gelukkigzonder

Jaaa, nog steeds zonder. ik zou dit weekend naar een weekend cursus gaan van Jan Geurtz maar gek dit verzet naar maart. Vind hem echt grandioos. Dag 52 nu. Voel me best okay. Ben erg druk met werken, zorgen, diverse therapieën in een week. Ben ‘‘s avonds kapot. Dus mijn weken zijn goed gevuld. Elke week meetings is echt wat me NU helpt. Ik haal er zoveel kracht uit. ❤️ hoe gaan jullie? @Noelle, knap hoor dat je de 3 maanden bent gepasseerd. toppertje ben je

Dag @Noelle, als je het zonder hulp kunt, zou ik zeggen >doen. Ik kan niet zonder hulp. Ik heb namelijk bewezen dat dit alleen niet goed ging. Schrijf hier al heel wat jaartjes en dat ging maximaal 3 maanden goed. Maar laatste keer was de DRUPPEL. De laatste keer dat ik stopte, ipv dat ik weer start. Gisteren groepssessie gehad met een naasten die ik meenam. Was zo mooi maar ook emotioneel. Had 1 van mijn beste vriendinnen meegenomen en ze zei:,, ik ken haar al 20 jaar maar heb nooit iets geweten." en toen moest ze huilen! Pffff, die raakte me diep maar ook goed. Inmiddels dag 44 en geen cravings maar alles wat er wel is komt ongefilterd binnen. In de zomer was ik nog zwaar depressief en dat is gelukkig voorbij. Ik lach steeds meer. Kan bepaalde dingen beter dragen en alles voelt wat helderder. Wel merk ik dat ik soms dingen vergeet. Dit heeft te maken met de psychose, depressie en uiteraard de verslaving. dus alle stofjes moeten herstellen. Maar heb goede hoop. Hoe voel jij je?

Hi @Noelle,super knap 3 maanden. Althans bijna. Ik herken het, je vergeet op een gegeven moment de drama's. Wat ik nu doe is heel veel situaties terug halen die drama opleveren. Zowel tijdens als achteraf. Zo had mijn ex bijv verteld dat ik zelfs de intimiteit op sommige momenten vergeten was nadien. En die was juist zo goed bij ons. Dat is toch te gênant voor woorden! Ik kan het nu goed hebben als mensen mij confronteren met het verleden. Echter heb ik nog niet alle momenten nu helder voor me. Dat gaat stap voor stap, maar het motiveert me op door te zetten. Morgen gaat een vriendin van me mee naar de groepssessie van Trubendorffer. Dat is voor mij ook weer een stap. En zo kom ik er wel. Just for 2 day. Heb jij veel mensen om je heen die je alles hebt verteld?

Hi @Noelle, ik merk dat ik er gek genoeg niet zo mee beziig ben. Althans niet met het drinken wel met alles er omheen zit/ ligt en hangt. Het voelen is soms intens maar ga alles aan. Ik ben met het herstel wel echt dagelijks mee bezig. Therapie, meetings, praten met fellows etc. Het helpt me allemaal. Voor het eerst echt de ruwe waarheid laten zien. En het allermooiste is, is dat ik nog niemand heb zien weglopen sinds ik echt eerlijk ben. Het onderzoeken wie ik ben, dat is een reis. Ik vind het soms heftig maar nodig. Hoe is het met jou? Hoe ga jij en welke dag/ week/ maand zit jij? Ik nu op dag 40

Dank je @lady janevoor je openheid en hoe knap is het,. dat je ondanks alle verdriet, rouw, depressie etc je toch staande hebt weten te houden. En hoe mooi is dat het met de kids goed gaat. Dat doet je deugd. ik had gisteren een mooi gesprek met mijn oudste, die is 19 en heeft teveel gezien maar door openheid van zaken te geven en haar te laten zijn wie ze is, weet ik dat het goed komt. Ik vraag me wel af hoe het zit met mannen die in herstel staan versus vrouwen in herstel. Is er een verschil tav stemming/ hormonen?

Dank je @lady jane voor je antwoord. Ik merk dat ik ook ergens verslaafd ben aan de liefde. Wie ben ik zonder hem? En hij is zich zeker aan het beschermen. Ik heb weleens van jou gelezen dat jij er een jaar over hebt gedaan om jezelf te vinden. Ik geloof zeker wel in dit termijn. Naast dat ik rouw. Ik mag leren om te leven in rust en vertraging. Iets waar ik nooit echt stil bij heb gestaan. Een interessante uitdaging. Ook het nederig opstellen vind ik interessant, waar ik nu soms inzit. Benieuwd wanneer jij echt vrij voelde. En echt blij met jezelf? Hoe is bijv de relatie nu met je kinderen. Is alles goed hersteld in dat opzicht?

hi, ik herken mezelf in jou. Mega goed in stoppen maar nog beter in starten. Hoe is het nu met je?

