Vie

Cacao Nee DAT kan ik jullie niet aan doen. Wat ga je doen met de as van Spikey?

Gem, hoe gaat het met jou? Je vraagt maar steeds naar anderen. En dan zeg je dat ik op mezelf moet letten.... Vandaag laten ze me een beetje met rust. De behandeling bestaat er uit, dat ze een middel proberen waardoor de kankercellen in de war raken en zichzelf gaan vernietigen, in plaats van gezonde cellen te verdringen. Het lijkt een beetje op genetische manipulatie. Dus straks krijgen jullie nog een genetisch gemanipuleerd medeforumlid, whooooh, dan wordt het pas eng!

Zo, hemel, Cacao, die soep klinkt goed! Ik ben toch al een liefhebber van zoete patatten en knoflook. (Trouwens de rest van de recepten van iedereen ook!) Maar die soep ga ik allereerst maken als ik weer thuis ben. Kan olijfolie er ook in? Wat is eigenlijk "plantaardige olie"? Ik bedoel, ik snap dat je geen kaantjes gebruikt of ganzenvet, maar voor de rest is toch bijna elke olie die je in een fles koopt, plantaardig? Heb begrepen dat olijfolie het gezondste is. Trouwens ik ben niet zo dol op prei in de soep, maar volgens mij kan je die ook vervangen door tomaten en paprika. Ander soort soep, bijna zelfde recept, maar lijkt me ook wel erg lekker.

Blacky heel veel sterkte vandaag. Laat je nog weten hoe het is gegaan?

Lief van je Albi, dat sleuteltje was ik niet vergeten! Succes met je pootje vandaag (dat was toch vandaag?)

Goeiemorgen, Kaia en Soothe, van harte! En ook alle anderen die er weer een dag bij hebben. Er werd gisteren naar me gevraagd, hoe lief van jullie. Nee, ik ben niet weggebleven voor iemand. En ik kan goed tegen gefundeerde en eerlijke kritiek, dus ik ben ook op niemand boos. De behandeling is gewoon nogal zwaar, en als ik dan weer op mijn bedje lig heb ik geen puf meer om nog te laptoppen. Allen een fijn droge dag!

Ja maar Kate, wat denk je dat ik hier op dit forum doe? Ik heb al meer van mezelf verteld dan ooit aan iemand anders. Denk je dat ik nooit de behoefte voel om ook eens te horen: okee, dat is onze Benthe nou eenmaal, ze drukt zich soms niet tactvol uit maar ze is er wel voor iedereen. Ik bedoel, denk je dat ik het niet nodig heb om geaccepteerd te worden? Nou, als dat zo is, heb ik zeven maanden voor nop mee zitten leven en schrijven zeg! Over kwetsbaar gesproken. Ik ben hier niks anders dan eerlijk en kwetsbaar geweest. Nou ja. Ik moet er even uit, dat is niet om te vluchten maar ziekenhuisleven. Lees jullie morgen nog.

Safi ik vind een ander niet zwak. Niemand niet. Anders zou ik toch niet hier schrijven? Misschien is mijn zwakte juist wel dat ik zo simpel in mijn hoofd steek. Ik heb op een gegeven moment gezegd: ik drink niet meer. Nou toen dronk ik niet meer. Was en is best moeilijk. Toen, na een paar maanden, zei ik: ik rook niet meer. Toen rookte ik niet meer. Was iets minder moeilijk. Toen ik hoorde dat mijn man bij een ander een dochter had, terwijl we zelf probeerden een kind te krijgen, dacht ik: okee, dit huwelijk is niet goed voor me, dus ik ga er van weg. Is dat weglopen van emoties? Ik vraag dat echt met interesse. Dit is trouwens wel komisch: vanavond heb ik geen bezoek, maar vanmiddag is mijn vriend geweest met Max. Die mag niet in het ziekenhuis, maar hij had een buurjongen meegenomen die met Max buiten liep, dat ik hem kon zien. Dat was wel erg lief.

Ja Safi, daar heb je denk ik gelijk in en dat is een leerpunt. Daar zal ik aandacht aan besteden. Ik zit inderdaad zo in elkaar: het is geweest en nu hop, op naar wat anders. Al vond ik eerlijk gezegd het bericht waarom het ging, niet eens zo erg. Het was gewoon een oprechte mening. Ik ben verbaasd dat dit zo'n ophef geeft. En ook dat is een leerpunt voor me, blijkbaar kan je niet altijd zeggen wat je denkt. Wat ik wel altijd doe. Goed, dingen om over na te denken dus.

