Spring naar bijdragen

Claudius

Forumdeelnemers
  • Aantal bijdragen

    3.357
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

  • Gewonnen dagen

    5

Alles door Claudius geplaatst

  1. Mijn hondje kwam nooit wat tekort. Eten, medicijn, water en liefde kreeg ze steeds bij mij. Verder kan ik U alleen maar gelijk geven. Moest ik niet drinken dan was ik nu nog steeds bij mijn hondje.
  2. Dat ik alchohol dronk als ik samen met mijn hondje was.
  3. @Wendy75 Ik moet toegeven dat ik geen flauw benul heb van wat er allemaal bestaat. Maar ik heb wat opzoekwerk gedaan. Daaruit besluit ik dat het ook niet echt aangeraden wordt.
  4. @karin123 Tja .... ? Ze raad dit toch af omdat dit teveel aan suiker doet denken. (Verslaving)
  5. Ik heb het vandaag nog tegen de verpleging gezegd. Hoe langer ik van mijn kindje (hondje) verwijderd ben hoe groter mijn craving word. Ook , ik slaap niet goed zonder haar, (ik kan haar ook vooral s 'nachts niet alleen laten, dan huilt ze heel de appartementsblok bij elkaar. ) . Ik begin de laatste tijd ook hoofdpijn te krijgen, wat ik ook wijt aan de stress. Het gescheiden leven van mijn hondje is echt niet goed voor mij. Ik voel me dus iedere moment geestelijk en lichamelijk achteruit gaan. Zolang ik niet zelf voor mijn hondje kan zorgen. Ik denk dat wij beidde het nu goed zouden doen in ons appartement. Mits wat poetshulp en wat hulp om vooral boodschappen en zo te doen. Alchohol controle kan ik dagelijks ergens gaan doen.
  6. @Strijkbout2 Ik denk dat je daar een punt hebt, er is nog geen enkele rechter tussenbeidde gekomen. Dus op dit moment hebben ze dat recht niet.
  7. Ik moet nog minstens drie weken in de kliniek blijven. Ik had een lang en goed gesprek met de psychiater. Ze beweert niet anders te kunnen. Dus ik kon niet anders als akkoord te gaan. Zij raad me aan Femke gaan te halen voor het weekend. De verpleging raadde aan Femke te bezoeken.
  8. De psychiater raad dit ten stelligste af. Mijn gewicht baart haar zorgen. Ik moet nog minstens drie weken in de kliniek blijven. Ik had een lang en goed gesprek met de psychiater . Zij raad me aan Femke gaan te halen voor het weekend. De verpleging raadde aan Femke te bezoeken.
  9. Goed bezig , doorgaan nu.
  10. @rapilosNaar het schijnt. Blijkbaar is alles wat lekker slecht voor mij.
  11. Ik heb weer koffie met iets wat ik niet meer mag , suiker
  12. Goeiemorgen @Yvonne Effe thuis, nu mag ik wel mijn reserve leesbril niet vergeten😅
  13. Effe weer thuis. Er is afgesproken dat ik tussen 7 en 8 buiten mag om te wandelen. Ik kom mijn bril halen. Maar onderweg zoals mijn broer voorspeld had overdreef ik weer eens. Ik wou absoluut een vrouw bijhalen die ver voorop op een steile bergop aan t wandelen was (lange steile bergop hebben we hier in België ), ik heb haar ook bijgehaald, maar zij later in de bergaf mij weer omdat ik nu met pijnlijke benen zit.
  14. Niet lang meer tot zeven uur
  15. Ook vandaag heb ik besloten niet te drinken. Straks hopelijk een gesprek met de psyhater en kan ik misschien wat goed nieuws brengen.. Ik ben thuis mijn reserve leesbril vergeten en diegene die ik hier had is kapot. Dus kan ik niet verder in mijn boek lezen. En de ochtend/nacht duurt nog zo lang. Om zeven uur mag ik wel bij me thuis een andere bril gaan halen. Dus ik, ben hier maar wat aan t zagen. Ik mis veel van mijn vroegere contacten, ik heb nu bijna niemand meer om mee te praten. Als ik daarover praat mis vooral een bepaald iemand die ik ik via een schrijverssite heb leren kennen. Ik vond haar steeds ongelofelijk grappig. Ze had besloten om van het schrijven haar beroep te maken, waar ze ook een echt talent voor heeft. Tot diep in de nacht soms chatte ik soms met haar; tot wel vier uur in de ochtend, maar ik ton wel al terug op om zes uur dertig om gaan te werken. O wat was ik toen nog gezond en sterk. Allemaal weg , voornamelijk door teveel te drinken.
  16. Goeie morgen iedereen Dagpact Claudius
  17. Het is nu 5u30 Ik kan niet in mijn boek verder lezen zonder leesbril, dus ik blijf jullie hier nog wat verder vervelen. Deze avond terug een AA meeting. Ik ben hier trouwens toch wat uitgepraat. Voorlopig toch .