Dag lieve allemaal, nou het goede nieuws is dat ik nog steeds niet drink. Gestart ben met behandeling maar wat een rollercoaster qua emoties. Met name hoe mijn ex tegen mij doet. Even voor jullie beeld. Hij heeft de relatie verbroken omdat hij niet meer kon. Die snap ik ergens wel. De liefde was er, houden van, ook de mooie en leuke dingen. Maar ik merk aan hem dat hij me niet meer geloofd. Hij is afstandelijk/ zakelijk. Vermijd gesprekken of vragen die ik stel. Best lastig als je samen kinderen hebt. Ergens voel ik dat het ooit goed komt. Wellicht een utopie maar mijn intuïtie is zeer sterk. Hij weet ook wat verslaafd zijn is, is dit zelf jaren geweest. Toen walgde ik bijna van hem, op het laatst. Mijn vraag aan jullie is: hoe lang duurt het vertrouwen van de naasten? Wat kan ik het beste doen? Ik blijf overigens heel rustig (iets wat nieuw is voor mij, want werd snel boos, zeker laatste jaar). Ik wil hem tijd gunnen. Maar vind het ook een beproeving. Fijne dag allemaal

Dag allemaal, morgen 'vier' ik mijn 30 dagen. Niet heel bijzonder want dit is al tig keer gelukt. Wel voel ik me sinds ik dus echt hulp heb gezocht anders qua motivatie. Ik dacht altijd dat bij eerdere keren > nu ben ik gemotiveerd maar zie nu in dat het op wilskracht is en ik elke keer ook vooruit keek. Tot een jaar toe. Nu is het meer dag tot dag. En ja, ik denk wel aan de feestdagen maar dat heeft nu meer te maken met mijn scheiding. 'Hoe kom ik die door, zonder al teveel gemis?' Ik heb overigens geen zucht. Ook dat is niet nieuw na 30 dagen. Wel voel ik alles intenser, dus ook de rouw die toch als een klap in mijn gezicht zo nu en dan komt. Ik mag hiermee om leren gaan. Het afgelopen half jaar ben ik diverse keren dit niet goed aangegaan. Ik kon de pijn niet aan. Wat ik wel jammer vind is dat ik veel zoet eet. Ik beweeg wel veel maar het is niet echt gezond wat ik naar binnen werk. Maar goed, alles beter dan drank. Ik ga zo werken, een fijne afleiding. Iedereen een fijne zaterdag..

Jeetje, je wordt dan ontzettend geconfronteerd he. Gaat het nu wat beter met je vader? Het kan idd genetisch bepaald zijn. mijn vader en opa dronken ook. Maar dit nooit gezien als heftig. Ik geloof erin dat er vaak trauma onder zit. Die wil ik nu aankijken. Eerste sessie bij trubendorfer is goed verlopen. ben wel de enige vrouw in de groep; Maar ik sta mijn mannetje wel. Hoe is het met jou vandaag?

goed als je afleiding zoekt. Heb je een netwerk waar je terecht kunt?

bij mij is het meer dan 25 jaar relatie. Ik merk dat ik inzichten krijg nu die ik eerder niet had. Of misschien wel had maar er niets mee deed. Het was te pijnlijk. ik heb inmiddels goed contact met mijn ex en dat doet me goed. Tegelijkertijd is het ook een uitdaging om nuchter te blijven want... ik mis hem. Als je, zoals jij beschrijft, blijft drinken als je in rouw bent, dan verwerk je het niet echt. Ik herken dat als geen ander. Nu ik nuchter ben, voel ik alles. Ik merk ook dat ik het aankan. Maar huil nog vaak hoor! Lastige momenten zijn vooral het gevoel dat het gewoon niet meer goed komt. Ik laat nu wel zien dat ik het kan. En ook al zegt hij dat hij dit knap vindt bijv. Tja, ik krijg hem er niet mee terug. Die momenten zijn er regelmatig en zou ik dus normaal naar de drank grijpen. Wat ik nu doe is het benoemen en bespreken met mijn vriendinnen en op meetings. Het helpt me ontzettend goed. Want misschien ben ik ook wel ontzettend verslaafd aan de liefde! Die vakanties, die herken ik ook. Als straks Kerstmis is, dat zijn ook momenten dat ik niet perse naar uit kijk. Ik ben van plan om dan zoveel mogelijk naar meetings te gaan. Hoe ga jij dat aanpakken?

wat lief, thanks. Ik ben even benieuwd welk filmpje dat is.

wat goed, heb je ook hulp veder en/ of een sponsor? Ik herken het, ik ben goed in stoppen maar minder in gestopt blijven. Ik ben nu bloed eerlijk naar mezelf toe. Wat ik heel lastig vind is omdat te dealen met mijn liefdesverdriet. Het rouwen is soms zo intens. Maar onderga het nuchter. Wat vind jij de lastige momenten?