Vie

Ik schud Tap, maar zeg even welke van boven of beneden? Het gaat over je toekomst zeg je. Dat is nog al algemeen. Werk? Relaties? Oh, je zei al dat ik er maar eentje moest trekken en er valt er een uit, op de grond. De Keizerin. Ik ga die voor je duiden.

Laat mij alleen Alleen met al mijn verdriet Het is beter dat ik nu geen jww zie..... Corinne vertrouw maar op jezelf. Je kan dat. Ik heb er nog niet eens 6 maanden op zitten en ik huppel achter jou aan. Denk er om hoor! Je bent nu nog bang. Dat kan ik niet eens benaderen, hoe jij dat voelt als je zonder refusal gaat. Nou, dan huppelen we toch samen? Er zijn hier nog meer mensen die zonder doen, avec depressies en angsten. Wat dat betreft doe ik met je mee hoor! Weet je wat ik ook knap van jou vind? Dat je ondertussen ook het roken hebt verminderd. Dat heb je toch ook maar gedaan. Zie je wel wat je allemaal kan? (Hee, krijg nou wat, ik zit even te tellen en ik heb bijna 7 maanden. Enfin, het gaat snel.)

Nou precies Corinne. Weet je, hoe lang sta je nu helemaal droog, bijna een jaar of was het langer? En denk je nu echt dat je dat alleen maar gedaan hebt vanwege de refusal? Die refusal had je gemakkelijk kunnen laten liggen als je zo nodig aan de jww had gewild, maar dat heb je niet gedaan. Jij bent juist een verbazend knappe meid dat je dat hebt volgehouden. En nu wordt het spannend...taratarataraaaa...ze gaat er per 10 februari van af.... Weet je ik wed dat je er niets van merkt. Dat je net zo doet als nu: dag bij dag, en dat je met elke dag weer blij bent dat je er eentje bij hebt. Alleen heb je dan weer een frissere adem, want dat hinderde je toch met refusal?

Bang zijn we allemaal Corinne. Tenminste ik wel. Maar stel je voor dat je die eerste weer neemt, en wat er dan allemaal weer gebeurt. Dat wil je niet weer meemaken. Toch? Zijn er dingen waarmee we je kunnen helpen om minder bang te zijn? Je hebt ons toch, en je man en je kinderen, die willen ook niet dat je weer in die valkuil stapt. En bovendien ben je sterk en heb je het al eerder gedaan en wil je dit niet meer. Je WIL het niet meer Je KAN het zonder refusal En je gaat het ook DOEN.

Wel Corinne, ik ken het afbouwen van refusel niet, maar ik wil nog wel even blijven zodat jij kan vertellen hoe het voor jou is. Een achterdeurtje? Meen je dat nou? Heb je echt het idee dat je nou wel weer eens "kan"? Na al die tijd dat je hebt gezegd: ik hoef niet meer?

Hihi, ja Pippi, gordijnen dicht en dekens er overheen. Ik probeerde heel zachtjes te typen voor mijn kamergenoot maar dan sla je dus toetsen over. Ze heeft al gezegd dat het niet geeft en is een boek aan het lezen, dus ik kan weer gewoon "HARDOP" typen. Ik ken dat ook wel, dingen die ik vroeger leuk vond en nu niet meer. Maar je hoeft toch niet te blijven steken in wat je vroeger leuk vond? Het is juist leuk om te ontdekken dat je misschien nu wel iets heel anders leuk vindt.

Ja ik ook, al was het niet een rondje met het hondje.

Soothe je wil geen condoleances maar toch. Een mooi gedicht. En ik krijg net een foto doorgestuurd van een aangelopen kater. Of ik die op wil nemen, als ik weer thuis ben. Ja natuurlijk. Ik neem alles op dat weggelopen, zielig of alleen is. Dammit! Ik zou willen dat ik harder was! Nee ik vind het niet erg om deze kater erbij te nemen, maar waar is het einde? Hebben jullie soms ook wel eens dat je wel de hele wereld zou willen troosten? En dat je je zo ontoereikend voelt omdat je dat niet kan? Dat doet zeer!

