Te ver gegaan

[Extranaut]

 Gisteren heb ik dronken mails gestuurd met mijn psychiater en mijn visite bij hem geannuleerd. Vooral alcohol blijkt nu een enorm probleem te zijn, ik ben dan mezelf niet. Of misschien net wel? Want wat ik dan zolang probeer in te houden stroomt er natuurlijk uit.

het is allemaal ontstaan bij een verslag. Ik moest van mijn ziekenzorg verslagen binnen brengen. Toen ik mijn psychiater zijn verslag las ben ik door de rooie gegaan. Het is me duidelijk geworden dat hij mijn klachten niet serieus neemt en de spot drijft met mijn stoornissen. Hij noemde me flapuit sociaal incababele Michiel. Dingen die ik in vertrouwen tegen hem zei stonden onverbloemd in dat verslag.

Ik vertrouw hem niet meer en mijn ziekenzorg nog minder. Door dat verslag ben ik wel gaan nadenken en ik hoop dat gisteren mijn laatste dronken moment was. Helaas prikkelt het leven mij enorm. Ik weet niet of ik sterk genoeg ben zonder roes te leven. Het leven heeft mij weinig te bieden en telkens ik het met beide handen aangrijp word ik teleurgesteld of overprikkeld wat uiteindelijk tot meer gebruik leidt.

ik zou het van dag tot dag moeten nemen, maar ik zou ook iets willen om naar uit te kijken. Helaas vind ik dat niet in het nuchtere leven, mijn gedachten gaan aan me voorbij en ik krijg het niet uitgefilterd. Mijn lief wenst me ook niet op die manier, maar dronken wil ze me nog minder.

waar ik het meeste schrik voor heb is dat het ooit echt genoeg zal zijn en helemaal alleen in het leven achterblijf. Mijn kinderen nemen afstand van me en ik verlies mijn levenslust. Ik nam ooit pillen die mijn psychiater voorschreef maar die neem ik liever niet meer. Ik kreeg de indruk dat bet dan veelal slechter ging dan zonder medicatie. Als ik dat combineerde met cannabis zag ik het leven, had ik levenslust en niemand nam afstand van mij. Maar daar ben ik nu met gestopt. Wel drink ik dagelijks liters bier.

wat nu?

[Patries]

Extranaut, wat rot dat je op deze manier geconfronteerd bent geraakt met wat je psychiater over je geregistreerd heeft. Ik kan me voorstellen dat dat kei- en keihard binnenkomt. Besef wel dat je psych en helemaal naast kan zitten he? Ook (para)medici proberen vaak maar wat, gokken maar wat wanneer ze het zelf niet helder krijgen.

Misschien kan deze deceptie het begin van je "redding" zijn. Ik herken trouwens veel in wat je schrijft over het overprikkeld raken in het nuchtere leven, het niet helder kunnen denken. Geloof me, dat komt veel meer voor dan je denkt. Je ziet het niet aan de buitenkant van mensen he? Ik structureer anders dan de meeste mensen omdat mijn filtersysteem ook niet werkt. Ook emoties verwerk ik anders dan normaal (dissocieren), maar dat heeft ook weer nadelen. 

Ik zou trouwens alsnog, wat je ook beslist, je psychiater wel confronteren met wat je gelezen hebt en hem (rustig!) proberen uit te leggen wat dat met je doet en waarom hij ernaast zit. Zo'n arts is echt geen alwetende, de echte specialist over jezelf ben jij!

[Extranaut]

Dank.

ik heb hem daar eerst vriendelijk met geconfronteerd. Maar gisteren dronken zo onvriendelijk dat hij blij is dat ik niet meer kom. 

Ik moet dus een nieuwe zoeken, wat geen evidentie is. de ziekenzorg is hier erbarmelijk slecht voor mensen met een mentale beperking. Het heeft jaren geduurd alvorens ik hem eindelijk vertrouwde en dat is met 1 verslag vernietigd. Wellicht is hij me ook liever kwijt dan rijk. Wat niet erg is, het ging toch alleen maar slechter met me en hij heeft me het afgelopen jaar maar weinig geholpen op mentaal vlak.

