Doorzoek de gemeenschap

Hallo allemaal! Ik ben nieuw hier (vrouw, 40 jaar). Ik heb dit forum gevonden toen ik meer ging lezen over afbouwen van benzos. Ik slik sinds ongeveer 4 weken lorazepam (en sinds begin december 2020 citalopram 10mg -> nu 15mg sinds 3 weken). De lorazepam heb ik van de huisarts gekregen omdat ik heel heftig reageerde op de verhoging van citalopram (van 10mg naar 20mg). Ik was helemaal de weg kwijt. Ik kon niet slapen, stil zitten of liggen. Ik had erge angstklachten. De citalopram heb ik gekregen om mij te helpen met de klachten die mijn fobië (angst om over te geven) veroorzaakt. 10mg was te weinig volgens de huisarts en ik moest de dosering verhogen naar 20mg. Ik werd er dus doodziek van. Huisarts gaf eerst zopiclon om weer te kunnen slapen (dat hielp). Daarna kreeg ik oxazepam maar door de erge bijwerkingen kon ik het niet gebruiken. Dan kreeg ik 1mg lorazepam die ik max. 2 keer per dag mocht nemen. Ik ben heel voorzichtig begonnen met deze medicatie. Eerst nam ik het maar af en toe. Omdat ik me beter ging voelen ben ik het dagelijks gaan gebruiken maar niet met echte regelmaat. Soms heb ik 1mg genomen, dan weer 0.5mg en soms 1,5mg. En dat op verschillende tijden van de dag. Ik had geen idee dat dit mijn lichaam helemaal in de war brengt. De huisarts had namelijk gezegd dat ik het moest nemen wanneer ik er behoefte aan voelde. Ik begon allerlei rare klachten te krijgen, vooral misselijkheid, buikpijn en last van mijn darmen. Ik heb twee keer geprobeerd om te stoppen (cold turkey) maar dat lukte niet. Nu ben ik langzamer aan het afbouwen. Ik slik nu sinds 4 dagen 0.5mg per dag en het gaat redelijk. Ik krijg wel ontwenningssymptomen tussen de pilletjes door maar ik kan het (nog) dragen. Ik vraag me af of ik met 25% naar beneden kan gaan om de volgende stap te zetten? En hoe lang moet ik wachten totdat ik die stap kan nemen. Ik wil, zoals vele anderen, van deze troep af. Mijn enige angst is dat ik heel misselijk wordt van de afbouw en dat ik het niet tegen kan door mijn fobie :(. Ik ben er echt zo vreselijk bang voor... maar ik wil lorazepam ook niet blijven gebruiken want het heeft mij best veel ellende veroorzaakt in zo’n korte tijd. Ik merk dat mijn hersenen heel langzaam werken en soms kan ik niets eens meer goed praten. Soms ben ik zo boos op mijn huisarts dat ze dit medicijn aan mij heeft voorgeschreven (via telefonisch contact). Maar ik ben ook boos op mij zelf dat ik het ging slikken. Ik had gewoon eerst meer moeten lezen over lorazepam.

Hallo, Fijn dat ik mijn verhaal even kwijt kan. Laat ik eerst maar eerlijk zijn, ik heb een groot alcohol probleem wat mij al de laatste 40 jaar in de greep heeft. Toch zou je zeggen dat mijn consumptie niet erg op een alcoholist lijkt, ik drink geen vreselijk grote hoeveelheden, zondag tot en met dinsdag niets, woensdag 6 bier, donderdag niets, vrijdag een fles wijn zaterdag een fles wijn en soms nog wat bier. Ik heb daar veel psychische en lichamelijke last van en merk dat ik dit met mijn leeftijd (58) gewoon niet volhouden kan. Ik ben eigenlijk een constante oorlog aan het voeren tussen wel en niet drinken, wel een kater geen kater. Toch lukt mij het niet om volledig te stoppen. Ik ben ook stiekem in dit drinken, niemand ziet dit echt (denk ik) en ondertussen ben ik een meester in het alleen thuis drinken geworden. Hierdoor ben ik vrijwel alle sociale contacten kwijtgeraakt, nee niet kwijtgeraakt ik heb hier zelf voor gezorgd, het lijkt wel alsof alcohol nu mijn sociale contact is geworden en normale contacten heeft vervangen. Nu ben ik sinds een paar weken nog meer aan het minderen en merk zeer onaangename afkickverschijnselen. Extreme jeuk, vele tintelingen in mijn hele lichaam en een zeer branderig gevoel in mijn hele lichaam. Ik merk zelfs dat een ( te vette maaltijd) al voor problemen zorgt, dus zelfs zonder alcohol. Ik moet zeggen dat ik al een lange tijd van ernstige verslaving in de jaren 70 - 90 aan harddrugs achter de rug heb, dit doe ik al 30 jaar niet meer. Ook lange tijd Hepatitus C gehad en gelukkig na vele kuren is deze ziekte weg. En dan nu is het toch echt tijd om volledig te stoppen met alcohol maar eerlijk gezegd zou ik niet eens weten hoe ik dat 100% zou moeten uitvoeren. Ik ben zo gewend aan deze manier van leven. Een lang verhaal met eigenlijk een aantal korte vragen: - Herkend iemand Jeuk na het stoppen met alcohol? - Kent iemand de tintelingen en branderig gevoel in heel het lichaam? - Herkent iemand zich in mijn verhaal met de hoeveelheid alcohol inname en heeft u daar tips en tricks in? Ik denk wel eens dat ik misschien de ergste vorm van alcoholisme hebt, alles is gecontroleerd, niemand weet wat, ik trek mij terug en vervreem steeds meer van de wereld om mij heen. Gr. Dekfab

