Zonnig

Hoi Francoise, Ja na bijna 6 jaren toch weer (na jaren hoor het is er lang-zaam ingeslopen) toch weer zo terug gezakt. Bah bah wat een walging voel ik nu zeg! Maar ik weet ook dat die walging weer weg ebt en om dan toch de eerste te laten staan, bij een sterk trek moment, valt niet mee. Althans zo was het voor me dus daar ga ik nu weer vanuit. Ook ik wil echt voorgoed stoppen. Toch kan ik ook wel wat met de AA gedachte dat je het in stukken hakt en dus zegt: vandaag drink ik niet. k voelde me niet altijd op mijn plek destijds bij de AA maar heb er veel geleerd. En mocht het nodig zijn dan ga ik daar ook weer naar toe heb ik vanavond besloten. Want ik herinner me nu gelukkig ook weer hoe krachtig en rustig ik me óók kon voelen (na een langere tijd droog/nuchter zijn dan he). Dat gaf eigenwaarde en zelfrespect en dat mis nu! Ik heb dingen gedaan die ik écht niet meer wilde maar tja dus toch....En ik weet dat ik dat niet doe wanneer ik nuchter ben. En ik las ook elders hoeveel tijd het in beslag nam...ook dat is idd zo. Sjonge jonge wat kun je het er maar druk mee hebben. En wat onecht ook....brrrrr Goed zeg dat jij er ook mee bezig bent! En elke dag is er 1 he. Stapje voor stapje dan breekt het lijntje niet. Dat advies kreeg ik vaak bij de VNN en de AA en las ik nu ook weer op het forum en zo is het ook. You go! En bedankt voor je reactie Lika, ...zacht zijn idd dat is de kunst een hele mooie ook. Ben de schaamte nog niet kwijt...en dat zal ook wel even duren maar zachtjes zijn met mezelf is absoluut een helende 'weg'. Dankjewel voor je tip..*roosje terug voor jou*

Wauw, bedankt voor al jullie reacties. Ze doen me goed. En Bob ik heb het bekeken en het is leerzaam om haar uitleg te zien. Ik merk dat dát dit heel goed kan bij mij. Daarbij mis ik verbinding. Ik werk veel alleen en ik ben simpelweg teveel alleen. Ipv dát aan te pakken heb ik bij elke teleurstelling mezelf meer en meer geïsoleerd. Ik las net elders op het forum ...sorry ik weet je naam niet meer...over hoe je je avond of dag zo in kon delen zodat je kon drinken. Dat is zo herkenbaar voor me. Dit forum is confronterend (er zijn al heel wat tranen gevloeid) maar ook heel helpend. Want de herkenning en erkenning en de steun onderling doen me goed. Ook dat er zo respectvol met elkaar wordt omgegaan. Erg fijn. Ik ben van plan om hier vaker te lezen en te schrijven. Heb me ook opgegeven voor een online traject want ik weet van mijn eerdere stoppen dat ik het niet allemaal alleen kon. Heb bijna 6 jaren niet gedronken en de afgelopen jaren sloop het er langzaam weer in. Het terugtrekken, het steeds meer drinken. Steeds vaker avondjes plannen met koning alcohol....de schaamte (wat heb ik gedaan en gezegd?) de schuld (sjonge wat een slappeling vind ik mezelf dan) de enorme katers en het uitslapen van die katers. Daardoor weer liegen...Met drank op achter het stuur och och wat fout!! En zo is de circel weer rond voor een isolement. Ik heb me net ook voor allerlei bijeenkomsten opgegeven en ik zal blij zijn als het weer september is en dus de vakantie periode omtrent veel dingen zoals sport (yoga) en andere dingen weer gaan beginnen. En mezelf dan ook echt dwingen om te gaan want dat is soms nog wel een ding hier bij mij. Ik ben vrij introvert en óók graag alleen maar teveel is ook niet goed. Dit terwijl, als ik erop uit ga, ik het naderhand eigenlijk meestal wel fijn vind. Herkenbaar? Nou vandaag is bijna om....fijne nuchtere avond iedereen.

Het is ook al helpend om hier bij anderen te lezen want idd...de depressies, je niet goed voelen, je het niet waard voelen etc...dat komt juist van de alcohol! Zo stom dat ik het weer omgedraaid heb. Want ja ik begon wel weer méér te drinken omdat er hier verdrietige dingen aan de hand zijn maar dat maakt het alleen maar erger....

Ik wil echt stoppen. Idd ermee omgaan lukt dus blijkbaar niet. Ik heb mezelf weer zoveel wijsgemaakt....bah bah wat baal ik van mezelf. Ja ik heb al dagen niet gedronken maar dat is voor mij ook niet de kunst. Dat kan ik altijd wel maar steeds komt er een moment dat ik vind het wel kan. Dat ik het lekker vind. Weg wil in een roes. En dat gaat eerst vrij rustig maar de keren erna en de laatste tijd dus helemaal veel te gek! Ik weet amper nog wat ik gedaan of gezegd heb...echt vreselijk... En ja dit is idd verslaving. Het is klaar. Ben alleen wel aan het kijken of ik daar nog extra hulp bij moet zoeken. Moet zeggen dat dit al helpt. De tranen stromen en dat is goed. Het is nu net of het échter wordt en ik ben blij met je reactie. Thanks!

Hallo allemaal, Phoe waar zal ik beginnen? Het eerste is wat erin me opkomt is dat ik genoeg heb van de alcohol. Van het soms niet meer weten wat ik doe. De emotionele schommelingen, de enorme katers en ik merk dat ik de laatste tijd steeds méér drink. Niet dagelijks maar wél veel te vaak en de afgelopen tijd ook écht veel te veel. Dat wil ik niet meer. Ooit is het me eerder gelukt om jaren niet meer te drinken. Dat was een hele klus. Dit heb ik o.a met verslavingszorg gedaan. Hoop dat het me nu zo lukt en eerlijk gezegd en ook dat ik er niet meer aan begin. Want het ging jaren oke maar nu bah...ik baal weer enorm van mezelf. Ik voel wel dat ik ook andere dingen in mijn leven mag veranderen want ik isoleer mezelf teveel. Gelukkig starten er in september weer allemaal zaken en daar ben ik blij mee. Verwacht dat dit wel mee gaat helpen. Is dit herkenbaar voor iemand? En mag ik vragen hoe jullie hiermee omgaan?