DAGDRAAD 12-1-2018 Onze huiskamer.

[bolletje]

Goeie morgen mensen,

Ik wil graag iets aan jullie vragen maar weet niet of ik jullie pijn doe. Als iemand last heeft van de vraag haal ik hem weg hé?

Ik ben verslaafd aan de alcohol en ben nu 8 jaar droog. Dit heb ik te danken aan hier, alc.de baas.

Nu valt me op dat we hier erg veel spreken over laten we zeggen nevenmedicatie en het gebruik er van. Dit terwijl we er aan verslaafd zijn.

Zoiets van, iemand die verslaafd is aan coke en gebruikt wel soft drugs . Of een alci drinkt alc. vrij bier. Dat kan hem of haar veel triggeren. Misschien gebeurd dat bij ons hier ook.

Vraag: is het goed om op deze manier te praten over medicatie terwijl we er aan verslaafd zijn, ook al voelen we  bij het slikken geen verdoving we zijn veel bezig met laten we zeggen nevenmedicatie. Is het goed voor ons dat we zo bezig zijn met ons zelf en ons lichaam. Voelen we ons niet erg onzeker en kunnen we daar niet beter over schrijven? Dus nog meer de rede aanpakken waarom we zijn gaan slikken? En natuurlijk ook over de afkickverschijnselen. Dat blijft belangrijk om daar over te delen.

12 januari 2018 bewerkt door bolletje

[Roberto]

Ik begrijp wel wat je bedoeld.
Het grote verschil tussen alcohol en medicatie is volgens mij dat je deze 'medicatie' langzaam moet afbouwen.
Vandaar denk ik dat iedereen daar zo mee bezig is.

Wat mij wel opvalt is dat er weinig mensen zijn die het over de oorzaak / redenen van gebruik hebben.
Benzodiazepinen zijn geen medicijnen, maar een tijdelijk lapmiddel.
Als je hier mee stopt komen de oorspronkelijke problemen gewoon weer terug.
En soms nog erger dan ze oorspronkelijk waren.

Als je daar niets aan doet blijf je volgens mij ergens in hangen.
 

12 januari 2018 bewerkt door Roberto

[bolletje]

Dank je wel voor reactie Roberto.

Das ook een beetje wat ik bedoel. De oorzaak en rede aan pakken. Daar meer over schrijven. En natuurlijk ook hoe veel moeite en pijn je hebt met het afbouwen.

[Jeshen]

Hi @bolletje ik snap wat je bedoelt. 

Als ik voor mijzelf spreek, ligt het hier ietsje anders omdat ons afbouwen/stoppen zoveel effect heeft op de slaap en je probeert toch positief de nacht door te komen. Maar ik heb geen ervaring met andere lichamelijke of geestelijke verslavingen, dus heb geen vergelijk.

Ik vind dat iedereen alles moet kunnen vragen. Juist omdat daar geen andere plekken voor zijn. Maar we kunnen ook zeggen dat de huiskamer hier niet de plek voor is, maar dat dat in je eigen 'post' moet.

[Jeshen]

Goedemorgen,

Ik heb vannacht een rukje van 3 uur en 1 uur gemaakt. En ergens tussen 7.30 en 10.00 ben ik ook even weggeweest, maar ook veel gehoord, dus kon ik niet meten hoe lang.

Ik moet zeggen dat ik er wel even doorheen zat vannacht toen ik eruit moest voor de baby. Mijn vriend is wel altijd begripvol geweest, maar nu al een paar dagen ziekig. Toen ik naar bed ging en hij de laatste fles deed, maakte hij al de opmerking: ik ben ook moe hoor. Tja daar word ik dan al heel verdrietig van. Wat denkt hij hoe ik mij voel na al die weken? Vandaag is hij vrij, ik had gehoopt dat hij ook de nachtfles zou doen, maar toen ze wakker werd en ik het vroeg, zei hij dat hij daar niet over na had gedacht, dat vatte ik op als een nee. Dua ik ben gegaan. En helaas wilde ze niet slapen. 1.5 uur eruit geweest. Die tijd had ik zo graag willen gebruiken. Omdat het mij nog niet lukt overdag echt te liggen, moet ik het van de nacht hebben. Ok...hij is er dan wel uitgegaan toen onze oudste om 07.00 naast het bed stond en ik ben blijven liggen tot 10.00 uur. Begon wel weer te trillen van binnen, maar ben gewoon blijven liggen. En ergens ben ik wel even weggeweest. Nu is hij weer naar bed. Ik heb zijn motiverende woorden: komt goed etc. echt nodig. Maar die zijn er nu wat minder.

