Moby

Dat weet ze al. Dat heb ik haar geschreven. Daar gaat het niet om. Zij hoeft niet met mij te doen te hebben en zo boos is ze niet op mij. Wel heel erg teleurgesteld en dat begrijp ik. Het is niet aan mij om te proberen het goed met haar te maken en ook niet aan haar. Ik moet het eerst goed maken met mezelf. Als ik dat kan, lukt het opbouwen van vertrouwen misschien weer. Zo niet dan heb ik dat totaal aan mezelf te wijten. Ik zou geen contact met haar hebben als ik heb gedronken en dat heb ik wel gedaan terwijl ik beloofd had dat niet te doen. Blijkbaar heb ik er ook nog over gelogen toen ze me vroeg of ik had gedronken. Dat heb ik ontkennend beantwoord. Dat weet ik niet meer maar ik geloof haar onmiddellijk. Zij zou nooit mij vertrouwen schaden.

Ik kan ontzettend slecht met onrust en spanning omgaan. Ik 'bevries' als het ware. Dan was alcohol even m'n redding. Ook als ik lange tijd, maanden, niet drink en er gebeurt iets dan blijft het verdragen ongelooflijk moeilijk. Actief worden lukt me dan niet. Ik sluit me totaal op. Iemand dezelfde soort 'klacht'?

Ik heb iets vreselijks gedaan. Afspraken met een vriendin geschonden en daarmee het vertrouwen. Door de drank. Het ergste vind ik dat ik haar verdrietig en boos heb gemaakt. Wil ik zorgen dat ik niet alles ga verliezen zal ik toch echt een duidelijke keuze moeten maken. Ik ben weer over mijn en een ander haar grenzen heengestapt of het niets was terwijl het ronduit grof is dat te doen. Respectloos. Nu verlies ik mezelf in machteloosheid en weet dat nu even niet handelen. Ik voel me een slecht mens maar duidelijk niet uit zelfmedelijden. Ik heb iets echt ergs gedaan.

Kate schreef: "Het is niet perse beter om alles op te schrijven. En als het te pijn doet, kun je maar beter niet forceren. Goed om te lezen. Ik ben het al vrij lang niet meer mee eens dat alles maar elke keer opnieuw gezegd moet worden. Verwerking gaat maar tot een zekere hoogte. Bij meervoudig ptss blijven er gewoon gevoeligheden bestaan en op de meest onmogelijke momenten. Dat accepteer ik denk ik haha

Ik merk dat ik gewoon te gespannen ben om te kunnen schrijven. Net door m'n angst heengegaan en naar buiten gegaan voor een wandeling. Ik hoopte zo van m'n schuldgevoel af te komen. Dat is helaas niet gelukt. Af en toe lees ik wat onderwerpen hier maar alles komt zo hard binnen en bij alles twijfel ik. Ik weet ook wel dat er weer betere tijden zullen komen en dit weer voorbij gaat. Ik wil eigenlijk heel graag schrijven maar eenmaal met m'n handen op het toetsenbord komt er nauwelijks iets zinnigs uit. De dingen die me bezighouden krop ik op, ik sluit als een oester. Ik schrijf dit dan nu maar even van me af. Kijken of er weer een nieuwe stap komt.

Bedank voor deze discussie. Blijkbaar ben ik niet de enige. Wat ik nu voor mezelf zit af te wegen is of het eigenlijk wel zo goed voor me is allerlei herinneringen min of meer op te schrijven. Sommige zaken gaan nooit weg en met het opnieuw ophalen maak ik het mezelf erg lastig. Ook over drinken schrijven maakt dat ik er juist trek in krijg. Ik moet het even allemaal laten bezinken.

Had de site al verlaten maar m'n mail stond nog open. Vandaar dat ik nog even terug kom. Eigenlijk alleen maar omdat ik me zo ellendig voel. Heb zelfs m'n casemanager heb gemaild met de vraag of ze me wil bellen. Ik hoop maar dat het lukt en anders..jammer dan. Ik zou nooit een ander aanzetten tot drank en/of het gebruiken van bepaalde medicatie. Wat ik wel zou doen is iemand stimuleren om b.v. de huisarts te bellen of de behandelaar(ster) en iemand veel sterkte wensen. Ik weet van mezelf dat dit maar zo matig kan zijn maar anders weet ik ook niet. Voor mij blijft het nog altijd lastig te herkennen waar m'n gevoeligheden liggen omdat ik er meestal vanuit ga dat ik alles wel aan kan. Dat is duidelijk niet zo maar het vroegtijdig herkennen lukt ook nog niet. Enfin, ik heb gedronken en sluit nu echt af.

