunt kan bekijken. Ik hoop dat ze hierdoor echt haar leven terug kan krijgen.

Kan je snel beginnen of moet je lang wachten? Zou je het fysiek/ emotioneel aankunnen?
Hoe voel jeje op het moment? Zijn er momenten ( al zijn ze klein) dat je iets vooruit gaat? Of echt nog helemaal niets? ( kan ook en is vreselijk naar, maar iets wat echt ook nog wel even kan duren).

Dikke knuffel voor jou!

 

 

Thx Liz, 

ik heb vrijdag een intake, ik ga bespreken wat handig is. Ik heb nog veel klachten. Veel last van de ontwenning. Ik ga bespreken wat handig is. Kan ook nog geen auto rijden. Het lukt me wel weer om te wandelen in het bos. Maar heb nog veel last van duizeligheid, derealisatie, hartkloppingen, trillen en een nerveus gevoel. Er speelt momenteel niks meer dus ik weer 100 procent zeker dat het de ontwenning is, ook omdat ik deze klachten eerst niet had. Fijn om te horen dat jij enthousiast bent over deze therapie. Ik stel zulke hoge eisen aan mezelf. Ik denk dat ik weet waar het vandaan komt. Maar het lijkt met de jaren zelfs erger te worden. 

Hoop dat je vandaag geen hoofdpijn hebt. Dikke knuffel 

[Kannietmeer]

7 uur geleden zei Annie87:

Thx Liz, 

ik heb vrijdag een intake, ik ga bespreken wat handig is. Ik heb nog veel klachten. Veel last van de ontwenning. Ik ga bespreken wat handig is. Kan ook nog geen auto rijden. Het lukt me wel weer om te wandelen in het bos. Maar heb nog veel last van duizeligheid, derealisatie, hartkloppingen, trillen en een nerveus gevoel. Er speelt momenteel niks meer dus ik weer 100 procent zeker dat het de ontwenning is, ook omdat ik deze klachten eerst niet had. Fijn om te horen dat jij enthousiast bent over deze therapie. Ik stel zulke hoge eisen aan mezelf. Ik denk dat ik weet waar het vandaan komt. Maar het lijkt met de jaren zelfs erger te worden. 

Hoop dat je vandaag geen hoofdpijn hebt. Dikke knuffel 

Fijn! ik hoop dat je je snel goed genoeg voelt om het te kunnen doen. Echt prachtige training, die je kan helpen op een andere manier met jezelf om te gaan en ook echt te herkennen hoe je eigenlijk met jezelf omgaat en wat het met je doet.  Het is voor deze therapie in mijn ervaring belangrijk dat je wel genoeg energie hebt, en de mogelijkheid echt bij je eigen gevoel te komen.  Zolang je dat niet zeker hebt, zou ik het even uitstellen, zodat je echt optimaal kan benutten wat ze aanbieden in zo'n training.

Mijn hoofd is redelijk okay. Ik kan niet te snel voortbewegen, maar heb net autogereden en een afspraak met mijn coach gehad, en dat ging prima, dus nu vanmiddag lekker rustig aan. Ben niet ontevreden.

[Annie87]

1 uur geleden zei Kannietmeer:

Fijn! ik hoop dat je je snel goed genoeg voelt om het te kunnen doen. Echt prachtige training, die je kan helpen op een andere manier met jezelf om te gaan en ook echt te herkennen hoe je eigenlijk met jezelf omgaat en wat het met je doet.  Het is voor deze therapie in mijn ervaring belangrijk dat je wel genoeg energie hebt, en de mogelijkheid echt bij je eigen gevoel te komen.  Zolang je dat niet zeker hebt, zou ik het even uitstellen, zodat je echt optimaal kan benutten wat ze aanbieden in zo'n training.

Mijn hoofd is redelijk okay. Ik kan niet te snel voortbewegen, maar heb net autogereden en een afspraak met mijn coach gehad, en dat ging prima, dus nu vanmiddag lekker rustig aan. Ben niet ontevreden.

Thx Liz, 

ik zal het bespreken tijdens de intake wat handig is. Misschien kan ik het nog even uitstellen. Ik voel me er nu nog niet Goes genoeg voor. 

Fijn dat je hoofd iets beter gaat! Gelukkig