Hallo, ik heb 2.5 mnd diazepam gebruikt (2x 2.5 mg per nacht). Kwam er toen achter dat dit verslavend was en ben toen in 2 weken geminderd naar 2.5 mg per 5 dagen. Heb dit 1.5 mnd gedaan. Dacht dat ik er vanaf was maar kwam er 10 dgn geleden achter dat ik feitelijk nog verslaafd was. Ben nu 10 dagen helemaal gestopt. Heb redelijke en slechte dagen. Kom er steeds meer achter dat dit nog wel even blijft duren.

Het zag psychose, schizo-affectief, bipolair en schizofrenie op papier verschijnen. Het is begunstigd, het is creatief, maar het is niet waar. Het is goedbedoeld, gezegend maar nodeloos pijnlijk dat dit is verzonnen voor het nog niet doorvoelen van emoties, het observeren van gedachten en het openen van de geest. Dit zijn doodgewone ervaringen die in het leven horen en die niets met ziekte te maken hebben, behalve het laten verdwijnen ervan. Al wist het niet waar het voor bedoeld was, het leverde tegen beter weten in een les op door quetiapine te hebben aangenomen. Dit droeg bij aan de lijdensdruk om het leven ineen te laten storten, wat achteraf de bedoeling bleek om kwaad met goed te doen vergelden door te vragen: wie? Het idee dat ik ergens aan lijd is precies dat, een idee. Niet waar. Het kwam erachter dat er geen 'ik' bleek te zijn. Geen 'ik', zo geen leed en dus geen probleem. Ondanks dat er geen 'ik' is die ergens een klacht over kan hebben en het lichaam een drug gedurende dat het er niet mee kan stoppen kan nemen tot aan de dood, kan het proberen dit leerzame, gezegende maar nutteloze 'medicijn' te laten. Sinds 21 maart 2019 is het langzaam begonnen met 25 milligram minder. Aan steun heeft het de familie, spirituele familie, een psychiater en andere betrokkenen. Wie wil (wederzijds) steunen om het laten van deze psychiatrische drugs?

Beste, Ik slik al 20 jaar Rivotril (0,5 mg). Ooit gekregen na een slaaponderzoek voor zogezegd restless legs.Nooit heeft me iemand gezegd hoe schadelijk deze medicatie is. Ondertussen heb ik al jaren opnieuw ernstige slaapproblemen. Rivotril helpt al lang niet meer. De huisarts zei me twee weken geleden om er maar mee te stoppen. En dat heb ik gedaan. Na 3 dagen kreeg ik een vloed aan zuur speeksel. Ik krijg sindsdien met veel worstelen nog eten binnen en ben op een week 3 kg kwijt. Alles smaakt hetzelfde, een soort zoet en daartegen maak ik blijkbaar zuur speeksel. Ik neem maagmedicatie, maar dit helpt niets. Zou dit van het stoppen met Rivotril komen?

Hey, 14 dagen geleden zei de vervanger van mijn huisarts me die rivotril maar gewoon te stoppen. Ik nam 20 jaar 0,5 mg Rivotril. Voorgeschreven door een neuroloog na een slaaponderzoek voor zogezegd restless legs. 20 jaar lang is het me gewoon voorgeschreven. Maar al enkele jaren heb ik allerlei klachten en slaap zo goed als niet. Nu ben ik 14 gestopt en ik heb al meer dan een week een rare smaak in mijn mond, zuur speeksel en ik kan bijna niets eten. Ben 3 kg vermagerd op een week en heb nu nog een bmi van 17,7. Kan dit een afkickverschijnsel zijn? Ik voel me enorm gejaagd en angstig. Tips welkom

