Voor mij was valentijn
de dag om te zien hoe geliefd
mijn neef was. Hij kreeg honderden kaarten!!!
maar kon er geen een meer lezen zelf.
Een troost voor zijn vrouw later.
Die in shock was de hele dag.
Ik kende hem alleen met begrafenispak aan de laatste jaren,
maar op de slide-show bleek hij een Harley-bink, een Viking.
Met een heel ander leven dan die ik hem ingeschat had.
Vreemd dat ik nu mensen steeds pas op begrafenissen en crematies
beter leer kennen, maar ook een voorrecht.
De dienst werd geleid door een man die ook steeds moest huilen,
en zijn zussen en broer konden met veel doorzetten
hun verhaal delen met ons.
Het was erg emotioneel, maar zo mooi en samen.
Ik wilde dat gisteren ook graag delen en
toen de site gesloten was was dat ook even eenzaam
want zat alleen op werk en dochter lag thuis ziek te wezen.
Maar alleen iets verwerken is ook een kans
dus ik heb het samen met Jane gedaan en ben daar wel weer blij mee nu.