Toen ik dus vannacht op de bank zat, dacht ik echt even....en dat is heel erg....ik wil niet meer leven. Ze zijn beter af zonder mij. Dat is toch erg? Ik zou het tot nu toe nooit kunnen doen, veel te bang voor de pijn die het veroorzaakt, het leed dat ik voorbijgangers aan doe en mijn gezin. Maar het denken alleen al vind ik verschrikkelijk. 

De aanleiding van de pillen is weg en dat weet ik. Ik ben niet meer benauwd. En toch duurt het zo lang voordat ik weer tot rust kom. Ik weet niet hoe lang ik dat nog aankan jongens.

12 januari 2018 bewerkt door Jeshen

[bolletje]

Jesh. Als ik te weinig energie heb tril ik ook bij een gedachte, je bent op en hoognodig aan rust toe, je bent op. Kan opa en oma niet even twee nachtjes zorgen?

12 januari 2018 bewerkt door bolletje

[Jeshen]

28 minuten geleden zei bolletje:

Jesh. Als ik te weinig energie heb tril ik ook bij een gedachte, je bent op en hoognodig aan rust toe, je bent op. Kan opa en oma niet even twee nachtjes zorgen?

Ja, ik ben op....

Beide opa's en oma's wonen op een uur rijden. 

[bolletje]

Zou je dan niet als de donder oma willen bellen en vragen of ze kan oppassen dit weekend zodat jullie allebei eens uit kunnen rusten.

Wil je ook wel mijn tel. geven hoor.

[Bestwel]

Bolletje,

Jou vraag ... Op een bepaald moment kwam ik vast te zitten. Ik voelde mij een partij ellendig, wat ik niet begreep. Er waren dagen dat ik mij heel goed voelde en daarna was het weer een paar dagene helemaal niks. Op de dagen dat ik mij goed voelde gebruikte ik geen benzo, ging het minder dan weer wel. Ik had natuurlijk wel iets door, ik wist dat ik benzo addicted was, ik had ze immers altijd bij  de hand en gebruikte ook regelemating. Ik ben toen wat gaan lezen, kwam ook hier terecht en kwam in gesprek met een forum lid die mij uitlegde dat het benzo level in mijn lichaam schommelde waardoor ik zo op en neer ging. Hij verwees me naar Ashton. Ik ben mijn inname gaan stabiliseren en ... tada ... ik werd constant .... stabile ... OK ... de volgden stap .. afbouwen .... dat blijktniet eenvoudig te zijn. Stress/spanningenprikkels ervaar ik heel anders met een lagere dosering en tijdens een afbouw stap ontwenningsverschijnselen en gevoeliger voor stress/spanning/prikkels.

ik heb een afbouw schema gemakt en adviezen van ervaringsdeskundigen ter harte genomen. Ik wilde blijven werken en social functioneren ... dat valt dus niet mee .. niemand in mijn omgeving weet van mijn verslaving .... stap voor stap ben ik gaan afbouwen ... het ging op en neer ... ik heb kunnen blijven doen wat ik wilde doen maar ....peoh bij  tijden gaat het moeizaam .. het is een eenzame wordteling, maar daar kies ik zelf voor. Het is geen verdienste of prestatie...maar peoh ... Ik ben ondertussen op 1mg dia aangekomen ... ik kan veel beter met stress/spanning/ prikkels omgaan, toch voel ik wel dat ik heftiger reageer. Mijn denken veranderd ... ik was heel negatief en pessimistisch .. dat veranderd ook de geode kant op. Ik kan beter nadenkenen herinneren. Ik kijk weer wat vooruit en kan beter luisteren naar wat anderen zeggen ....

Herkenbaar? Het beheerst mijn leven nu, dat is het afbouwen en m'n leven opnieuw inrichten ...wennen aan eenwereld zonder deken/mist .... dat is een hele verandeering die ik dgelijks voel ... alles is anders. maar door de kleine stapjes gaat het geleidelijk en wordt het gat van de verslaving langzaam gevuld met nieuwe gevoelens, activitetien en gedachten etc ... af ne toe wanhopig .. daarvoor zoek ik steun .. dat ben ik met name de laatste weken gaan doen.. en ben ik in de HUISKAMER terecht gekomen .. het helptme.. het steunt me ...

