tapas

ja, ik ben nu bij 30!! begin het een beetje door te krijgen!!!

Pip, sterkte met de verjaardag! Ik ben nog steeds bloedzenuwachtig voor mijn eigen verjaardag en vier die dan ook niet meer.. wel zo makkelijk! zo. lekker gedouched, gescrubt, gelotiond, en nu even een paar boterhammen eten. Voor de rest zie ik wel wat ik vandaag ga doen, niks moet! maar het zou prettig zijn als de kaboutertjes mijn huis even zouden opruimen en zuigen... ben bang dat ik dan eerst zelf even aan de slag moet Blacky, welkom terug, heb je inmiddels nog een vinger over zonder litteken?? Albertina is een brekebeentje en jij een handensnijder... pas je goed op? anders moet je nog eens leren mond- of voetschilderen Nou, de boterhammetjes zitten er bij na in, en dan ga ik aan de slag, krijg die puzzel van Water toch niet opgelost grmpfff

Ach jee, de griep gaat (weer) toeslaan zo te lezen, het is een goed griepjaar dit jaar geloof ik, de ene golf is nog niet voorbij of de volgende komt er alweer aan. Ik stond vanmorgen op en had nergens zin in, ben gaan hardlopen en dat helpt wel, gewoon lekker in de regen en de kou ow Water, een spelletje, en ik zit alweer driftig te spelen, blijf nu hangen bij nr 20, foei, ik moet in actie komen, douchen en huis opruimen en schoonmaken!! eerst maar eens douchen

ik neem de film op en ga morgen eens lekker op de bank kijken en nu heel braaf opslomen en slaaaaaaaapen. en morgen weer eens hardlopen! heb besloten volgende week naar de huisarts te gaan en eventueel een doorverwijzing te vragen naar de Brijder hier in Haarlem. Daar zit een psychiater waar ik vroeger ook bij geweest ben. Eens kijken of we 'lichamelijke en andere' oorzaken uit kunnen sluiten. Ik neem toch aan dat verslavingszorg ook wel gespecialiseerd zal zijn in langer gestopten en wat daarbij kan komen kijken? maar nu naar bed!! trusten allemaal!

Ik blijf er zeker in geloven dat het beter zal gaan, en ik denk ook dat het zijn nut uiteindelijk zal hebben, maar het maakt me zo machteloos en daar houd ik niet van ik wil iets kunnen DOEN om me beter te voelen en accepteren dat het gewoon een kwestie van tijd is is best wel lastig! Gisteren voelde ik me eindelijk weer eens wat prettiger maar vandaag is dat weer helemaal weg en ben ik alleen maar heel erg moe. maar ik verzet me er niet meer tegen, het gaat ook zeker weer goed komen. geduld en tijd en vooral rust!

Ik weet het niet Marjo, wist ik het maar. Ik begin mezelf een beetje te verdenken van ADD, of misschien ben ik bezig in de overgang te komen? Het gaat gewoon niet lekker en een echt aanwijsbare oorzaak is er niet, ja, dat ik niet meer drink, dat ik gevoelens niet meer kan dempen. Net als Anjo eerder schreef dronk ik ook meer als medicijn, niet dagelijks maar vooral om heftige emoties te dempen en om te kunnen ontspannen, en ja, dat mis ik wel. Zo af en toe het gevoel dat het er allemaal niet meer toe doet, in je eentje lol hebben en je happy voelen, denken dat je supercreatief bent, plannen maken die je nooit uitvoert of de volgende dag niks meer voorstellen, even los kunnen gaan. Ik wil niet meer drinken omdat de gevolgen niet fijn waren, de depressieve katers, mezelf waardeloos voelen, maar zoals het nu gaat is ook niet echt fijn. Ik ga denk ik wel een afspraak maken met de huisarts om eens te bespreken wat ik er mee kan doen. Het is allemaal niet dramatisch maar het is zo vermoeiend zo.

ik laat regelmatig savonds mijn hond uit in pyjama, of eigenlijk nachthemd, kan je onder een trui en in een broek proppen Ik kom toch niemand tegen of ze zijn dronken... hier wil het vandaag niet vlotten, erg vast geslapen, moeite om wakker te worden, vanmiddag ook even geslapen en last van algehele desinteresse een leeg weekend voor de boeg, ik kijk er naar uit en ik kijk er tegen op. maar..... geen drank! en het er maar weer gewoon laten zijn..

