Dred1

Hi @Timberland! Leuk dat je nog aan me dacht haha. Aan mijn kant gaat alles gelukkig goed, zelfs geweldig te noemen eigenlijk. Ik ben nu al een hele tijd gokvrij, eigenlijk geen idee hoe lang inmiddels. Ik ben nog wel altijd voorzichtig, maar heb het wel in grote lijnen losgelaten moet ik zeggen. Ik kreeg ineens een mailtje van je reactie, toen bedacht ik me weer dat het ooit een groot deel van mijn leven uitmaakte. Toch wel stiekem zo’n 12 jaar gegokt. Ik ben vrij vergeetachtig, dat maakt het loslaten van gokken en eerdere verliezen ook een stuk makkelijker haha Er gaan wel vele nieuwe werelden open, na zo’n nare verslindende verslaving. Je leert vele dingen waarderen, en veel dingen zijn mogelijk waar ik voorheen alleen maar van kon dromen. Inmiddels een eigen huisje, zakelijk ook heerlijk aan het groeien en toevallig vrijdag een bezichtiging voor een nieuw zakelijk pand. Alle energie en mindgames die vroeger naar het gokken gingen, kan ik op zakelijk vlak goed gebruiken. Wel grappig, het geeft wel een soortgelijke voldoening als er wat flinke sales zijn, alsof er een jackpot valt :-)) Zodoende haal ik daar vrij veel voldoening uit en probeer zeker om de 3 maanden even een vliegtuigje te pakken om mijn geest en lichaam wat rust te geven. Al met al niets te klagen, gezond, dankbaar en positief. De wereld is zo slecht nog niet! Hoe gaat het hier met jou en de rest?

Das lang geleden, tijd voor een (allerlaatste) update! Ik heb even mijn draadje deels teruggelezen..2018. Wat een tijd geleden en geweest zeg. Met alle tegenslagen, vallen en opstaan steeds maar weer. Iedere keer teleurstellingen en terug op dit forum, na een terugval. Bitter, depressief en hopeloos. Maar het zit er op, die persoon is er (gelukkig) niet meer! Ik ben inmiddels al een enorm lange tijd gokvrij. Maar belangrijker nog, ik hoef er niet tegen te vechten meer. Doet me oprecht niets, ik vind het nu onbegrijpelijk dat ik überhaupt mijn leven er zo lang door heb laten leiden. Het ‘gokvrije’ leven ben ik inmiddels zo gewend dat het niet speciaal ofzo meer voelt, eerder normaal. Maargoed, alles gebeurt met een reden en ik had hier ook blijkbaar doorheen gemoeten om sterker voor de dag te komen! Ik wens iedereen heel veel succes met deze nare verslaving en hoop dat jullie er ook nooit meer in hoeven terug te vallen. Dit is mijn laatste update, mijn tijd zit er op. Bedankt voor alle steun in de donkere tijden, aan iedereen die er voor me is geweest toen ik er niet was voor mezelf ❤️ Take care, stay positive!

Dat is in ieder geval wel een betere insteek ja. Met mijn eerdere terugvallen weet ik nog dat ik erna écht depressief werd, alsof alles voor niets was geweest. Daar moest ik dan echt nog lang van herstellen. Als je van jezelf weet dat je na drank sneller verkeerde keuzes maakt, is dat een trigger natuurlijk. Gewoon links laten liggen, makkelijk gezegd dan gedaan natuurlijk. Heb je trouwens wel eens therapie/professionele hulp ofzo overwogen? Het moet ergens vandaan komen, dat ontsnappen. Met mij gaat het goed man, eigenlijk een ander level na het gokken. Ik kan praktisch mijn leven wel delen tussen pre en post gokverslaving. Gewoon fijn om na 28 jaar je leven eigenlijk terug te hebben. Beetje werk, beetje vakantie, huisje gewoon de reguliere dingen die ‘normale’ mensen ook doen. Was een lange route met veel ups en downs, maar zeker waard als ik kijk waar ik nu sta in eigenlijk zo’n kort tijdsbestek zonder gokken.

@WRA, vrij herkenbaar, dat neerhalen. Dat heb ik op het begin ook vaak gehad. Een soort van minderwaardigheidscomplex ofzo. Ik moet zeggen dat dat wel de tijd verdwijnt. Vooral als je enige tijd niet meer gokt en je financieel en mentaal wat stabieler staat. Hierna volgt eigenlijk vanzelf een beter zelfvertrouwen en beeld. 7 maanden is een mooie tijd, keep it up! @GambleHaterZonde! Maar goed, een ‘casino in de buurt’ blijf je altijd wel houden. Ik hoop dat de schade meeviel! Waardoor was de trigger te groot? Dat je het niet kon laten zeg maar na 4 maanden? Was iets ‘anders dan anders’? @Gaaljammer van je terugval, maar ik zei het al hè. Blijven verlengen en Cruks inschrijven. Voorkomen is beter dan genezen. Verliezen doe je uiteindelijk altijd. Dat lege gevoel, dat ken ik maar al te goed ja. Wat een smerig gevoel was dat altijd. Ik heb het toch al zo lang niet gevoelt, maar nu je het zo zegt weet ik eigenlijk direct wat je bedoelt. Maar goed, opstaan en weer door. Goed dat je je hebt aangemeld blij Cruks. Denk je soms niet dat je iets te veel hooi op je vork neemt? Stoppen met gokken, roken en alcohol tegelijk lijkt me wat lastiger om te combineren. En sport, doe je dat nog wel? Ik denk dat je het een moet vervangen door de ander, dat helpt in ieder geval bij mij. Anders kom je in zo’n leegte waardoor je vroeg of laat weer terug grijpt naar de nare gewoonten en verslavingen. Succes man, keep it up. En of je nu bent teruggevallen of niet..bedenk dat je een hele lange tijd gewoon niet hebt gegokt en lekker je ding deed, dat telt ook. Gewoon daarmee doorgaan. Stay positive!