Ik werd er even uitgegooid met de laptop, en toen ik terug kwam zag ik dat mijn lange bericht er welliefst drie maal in stond. Dat is wel een beetje teveel van het goede. Zullen we weer over gaan tot de dingen van de dag?

driedubbel

dubbel

Goed, nu mijn excuses dus naar Pippi en iedereen die zich aan het bericht heeft gestoord. Ik hoop dat jullie ook mijn volgende bericht gelezen hebben. Ik heb blijkbaar niet genuanceerd op het bericht ven Pippi gereageerd omdat ze een paar van haar eerdere berichten had gewist. Ik heb me nooit door iemand afgedankt gevoeld omdat je gewoon nooit afgedankt kan zijn. Dat bestaat gewoon niet. Je kan alleen jezelf afdanken, dat is het enige dat in je macht ligt. Wat ik bedoel is: als je ex met een ander doorgaat, is dat haar of zijn goed recht. Je moet door met je leven. Wees er blij om, dat die ander het ook kan! Dat gun je iemand toch? De ex van mijn aanstaande man heeft allang een andere vent en ze is sodeju blij dat mijn vriend eindelijk de knoop door heeft gehakt. Want zelf durfde ze het niet. En als er kinderen bij in het geding zijn, ik ken geen enkele volwassene die nu in de knoop zit om dat haar of zijn ouders zijn gescheiden. Wèl, omdat die ouders elkaar daardoor in de haren vlogen en elkaar af gingen zitten katten, zo van, je bent beter voor de kinderen die je thuis hebt dan voor je eigen koters. Ja vind je het gek? Daar moeten ze toch mee leven? Ze proberen ook maar een nieuw leven op te zetten. Overigens heb ik een leuk contact met de dochter van mijn ex-man, en ook met de man zelf. We maken toch allemaal vergissingen? Ik ga mijn ex echt niet zitten afkatten dat hij niet trouw was. Hij was ook maar een mens en zo leuk was ons huwelijk niet. Ik snap dat. Ja, verder kan ik het ook niet uitleggen. Ik heb mijn best nou wel even gedaan.

En trouwens, wat ik het allerliefste eet, is prei-met-een-ei. Dat heb ik van mijn moeder geleerd, die ergens in Frankrijk op een kookschool heeft gezeten. Voor dit recept moet je een roux kunnen maken. Kan iemand dat? Anders heeft het weinig zin dat ik het recept hier plaats.

De lekkerste worteltjes. Heel eenvoudig: koop een bos peentjes en ontdoe ze van alles wat je niet lust. Kook ze in zo weinig mogelijk water met een blokje bouillon. Giet af als ze bijna gaar zijn en kook op laag vuur nog even verder met twee eetlepels honing. Naar smaak kan je er ook nog wat brie over laten smelten. Lekker met rosti en voor de feestelijkheid schijfjes gekookt ei.

Rudy, dat was mijn bedoeling niet. Toen ik getrouwd was, kwam ik er op een gegeven moment achter dat mijn man een tweede relatie had, en een dochter, van hem dus. Die was tijdens ons huwelijk geboren. Ik was toen 36, de vriendin 25. Dat was een klap, maar ik heb dat nooit in verband gebracht met mezelf. Ik heb toen alleen gedacht: blijkbaar werkt ons huwelijk niet, ik moet maar eens wat anders gaan doen. En dat heb ik ook gedaan. Mijn aanstaande man (deo volente) en ik kennen elkaar al 34 jaar. We hebben het contact nooit verbroken en zijn altijd vrienden gebleven. Drie jaar geleden werd het iets meer. Zijn huwelijk was toen al niet zo prettig meer. Inmiddels is hij gescheiden en hebben we volop voor elkaar gekozen. Inderdaad is er een leeftijdsverschil en inderdaad ben ik voor een aantal mensen het jonkie dat in het huwelijk heeft zitten roeren. Maar zoals jij het stelt is het nou ook weer niet.

Pippi, ik heb je laatste berichtjes niet kunnen lezen want die had je al gewist. Wel begrijp ik dat je je "ingeruild" voelt voor een jongere vrouw? Mijn zus is tien jaar geleden gescheiden, en inmiddels hertrouwd met een man die tien jaar jonger is dan zij. Ze zijn al vijf jaar bijzonder gelukkig met elkaar. Mijn vriend is dertien jaar ouder dan ik, ook ik ben zo'n gemene inpikker van een man die al 34 jaar getrouwd was. Het jonkie van meneer in zijn midlifecrisis, die wel weer eens wat anders wilde. Daar hebben we genoeg happen van de kift van meegekregen! Wat maakt leeftijd uit? Je bent gescheiden. De een ontmoet iemand anders. Straks ontmoet jij nog een knul van 21 die stapelverliefd op je wordt, of een miljonair die jou en je kinderen meeneemt op een cruise van drie maanden. Mag ik jou vragen, waar ben jij nou eigenlijk boos om?