Ik wil gewoon terug een normaal leven leiden, maar het dringt door dat ik dat niet kan. Ik leef meer dan een jaar in isolatie, kan mijn plannen niet meer waarmaken en niemand heeft nog wat aan mij. Ik weiger jobaanbiedingen en het enige waarvan ik zeker ben is dat ik daar tegen de avond van wil vluchten. Alcohol is zo al om aanwezig en ik denk telkens het onder de controle te hebben, wat nooit is. Maar die gedachte is sterker dan mezelf.

Ik verlies alles en iedereen rond me heen.

[Patries]

Wat was zijn reactie toen je hem vriendelijk confronteerde? Hij moest toch kunnen invoelen wat zoiets met je doet! Ik begrijp je situatie en inmiddels ben je helemaal lamgeslagen. Ooit heb je wel een normaal leven geleid lees ik. Waar is het misgegaan? Is het dat je tijdens je "normale" leven eigenlijk boven je macht leefde?

[Extranaut]

Zijn reactie was humorvol, maar noemde mij wel een “Michieltje”. Daar werd ik boos om en door het drinken dan heftig tekeer tegen hem gegaan. Nu veel spijt want hij heeft ook veel voor me betekent. Ik zie alles een beetje zwart wit.

waar is het mis gegaan? Ik denk door uit mijn geloof te stappen en mezelf te loochenen. Maar het ging al slecht sedert mijn geboorte. Ik heb op mijn laatste tewerkstellingen teveel hooi op mijn vork genomen, men heeft ook op enkele plaatsen misbruik van me gemaakt waar ik heel slecht op reageerde. Ik zou daar vergiffenis aan moeten schenken en het loslaten. Het gaat allemaal ten koste van mijn omgeving en dierbaren. Ze verdienen beter. Maar soms kan ik niet de persoon zijn die nodig is en ik kan niet beschrijven hoeveel pijn dat bewustzijn doet. Ik mis mijn kinderen en de dagen dat men hier is krijg ik moeilijk routine. Ik dweil soms met de kraan open en ze vinden dat ik meestal zaag. Ik bedoel het echter goed. Mijn jongste haat me voor dronken tirades uit het verleden en mijn oudste is nu haar eigen weg aan het zoeken.

Ik ga er voor gaan hoe dan ook. Ik ben helemaal klaar met alcohol. Ik wil deze pijn niet langer voelen,  maar misschien is het tijd om te verwerken en niet langer te vluchten. En ik meen het deze keer. Ik wil terug controle over mijn leven en iets betekenen voor mijn dierbaren.

 

[Patries]

Super dat je er nu helemaal voor wilt gaan Extranaut! Soms is er een crisis nodig, of een besef dat je echt vast bent gelopen om zover te komen. Ik hoop dat het je gaat lukken!

[Extranaut]

Ik bevind me in het ASS spectrum, maar ook ADHD. Als kind werd ik al al overal uit de klas gehaald om speciale testen te doen. Over ASS wordt getwijfeld, ADHD kan kloppen. Ik heb ook wat borderline trekken en twijfel soms of ik bi polair ben. Nuchter zie je dat er wat scheelt aan mij, als ik tolerant aan cannabis ben ben ik een normaal persoon en onder invloed van alcohol kan het er psychotisch aan toe gaan. Ik gebruik dagelijks sedert mijn 15e levensjaar en heb daarin 1 jaar niets gedronken en 6 maanden niet geblowd. In die periode kwam al mijn duisternis boven en zo belandde ik uiteindelijk bij een psychiater. Ik probeerde medicatie maar ik besloot daarmee te stoppen omdat ik nog altijd prikkelbaar was. 

In mijn kinderjaren liep ik verloren en ik ondervind nooit rust in mijn hoofd. Ik was al dronken op mijn 12 en had een zelfvernietigingsdrang. Door cannabis kon ik enigszins een normaal leven leiden, maar ik was alle wettelijke problemen daar rond spuugzat. Iedereen strafte me er ook voor af, ik was een junkie in mijn vaders ogen. Ook mijn broers hebben niet zo graag dat ik omga met hen en hun kinderen vanwege mijn cannabisgebruik. Ik drink voornamelijk om cannabis te vervangen. 