volgens mijn spreuk van de dag moet je wel rustig huppelen Tas 'In het nu blijven is als koorddansen waarbij elke stap er één is' ik heb zelfs een engelenkaartje voor mezelf getrokken vandaag en trok 'vergeving' Zometeen mag ik naar de bloedbank en weer verplicht een uurtje rusten op die rare stoelen van hun, je kan er net niet comfortabel op liggen en ook niet zitten. ca 40 minuten pompen ze je bloed in een machine, waar het plasma er uit gefilterd wordt en dan krijg je je bloed weer terug, Dat doen ze dan 3x en dan hebben ze een zak plasma van 600 ml, waarmee weer heel veel mensen geholpen zijn en ik heb er geen last van. Toch wel mooi eigenlijk.. alleen jammer dat ik er voor door de kou moet want het is waterkoud hier en ik had best nog wel even in bed willen liggen.

brrr, het is koud buiten ik duik lekker mijn voorverwarmde en opgeschudde bedje in! dat was weer een prima donderdag zonderdag!

gezond vreten, ja dat zou wel beter zijn Safi en ja, het zelfinzicht is er maar soms ben ik verblind door externe invloeden maar de raampjes zijn weer gelapt. en nu met de hond naar buiten, bah, koud, geen zin, dus met frisse tegenzin!!!!

An, vandaag voor het eerst sinds maanden geen vreetbui, dus het is dagelijkse kost zolang ik niet naar mezelf luister en ook weer iets waar ik zo boos over kan worden op mezelf, het bekende circeltje. Dat eten is eigenlijk ook alleen maar een signaal dat er iets niet goed gaat, maar dat wist ik de afgelopen tijd ook, dat het niet goed ging. Ik was het gewoon weer kwijt en dat was akelig, alsof alles door elkaar geschud was en ik niet meer wist wat bij mij hoorde en wat bij een ander. Schijnbaar heb ik gisteren of vandaag de knop weer om kunnen zetten en kan ik eindelijk weer accepteren dat dit het is. Niet meer en niet minder en dat ik daar vrede mee mag hebben en nu kan ik er ook om huilen en het voelen. Eindelijk voel ik weer wat meer de rust in mijn lijf en mijn hoofd, de rust die ik broodnodig heb om keuzes te kunnen maken en mijn grenzen te kunnen bewaken. Ik was inmiddels al op het punt aangekomen dat ik een afspraak met de huisarts wilde maken om maar weer in therapie te gaan, maar weet je, daar kunnen ze me eigenlijk niets nieuws meer vertellen, ik weet wat ik moet doen, alleen moet ik het wel doen en die strijd heb ik de afgelopen maanden denk ik gevoerd. Rouw, loslaten en acceptatie, het was een flinke klus! De vreetbuien heb ik de afgelopen maanden dus maar voor lief genomen. Kan niet alles tegelijk

goedenavond allen, eindelijk weer bij-gelezen, kost altijd wel wat tijd, maar is ook een goed teken. Vandaag een goeie dag gehad, gedaan wat ik vanmorgen al beschreef, van alle bergen kleinere heuvels maken, dingen behapbaar maken, naar mezelf luisteren, mijn tempo aanhouden en verdorie, het lukte! . Rustig gewerkt, kleine stapjes, overzicht kunnen houden... zou het me weer gaan lukken?? Ik geloof dat ik mezelf weer wat meer teruggevonden heb!

sorry Wing, ik ben ook bang dat ik gelijk heb, hoe meer ik wil afdwingen dat alles op zijn plaats valt hoe onduidelijker het hier wordt dus ik ga nu weer proberen er gewoon te zijn, niet meer en niet minder, hoe? dat zal de tijd leren.