Safi doe hem ook mijn groeten, als dit nog op tijd is. Soothe, sterkte, en je vriend ook.

Albietje, die struisvogel heeft toch wel een veer bij jou laten vallen voor jouw vijfde dag? En nu gaan voor de zesde, de zevende... en dan heb je zomaar een maand bijéén. Hier komt het leven op gang. Hoe gaat het met je pootje?

Goedevroegemorgen! Water ik zag net een struisvogel voorbij flitsen! Wat kon die lopen zeg.

Water kan je hier ook een paar accoorden bij verzinnen? Aan mijn vriendjes vroeg ik: Kom je meedoen in het leven? Misschien is het niet altijd leuk Misschien is het wel wonderschoon Of heel gewoon Kom je meedoen in het leven? Dan delen we ik weet niet wat Een was, een strijk En alles wat ons bezighoudt Heel gewoon Kom je meedoen in het leven? Een tulp, een roos, een kaarsje Want wat jij doet is zo gewoon... Zo heel speciaal gewoon Of heel gewoon jezelf

Losse handjes Tapas? Geven die blauwe ogen? Misschien is dat Rotterdams hoor: "Ze heeft wel losse handjes, maar toch een hart van goud, al moest het gekookt op haar rug hangen dat de honden er goed bij kunnen". Ik hoop dat je met me mee kan lachen. En nu wordt de thee geserveerd. En ik wil jullie wel bedanken voor de jeugd-beschouwingen.

Rudy en Ferry, dat is inderdaad zo. En ieder doet dat op haar of zijn manier. En dat vind ik nou juist zo interessant, hoe anderen op het forum dat hebben gedaan. Ik bedoel, ik zit hier niet voor mijn navelbreuk ofzo. We hebben wel eens onmin gehad maar ik voel verbondenheid met iedereen hier, dus ook de brutaliteit om te vragen: hoe hebben jullie dat ervaren? En soms ook om te vertellen hoe ik dat zelf heb ervaren. Dat helpt mij ook. Ik denk dat mijn jeugd is gestopt op het moment dat ik mijn oom die trap onder zijn ballen gaf. Vanaf dat moment ben ik heel scherp om me heen gaan kijken en ben ik nooit meer onbevangen geweest. Wel vrolijk, opgewekt, soms zelfs gelukkig, maar altijd met een waakzaam oog. Op dit forum heb ik dit waakzame oog soms kunnen laten gaan. Ook hond Max heeft me ontwapend, en mijn vriend ook wel eens. Ik vind het allemaal nog steeds niet makkelijk, hoe emotioneel met het leven om te gaan. Dus als ik weer een bitcherig overkom: dit is mijn manier, zo probeer ik contact te maken. Meestal wordt het wel leuk ontvangen, maar soms moet ik blijkbaar ook wat excuses maken, en dat is ook niet verkeerd.

Nee Kate daar heb je helemaal gelijk in dat je dat schrijft. En daar hou ik van, zo'n eerlijkheid. Ik moet er even over nadenken of ik het schreef om te provoceren. Wel wilde ik graag eerlijke meningen, dus ja, dan heb ik het iets scherper opgeschreven. Vind je dat slecht? Ik wilde niemand pijn doen, maar wel graag weten hoe anderen dat ervaren: de jeugd contra het tegenwoordige leven. Ik loop ook niet tralala door mijn jeugdherinneringen en mijn "volwassen" leven is nou ook niet dat je zegt, joepieee! Waarom denk je anders dat ik aan de drank ben gegaan. Maar mijn stelling is, je kan je jeugd niet de schuld geven van wat je nu zelf doet. Misschien had ik dat duidelijker moeten stellen. Zonder voorbeelden uit mijn eigen jeugd. Dan had ik moeten vragen: vinden jullie dat jullie (drank)verslaving iets te maken heeft met jullie jeugd?

Ja, daar ben ik weer, en alles bijgelezen. Gezellige kamer hier trouwens, net als ik nog een laptop-tijger. Rudy ik weet niet of ik je de stuipen op het lijf jaagde gisteren met de eerlijkheid. Ik vraag altijd heel veel omdat ik het echt wil weten en omdat ik soms mijn twijfels heb. Niet om er gemeen over te doen of te oordelen. En trouwens, al oordeelt iemand, daar ga je toch niet van omver? Dan kan je hooguit denken: hee, zou iemand misschien ook kunnen bijdragen aan het bijstellen van mijn overtuiging? Zo denk ik er tenminste over. Anders zou ik wel op een eiland kunnen gaan zitten, als ik elke mening als bedreigend zou ervaren. Dus dank je wel voor je eerlijkheid waar ik ook weer een paar dingen uit opgepikt heb.