Zo het moment is hier. Vanavond start ik met diazepam na 20 jaar gebruik van lorazepam... ik ga hier mijn verhaal doen en ervaringen delen positieve en negatieve en hoop zo dat ik hier de extra steun support en ervaringsadviezen krijg. Voor mij is de overstap best een eng iets al stop ik ook al ruim 20 jaar lorazepam in mijn lijf zonder na te denken maar ik ben er klaar mee. Eng maar oh zo benieuwd hoe de wereld eruit ziet voor mij zonder benzos. Keep in touch I promise I will! peter ps in 20 jaar van 0,5mg lorazepam naar 7mg gegaan. Nu dus start van 0mg lorazepam naar 30mg diazepam per dag (omrekentabel Blablabla factor x5 dus). Onder begeleiding van verslavingsarts van ready for change te rotterdam. Ambulant want ik zal moeten kunnen blijven functioneren en werken als Zzp’er. Je schijnt sneller en makkelijker van een heroïne verslaving af te komen dan van benzos is me meegegeven... komt tijd komt raad

Hoi allemaal, Ik heb een benzoverslaving waar ik maar niet vanaf kom. Ik heb nu al meerdere malen geprobeerd te stoppen, maar als ik langzaamaan eenmaal onder de 5mg diazepam per dag kom, krijg ik steeds zulke heftige afkickverschijnselen dat ik direct weer om hoog ga met de dosering. Ik zal niet alle symptomen noemen omdat deze grotendeels bekend zijn bij de mensen die dit hebben meegemaakt. Bij mij is het ergste dat ik gedachten krijg aan zelfdoding en psychotische trekjes bemerk. Zeer beangstigend. Nu las ik op pubmed wat hoopvolle dingen over hulp bij benzo-ontwenning en afkicken met Pregabaline (of Lyrica). Heeft iemand hier kennis over of ervaring mee? Links: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20070788 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21334859 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21334859

Hallo, Ik heb wat vragen over de afbouw en ontwenning van nitrazepam middels diazepam. Eerst mijn achtergrond: Sinds eind oktober gebruikte ik nitrazepam 5 mg, gemiddeld 1/4 tot 1/2 per nacht. Dit a.g.v. overspannenheid door 2 ernstige ziektegevallen in gezin/nabije familie. Ik probeerde wel eens een avond niet te nemen, sliep dan ook best maar voelde me de volgende dag raar. In december was mijn overspannenheid over. En ik was heel blij dat ik weer goed sliep. Om een lang verhaal kort te maken: stom genoeg toch dagelijks door blijven slikken tot ik eind februari steeds meer last kreeg van verschijnselen pijn in ogen en in de avonduren een tijdelijk overspannen gevoel. Ook voelde ik me steeds vaker benauwd. Heel vreemd. Direct besloten dan maar af te bouwen. Ik zat toen op gemiddeld 3/4 per nacht. En pil hielp niet als ik gespannen was. Eind maart leek ik van de ene op de andere dag wel overspannen. Direct weer contact gehad met de huisarts die mij begeleidde met afbouwen. In overleg besloten via diazepam af te bouwen. Ben ik op 25 maart mee gestart met 2 pillen van 2 mg. Na de 2e inname voelde ik de maandags zo beroerd, ik was totaal niet mezelf, kon niet meer concentreren en dus ook niet meer werken. In overleg met huisarts: direct terug naar 1 pil van 2 mg per nacht en dit in week afbouwen. Uiteindelijk heb ik hier twee weken over gedaan. Op 7 april nam ik nog 1/8 en op 8 april 1/16. Ik had veel last van 'aanvallen' en 's nachts hyperventilerend wakker worden. Vreselijke weken. Daarna begon echter de horror van niet tot nauwelijks slapen. 14 uur in 4 nachten. Stom genoeg toen, wel in overleg met huisarts, 3/4 zopiclon genomen op 13 april omdat ik verschrikkelijk moe was. Die viel totaal verkeerd. Avond erna weer 'aanval' van overspannenheid, benauwdheid. Direct weer gestopt. Sindsdien: afkickverschijnselen vermengd met klachten a.g.v. overspannenheid door alle stress en oververmoeidheid rondom afbouwen. Mijn vragen zijn: 1. Ben ik niet te snel afgebouwd (alhoewel niet snel afbouwen eigenlijk ook geen optie was gezien mijn klachten) 2. Hoe lang kunnen de ontwenningsklachten nu nog aanhouden (na bijna 3 weken 'clean' te zijn)? Is daar een gemiddelde van te geven gezien de duur van het slikken/de hoeveelheid? 3. Zijn pijn in de ogen, nauwelijks kunnen concentreren op vooral beeldschermen, en hernieuwde slapeloosheid klachten die bij de ontwenning horen? VErneem het graag, alvast bedankt! Muis