Heb de dagdraad voor een groot deel gelezen. Ik merk dat ik helemaal niet zover ben om daar iets durf neer te zetten. Heb een rotdag. Is wel goed begonnen en zoals de laatste tijd een fijne videochat met een goede vriendin van me gehad. Daarna ben ik weer op mezelf aangewezen en dat valt me zwaar. Al die herinneringen doen me geen goed. Ben veel in therapie geweest en sommige hele nare dingen zijn daardoor wel verzacht en verduidelijkt. De pijn, soms, komt in alle hevigheid terug en dan weet ik me geen raad. Nou ja, de ene keer beter dan de andere keer. Nu komt alles zo hard binnen, kan het kleinste dingetje zijn. Voor mij zitten 'triggers' in de kleinste hoekjes. Vaak ben ik daar wel tegen bestand maar nu niet. Huilen lukt me niet en soms vraag ik me af of me dat wel zou opluchten. Ik ga maar 'ns afsluiten en iets anders doen

Heb voor nu besloten maar even alleen hier te blijven. Ik merk dat ik anderen niet tot steun kan zijn. Ga teveel in mezelf op. Heb wel wat van de dagdraad van vandaag gelezen maar kan er maar moeilijk op concentreren. Ben een gevecht tegen de drank aan het voeren. Waar ik ook moeite mee heb is de ongeschreven regel dat je hier niet mag schrijven als je hebt gedronken. Waarom is dat dan geen geschreven regel? Als daar een apart topic voor word aangemaakt kun je er toch voor kiezen die niet aan te klikken? Ook het schrijven over het waarom van drinken vind ik moeilijk. Het zorgt er eigenlijk altijd voor dat ik juist wil drinken. Heb veel therapie gehad maar sommige zaken slijten nooit. Het is als een litteken dat op de meest onverwachte momenten weer openbarst. Daar kan ik dan dagen helemaal door ingenomen worden. Afleiding duurt ook maar zo lang als het duurt. Met eerlijk zijn heb ik weinig problemen, het onder woorden brengen vind ik veel moeilijker.

Dank je wel. Ik heb het waarschijnlijk niet goed gelezen. Ben nog steeds wat wiebelig.

Het maakt mij niet uit of iedereen kan meelezen, daar ligt het niet aan. Achteraf is het allemaal veel duidelijker waarom ik die dinsdag heb gedronken. Het nare was dat ik helemaal in paniek was en dat werd door de drank alleen maar erger. Mijn man was die dag gelukkig vroeg thuis en is bij de huisarts Xanax gaan halen tegen de paniek. Het heeft nog uuuuuuuren geduurd eer ik in slaap was. Was al wel in bed gaan zitten. De paniek was weer een gevolg van het lezen van het boek van Lucia de Berk en de trailer van 'De gelukkige huisvrouw'. Dat heeft zoveel spanning opgeleverd. Het boek had ik zaterdag in 1 adem uitgelezen maar riep oude angsten van mij op. Niet dat ik zelf in de gevangenis heb gezeten maar als kind heeft ons gezin, in het buitenland in huisarrest gezeten. Niet te vergelijken met wat Lucia allemaal heeft mee moeten maken maar wat haar is overkomen was altijd mijn nachtmerrie. Van te voren had ik niet kunnen bedenken wat voor impact het boek op me zou hebben, had haar zaak niet echt gevolgd. Daar kreeg ik weer schuldgevoelens van. Enfin, onbewust nog van het waarom van de onrust en paniek dacht ik "Ach, een week niet gedronken dus met 3 biertjes zit ik vast al vol en waarschijnlijk vind ik het niet eens lekker" Fout fout fout. Had wel m'n Casemanager gemaild maar eer ik antwoord kreeg waren er al uren verstreken. Niet dat het wat uitgemaakt want als iets in m'n kop zit, zit het niet in m'n kont. Veel inhoudelijker kan ik er niet over schrijven. Dat doet te veel zeer. Nu gaat het weer stuk beter met me maar valkuilen zullen er altijd zijn.

