Dinsdag 26 september 2017

[Sophie60]

Goedemorgen allen en deze  is voor Sowhat.

[Gast]

55 minuten geleden zei Yogajuf:

............. En ik wil je ook bedanken, Sowhat, dat je jouw verhaal hier gisteren hebt gedeeld.  Ik was er echt even stil van. Het maakt mij, zoals jowan denk ik zou zeggen, "nederig". Dat is even goed voor me. 

 

 

Erg mee eens. Heel dapper en sterk dat je dit deelde. @Sowhat. Menigeen deelt al dan niet de uitglijder en gaat vervolgens " vrolijk" verder. Jij neemt je verantwoordelijkheid, durfde je heel kwetsbaar op te stellen door ook je heftige verhaal te delen. Respect.

[Gast]

@Asterix, ik las je berichtje bij gisteren. Heel veel sterkte. 

[Asterix]

Merci Herstel, lijkt zo langzaamaan een gebed zonder einde..

[Mai]

Moggûh

 

Mooi Sowhatl 

 

Koffie te L.

Auto omgewisseld in W.

Koffie in D.

Terug nog even kringloop

En door, life goes on

 

26 september 2017 bewerkt door Mai

[Mai]

Duurt lang Asterix

Rotsituatie, lange adem

Hou je! respect voor je.

26 september 2017 bewerkt door Mai

[jowan]

4 uur geleden zei Sowhat:

Ach lieve Bol,die jaren zijn niet weg,het is geen wedstrijd.

Gewoon weer dag 1

Voor mij voelt het ook niet als een strijd. Eerder als een manier van leven die ik té lang niet beoefend heb, waar ik weinig ervaring mee heb. Als ik wil leven, gegarandeerd maak ik ooit eens een fout. En ik wil leven. Jarenlange nuchterheid verhoedt mij niet voor een terugval, ook niet zoals ze bij de herstelgroepen vaker uitdrukken: "Ik zit goed in mijn herstel.", wat dat dan ook moge betekenen. De eerste is maar een armlengte bij me vandaan als het tij verkeerd is.

Ik zie het metaforisch als een tocht door de Ardennen: Heb je uren gesjouwd en gesjakt, kom je aan een snelstromende beek. Geen brug of boomstam te zien. Je zoekt een plek waar wat grote stenen in het water liggen. Het is winter, blote voeten zijn niet echt een optie. Je probeert van steen naar steen te stappen. Er zijn er die met droge voeten aan de overkant komen. Een enkeling schiet van zo'n glibberig groene algensteen af en haalt een natte poot. Schoen vol water. De volgende stenen lukken weer wel en je bent erover. Niet helemaal zo droog dan die anderen, maar wel net zo ver in de trektocht. Met wat droogwerk en een andere sok kun je toch weer met de groep mee. Al die kilometers die eraan vooraf gingen waren dus heus niet voor niets.

2 uur geleden zei Yogajuf:

Goedemorgen.

Ik log even in om Sowhat een hart onder de riem te steken. Bij dezen. Ik heb veel bewondering voor jouw kracht.  En ik wil je ook bedanken, Sowhat, dat je jouw verhaal hier gisteren hebt gedeeld.  Ik was er echt even stil van. Het maakt mij, zoals jowan denk ik zou zeggen, "nederig". Dat is even goed voor me. Dank je wel dus en veel liefs en hugs van Yo

Telkens als ik mijn verhaal van herstel doe, zij het in een school, kliniek, inrichting of of zelfhulpbijeenkomsten, overvalt me datzelfde gevoel: ik ben één van jullie. Ik ben niks bijzonders. Zoals jullie zijn, ben ik ook. Ik zat daar net zo, hopend op hoop, hopend op een oplossing, zoekend naar een weg voor mezelf. Ik wilde van die ellende af, ik wilde weer leven.
Telkens weer als ik iemand verhaal van herstel hoor, wordt ik precies daar weer geraakt: de hoop op verbetering, de zoektocht naar een weg daar naar toe. Dat inspireert me.
Dat is waarom ik naar AA/NA bijeenkomsten ga, ik wil één zijn met jullie, ik wil mijn verhaal delen zodat er  iemand misschien haar/zijn voordeel mee kan doen, ik wil horen hoe jullie het gedaan hebben en nog doen.

En ja, ik denk dat mijn definiëring van nederigheid inderdaad het besef en het diep doorvoelen is dat ik één van de velen ben, dat ik hetzelfde ben. Met mijn unieke verhaal, wat geen spier beter of interessanter is dan dat van één van jullie.
Het verhaal van hoe het was, wat er gebeurde en hoe het nu met ons gesteld is.