  18. Ik heb hier gelukkig genoeg wat afleiding, met het kaarten bijvoorbeeld. Ik miste redelijk snel de wekelijkse kooktherapie op mijn vorige afdeling en vooral dan de grappige toestanden met de ergo therapeute van mijn leeftijd van de vorige afdeling. Wat nu telkens weer zeer snel omslaat naar een zeer groot verdriet eens de afleiding weg is. De gesprekken met de ergo therapeute van deze afdeling vind ik zeer goed. Maar vooral de pshologe van deze afdeling weet me telkens keer op keer weer diep te raken. Het klopt daar wel dat ik het eigenlijk met de psyhologe nog niet over mijn alchoholgebruik had.
  19. Ik denk niet dat ik aan dat syndroom lijd, volgens mij mis ik de voornaamste kenmerken. Wat zeker waar is, is dat ik een hele tijd dronk zonder medicatie of vorm van voedsel. Het is natuurlijk een alchohol forum en waarom de pshyahter me nu wil houden zijn allemaal gevolgen van het alcholmisbruik. Kapotte rem, overgewicht, mogelijk cognitieve stoornis, nood aan structuur, ...
  20. Ik ben thuis mijn leesbril vergeten, om zeven uur mag ik hem gaan halen. Ik heb als alles goed zit vandaag reeds terug een gesprek met de psyhater. Ik kan zoals gewoonlijk de slaap niet meer hervatten, ik mis mijn voornaamste slaapmedicijn.
  21. Sorry voor mijn bijdrage, het is een soort therapie voor mij. Straks even voor twintig uur word ik weer verwacht in de verslaving, sorry pijnigingkliniek. Ik ben niet eens in de echte verslaving afdeling ingedeeld. Ik blijf bij mijn vast voornemen om geen voedsel meer tot mij te nemen. Ik verwacht ten laatste op woensdag de psychiater, sorry de pijnigingarts weer te zien of helemaal niet, misschien vindt ze het niet eens nodig om mij te zien, om mij verder te kunnen pijnigen en neemt ze vrede met die wetenschap alleen ervan. Het is raar genoeg dezelfde psychiater die me in 2021 zeer goed geholpen heeft, in zowel mijn alcoholprobleem als in mijn obsessief verliefdheid. Nu schept ze volgens mij er een grenzeloos genoegen in om mij ongegrond en niet te verdragen te zien lijden. Vanaf Woensdag middag ga ik zeker ook reeds of eerder alle drank en medicatie weigeren tot mij te nemen afhankelijk van het moment dat ze mij door hebben van mijn plannen, zo bespoedig ik het aftakeling proces alleen maar. Op woensdag heb ik misschien de kans gehad om de pijnigingarts in te lichten Zij heeft dit volkomen nodeloos lijden nu zesenvijftig dagen geleden ingezet. Ik was het nooit eens met deze nodeloze volledige opname. Ik ben nu al zevenenvijftig dagen nuchter en probeer aan alle andere voorwaarden ook te voldoen voor ze me weer naar huis laat gaan. En ik voldoe reeds aan de belangrijksten. Ik gebruik geen alcohol meer, ik ben op zoek naar alternatieve woonvormen voor als het toch weer zeer verkeerd zou lopen, mijn dag/weekplanning is in orde. Aan mijn signaleringplan is nog wel wat werk. Maar er kwamen weer allerlei voorwaarden bij, een hersenscan, een onderzoek naar mijn cognitief geheugen, de rest herinner ik mij niet meer. En ze zal vast nog wel nieuwe voorwaarden uit haar hoed toveren. Maar er is niets bij wat ook niet in dag opname zou kunnen door gegaan hebben. Maar mijn wantrouwen is momenteel zo groot. Dat ik niets meer met de kliniek wil te maken hebben. En al zeker niet meer met mijn thuisbegeleidster. Die ging blijkbaar steeds maar melden dat het op allerlei mogelijk gebied slecht met mij ging terwijl ik vind dat. Ik het ondanks mijn alcoholprobleem het nog wel best deed. Geen wonder dat ze nu in de kliniek zo een negatief beeld van mij hebben. Geen enkele van mijn rekeningen aan de verslaving kliniek zijn nog wel niet betaald, maar dat is uit principe ze hadden me maar niet moeten opnemen. En ze zullen nu ook niet direct betaald worden. Ik herhaal nog maal en dat heb ik tegen de pijniging arts ook al meermaals gezegd dat ik me helemaal niet geholpen voel. In tegendeel ik voel me lichamelijk en geestelijk nog steeds achteruitgaan. (Hoelang ben ik hier nu al aan ’t typen? Ik heb nooit geleerd te typen. Ja Lonster ik ben waarschijnlijk weer aan ’t klagen, zeuren dit is mijn persoonlijke zeur/klaagpagina, ik verplicht je niet om dit te lezen.) Waarschijnlijk ga ik vanaf woensdag namiddag hier ook niet meer kunnen reageren, zullen ze wel zeer streng zijn in mijn vrijheden. Daar zijn ze trouwens