Ik wil rust in mijn hoofd en prikkels baas zijn. Daarnet in de stad voelde ik het na enkele drukke plaatsen enorm wringen en ik moest echt naar huis. Wat natuurlijk niet gezellig voor mijn vriendin was. In de metro niets dan vetragingen, geluiden, geuren, drukte en ik kwam overprikkeld thuis. Ik zag bier in de koelkast, maar ik heb het weg gegoten zonder 1 slok te doen.

Ik voel de drukte in mijn hoofd echt spelen en kan geweldig ijsberen. 

[Extranaut]

Sorry, ik ben 35. Ik gebruikte dus 20 jaar onafgebroken. Maar ik heb wel jaren intensief aan mijn psyche gewerkt waardoor ik nu best wel zonder kan. Alleen is dat moeilijk. Een psychologe die met mijn verslaving bezig was voor de psychiater raadde me al aan uit de stad te verhuizen. 

Ik keer terug tot gebruiken door omstandigheden (drukte, leegte, stress en soms ook verveling). Ik slaap goed, maar ben de afgelopen maanden 10kg afgevallen. Het blowen heft mijn lichaam een beetje ontregeld. Ik eet bijna niets meer, een half bordje bij het avondeten en zelden ontbijt of lunch. 

Ik denk dat ik al die jaren liever gebruiker dan geestelijk beperkt was. Ik liep verloren als kind, iedereen bevestigde dat ik anders en er iets mis was. Nu wil ik niets meer gebruiken en normaal kunnen doen zonder daar wat voor nodig is. Maar ik leef snel in tunnelvisie en een zwart witte kijk. Die roze bril is dan zo verleidelijk en het werkt nog eens goed ook.

[Extranaut]

Met de roze bril bedoelde ik geen drank  Je kan niet geloven hoe hard ik verander na wat cannabis. Ik kan dan letterlijk alles doen zonder prikkels te ervaren. Mijn vriendin heeft mij ook liever met cannabis omdat ik dan kan inleven, communiceren en me overal naartoe verplaatsen. Vooral op familiebezoekjes vonden wij het belangrijk dat ik niet overprikkelde en normaal kon communiceren. 

Deze nuchterheid heeft er intussen toe geleid dat ik mezelf verwijderde van de sociale media, is teveel gaande waar ik te obsessief mee omga en dat beïnvloedde mijn persoonlijk leven. Maar ook isoleer ik me van het leven. Ik ben gewoon op voorhand bang hoe ik zou reageren of wat zou tegenkomen en blijf dan liever thuis. Gisteren was uitzonderlijk dat ik buiten ga, maar ik had mijn goede moed bij elkaar verzameld.

Sommige substanties werken helemaal anders op mij. Ik word actief van cannabis, maar loom van pepmiddelen. Chemie is echter iets waar ik me niet mee inlaat, maar heb wel een experimenterende periode gehad in mijn leven. De enige reden waarom ik cannabis laat is om wettelijke problemen te vermijden en het duurder dan alcohol is.

Er is niet echt een plan en groepen mensen vermijd ik sowieso. Ik ben daar toch maar anders en onbegrepen. Ik ben al eens met NA gaan praten, maar dat was meer een discussie dan een echt gesprek. Misschien lag het aan mij, maar ik ga me niet anders voordoen omdat een groepje anders dan mij denkt. Ik heb te lang maskers gedragen, dat wil ik niet. Noch wil ik anderen behagen want je kan onmogelijk goed voor iedereen doen zonder jezelf tekort te doen.

maar het plan blijft wel stoppen met alles uiteraard. 

[Extranaut]

Dag 3

Het zuigt !!!

Ik heb me net nog eens buiten gewaagd, moest wel voor de winkel. Maar ik nam er een wandeling bij die me eigenlijk geen goed deed. Ik heb echt moeten vechten met mijn gedachtengang om geen alcohol te kopen. 