Veel kalmte, moed en wijsheid, Sowhat.

[Gast]

Mooie metafoor, jowan.

en die zin over de armlengte herken ik. Ik schreef dat ook eerder vanmorgen. Kennelijk ook een verhaal wat rond gaat bij o.a. Aa . goede vriend deed mij het bijhorend verhaal, zie eerder bericht. Vond ik ook een eye opener.

[jowan]

Repeterende herhalingen die steeds terugkomen zullen wel iets van waarde hebben, anders kwamen ze niet steeds weer opduiken.

Herhalingen met drinken, gebruiken daarentegen zijn minder......

26 september 2017 bewerkt door jowan

[walrus]

2 uur geleden zei Bor:

Goedemiddag..

Dagpact:

Lars

jowan

Reacher

Kohtje

Francoise

Herstel

Bor

en walrus

[walrus]

Ik zie het metaforisch als een tocht door de Ardennen: Heb je uren gesjouwd en gesjakt, kom je aan een snelstromende beek. Geen brug of boomstam te zien. Je zoekt een plek waar wat grote stenen in het water liggen. Het is winter, blote voeten zijn niet echt een optie. Je probeert van steen naar steen te stappen. Er zijn er die met droge voeten aan de overkant komen. Een enkeling schiet van zo'n glibberig groene algensteen af en haalt een natte poot. Schoen vol water. De volgende stenen lukken weer wel en je bent erover. Niet helemaal zo droog dan die anderen, maar wel net zo ver in de trektocht. Met wat droogwerk en een andere sok kun je toch weer met de groep mee. Al die kilometers die eraan vooraf gingen waren dus heus niet voor niets.

Prachtige en helende metafoor dit!!!

Zeer bedankt

 

 

[Gast]

Zo kreegik van eengroepslid een fraai cadeautje, een steen in een jute zakje en op d steen twee voetjes en de tekst erbij als volgt:"the only difference between stumbling blocks and steppingstones is the way in which we use them."

 

zo, en mijn zonnescherm hangt! Ik kan weer op t balkon ,ook met felle zon! 

[Kohtje]

Prachtig creatief knip- en plakwerk, walrus. Ik ben dus niet de enige die er af en toe een zooitje van maakt.

Gefeliciteerd met je zonnescherm, Herstel. Tja, die Verenigingen van Eigenaren soms... Vereniging levert regelmatig verdeeldheid op.
Nu maar wachten op felle zon.

[Kohtje]

Ik ben vandaag niet echt wakker geworden. Zit me nu af te vragen of 't nog zin heeft. Kan misschien beter morgen nog eens proberen.
 

[Kohtje]

M'n hond -de jongste-  zei net: "Mauwauwauww!!".

[Antoinnette]

Zojuist weer eens bezoek aan de huisarts gebracht. Die tante is nu eindelijk zover dat ze me door stuurt naar een specialist. Gelukkig, want zo kan het ook niet verder.

[Kohtje]

Op wat voor gebied, Suikertje?

[Kohtje]

Rare zin.. Specialist in wát, Suikertje?

[Antoinnette]

Ze stuurt me door naar de neuroloog Kohtje, 

[Lars]

Dat is toch voor je hoofd? Beroerte epilepsie en dat soort dingen? 

26 september 2017 bewerkt door Lars

[Kohtje]

Ah... hoop dat je daar wat verder mee komt. Neurologen moeten ook zo'n beetje allesweters zijn..
Dankzij "mijn" neurologe kreeg mijn aandoening in 2004 een naam. Voor mij, tenminste. Ik was toen al tien jaar aan het
kwakkelen met m'n schouder en armen en handen. Ik werd toen opgenomen en ze heeft toen net zo lang onderzocht en gezocht
tot ze uiteindelijk met hulp van lectuur en internet iets vond waar mijn klachten in pasten.. een toen nog vrij onbekende aandoening waar
in Nijmegen net een groot onderzoek naar was gestart. Begin dit jaar kwam ik weer bij haar terecht na 13 jaar en ze wist het allemaal
nog precies. Lief mens.

[Kohtje]

Ook ruggemerg, zenuwen, spierziekten en ga zo maar door, Lars.

[Antoinnette]

Mede omdat ik suikerziekte heb ga ik naar neuroloog. Klachten kunnen daarmee wellicht ook verband houden

[jowan]

De " Ziekte van Kohtje" 

[Kohtje]

Is dat dan niet meer wat voor een internist? Och ja, konden we soms alles maar zo makkelijk in hokjes plaatsen hè? Zou een hoop zoeken schelen..