Zooo, dat is weer even geleden! Dus tijd voor een korte update toch :-). In de afgelopen twee maanden eigenlijk weinig veranderd, het gokken is zowat verleden tijd denk ik langzamerhand. Ik heb het niet eens meer bijgehouden, maar toch een aantal jaren geleden nu denk ik. Totaal andere prioriteiten voor in plaats gekregen. Net een paar dagen terug van een welverdiende 3 weken vakantie Japan en zowel fysiek als mentaal klaar om weer de zaak en studie op te pakken. Hoe is het met de rest allemaal? @Gaal Hoe gaat het met jou maat? Ik heb lang niets meer van je gehoord. Als je hulp nodig hebt kun je me ook via Facebook benaderen. Keep it up dames en heren, succes en stay positive!

Dat is wel interessant..was het dan gewoon 1 op 1 therapie of in groepsverband? Goed dat je in ieder geval inzicht hebt in de reden waardoor je steeds gaat gokken. Uit ervaring weet ik namelijk dat de mindset ‘vanaf vandaag ga ik niet meer gokken’ praktisch onmogelijk is. Onderliggende gedachtegang, trauma of geschiedenis moet tevens worden aangepakt. Anders is terugvallen onvermijdelijk. Succes! Keep it up en bij lastige momenten gewoon hier van je afschrijven. Het gaat je lukken!

@WRAGoed bezig! Wat was je ervaring met zo’n kliniek? En wat heb je er van geleerd als in wat heeft het meest indruk gemaakt? Daar ben ik wel benieuwd naar, ken eigenlijk niemand met zo’n ervaring. @Stoppen Ik herken het inderdaad, vooral de teleurstellingen steeds worden echt too much. Maar wat was de aanleiding dan om na 2 jaar toch terug te vallen? Ik ben zelf nu zo’n 2 jaar ‘clean’, maar eigenlijk geen haar op mijn hoofd die er aan denkt. Vooral als je hebt geproefd hoe het is om te leven zonder zo’n verslaving. Hoeveel meer voldoening andere zaken en mensen je op gegeven moment geven. Dat wil je dan toch niet meer kwijt, de gezelligheid, de stabiliteit en de zelfverzekerdheid die er na komt. Het is het zeker niet waard, de eerste paar maanden zijn het lastigst, dan gaat het je zeker makkelijker af! Succes! @Steffan6 weken, goed bezig maat! Neem van me aan dat de rust steeds beter wordt, zelfs na 2 jaar ben ik nog niet helemaal waar ik mentaal wil zijn. Maar het wordt echt zoveel beter met de tijd. Door de verslaving ben je inderdaad een persoon die je niet wilt zijn, maar daar doe je op dat moment weinig aan en zie je ook niet in. Achteraf is dat makkelijk. Die depressieve dagen horen erbij, dat heb ik nog zeker een jaar of iets langer gehad, maar nu is dat totaal weg. Op geven moment ga je écht genieten van het leven, zou je voor geen goud willen missen. Life’s good, zolang je niet gokt! Valken en opstaan, ook na 20,50,100 pogingen. Uiteindelijk gaat het je lukken. Succes allemaal en goed om te zien dat het allemaal wat actiever is hier. Keep it up!

Niet hopen dat het gaat lukken, het gaat lukken! Niemand wil een gokverslaafde zijn, niemand wil met een gokverslaafde zijn. Pak het op, en werk er elke dag naar. Je wilt toch niet dat je kind over 10 jaar denigrerend op je neerkijkt omdat je nooit tijd of geld had voor hem, doordat je zo nodig je verslaving moest voeden? Harde woorden, maar de realiteit. Iedere dag dat je niet gokt, brengt je dichter bij je doelen in het leven. Werk vooral op het begin dag naar dag. Gaat je lukken! Succes maat, en mocht je nog je ei kwijt willen, vragen hebben of strugglen kun je ze hier altijd kwijt!