[Kannietmeer]

3 uur geleden zei Jeshen:

Toen ik dus vannacht op de bank zat, dacht ik echt even....en dat is heel erg....ik wil niet meer leven. Ze zijn beter af zonder mij. Dat is toch erg? Ik zou het tot nu toe nooit kunnen doen, veel te bang voor de pijn die het veroorzaakt, het leed dat ik voorbijgangers aan doe en mijn gezin. Maar het denken alleen al vind ik verschrikkelijk. 

De aanleiding van de pillen is weg en dat weet ik. Ik ben niet meer benauwd. En toch duurt het zo lang voordat ik weer tot rust kom. Ik weet niet hoe lang ik dat nog aankan jongens.

Lieve Jeshen, ik zie dit veel hoor en heb het zelf ook gehad. Veel mensen die nooit psychisch problemen hebben gehad, ontwikkelen toch deze gedachte in benzo ontwenning. En dat is traumatisch. Ik beloof je dat dit weer weg gaat. Echt waar. In het engels noemen ze het 'intrusive thoughts'. Ze komen en zijn vreselijk.  Dat je niet tot rust komt en dat je trillingen hebt, kan je niets aan doen. Ze zijn bij mij bijna nooit getriggert door gedachten. Ze zijn er doordat we op dit moment niet de juiste balans hebben in chemie in ons hoofd. Dit herstelt in verloop van tijd. Mijn trillingen, soms zelfs het gevoel dat er organen trilden, zijn nu al veel veel minder dan voorheen. Het wordt echt echt beter!

[Kannietmeer]

6 uur geleden zei bolletje:

Goeie morgen mensen,

Ik wil graag iets aan jullie vragen maar weet niet of ik jullie pijn doe. Als iemand last heeft van de vraag haal ik hem weg hé?

Ik ben verslaafd aan de alcohol en ben nu 8 jaar droog. Dit heb ik te danken aan hier, alc.de baas.

Nu valt me op dat we hier erg veel spreken over laten we zeggen nevenmedicatie en het gebruik er van. Dit terwijl we er aan verslaafd zijn.

Zoiets van, iemand die verslaafd is aan coke en gebruikt wel soft drugs . Of een alci drinkt alc. vrij bier. Dat kan hem of haar veel triggeren. Misschien gebeurd dat bij ons hier ook.

Vraag: is het goed om op deze manier te praten over medicatie terwijl we er aan verslaafd zijn, ook al voelen we  bij het slikken geen verdoving we zijn veel bezig met laten we zeggen nevenmedicatie. Is het goed voor ons dat we zo bezig zijn met ons zelf en ons lichaam. Voelen we ons niet erg onzeker en kunnen we daar niet beter over schrijven? Dus nog meer de rede aanpakken waarom we zijn gaan slikken? En natuurlijk ook over de afkickverschijnselen. Dat blijft belangrijk om daar over te delen.

Lieve Bol, goed dat je schrijft wat je op het hart hebt. Ik denkt dat er ten eerste twee soorten benzo gebruikers zijn hier. De ene groep heeft de medicatie gebruikt doordat artsen het voorschreven  en zijn daardoor lichamelijk beschadigd/afhankelijk geworden en moeten daarvan genezen. De andere groep heeft de medicatie misbruikt en is hierdoor afhankelijk/verslaafd/beschadigd. De psychologische achtergrond is voor mij belangrijk. De manier van denken over de medicatie is ook anders merk ik. Ik heb nog nooit de behoefte gehad de benzo te gebruiken, dan alleen toen ik doodziek was door andere medicatie die me ziek maakte. Maar nooit heb ik de neiging gehad mijn problemen weg te slikken met een benzo.

Doordat ik behoor tot de eerste groep, praat ik niet over de reden van het slikken... want die heb ik niet meer. Ik heb geen aandrang een pil te willen. Ik heb alleen klachten van de benzo die ik ooit voorgeschreven kreeg. Daardoor ben ik voornamelijk bezig met delen hoe ik me voel en met het herstel. Hoe kan ik herstellen, wat kan ik doen om mijn lichaam te helpen, hoe kan ik anderen helpen om met ontwenning om te gaan.

Ik snap je punt verder heel goed en ik denk dat voor wie tot de tweede groep behoort dit ook  heel belangrijk is. Als je de neiging hebt te vertrouwen op de pillen in plaats van op je eigen kracht, dan is het nodig om daar in te veranderen en daarin versterkt te worden.  Je behoefte begrijp ik daarom heel goed. Misschien dat ik daarin niet zo goed kan helpen omdat ik niet verslaafd ben geweest op die manier.