zeer goed is, in mensen te bestraffen. Diegene die ooit in verslaving kliniek (opgenomen) geweest zijn zullen dit alleen maar kunnen beamen. Ze verwachten wel dat iemand sportief is en veel aan beweging doet, maar iemand buiten de kliniek laten wandelen, o maar. Dit vind ik trouwens al een gedwongen opname, het is zeker niet uit mijn vrije wil, dus op dat punt gaat een vrederechter niet veel nuttigs voor hun kunnen doen. Maar wat als ik nu eens besloot om deze avond niet terug te gaan? Ze kunnen me wel telefoneren, maar gaan ze direct de politie kunnen sturen? Ik denk het zo niet. De psychiater heeft de mogelijkheid tot genezing/ heling in de hand, ze moet daartoe me eerst mijn kindje teruggeven. Dan zal ik s ’nachts zeker niet meer rondlopen en hopelijk beter kunnen slapen. Mijn stress, buikkrampen, diarree en hoofdpijn en nog andere zullen dan ook wel afnemen. Misschien kan Hestia (Hestia is het gekoppeld centrum aan de verslaving kliniek voor thuisbegeleiding) eenmaal weer thuis een nieuwe thuis begeleidster sturen waar ik wel vertrouwen in kan hebben, de huidige heb ik trouwens vanaf de eerste blik nooit vertrouwd. Ik hoop te kunnen herstellen/genezen en weer gelukkig te kunnen zijn, spijtig genoeg is me dit momenteel allemaal uit de hand genomen. Waarvan zeker de alcohol de voornaamste oorzaak was. (Toch als ik de mensen van de AA mag geloven?) Zowel van mijn gewichtstoename als mijn slechte persoonlijke verzorging. En natuurlijk de toestand van mijn appartement. Ik ga me natuurlijk aan een heel deel afspraken niet kunnen houden, zoals de cataractoperatie aan mijn rechteroog. Wel nog komende dinsdag aan mijn huisartsenpraktijk voor wat documenten in te vullen, waar ik nog wel eens ga polsen over een zeer snelle uitvoerbare euthanasie, ik heb dan ook nog een afspraak in een andere kliniek met een specialist voor cardiale oefeningen in die kliniek, nogal een voorwaarde van de pijniging arts. Ik ga haar wel komende woensdag vragen als haar zie wie al dat pijniging plezier gaat blijven betalen? Ik heb wel geen grenzeloos inkomen en de ziekenkas of hospitalisatieverzekering komt zeker niet tussen in al dat pijniging plezier. Toch nog een kleine toevoeging voordat ik dit plaats, ik zie dit allemaal niet als mijn keuze. Ik zie dit als de keuze van de psychiater, ze heeft trouwens gezegd dat het haar verantwoordelijkheid is en dat blijft zeker zo tot ze me volledig kan loslaten, dus ik pleeg zeker geen zelfmoord of doe aan zelfdoding, het is haar keuze. Ik help haar slechts de daad bij het woord te voegen. Zij heeft me in mijn ogen reeds tot een pijnlijke dood veroordeeld. De enigste keuze dat zij me laat is de rest van mijn leven pijn en zeer veel stress. Zonder enig zicht op een uitweg. Uit de situatie. Sorry voor mijn voor mijn lange bijdrage, ik vond dat ik dit moest proberen van mij af te schrijven. Ook dat ik het woord pijniging zo vaak gebruik. Ik zie helemaal het nut van heel de behandeling niet in tenzij dat de psychiater er toch een raar plezier aan heeft? Ik denk ook niet na vandaag nog zo een lange bijdrage ga kunnen, mogen of willen ga plaatsen. Ik krijg hier op deze site ook weinig of geen steun over mijn huidige opname of zelfs veel tegenstand. Al die tegenstand maakt me alleen maar vast beradener over mijn voornemen om door te zetten en een eind te maken aan dit nodeloos overdraagbaar lijden. Dank U wel voor het lezen in ieder geval. En voor wie nog twijfelt over mijn obsessief gedrag, ik volg nog steeds de vrouw op facebook waarover ik gedroomd heb sinds mijn puberteit tot in tweeduizendenvier toen ik haar ontmoette. Toen hielden mijn bijna dagdagelijkse dromen over haar op, ik ben er nog steeds verliefd op.
  22. Kindje, Femke op haar best in haar hoofdfunctie bij mijn nu reeds jaren geleden overleden moeder.
  23. Weekpact 6 oktober 2024🌞 Fonny Jane Claudius Dat was ik vergeten Fonny, dank U wel.
  24. Claudius

    KiloKiller

    @Yvonne Mijn gewicht onder controle houden was een van de voorwaarden van de psychiater om de kliniek mogen te verlaten. Dit gaat me zeker lukken. Al ben ik nog heel ver van mijn gewenst gewicht. Maar 85 kg moet te doen zijn voor mij.
  25. Morgen Iedereen Dagpact Claudius
×
×
  • Nieuwe aanmaken...