Hoi, Ik vind het lastig om hier te schrijven omdat ik niets wil verstoren. Als het hier idd alleen voor alcoholvrij gedrag gaat dan kan ik m'n verhaaltje van dinsdag niet kwijt. Eigenlijk is dit dus een vraag: Kan ik vertellen wat er die dag is gebeurd of liever niet?

Kan geen contact met m'n casemanager krijgen, die heeft cursus. Heb m'n huisarts gebeld en krijg iets tegen de paniek. Ik kan niet wachten tot het het licht uit gaat.

Welnee, kan gebeuren

Nou Jane4, de inzinking is er. Heb vandaag bier gehaald. Ik merk dat ik heel goed ben in het doen alsof het erg goed met me gaat. Er zijn dingen die me de afgelopen week heel diep hebben geraakt. Met die onrust kan ik maar slecht omgaan. Ik vind dat het voor een groot deel wel om wilskracht gaat. De wil om tegen jezelf te kunnen zeggen dat de trek wel weer voorbijgaat. De keuze om te drinken is wat mij betreft gewoon een keuze toe te geven aan instant ontspanning. Dat werkt vandaag niet. Nog niet. Voel me echt waardeloos.

Een week niet gedronken. Het bevalt goed. Soms heb ik trek gehad maar vond het niet de moeite waard te gaan drinken.

Nee, ben idd niet Hannah1 maar gewoon Hannah. Dacht dat ik me ooit wel had voorgesteld. Kijk anders in de draad "Tijdelijk uit Rehab" Wie is Wie?

Het is voor mezelf belangrijk dat ik duidelijk ben

quote: Heel normaal Hannah. Alles beleef je nu veel intensiever doordat je niets meer verdoofd. Een niet makkelijke opgave om daar mee te leren om te gaan maar in de toekomst wel veel fijner. Dingen raken je veel sneller, en het is vaak een van de reden waarom mensen drinken. Om dat juist niet te voelen. Dat is zeker 1 reden waarom ik kan drinken. Andere reden is dat ik me er zo lekker bij voelde. TE lekker. Dan word ik TE blij en daar word ik onrustig van. Ben inmiddels verhuisd naar "Stoppen of matigen"

Deze draad lijkt me nu meer te ´passen´. Mijn ervaringen leveren een langzaam voortschrijdend zelfinzicht op. Als ik mezelf zou opleggen nooit meer te gaan drinken dan zou ik dat zeker niet vol kunnen houden. Dat weet ik inmiddels. Wat ik ook weet is dat ik inmiddels in staat ben te herkennen wanneer ik moet en wil stoppen zonder het eerst uit de hand te laten lopen. Ik voel me goed maar dat wil niet zeggen dat alles ook goed gaat. Ik heb nog aardig wat drempels te nemen. Heb goede steun van m´n casemanager en ben heel benieuwd naar het volgende gesprek Als ik hier af en toe van me af kan blazen is dat voor nu, voor mij, heel prettig.

Thx, Bolletje, Gelukkig ben ik niet meer depressief en dat scheelt enorm in het verdragen van de onrustige momenten. Ik ga alleen wel steigeren als iemand (in mijn beleving) onnodig agressief reageert. Fijne dag

Ik drink nu niet en zo wil ik dat voorlopig zo houden. Ken m'n eigen smoesjes wel. Ik weet niet wat voor indruk ik heb gewekt maar ik kon even niet slapen door de onrust, niet omdat ik wilde drinken. Heb trouwens goed geslapen en klaar voor een nieuwe dag.

Slaap lekker, ik kruip er ook in

Ik had gewoon even behoefte aan wat van me afschrijven en vond het prettig dat er werd gereageerd. Wist niet waar ik het anders neer moest zetten. Genoeg=genoeg vind ik nu ook maar ik wil niet zeggen dat ik dus noooooooooooit meer zal drinken. Voorlopig iig niet.

Hoe gaat het op DIT moment met je?