Ik ben de afgelopen dagen behoorlijk down geweest. Ik was even vergeten dat dit ook wel voorkomt na een epileptische aanval.
Het forum komt ook even hard binnen. Het lukt niet goed om naar de positieve berichten te kijken en dat is niet mijn ding. Ik zie alleen maar de treiteraar die achter een medeforummer aanzit, met smilies, lees de vileine grapjes, de aanmoedigingen daarvan. Ja hoor, we gaan weer op herhaling.
Artax die plots weg is.
Harp weg… Het zijn voor mij steeds die hele bijzondere zachtmoedigen die op hun eigen unieke manier naar de wereld kijken die uiteindelijk wegblijven en ik vraag me af: is dat uiteindelijk waar het op neerkomt: dat het enige wat je hoeft te doen is lang genoeg wachten, dan is alles weer vergeven en vergeten. Want ja: het is een forum voor alcoholisten immers.
Maar er zijn hier nog steeds veel dierbaren, speciale liefdevolle mensen dus tja. Schouders er maar weer onder en incasseren die machteloosheid. .