Drijfveer is eigenlijk, zoals met alle verslavingen, ontsnappen aan de realiteit. Vandaar dat je dan ook in een negatief spiraal komt. Want hoe meer je gaat gokken, hoe meer je in de shit komt. Hoe meer je wilt ontsnappen aan die ‘shit realiteit’. Gevoelen van minderwaardigheid, schaamte etc. Om die gevoelens weer te drukken ga je weer gokken het het riedeltje gaat door. Geld is eigenlijk nooit de motivator, we houden ons zelf voor de gek. Iedereen heeft wel eens een flink bedrag ‘gewonnen’. Wat heb je vervolgens gedaan dan? Winnen betekend simpelweg dat je langer kan gokken en langer dus die negatieve gevoelens kan drukken. Wat je eigenlijk zegt, een soort van schijngeluk. Maar een onstilbare drang opzoek ernaar. En het komt niet, de voldoening en geluk dat je ermee probeer te bereiken komt gewoon niet. Dat zou je dus als eerst moeten zoeken en aanpakken. Waar komen die gevoelens vandaan, waar probeer je aan te ontsnappen en waarom kan je niet zoals ieder ander mens genieten van de reguliere dingen die het leven te bieden heeft? Dat kan je zeker, iedereen kan het. Maar het is een weg met veel stress, pijn, verdriet en drama. Ik heb wel 100 keer een terugval gehad voor ik tot hier kwam. Maar opstaan en doorgaan, vallen en weer opstaan. Een voordeel die we hebben als gokker is trouwens dat als je eenmaal verlost bent van die verslaving je het leven zoveel meer gaat waarderen zoals het is. Iedere ochtend dat ik zonder stress en geldzorgen opsta, zonder dingen aan mijn kop voelen als een blessing. Nog steeds, ik ben dankbaar voor de persoon die ik nu ben, de situatie nu en het leven in het algemeen. Kan alleen maar bergopwaarts. En in welke situatie je nu ook zit, blijf altijd positief! Vergelijk jezelf niet met de buren of vrienden die het zo goed hebben om je vervolgens slecht te voelen. Er zijn altijd mensen die het nog moeilijk hebben dan jij, werk vanuit daar. Stay positive!

Hi Kas, Heel je verhaallijn is herkenbaar. Als je je verslaving niet kan voeden, wordt je inderdaad chagrijnig. Alleen is het echt vooral * voor je wederhelft, want zij heeft in principe niets fout gedaan. Maar toch sleur je haar erin mee. Terwijl ze alleen maar aan je bestwil denkt en je probeert te steunen. Voor mij was dat grote reden om te stoppen, mijn (ex) vrienden en ouders waren eigenlijk zo erg de dupe van mijn acties met dat gokken, ik voelde meer pijn vanwege hun dan voor mezelf. Het is het niet waard, echt niet. Iedereen heeft een limiet overigens, en op geven moment is het op. Zonde om je vrouw en kind toch in de steek te laten voor wat fruitmachines, toto of livegames? Achteraf spijt hebben, maar dan zul je alleen maar dieper in de shit komen. Nu je de eindjes nog kan knopen, stop ermee. Ik weet het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar waar een wil is is een weg. Wat je er voor terugkrijgt is het echt waard, neem dat van me aan. Als ik mezelf vergelijk met 2 jaar geleden, je wordt echt een totaal ander persoon. Dat gokken doet zoveel met je, je zelfvertrouwen, je relatie, je kind. Het heeft echt invloed op alles. Ik herken je verhalen, zo had ik ook wel 5 abonnementen om maar nog even door te gokken. Als ik nu terugkijk, belachelijk. Waarvoor? Zodat je jezelf verder de afgrond in kan slaan? Het is echt nooit te laat om te stoppen. Bedragen zijn natuurlijk niet echt een indicatie van de Ernst van de verslaving. Maar ik heb zelf echt meer dan honderdduizenden euro’s doorgespoeld in zo’n 10 jaar tijd. Maar dat moet je loslaten, en zien als leergeld. Je verdient je geld toch wel weer. Erger is je gezondheid en de mooie tijden in je leven die je doorbrengt achter een tablet of gokhallen met stress, slecht eten en allerlei zooi. Ik ben nu zo iets meer dan 2 jaar gokvrij en heb het nu gelukkig echt wel op een rijtje. Vakantie, nieuwe auto, huisje, flink wat spaargeld en belangrijkste totaal geen stress meer over rekeningen en incasso’s. En je gaat dat echt waarderen, omdat dat 10 jaar geleden anders was. En dat kan jij ook, sterker nog dat MOET jij ook. Want het klinkt misschien hard maar vroeg of laat is ze weg. Uiteindelijk komt ze op een punt dat ze moet kiezen tussen jouw of haarzelf en kind. En een moederinstinct zal altijd kiezen voor dat laatste. Kom op maat, je bent nog zo jong. Nog een heel leven voor je. Geniet van je vrouw, je kind en het leven. Het leven is te kort om je in zo’n rotverslaving te laten slijten. Geef haar complimenten, neem je kind mee naar een pretpark, terras of iets vul je dag met positieve ervaringen. Ik weet dat dat op het begin niet die rush en dopamine van het gokken gaat geven maar na ongeveer 6-8 maanden gaat dat liggen. Dan heb je meer plezier in andere dingen dan enkel gokken. Keep it up, en stay positive! Als ik kan stoppen na zoveel jaar en geld, kan iedereen het. Je moet het écht willen. Doe je het niet voor jezelf, dan doe het voor haar en je kind. Die verdienen beter. Iedere euro die je wegspoelt zou je een glimlach op hun gezichten kunnen toveren. Wat is er mooier dan dat?