Mijn vriendin geeft meermaals aan dat ze mij zo niet wilt, maar het is soms sterker dan mezelf. Ik heb zelfs al gedacht alles op te geven en me gewoon dagelijks lazarus te zuipen. Lekker gemakkelijk. Maar ik weet dat mijn rationele ik dat niet wil. Maar op dit moment wil ik dus wel zuipen. Hate it.

[Patries]

Geen flauw idee of ik dit hier mag typen Extranaut, maar er zijn mensen die baat hebben bij medicinale thc(wiet)druppels. Woon je in Nederland? Je hebt hier o.a. de zogenaamde Social Clubs en daar kun je voor weinig geld wietolie bestellen. Je moet dan wil lid worden (10 euro per maand, voor mensen met een uitkering minder) en vooraf je klachten bespreken met iemand die er verstand van heeft, volgens mij zijn dat vaak artsen in opleiding. Van die druppels word je niet "lekker stoned", maar het kan helpen je wat beschouwender, wat rustiger te voelen. 

Bij mij helpen ze niet, van blowen werd ik ook alleen maar beroerd, maar anderen hebben er veel baat bij. 

Mocht ik nu iets volkomen illegaals doen....laat het me weten moderator, ik doe dit met goede bedoelingen. Ik weet niet hoe mensen hier tegenover mediwiet/thc-druppels staan...

[bumperjim]

Ja tis ook een drug hè. Vandaar het forum cannabisdebaas. Ik zou mn leven er liever niet vanaf laten hangen. 

Extranaut veel sterkte, het begin is echt ff doordouwen om doorheen te komen, dat is helaas zo. Je gaat je vanzelf beter voelen maar dat kan ff duren. Succes. 

[Extranaut]

In België hadden wij ook zo een verenegingen, maar toen het gedoogbeleid ingetrokken werd zijn telers vervolgd en is men daar heel wat voorzichter geworden. Dealers worden met bosjes opgepakt en laatst toen ik naar Nederland ging had ik controle. Rijbewijs kwijt etc etc. Ik wil die wettelijke problemen niet. Toen heeft mijn psychiater mij Concerta voorgeschreven, maar dat hielp niet. Rilatine wil ik niet omdat ik dat erger vind dan een topje wiet verdampen. 

Na een leven spartelen is cannabis het enige wat me normaal maakte, maar niemand die me gelooft. In mijn land jagen ze mensen die het tegen hun epilipsie gebruiken wel de dood in, dus met mij gaan ze zeker geen rekening houden. Ze moeten dan ook niet meer met de zweep op mijn rug slaan onder het motto van “arbeit macht frei.”

Mijn lief zegt altijd dat alles veel beter ging toen ik blowde/verdampte. Maar het probleem is wel dat ik dat moet onderhouden. Dan rook ik s ochtends eentje, s middags en s avonds een tweetal. Ik rookte daartussen geen sigaretten, nu 2 pakken per dag. Niet dat ik drang heb naar die roes, maar de rust in mijn hoofd en die prikkels kunnen uitschakelen wel.

[Patries]

Bumperjim en Extranaut, ik vind dit lastig. Zelf zou ik ook het aller-aller-allerliefst zonder wat voor hulpmiddel of medicijn dan ook door het leven gaan, maar ik vrees dat ik het zonder AD niet ga redden. Misschien ook heb ik medicatie nodig voor mijn slapeloosheid, dat moeten de slaapdeskundigen maar uitzoeken. 

Sommige mensen redden het gewoon niet zonder hulp en dan heb ik het niet alleen over therapeutische gesprekken. 

Ik ken mensen die volkomen afhankelijk van softdrugs zijn geraakt en aan de marge van de samenleving zijn beland. Zelf heb ik niets met drugs, mijn ervaring is dat ik er kotsmisselijk van word. 

Aan de andere kant raken mensen van hun zware medicatie af door die druppels. Het leven moet wel dragelijk blijven. En in Extranaut's geval: worden. 