over honden die op hun bazen lijken? ik heb hier een hond die zeer gericht is op eten (restje overlevingsgedrag), die enorm eigenzinnig is, zelf bepaalt welke kant hij opgaat als hij los is, die je niet moet straffen maar belonen en met zachte hand moet hanteren, die je niet moet dwingen maar moet uitdagen, die in een groep een beetje onderduikt, opdringerige honden probeert te negeren, conflicten uit de weg gaat en zich makkelijk aanpast aan een situatie. kortom een zeer eigenzinnig maar zacht karaktertje. ehm, wat zal ik zeggen? Ik denk dat mijn hond heel erg blij mag zijn dat hij mij als baasje heeft en ik heel blij mag zijn dat ik hem als hond heb en nu de deur uit, stapje voor stapje de hoge berg op mijn werk bedwingen en behapbaar maken. tot vanavond, donderdag zonderdag!

precies, aan de bak, hier hetzelfde hond uitgelaten, weer een paar stappen verder, nog even rustig mezelf optutten, nog een 2e senseo, boterhammetjes smeren en dan op mijn gemakkie de deur uit Wing, het is lastig en ik worstel er ook mee op dit moment, maar soms moet je de leegte er toch maar gewoon laten zijn en leren verdragen al verzet alles zich daartegen. controle laten varen en het er gewoon maar laten zijn maar poeh, wat is dat lastig!

Goeiemorgen, ik ga vandaag mijn bergtoppen bedwingen, bij mezelf blijven en grenzen aangeven en natuurlijk niet drinken!! wie doet er mee? Hond hier is heel makkelijk, kat houd ook van uitslapen, zouden ze zich aan hun baasje aanpassen? de caffeinevrije senseo zit er in, eerst maar eens douchen, stapje voor stapje vandaag.

mee eens Pip, je geeft goeie adviezen vandaag! en ik ga mijn mandje opzoeken, morgen redelijk uitgerust proberen te zijn! trusten en morgen houd ik het weer droog

ah, vervolg is er al en ben ik blij dat ik geen last meer heb van BOEMBOEMBOEM!! al voel ik me soms wel die heier die nog niet weet wat ie dan moet doen in dat hokkie boven in zijn kraan

Adam, ben ook nieuwsgierig naar het vervolg... Hier was het een drukke dag, nouja, ik vind eigenlijk iedere dag momenteel druk zelfs als ik maar 1 ding doe op een dag. Mijn gedachten maken de kleinste dingen groot, een mug wordt dan een olifant, een drempel een berg... maar ik heb vandaag al tegen 3 dingen nee gezegd. Dat geeft kleine stukjes rust, dus als ik nu maar genoeg naar mezelf ga luisteren en mijn grenzen weer aan ga geven dan zou een logisch gevolg moeten zijn dat de rust nog meer terugkeert. Actie dus! en lief voor mezelf zijn An, helaas is het vreten niet weg, allesbehalve, alles knelt en dat is natuurlijk niet echt bevorderlijk voor mijn zelfbeeld. Ik moet nog een plan gaan bedenken hoe ik dat ga aanpakken en ondertussen ben ik nog steeds in afwachting tot Tactive gaat beginnen met eetgedrag de baas (EdB) Morgen wordt een uitdaging, een grote klus.. grote klus terwijl ik zo loop te wieberen? ja, eentje waar ik me echt op moet focussen, een soort testcase voor mezelf maar wel onder begeleiding, mezelf dwingen om kleine stappen te nemen en na te denken bij iedere stap deze stappen samen maken en steeds weer laten controleren. En hoe toepasselijk, het gaat om het clientenblad van de Jellinek clientenraad... leuk non-alcoholgerelatieerd! dus moet zo wel mijn bed in al ga ik morgen wat later beginnen en zet ik geen wekker

Ik ga dat maar eens overdenken terwijl ik een rondje met de hond en de kat ga lopen

Dank jullie wel, Vie, jouw omschrijving is hoe ik het nu ook ervaar, het is geen rozengeur en maneschijn maar maakt niet uit, ik beleef het in ieder geval nuchter!!! Corinne, mooi om te lezen hoe jij de positieve dingen kunt benoemen. Je bent zo gegroeid! maar je bent ook wel van heeeeel ver gekomen!! ik wil denk ik te snel of denk soms dat het leven nu leuker gaat worden maar wat rest is de rauwe werkelijkheid, is die zo erg? nee, die is niet erg. Ik merk dat ik de laatste tijd steeds meer tegen mijn beperkingen aan loop, schijnbaar kon ik met drank beter over mijn grenzen gaan oef en nu ik het zo opschrijf wordt het me ook meteen helder. Ik heb dus nog steeds de behoefte om meer te willen dan ik kan en dat is dus een onmogelijke situatie! Vandaar het verzet wat ik steeds voel. Dus opnieuw leren accepteren dat het leven zonder drank niet persee mooier wordt maar wel beter. oef! ik heb hem! Nu nog kijken wat ik ermee kan doen