Haaa, Wederom weer even geleden! Ik probeer wel zo ongeveer eens in de maand even te kijken, al is het vaak wel rustig op dit draadje. Eigenlijk ook weinig nieuws te melden, wordt een beetje monotoon zo hè haha. Niet meer gegokt, geen drang of iets en ik heb eigenlijk geen idee meer hoe lang ik al niet gok. Voor mijn gevoel heb ik nooit gegokt maar als ik alles teruglees was het wel anders haha. Het gaat (gelukkig) allemaal goed en ben het helemaal gewend, zo’n ‘niet gokkers’ leven. Voor de rest is het allemaal prima, zowel mentaal als fysiek helemaal gezond en wel. Nog steeds bezig met sporten zo’n 3x in de week en vanaf september weer de schoolbanken in en afmaken (nog zo’n anderhalf jaar hopelijk). Zo zie je maar, hoe lang je ook hebt gegokt..zodra je stopt kan het alleen maar omhoog. Love it. Nog een maandje werken en dan tijd voor een welverdiende vakantie. Hoe is het met de rest van de heren.. niets meer van gehoord? @Gaal

@MultiCruks heb ik inderdaad al lang geregeld. Ik heb het 2 maanden geleden weer gereset (na 6 maanden kan je blijkbaar annuleren) en opnieuw aangemeld. Voorkomen is beter dan genezen inderdaad. Zo ben je zeker voor 6 maanden steeds gokvrij, al wil je het zo graag toch is het onmogelijk. Wat mij betreft een geweldige uitvinding die beter laat dan nooit is. @Anneke094Dit is inderdaad mijn ‘langste tijd’ ja :-). En dat blijft het ook wel hoor, een gesloten hoofdstuk wat mij betreft. Nooit meer in die hol van depressie en ontsnapping, liegen en bedriegen. Op het begin vond ik het leven wel wat monotoon, de sensatie (hoe slecht het ook is) miste ik op een of andere manier. Ik denk dat meerdere (ex) verslaafden hier wel over kunnen meepraten. Als zo’n lange tijd van ups en downs, adrenaline kicks ineens uit je leven verdwijnt is het op het begin erg lastig om hier aan te wennen. Die rollercoaster waar je jaren in zit, daar stap je ineens uit. Veel dingen lijken dan saai en niet leuk genoeg. Logisch eigenlijk, de dopaminelevels hebben even een reset nodig. Ik moet zeggen dat dat nu wel heel wat minder is, ik kan makkelijker genieten van een weekendje rustig aan doen dan voorheen. Al met al nog steeds positieve wendingen, zelfs maanden na het stoppen. Zo zie je dat stoppen met gokken een proces is van eerder jaren dan weken. Das wel eeecht dik hoor, zo’n wereldreis. Welk land heeft je het meest verrast of indruk achtergelaten? Ik houd ook erg van reizen, zo’n wereldreis hoop ik in enkele jaren ook te maken. Voornamelijk de Aziatische kant trekt me enorm. Zodra het kan, ben ik weg haha. Ik heb inderdaad een eigen bedrijf. Laten we zeggen zonder te specificeren dat ik in de auto-styling en onderdelen zit. In onze markt is maar weinig aanbod dus als ik het exact benoem weet men met een Google search wie ‘Dred’ is haha. Ik kan het je eigenlijk alleen maar aanraden, als je weet wat je wilt. Ik ben er eigenlijk een beetje ingerold en heb eigenlijk niet anders gekend. Had wat bijbaantjes en dit kwam er een beetje bij. Als ik nu terugkijk zou ik niet anders willen. Wat je wel vooral moet weten dat je (vooral de eerste jaren) meer dan 9-5 zal moeten werken :-). Op gegeven moment kom je op een punt dat je het wat rustiger aan kan doen als de opbouwfase achter de rug is. Maar de beloning die er tegenover staat geeft wel meer voldoening en houvast. Als het kan, zou ik het je echt alleen maar aanraden.