[Extranaut]

Mijn leven is enkel draagbaar als ik thuis blijf. Zodra ik buiten kom bots ik op mijn beperkingen. Nu de school terug bezig is kan ik voor en vlak na school geen openbaar vervoer nemen. 

Die overprikkeling weegt dan op mijn relatie. Voor de wandeling was ik vrij goed, maar eens buiten en enkele obstakels jeun ik naar drank. Best zwak van me, maar wel sterk dat ik uiteindelijk niets kocht. Het is wel erg dat ik alles kan verpesten met goede bedoelingen. Ik zei mijn lief al dat ik vanaf heden niet meer buiten ga. Ze wordt natuurlijk zelf ongelukkig van die hele situatie.

[Patries]

Wat naar! Maar hoe ga je dan nu naar school Extranaut, of bedoel je dat het openbaar vervoer te druk voor je is op bepaalde tijdstippen omdat de scholen weer begonnen zijn? 

[Patries]

Zojuist zei Cleo66:

Ja dat bedoeld hij hoogstwaarschijnlijk.  Teveel prikkels 

Ja, dat denk ik ook. Het is lastig wanneer prikkels zo ongefilterd bij je binnenkomen. Volgens mij is dat ook vaak een medeoorzaak van verslavingen.

 

[Extranaut]

Idd, schoolgangers bah. Zwijnen zijn het

Vandaag dacht ik tijdens de dag dat het wel zal meevallen dus ging naar de action shop op wat mij een rustig uur leek. Totaal niet in de gaten dat het woensdag is. Iedereen daar voor schoolspullen etc. Daar de tikkende kassageluidjes bij en iedereen die je aanraakt en de cirkel is rond. 

MAAR er is ook goed nieuws. Ik heb mij verontschuldigd bij mijn psychiater en ik mag gewoon blijven komen. Ik zie weer de bomen door het bos.

Er zijn eigenlijk zoveel dingen die ik wil zeggen, maar het is meer persoonlijk dan verslaving gerelateerd. Doch ergens verbonden. Maar ik heb er nu wel verdomd veel zin in, dorst naar bier, niet normaal. Maar het is al dag 4 complete nuchterheid nu en het regent pijpenstelen. Zonder die regen zou de drempel wel heel laag zijn. 

[Extranaut]

Mja, ik heb de vierde dag niet nuchter voltooid. Sorry.

Maar er was geen scene of gedoe, gewoon 4 tripels verspreid over een lange nacht. Omdat ik alleen was kon ik er best wel van genieten. Maar wil ook nuchter kunnen genieten, alleen kan ik dat niet.

Stel ik ga binnenkort werken, moet ik dan echt nuchter die avond door na het thuiskomen? Week in week uit? Werkelijk, het nuchtere leven heeft me NIETS te bieden, werkelijk niets. Mainstream life is waardeloos, ik denk toch niet als enige zo? Na vier dagen slecht voelen voelde ik me na die eerste drankjes vrij levend.

[bumperjim]

Dat is een zelfbedachte gevangenis waar je je zelf in zet. Je “moet” drinken want het nuchtere leven heeft je niets te “bieden”. Alsof “het leven” jou iets schuldig is? Je moet het zelf doen. Je weet je niet meer te amuseren. Dat is hier een veel voorkomende opmerking. Maar dat kan je leren. 

“Groots en meeslepend”, ja bezopen op de bank en dan over je nek, is dat niet mainstream??  

Als jij 4 triples op hebt denk je, yeah rrrock & roll! Maar de rest vd wereld denkt, slappe dweil die uit zn bek stinkt! Het is een droom die je om de alcohol heen verzonnen hebt.

Kom uit die gevangenis jongen, de deur is niet op slot!