Nee Pippi, dat lijkt mij nou ook niet, maar ik vroeg gewoon wat aan hem. Hoe gaat het met jou?

Koh je stelt meer vragen dan zelfs God kan beantwoorden. Maar het zijn wel nuttige vragen. Ben je zo onrustig? Ik zou je verwijzen naar Houtje, die altijd zegt: met brokjes tegelijk. Maar ik wil jou best een kaart trekken hoor, ik kies er een en denk aan de man die ik op de foto heb gezien. Schud, schud, schud... De Geliefden, heb je. "We hunkeren naar liefde, maar zijn daar in het geheim ook erg bang voor. Of we gelukkig worden in de liefde hangt erg af van onze doelstellingen. Als we in de liefde naar een wederhelft zoeken, blijft het gevaar bestaan dat we onszelf halveren. Dan blijf je een half mens. Een half mens blijft een half leven. Als je iemand zoekt die maximaal met jou zelf overeenkomt en die jou optimaal begrijpt, komt er maar een voor in aanmerking en dat ben je zelf. Ga bij jezelf na in hoeverre je nog vastzit in het idee van gered worden door de liefde."

Ik betaal 120 fleuries per maand Houtje. Ja hallo, in mijn flatje dan hè, wat ik in mijn toekomstige huis ga doen weet ik nog niet, want daar is bijvoorbeeld een plee waarvan de bril vanzelf weer naar beneden gaat, en vlak dat bad niet uit. Dus of ik daar zoveel kan besparen weet ik niet. En daar wordt ook gestreken, niet door mij maar wel door mijnheer zelf. Maar: een droger hebben we niet, het droogt aan een lijn buiten of op zolder.

Grappig trouwens, ik ben even weg geweest, 50 minuten, en er is niets geschreven in de tussentijd. Nu log ik weer in en kan ik ook wel denken: oh jee, ik heb iets verkeerds geschreven, ik ben vast niet goed. Ik denk gewoon: men is aan het avondeten bezig, of met andere gedachten, en als ik inderdaad iets verkeerds heb geschreven hoor ik het nog wel. Trees dank voor de info, dat heb ik vandaag gemist.

Rudy dit jaar krijg ik bijna meer terug dan ik betaald heb, dus die sport om zuinig te doen was wel leuk. Het ging eigenlijk samen met niet meer drinken, dus was het dubbel winst. Zoveel bespaard op mijn gezondheid, zoveel op niet meer drinken, zoveel op energie, zoveel op niet meer roken. Maar ik begrijp ook wel dat het een spelletje is hoor, en hoe gevaarlijk dat nog is. Ik zie ook wel dat spelletjes zo weer om kunnen slaan in: eens kijken hoeveel ik weer kan zuipen... enzovoort. Ik lees heus wel wat jij en anderen schrijven. Dat doe ik niet voor niets. Want drinken is voor mij nog steeds heel gevaarlijk. Daarom heb ik zoveel aan jullie, om bij de les te blijven. Ben je nog boos op me?

Koh eigenlijk is het wel mooi wat je schrijft, al is het voor jou blijkbaar niet onverdeeld fijn. Een wedergeboorte. Dat laat maar waaien-gevoel is toch niet verkeerd? Dat hoort blijkbaar bij je. Als je maar niet jezelf laat waaien. Ja natuurlijk ben je bang voor een heel ander leven. Wie zou dat nou niet zijn. Dat is me nog al wat zeg. Wordt het iets heel nieuws voor je, maar heb je er zelf ook wel de hand in, hoe alles voor je gaat worden? Als je wil trek ik een tarotkaart voor je, die neem ik immers overal mee naar toe.

Nee Kohtje-lief, met je krullebol, ik was al nooit een big spender. Maar daar gaat het niet over. Die tips wil ik best eens samenvatten op een andere draad. Hoe gaat het met jou en hou je het droog? Waarom voel je je nu zo raar over en met jezelf?

Oh Pippi, Twisty ja, dat was het. Dank voor de reminder. En nee ik heb verder nooit contact met haar gehad. Hallo Koh, waarom moet je je nu ineens weer opnieuw voorstellen? Nou aangenaam dan, ik ben Benthe. jij klinkt bezorgd over jezelf. Gaat het wel?