Ik ben al een tijdje op het ‘rechte pad’ moet ik zeggen:-). Hoe ik het met rest gaat durf ik niet te zeggen, wordt vrij weinig ge-update inderdaad. Hopelijk geen stilte voor de storm..Hoe gaat het jouw af @Deswami? @WRA, wat voor kliniek is dat dan? Puur voor het gokken of meer verslavingen die spelen? Terugvallen na een tegenslag is inderdaad erg gebruikelijk, herken het van vroeger. Van belang is om op het moment dat zo’n tegenslag speelt al te beseffen dat je waarschijnlijk een drang zal krijgen en hier dus als het ware voor in de verdediging te staan, dat helpt voornamelijk op het begin. Na een tijd gaat het eigenlijk uit je systeem, om bij tegenslagen te gaan gokken. Keep it up en laat anders weten hoe je behandeling loopt. Ben benieuwd, ken geen andere ervaringen met zo’n kliniek. Waarschijnlijk krijg je een soort van begeleiding ook in je ritme indeling, uit eigen ervaring weet ik dat dat vooral helpt. Klinkt op het begin een beetje kinderachtig, maar een verslaafd brein is vaak chaotisch en heeft zo’n structuur echt nodig. Ikzelf heb er erg veel aan, om zo’n strakke planning aan te houden. 8.30 opstaan, 9 werken, 5 naar huis, 7 eten, 10 douchen, 11 slapen etc. In de eerste weken ging dat vrij geforceerd, maar als het eenmaal in je systeem zit wil je niet anders en die structuur zorgt ervoor dat je minder snelt neigt naar gokken, dan moet je namelijk uit dat systeem. @Anneke094zozoo wereldreizen enzo, doe maar ruig! Waar ben je allemaal heen geweest dan? Life goals, dat staat bij mij ook op de planning. Lijkt me echt een heerlijke ervaring. On topic: eigenlijk echt totaal niet meer. Ik denk er praktisch niet meer aan en hoop een beetje anderen ook te kunnen helpen uit deze oh zo nare verslaving. Aan doelen komt geen eind hé, elke dag ben ik er nog mee bezig. Eigenlijk kan het met zo’n gokverleden alleen maar de goede kant op, en dat gaat het gelukkig ook. In mijn 10 jarig gokverleden heb ik praktisch nooit iets aan de kant kunnen leggen, dat kan ook niet met zo’n put waar alles in viel. Nu, na praktisch nog geen 2 jaar gokvrij te zijn, heb ik het echt zo stabiel financieel en emotioneel. Het gaat werkelijk niet eens zozeer om het geld zelf, maar de rust die het met zich meebrengt. Ik doe zelf namelijk echt weinig met geld nu ik niet meer gok. Vind het op een of andere manier meer voldoening geven om het aan dierbaren zoals moeder, broertje en vriendin te besteden dan aan mezelf. Ik weet niet of dat nu is door een of ander schuldgevoel die ik van mijn gokverleden heb gehouden, soort van ergens diep het gevoel dat ik het niet verdien of omdat ze me altijd steunden terwijl ik echt een ellendeling was. Daar ben ik nog niet helemaal over uit, maar ik denk dat laatste. Dierbaren die er voor je zijn terwijl je er zelf niet eens meer voor jezelf bent (klonk vrij filosofisch hé haha). Dát zijn mensen die het leven zinvol maken en het allemaal verdienen. Iedere lach op hun gezicht, maakt het allemaal dubbel en dwars waard. Die obsessie van 10 jaar lang, die is echt totaal weg. Gewoon rust, alle rekeningen die gewoon automatisch betaald worden, geen incassobureaus of rare tripjes om maar aan geld te komen en in 1,5 jaar gewoon bijna 6 cijfers aantikken door gewoon eerlijk te werken en te sparen. Maakt me toch wel trots, vooral wetende waar ik vandaan kom. Ik las even wat terug hoe het een paar jaar geleden liep, dat ik niet eens met mijn eigen pasje op zak weg kon omdat ik alles anders vergokte..oh man wat erg zeg.. Ik kan het me serieus niet indenken nu. Het is een erg sterke verslaving als je er middenin zit, maar vlakt erg af als je er een tijd afstand van hebt gedaan merk ik. We hebben nog een lange weg te gaan, maar we komen er wel. Zolang ik niet gok, is de wereld van mij! edit: stay positive!

Helemaal mee eens. Ik ben van mening dat men ooit begint met gokken (of andere vorm van verslaving) met een reden. Er ligt een ander probleem/oorzaak achter, waardoor je behoefte hebt aan ontsnapping. Aanpakken van dat probleem zorgt ook dat de verslaving minder wordt of zelfs kan verdwijnen. Wat dat betreft is Cruks dan ook deels symptoombestrijding. Is het effectief? Zeker. Is het de oplossing? Niet helemaal. Neemt niet weg dat het een uitstekend hulpmiddel is voor verslaafden die zich op hun herstel richten en de problemen willen aanpakken zonder steeds te hoeven terugvallen. Minimaal 6 maanden clean, dat is al heel wat voor een gokverslaafde. Ter vergelijking; dat is me pakweg 2 keer gelukt in een 10-jarig gokverleden. Met Cruks nu is het peanuts. Al met al is het een goed systeem, niet helemaal waterdicht maar dat is ook onmogelijk. Vooral een gokkersbrein kan vrij creatief zijn, dus met alleen Cruks inschrijven kom je er zeker niet. Ik ben er al zo’n 578 dagen (net even opgezocht lol) van verlost. Dat is nog eens een tijd zeg. Op gegeven moment voel je het ook niet meer, zowel positief als negatief, het is allemaal oké. Het maakt je wel wat trots, ik ken namelijk zoveel mensen persoonlijk die in hetzelfde schuitje zaten maar er niet uit willen of kunnen komen. Het kan écht, zolang je er wel elke dag naar werkt en bereid bent om dingen op te offeren. Gokkende vrienden? Eruit. Pasje op zak? Financiën uit handen geven. Ook is discipline en structuur (althans voor mij) erg belangrijk merk ik. Opstaan om 9u, werken tot 17u, sport, tijd vrijmaken voor jezelf en nee kunnen zeggen. Niet altijd makkelijk als je eigen baas bent maar wel echt nodig om niet het overzicht te verliezen. Dat lukte altijd eventjes en vervolgens viel ik dan weer in oude gewoonten. Nu dat gokken (eindelijk) achterwege is, blijft er steeds meer ruimte over tot ontwikkeling. Volhouden jongens, inschrijven en om de 6 maanden resetten. Komt helemaal goed, en stay positive!