6 september 2018 bewerkt door bumperjim

[Extranaut]

Nou kotsen doe ik niet snel en al zeker niet na 4 trappisten, ik heb er lang van genoten en gewoon gaan slapen zonder klachten vandaag. Ik moet niet drinken, maar het leven is plots zoveel anders. Rock n roll leek me gewoon leuker dan die miezerige plant in isolatie te zijn. Ik wou echt dat ik het anders kon zien, maar dat is niet zo. Zou ik een joint roken wordt het leven nog mooier. Zo,is mijn ervaring, ik ga daar niet over liegen of me anders voordoen. Wat is dan het gevang? In isolatie leven of ongeprikkeld in het leven staan? Mijn eeuwig durende tweestrijd.

Mijn monster is altijd mijn beste vriend en gezel geweest. Wat heeft het leven dan te bieden? Als ik terug ga werken zou ik me na het werk daar terug buiten willen plaatsen door gebruik. Ik heb de wereld niet ontworpen. De wereld is me niets verschuldigd, maar andersom dan toch ook niet? Doch heeft de wereld mij haar wil opgedrongen en niet andersom. Ik ben wie ik ben en nu wil ik gewoon in vrede leven met mijn dierbaren zonder externe invloeden.

6 september 2018 bewerkt door Extranaut

[Patries]

Extranaut, zou je met wiet wel matig kunnen zijn in tegenstelling tot met alcohol, of zou dat op den duur ook steeds meer worden?

[Extranaut]

Ik rookte s ochtends eentje, s middags eentje en s avonds circa 2. Omdat ik dat al ongezond vond verdampte ik en kwam ik met 25g ruimschoots toe. Ik drink om dat te vervangen, maar de war on drugs maakt cannabis geen leuke haven meer. Ik ben letterlijk gemarginaliseerd voor wiet terwijl alcohol sociaal is en niemand daar problemen van maakte. Toen ik in mijn studententijd overlast met alcohol veroorzaakte lachte de meerderheid daar eens mee en de dag ging verder alsof er niets gebeurd was. Maar dat jointje kostte me familieleden en door te stoppen uiteindelijk mijn sociaal leven.

[Patries]

3 minuten geleden zei Extranaut:

Ik rookte s ochtends eentje, s middags eentje en s avonds circa 2. Omdat ik dat al ongezond vond verdampte ik en kwam ik met 25g ruimschoots toe. Ik drink om dat te vervangen, maar de war on drugs maakt cannabis geen leuke haven meer. Ik ben letterlijk gemarginaliseerd voor wiet terwijl alcohol sociaal is en niemand daar problemen van maakte. Toen ik in mijn studententijd overlast met alcohol veroorzaakte lachte de meerderheid daar eens mee en de dag ging verder alsof er niets gebeurd was. Maar dat jointje kostte me familieleden en door te stoppen uiteindelijk mijn sociaal leven.

Jij zet me aan het denken: of het reeel is aan te nemen dat iedereen beter af is zonder middelen die invloed op je geest hebben. Het leven moet dragelijk zijn en ook fijne kanten hebben en niet iedereen lukt het dit te ervaren zonder middelen. Zoals ik al eerder schreef: ik vrees dat het met mij niks wordt zonder AD. Ik heb het nodig om een beetje stabiel te blijven en een fractie zelfvertrouwen te ervaren. Een lichte dosis, en ik wil niet verhogen, ook niet op aanraden van mijn arts, maar dat beetje heb ik nodig. Net als middelen om nog een beetje te kunnen slapen, want dat heb ik nooit gekund en ik heb die slaap wel nodig. Jij schreef al eerder dat het tobben was van kleins af aan. 

Ik zou hier graag meningen over willen lezen, misschien dat ik hier nog een draadje over ga openen. Maar ik ga eerst eten, want dat komt er maar niet van! 

[Extranaut]

Ik vraag me vooral af hoe valium of rilatine daar een alternatief op zijn? Is het onlogisch dat ik,dan liever drink? Hoe dan ook spijst het de staatskas. Ze geven geen moer om mijn welzijn, anders had men mij als kind wel uitgehoord en niet trachtten te conditioneren op wat voor hen voor toepassing was. Mijn ouders stonden machteloos, maar ik nog meer. Ik neem niemand iets kwalijk, wil nu gewoon in vrede met mijn eigen dierbaren leven.