Nou, Leeuw geeft een tip, dat kun je nemen of laten. Het is inderdaad off-topic om over de beurs te schrijven, maar er is zoveel off-topic. Als ik een tip krijg op welk gebied dan ook, ga ik bekijken of zoiets nuttig is voor me. Als ik een tip aanneem en uitvoer en het komt faliekant uit, zal ik degene die de tip geeft, nooit aankijken op de tip zelf. IK ben toch degene die de tip aanneemt? Dat is dan mijn verantwoording. Stel je voor dat Annazorg me helemaal niet bevalt, moet ik dan Houtje scheef gaan aankijken omdat zij de aanwijzing hier op het forum heeft gezet? Dat zou toch van de gekke zijn? En Houtje, ik moet je even jaloers maken. Het is heel gek om vanuit een ziekenhuisbed te kunnen internetbankieren, maar waarom ook niet? Ik zag zojuist dat ik van eneco (= gas) en oxxio (= elektriek) dik 1500 euro heb teruggekregen voor afgelopen jaar. Ik kreeg vorig jaar tips via internet om zuinig te doen met energie, daar heb ik een sport van gemaakt. En ziet!

Ik wilde net iets aan Trees schrijven maar van opwinding trok ik heel mijn internetverbinding hier er uit. Wat zei je! Little House On The Prairie weer op tv! Waaro, wanneer! Als iets me nou weer van de drank af heeft gehouden! Ja ik ben eigenlijk ook wel blij met mijn eigen hoofd, dank jullie. Alleen kreeg ik van Tactus indertijd, toen (***** ik ben echt haar naam vergeten) dit hoofd had gekozen, een mail dat ik vooral geen twee accounts mocht hebben. Blijkbaar had iemand dus gedacht en aangegeven dat ik dubbel had geschreven. Ik heb nooit twee accounts gehad. Enfin, doet er ook niet toe.

RV waarom mis je de alcohol nu wel? Blijkbaar ging het eerder goed? Kids ik moet er even uit. Safi succes met je menu, zet op de receptendraad wat je eet.

Houtje je weet precies wat ik bedoel denk ik, je weet ook wel dat ik een beetje de gek steek met jouw eigen opmerking dat je nooit je mond kan houden. Ik hoop dat je het zo op wil nemen. Maar mijn eerdere opmerkingen over angst zijn serieus bedoeld. En ook dank voor je tips. Blacky heb jij nooit het idee dat je steeds maar de schuld van je moeder op jouw schouders blijft dragen? Dat je je verplicht voelt om het leven van je ouders verder te doen, omdat zij het zelf niet afgemaakt hebben? Zou het een idee zijn om het leven van jouw ouders hun leven te maken, zoals zij dat hebben gedaan, en dit nu voor jou af te sluiten en iets voor jezelf te beginnen? Je kan ook denken: zij hebben dat op hun manier gedaan, ik ga het mijne op mijn manier doen. Met alle fijne dingen die je van je ouders hebt geleerd en alle andere dingen die je zelf hebt geleerd waardoor je bent geworden wat je bent. Zou dat zo kunnen zijn?

Hee, RV, kopgenootje. Zal ik weer even terug gaan naar mijn vroegere hoofd, want ehm, ik weet haar naam niet meer, schrijft hier toch nooit meer. Hoe gaat het met je?

An, maar vind je daar nu ook weerklank in, nu je je uitspreekt? Heb je nu ook momenten dat je je kunt laten gaan en niet meer groot en sterk hoeft te zijn? Ik bedoel werkelijk, dat je je kan ontspannen? Houtje, wat je zegt is weer dat heerlijke jij. Je vergeet bijna hoe je vrouw moet zijn, alleen maar zorgende Mama en verantwoordelijke. Ik zou bijna zeggen, laten we met ons allen een bjoetie-weekend doen met Houtje, waarin we haar dwingen om a: haar mond te houden, alleen als ze iets echt lekker doms wil zeggen (grijns) b: zich te laten verwennen c: niets te hoeven Anjo ik ben blij dat je weer tegen me praat. Ik zat er over in. Maar zie je, ergens hebben we toch wel iets dat elkaar raakt. Ja die angst. Wat doen we ermee? Drank is geen optie meer, want dan wordt het erger. Medicijnen, daar wil je ook wel eens een keer mee stoppen. Therapie is wel een optie. Maar hebben jullie nooit het idee: ik wil nou helemaal zonder middelen en therapie, helemaal zelf?