Je zou in principe na 6 maanden inschrijving kunnen opzeggen en gokken inderdaad. Het slimst is dan om na die 6 maanden direct even op te zeggen en opnieuw in te schrijven, ben je weer zeker 6 maanden clean minimaal. Dat is wat ik ook heb gedaan nu. Niet dat ik de behoefte heb, maar voorkomen is toch beter dan genezen. Ik zit ik zo’n vibe nu dat ik het me niet kan veroorloven in oude patronen terug te vallen. Tijd, geld en de verantwoordelijkheden nu zijn me gewoon te kostbaar. Een terugval (en erna waarschijnlijk depressie) kan ik me niet veroorloven. Ik weet niet wie dat Cruks gebeuren heeft verzonnen, maar heb werkelijk respect voor hem of haar. Zoveel mensen zijn (op zijn minst voor 6 maanden steeds) verlost van alle ellende. Als dit er 10 jaar geleden was, had het zoveel ellende gescheeld voor mij en veel anderen. Als ik reflecteer naar vroeger, als je echt in zo’n spiraal hangt.. Casino uitloopt en eigenlijk brand van binnen en zweert dat je niet meer zal gaan maar doodleuk 1 week later weer je geld komt verbrassen..nu heb je op zijn minst een stok achter de deur voor minimaal 6 maanden steeds. Soort van verplichte cooldown. Wel bizar, als ik er zo over praat komen de nare herinneringen van het gokken weer naar boven. Wat een ellende heb ik mezelf en iedereen aangedaan jarenlang zeg. Zoveel energie, tijd en gezondheid weggegooid voor niets. Ach, wel positief, vroeger dacht ik aan de ‘big wins’ als ik terugdacht. Nu enkel aan de smerige keerzijde ervan. Het lijk wel ‘oprecht klaar’ nu. Keep it up guys, stay postive!

Goedendag allemaal! Het is weer even geleden, dus tijd voor een (korte) update. Tot op de dag van vandaag eigenlijk niet meer gegokt en ook niet de behoefte gehad. Nu dus al zo’n anderhalf jaar geloof ik! Nog steeds erg dankbaar voor dit forum en iedereen die me hierin heeft gesteund. Wel vreemd, het voelt echt zo lang geleden nu. Terwijl ik toch echt een grove gokker ben geweest, lijkt het zo ver weg van mijn bed. Het schoot me ineens binnen midden in de nacht, dus kwam eens een kijkje nemen hier. Ik hoop dat iedereen (vooral met Cruks) veel meer rust heeft en gokvrij kan blijven. Daar lijkt het wel op, veel minder berichten van terugval zo te zien. Op naar jaar 2! @Gaal Kan gebeuren, zo’n terugval. Zou er niet zo aan vastklampen. Bekijk het positief, met Cruks kun je hooguit 1x in de 6 maanden terugvallen (als je je erna direct weer inschrijft). Dus elke dag vechten tegen die drang is er al niet meer bij. Gewoon weer even reset en beginnen waar je gebleven was. Ik heb zelf wel 100 terugvallen gehad voorheen, kon hooguit 2 weken zonder gokken. Als ik het kan, kan iedereen het (was echt een ellendeling wat betreft gokken lol). Als je zoals je zelf zegt werkt aan je eigen doelen en jezelf bezig houd, gaat het helemaal goed komen! Succes en mocht je het lastig vinden kun je me altijd (prive) berichten.