Poeh, toch wel een intensieve dag gehad, vanmorgen eerst met de buuf (ja die ene) samen de kerstversiering uit de buurt verwijderd. Gelukkig was het vuilophaaldag en konden we alle takken gelijk kwijt door ze in de vuilniswagen te gooien, vanmiddag gesprek gehad met mijn coach, over wat 2008 me heeft gebracht en wat mijn doel is voor 2009 Het stomme was dat ik helemaal niks positiefs meer kon bedenken wat het niet drinken me opgeleverd had maar dat het wel positief moest zijn want ik wil dus echt niet meer drinken dus bij deze leg ik het hier maar weer eens neer. Wat heeft het alcohol de baas zijn jullie afgelopen jaar opgeleverd?? en wat heeft het mij opgeleverd? voor degenen die mij al wat langer kennen? soms zie je het makkelijk van een ander dan bij jezelf.

Wing, het is niet het doel maar de weg er naar toe waar het om gaat ben ik vandaag weer achter gekomen. Je zult gewoon moeten dealen met wat er is, het is wel heel herkenbaar, ik ben ook weer gaan zingen, 1x, dat was het niet, toen een atelier in huis gemaakt, weer gaan schilderen, 1 klein schilderijtje kwam er uit, dat was het dus ook niet, ben toen hard gaan werken, ging mis, daar lag de oplossing dus ook niet. Waar dan wel? acceptatie dat is wat is, dat het gaat zoals het gaat, en bij alles vertrouwen op je gevoel, en vooral niet te snel willen acceptatie is rouwen, rouwen is niet leuk, maar rouw geeft weer ruimte en dan komt er toch weer wat nieuws op je pad, je kan het niet afdwingen. Dat was mijn les vandaag!

Marjo iets zinnigs doen? nu nog? slapen is wel zinnig ik heb beloofd morgen weer te gaan werken maar helemaal geen zin, niet paniek geen zin maar gewoon gezond geen zin. Morgen is de laatste dag dat er nog ijs ligt en eigenlijk wil ik daar nog graag wat foto's van nemen, dus even gaan onderzoeken hoe ik dat kan integreren in mijn 4 uurtjes werk, later beginnen en dan de vroege morgenzon en de late middagzon zien te vangen... of schijnt die morgen niet??? Nou, ik ga ook iets zinnigs doen, was om half 12 al helemaal klaar om naar bed te gaan, maar het lukt maar niet he... half 1 dan maar! weltrusten en tot morgen!

Flower, je hebt het goed gedaan, en ja, zo was jij ook met wijn op, zoals die vriendinnen nu waren. Pijnlijk maar waar! Jammer dat ze niet respecteren dat je niet mee wilt doen, natuurlijk slepen ze je liever mee in hun gedrag, dat is voor hun wel zo makkelijk! Inmiddels mis ik het slappe geouwehoer niet meer zo en irriteer ik me er steeds meer aan, ik zoek het niet meer op, vermijden kan helemaal geen kwaad dus, maar het is wel lastig als je sociale leven zich voornamelijk in de kroeg afgespeeld heeft. Spreek overdag met vriendinnen af en ga iets actiefs doen, daar komt geen drank bij te pas en is ook leuk. Jaja, ik heb het gedaan, ik heb geschaatst!!! rotdingen!! ze knellen, mijn tenen gaan slapen, mijn voeten raken in de kramp, dus na een uur pijn lijden vond ik het wel gesneden, maar het was toch ook wel weer even lekker om op het ijs te staan. Misschien dat ik morgen nog een keertje ga, maar dan op mijn Friese doorlopers en nu de deur weer uit met de hond naar het bos!