Ik hoop dat de mensen die dit wel met je delen, daarin meer kunnen delen zodat jullie elkaar kunnen helpen.

Dikke knuffel voor jou Bol! Ik houd van je eerlijkheid.

[bolletje]

Dank je voor het delen Bestwel. Toppie

Een grote dikke  terug K.N.M.

[Jeshen]

1 uur geleden zei Kannietmeer:

Lieve Jeshen, ik zie dit veel hoor en heb het zelf ook gehad. Veel mensen die nooit psychisch problemen hebben gehad, ontwikkelen toch deze gedachte in benzo ontwenning. En dat is traumatisch. Ik beloof je dat dit weer weg gaat. Echt waar. In het engels noemen ze het 'intrusive thoughts'. Ze komen en zijn vreselijk.  

Lieve @Kannietmeer Ik las dat het ook nog kan komen door slaapgebrek. En zo komen we toch steeds weer op rusten en slapen uit...

Mijn vriend staat vannacht op dus dat is mooi! Overigens steunt hij mij wel heel erg hoor. Maar als mannen een griepje hebben......

Ik probeer voor ogen te houden dat het goed komt. Een zonnetje zou daarbij helpen. Daar kan niemand voor zorgen zeker?

[Cyclad58]

@Bolletje goed dat je het bespreekbaar maakt. 

Ik snap denk ik ook wel wat je bedoelt.
Het praten over heftige ontwenningsverschijnselen kan sommigen triggeren, maar kan anderen ook weer de steun en de herkenning bieden die op dat moment nodig is. Die scheidslijn is o zo dun.

Ik vind wel dat we het hier kunnen bespreken. We zijn lotgenoten, ongeacht wat de reden voor ons benzogebruik was. 

Bij mij was er evenals bij @kannietmeer een noodzaak, al is de dosering te hoog geweest (dat kan ik pas achteraf vaststellen, hoor)
Ik heb aan geduvel met paroxetine (had ik eerst keurig afgebouwd) een angststoornis ontwikkeld en daar kamp ik nu nog mee, al moet ik bekennen dat mijn oorspronkelijke angsten wel weg zijn en nu alleen een soort chemische angst resteert, omdat die benzo's de receptoren naar de vernieling hebben geholpen. 
Slaapproblemen en angst zijn bij mij de resterende ontwenningsverschijnselen, in die volgorde. Soms nog wat spierschokjes, maar dat boelt me allerminst.

Ook ik wil net als @Bestwelblijven functioneren. Daarmee heb ik het mezelf niet gemakkelijk gemaakt en nog is het soms lastig om een drukke, verantwoordelijke baan die ik nu voor 75% uitvoer goed te combineren met mijn ontwenning. Toch ga ik daarvoor. Het heeft me ook geholpen. 
We steunen elkaar hier en zijn er voor elkaar. Elk ( bijna altijd onwetend) benzoslachtoffer verdient steun, herkenning, begeleiding en geruststellende woorden. 

Nog steeds maak ik me boos om artsen. Een vriend van me die door reuma slapeloos is wil een slaapmiddel maar geen benzo. Zijn vriendin gebruikt Xanax en Diazepam en hij weet waarom hij dat niet wil. Zijn arts begrijpt dat en geeft hem Zolpidem. De patient weet niet dat dat een benzo-gelijke is. Grrrr! 

Nog een voorbeeld: een angstige forumgenote (op een ander forum) in België slikt al jaren Xanax, maar het helpt onvoldoende. Haar arts heeft dat inmiddels laten ophogen tot 14(!) mg Xanax per dag. Dat gaat dan even goed totdat die dosering niet meer voldoende werkt. 
Artsen worden prima betaald, maar doen hun werk op dit gebied te vaak niet goed. daar ligt nog zo'n groot onontgonnen gebied. 

Goed, genoeg geventileerd nu. Over tot de orde van de dag: het is weekend! 

 

. 

 

[Cyclad58]

39 minuten geleden zei Jeshen:

Lieve @Kannietmeer Ik las dat het ook nog kan komen door slaapgebrek. En zo komen we toch steeds weer op rusten en slapen uit...

Mijn vriend staat vannacht op dus dat is mooi! Overigens steunt hij mij wel heel erg hoor. Maar als mannen een griepje hebben......

Ik probeer voor ogen te houden dat het goed komt. Een zonnetje zou daarbij helpen. Daar kan niemand voor zorgen zeker?

Zondag wordt het mooi, zonnig weer, @Jeshen