Hé Gaal, Ik moet zeggen dat ik buiten het gokken niet echt verslaafd ben geweest aan andere middelen gelukkig. Wat je zegt, er speelt altijd wel meer dan de verslaving zelf. Je hebt ooit de noodzaak gevoeld aan ontsnapping van negatieve gevoelens, dan is stoppen met de verslaving meer symptoombestrijding. Ik moet zeggen, dat ik dat ook had. Ik ben eigenlijk vanaf mijn 16e in een depressie en sleur beland. Opgroeien met gezondheidsissues en gezinsproblemen icm met een gevoelig karakter hebben het denk ik getriggerd vooral. Ik ben er eigenlijk zo’n jaar of 2 écht van verlost, die negatieve gevoelens. Gevoelens van een soort minderwaardigheid, jezelf moeten bewijzen, de lat te hoog leggen voor jezelf, onzekerheid of iets. Wazige gedachtegang eigenlijk. Nu heb ik dat totaal niet meer. Zelfverzekerd, heb het gevoel oprecht de wereld aan te kunnen. Vandaar dat het gokken ook steeds minder destructief werd, de noodzaak was er niet echt meer. Ik hoefde nergens meer van te ontsnappen, want het ‘echte’ leven was ook goed en spannend genoeg aan het worden. Ik kon weer genieten van normale dingen en opstaan zonder me klote te voelen. Zodoende eigenlijk een soort van afgebouwd en met CRUKS er compleet een punt achter gezet. Vooral nu ik dat gokken ook achterwege heb, voelt het alsof niets me eigenlijk in de weg kan staan. Wellicht wat hoge moed, maar het voelt echt zo haha. Gewoon sporten, werken, studie, lekker ergens wat eten en werken aan je beoogde doelen. Eigenlijk zoals het hoort, zoals ieder weldenkend mens doet denk ik. Alleen is het voor mij wat anders omdat het 14 jaar lang niet zo was :-). We komen er wel broeder, focus je op jezelf en indien nodig therapie volgen. Het helpt echt. Je bent niet de eerste die met soortgelijke gevoelens en problemen rondloopt. Er zijn experts die je echt de goede kant op kunnen sturen. Met die gedachte ben ik ook therapie gaan volgen en pluk daar echt de vruchten van. We komen er wel, of zijn er misschien zelfs al.. Take care, stay positive!

Zeker, ik reflecteer ook vaker. Misschien wel elke dag sta ik er wel even bij stil. Het zit altijd wel ergens in mijn achterhoofd. Niet zozeer spijt of iets. Het had zo moeten lopen en daar heb ik 100% vrede mee. Voor hetzelfde geldt was ik nog tot mijn 60ste gokverslaafd.. Het werd ook wel minder, ik gokte steeds minder destructief. Kreeg veel steun van mijn ouders en anderen in mijn directe omgeving. Hierdoor werd ik mentaal steeds sterker. Totdat CRUKS kwam, hiermee was eigelijk dat laatste beetje wat er nog zat direct weg. Voornamelijk leer je het ‘normale’ leven als het ware te waarderen nadat de afgelopen tijd één grote nachtmerrie was van casino naar casino, iedereen (inclusief jezelf) constant teleurstellen en eigenlijk gewoon je leven verzieken. Waar ik vroeger niet uit bed wilde komen omdat ik geen levenslust had, wil ik nu niet slapen omdat ik nog zoveel te doen heb. Ironisch eigenlijk. Paar maanden geleden ben ik ook met therapie begonnen, als een soort na-kuur. Na al die jaren van depressie en gokken is dat wel nodig eigenlijk. Om weer even een balans te vinden in je gedachten, het leven, relaties en andere aspecten. Ik zou het eigenlijk iedereen wel kunnen aanraden. Je leert er écht verschillende inzichten en komt beter voor de dag. Vooral als je meerdere jaren op grote schaal hebt gegokt, staat de rest van je leven een beetje op pauze (zo ervaarde ik het). Op pauze als in je ontwikkeld jezelf niet omdat je constant aan het overleven bent in plaats van leven. De prioriteiten zijn verwaterd, het is een beetje alsof ik na 10 jaar uit de bak ben gekomen. Dan zal je toch de tijd als het ware goed moeten maken en jezelf weer even op leefmodus in plaats van overleefmodus moeten krijgen. Mijn ouders weten bijvoorbeeld niet dat ik wekelijks therapie volg, maar merken wel op dat ik ben veranderd op veel fronten. Maargoed, nu is het (gelukkig) allemaal achterwege en zoals je zegt ik ‘zoals ieder ander ben..’ (Iemand zonder geheim agenda, die niet hoeft te liegen en steeds gaten door het gokken hoeft te vullen met wat anders). Zoveel minder stress en gezeik. Kopen wat je hart begeert zonder je druk te maken. Geen gekke schulden of dubieuze leningen her en der. Kan me door alle mentale rust nu ook veel beter richten op m’n bedrijf en persoonlijke/financiële ontwikkeling. Ik denk zelfs dat ex-gokkers het ‘normale’ leven meer waarderen dan niet-gokkers, wij weten immers hoe destructief de keerzijde is :-). 10 jaar heeft het geduurd, de strijd.. constant vallen opstaan vallen opstaan. Maar het is het dubbel en dwars waard geweest. Eindelijk, eindelijk écht vrij. Wederom een heel verhaal haha. Keep it up, stay positive!