Cacao het is dat ik niet in zelfmoord geloof, maar daar bagatelliseer ik trouwens die pogingen niet mee. Het is heel heel erg eng en verlaten en alleen, vond jij dat ook? Zelfs als we elkaar hier herkennen in die verlatenheid kunnen we nog bijna niet vertellen aan elkaar hoe bar dat was. Je weet het dan gewoon niet meer, alles van binnen is alleen maar paniek en het lijkt wel of er een ijskoude poolwind dwars door je heen waait, zonder dat je maar een beschutting hebt. Niets heb je meer en niets ben je meer. En het nare is, je kan ook niets meer aan een ander vragen. Ze kunnen om je heen staan en zeggen, welnee, het is allemaal niet zo erg. Ja, en dan zit je daar dapper te wezen met de dood in je hart. Nee hoor, het is niet zo erg. Maar ja, je wil toch een ander ook niet zo vreselijk belasten? Dus dan doe je maar weer stoer of je zondert je af. In ieder geval doe je het zelf helemaal in je eentje. Dat is wel egoïstisch eigenlijk. Want op dat moment ben je gewoon niet meer in staat om de ander de gelegenheid te geven om je te helpen. Hm, ik ben wel zwaar bezig hè? Hee, ik wil de boel niet versjteren.

Ja Blacky, te snel gereden? Of een verboden exotisch dier vervoerd? Stout kind! Houtje ik heb me zojuist gemeld bij Annazorg. Vanwege frequente paniekaanvallen. Niet leuk zijn die. Ik had bijvoorbeeld vannacht zoiets... enfin, ieder die dat complete verlatene voelt, die extreme angst, daar hoef ik niks meer aan uit te leggen. Dat soort aanvallen ken ik al vanaf dat ik vier was. Soms waren ze even weg. Maar dat helemaal verlatene. Jee, je WEET met je hersens dat het niet zo is. En toch! Ik vind de beschrijving van dementors uit Potter wel treffend. Het stomme is, dat ik altijd net doe of er niets aan de hand is. Er is een foto van me van een paar jaar geleden op een verjaardag, dat ik vrolijk zit te lachen. Terwijl ik nog heel goed weet dat alles in mijn hoofd me toen ontviel, ik ging dood, ik wist het zeker. Maar toch heb ik de hele middag nog netjes doorgepraat, iedereen een normaal antwoord gegeven. Houtje het is niet eens doodsangst, want daar ben ik inmiddels helemaal niet zo bang meer voor. Het is eerder levensangst. Het gat in je hart, ja. Nou daar heb je me heel veel mee geleerd. Dus dank nog voor dat verhaal en dank voor de link.

Ziza het idee om te gaan bedenken hoe het forum aantrekkelijker kan blijven voor leden die afhaken, zal beslist interessant zijn voor Tactus. Misschien dat je contact met ze op kan nemen daar over en zelf een goed idee kan leveren. Helemaal niet verkeerd gedacht! Dit staat volgens mij los van het idee van het boek, twee verschillende onderwerpen. Het gaat hier voor zover ik zie niet over: hoe houden we zo veel mogelijk mensen op het forum, maar: kunnen we landelijk mensen inzicht en herkenning geven in ons (verleden) gebruik en die mensen eventueel een aanzet geven om hun eigen gebruik te herzien. Dat Safi dat idee heeft gekregen en Tactus de mogelijkheid geeft, is alleen maar heel erg goed. Hoe mensen die de verhalen lezen daar verder mee omgaan is aan hun, en er zijn mogelijkheden en hulpmiddelen genoeg. Die ze hier op het forum kunnen vinden of elders.