Maja

@Remi1: jouw geworstel met zorg en letten op jezelf. Het is een moeilijke strijd

Wat heeft mij nu al twee keer naar beneden doen donderen, doen zwichten voor de drank, na resp net geen 1 jaar en na 8 maanden? Ik schreef al eerder dat ik een pleaser ben, wil het graag anderen naar de zin maken. Altijd bang (en waarom in vredesnaam?) niet aardig gevonden te worden. Alles moet beter, ik moet beter, het kan ook altijd beter. Zo is het eigenlijk altijd gegaan. Nee zeggen staat niet in mijn woordenboek en op de momenten dat ik dat noodgedwongen wel doe, kleed ik het met zoveel uitleg en aarzeling in, dat de ander toch wel weer een aanknopingspunt vindt om mij op andere gedachten te brengen. Hulp inroepen voor het zorgen voor mijn moeder was voor mij een grote stap waar ik erg onzeker onder ben. Doe ik het wel goed, moet ik dit niet zelf kunnen, wat zal mijn moeder/mijn omgeving hier van vinden. Stel dat de zorgtaak niet lang meer duurt, doe ik er dan goed aan? Veroorzaak ik dan niet onnodig extra leed? Ik heb de neiging om alle zaken die in de knel komen omdat ik zo moe ben, te overcompenseren. Denk aan werk, huishouden, administratie en natuurlijk zorg. Met als gevolg dat het één is bijgespijkerd, maar de rest weer verwaarloosd is. Zo blijft het een perpetuum mobile, waar ik iedere keer op een lager energieniveau aan deelneem. Dat levert weer gepieker op, vooral in de nacht en bij het opstapelen van de zorgen, nu vooral om mijn moeder, viel het mij extra zwaar dat juist zij, geen begrip toonde, mij niet aardig vond. Onzin natuurlijk. Het was haar angst voor een nieuwe situatie en omdat de gezondheidsproblemen nu wel heel fors zijn. Zij voelde haar kwetsbaarheid en vergankelijkheid heel sterk. Nu lukt mij dat wel te relativeren, ook oog voor haar kant te hebben. Ze zegt er niet veel over, maar af en toe laat zij wat los. Ik was zo bang niet aardig gevonden te worden, dat ik iets fouts deed, dat de eerste afwijzing mij zo raakte en in paniek bracht dat alles voor mijn gevoel in elkaar stortte en ik alleen maar kon denken ‘ laat mij even vergeten, even niet meer voelen’ . Nu is mijn eerste missie: gaan oefenen nee te zeggen, eerst in kleine situaties. En niet na te streven door iedereen aardig gevonden te worden ( ik vind ook niet iedereen aardig). En ook de zorgtaak binnen enige grenzen te houden. Een hoop missies, geen voornemens- die kun je laten vallen- en ik ga ze halen ook. Simpelweg omdat ik anders niet rechtop blijf staan, maar ook omdat ik het verdien. Zo: ik heb gezegd (en geleerd)!

Goedemorgen @Reacheren @Artemis en wie nog de slaap uit de ogen aan het wrijven is. @Reacher: moet hebben aangevoeld dat ik de afgelopen dagen en nachten heb geprobeerd de triggers te benoemen en wat op wat volgde, als dominostenen die omvallen. Ik ga vandaag daarover posten. Op de februaridraad of mijn eigen draadje.

Klasse @Zbb!

DAGPACT Artemis Yvonne Tatum Maja

@Cleo66: wat een extra zorgen er weer bij. Hopelijk krijg je gauw duidelijkheid, niet alleen over de operatie, maar ook over de mogelijkheden van ondersteuning thuis.

Ik sluit mij er graag bij aan @Tatum. En ondanks alles ben ik blij een dagmaatje te hebben op het jaarpact @Angelheart soulmates

Moest huilen @Remi1toen ik dit las. En ik ben geen jankerd. Ik worstel enorm. Wilde overnemen aantal ‘taken’ door thuiszorg bespreken met mijn moeder. Gesprek ging niet zoals ik hoopte. Dat raakte mij. Is het toch fout dat ik het niet alleen doe? Maar hoe moet het als ik weer naar mijn werk ben ipv thuis werken? (Stiekem verheug ik mij daar op, terwijl ik ook blij ben dat ik nu nog thuis kan werken) Door de infarcten van de afgelopen weken lukt oa klokkijken niet meer en is dagroutine lastig. Mijn zus zei dat ik te soft ben. Dat je bij dit soort zaken enkel moet meedelen ipv een gesprek aangaan. Geen ruimte laten voor onderhandeling. Natuurlijk wil mijn moeder liever zorg van een naaste, maar het kan niet altijd. Nu denk ik dat mijn zus gelijk heeft. Maar wat doet het pijn. De afwijzing, de teleurstelling aan de andere kant. Ik ben een pleaser. Een gestruikelde pleaser. Ik begin weer op nul @Bob. Maar ik ga het jaar droog halen. Het moet, ik wil het en ik kan het. Een bericht van een bij die weer geleerd heeft en die zo teleurgesteld is in haarzelf ….

Goedemorgen allemaal! Hier heeft het ook gespookt qua weer. @Reacher: knap en gefeliciteerd met 5 jaar droog!

Ja @niks, ik blijf hier en zet door. Ook al zijn de hobbels heel hoog op dit moment. Schrijf alsjeblieft hoe het jou vergaat en over jouw zwangerschap en mini. Het houdt mij op de been. Ik zal ook meer gaan posten.

Dagpact Maja

Goedemorgen @ikkanheten @rosa45! Wat een wind en een donkerte. Ik blijf nog lekker onder de dekens.

Van mij een dikke knuf in stereo @Tatum. Wat je ook dwars zit, je kunt het overwinnen!

90,0

O jee @ikkanhet, ben je los gegaan met online winkelen? Gelukkig mag je altijd binnen 14 dagen retourneren zonder opgaaf van reden. Heb ik vaak gebruik van gemaakt bij ‘niet-goed-in je vel zitten-aankopen

Goedemorgen! Belooft een dag met mooi weer te worden. Zin in! jij de wandelschoenen aan @ikkanhet?

De gemberthee is afgekoeld. Ik zet een grote pot kamillethee. Op een stoofje met een theelichtje. Wie ook wil, pak gerust. De handen warmen, je gedachten warmen, tuindeur verder openzetten, koele lucht stroomt binnen, piekergedachten naar buiten. Onder de dekens, slaap lekker (hoop ik)

Goedemorgen @ikkanheten @jopie en de frummers die zich nog melden. Zonnig opgestaan terwijl ik straks naar de kapper moet en daar een bloedhekel aan heb. dagpact * Maja

@Remi1: weer een beetje tot rust kunnen kunnen komen?

Geniet van de gouden momenten @Cleo66en koester ze’

Wat rot @bolletjedat je weer zo beroerd bent van de boosterprik. Beterschap! Hier met duf hoofd de zin aan het vinden om de dag te starten. Nog 3 minuten dan moet ik er echt uit

Goedemorgen @ikkanhet, @niksen wie later aansluit! dagpact Maja