Ha KVDR, Dat is weer even geleden zeg. Ik moet zeggen, totaal niet met het gokken meer bezig geweest. Vooral na CRUKS, is het eigenlijk helemaal klaar. Voordat het er was, was er altijd wel een soort van spanning en de kans op ineens verdwijnen in een gokspiraal. Maar ik moet zeggen dat ik totaal niet meer met het gokken bezig ben, alsof het nooit is gebeurd. Alsof ik nooit een deel van mijn leven heb opgeofferd aan zo’n nare verslaving. Dopamine niveaus zijn weer op reguliere pijl en geen noodzaak meer om sensatie te zoeken :-). De rust na al die turbulente jaren is wel wennen geweest, maar is inmiddels wel normale orde van de dag geworden. Heerlijk. Ik had nooit durven dromen eigenlijk dat ik er dusdanig vrij van zou kunnen zijn, dat het gewoon niets meer doet. Er is meer in het leven dan het gokken. Als ik nu terugblik is het eigenlijk belachelijk geweest, honderdduizenden euro’s doorspoelen terwijl je er zoveel leuke dingen mee kunt doen. Koop iets leuks, ontwikkel jezelf, ga lekker reizen. Ach, een dodelijke combinatie van gokken en depressie, wat gelukkig allemaal achterwege is. Elke dag ben ik God dankbaar dat ik het heb kunnen loslaten en eindelijk fysiek en mentaal gezond ben. Hoe gaat het met jouw en de rest?

Yes, dat is ook. Ben zelf ook vrij gevoelig voor therapie, motivatiespeeches etc dus dat is prima. Fijn dat het de goede kant op gaat. Tijd heelt alle wonden, komt helemaal goed! Wel merk ik dat het forum wat averecht lijkt te werken inmiddels. Voor mijn gevoel heb ik een hoofdstuk genaamd ‘gokken’ eigenlijk afgesloten. Vooral na komst van dat register is de kous eigenlijk helemaal af. Ik dacht al niet meer aan het gokken, en nu kan het ook niet meer. Zodoende blijf ik met het forum (hoe goed het uiteraard ook bedoeld is) als het ware hangen in een donker gokverleden. Ik merk dat ik soms dan een mailtje met notificatie voor nieuw bericht praktisch stiekem probeer weg te klikken. Bepaalde dingen horen in het verleden, mensen in mijn leven (die dit niet weten) wil ik hier eigenlijk niet meer aan blootstellen. Een nieuwe Dred, een nieuwe kans, een nieuw leven. Klaar is nu ‘oprecht’ klaar. Zodoende is dit mijn laatste bericht hier. Ik wens iedereen heel veel succes en een gokvrij leven. Bedankt allemaal voor de hulp, steun en tips. In de donkere dagen altijd terug kunnen vallen hier. Take care, stay positive.

@Anneke94 Achja, spijt heb je natuurlijk wel na al die jaren. Maar gelukkig valt het wat dat betreft wel mee. Zoals ik al eerder zei, hoe klote het ook was allemaal, het heeft me wel gebracht naar de persoon die ik nu ben. Voor hetzelfde geldt had ik dat gokken pas ontdekt op een leeftijd met huis, kinderen en meer verantwoordelijkheden. Dan zouden de consequenties een tik extremer zijn. Zo probeer ik het allemaal een beetje te relativeren. Het is ook inmiddels zo’n lange tijd geleden voor mijn gevoel dat ik heb gegokt. Ik ben het voor een groot deel ook helemaal vergeten. Soms lees ik mijn verhaal hier deels terug, en pas dan krijg ik deels wat van de herinneringen terug. Enigszins het voordeel van een slecht geheugen :-). Wat makkelijk om het allemaal los te laten met dat gokken/spijtgevoelens. Therapie staat eigenlijk los van het gokken. Nu dat allemaal achterwege is, is er ruimte voor reflectie en ontwikkeling. Therapie is een samenhang van diverse. Cognitieve gedragstherapie, gezins(relatie) therapie, mindfulness based therapie en nog een riedel aan fancy namen. Kortom gaat het er eigenlijk om om meer invulling, rust en geestelijke ordening te vinden. Ik moet zeggen dat het je wel tot verschillende visies en inspiraties zet. Ik denk dat het eenieder wel goed doet, om te kunnen sparren met een deskundige. Vooral in combinatie met fysieke training voelt het wel goed. Baat het niet, schaadt het niet. Haha zeg al, je valt me er niet mee lastig. Als er iets is waar ik je mee kan helpen, zeg het maar. Nu ik waarschijnlijk nooit meer kan en zal gokken, verwacht ik hier ook weinig over het gokken te kunnen delen. Dan maar relatietherapie :-). @Timberland Herkenbaar patroon. Ik heb ook aardig wat terugvallen gehad. Maar voor het eerst zo’n lange periode gokvrij. Heb je er wel een behandeling of iets voor gehad? Het probleem ligt vaak dieper, dan is het symptoombestrijding, in plaats van het daadwerkelijke probleem aanpakken. Vroeg of laat komt het dan weer opzetten als de kans zich voordoet. Ontelbare terugvallen gehad in 10 jaar tijd helaas. Heb je bijvoorbeeld stilgestaan waarom je na een jaar terugviel? En waarom in september dan steeds? Wat deed of voelde anders, terwijl het 11 maanden wél goed ging? @Gaal Lastig, Timberland heeft ook een vrij lange tijd gegokt. Ik herken het wel. Helaas makkelijker gezegd dan gedaan. Als ik bedenk wat ik (buiten het geld) kwijt ben geraakt in 10 jaar, vertrouwen, relaties, kansen. Zoveel kansen. Het is niet iets wat je even ‘uitzet’. Zo’n verslaving is helaas sterker dan rationeel verstand. Vandaar dat ik zeg dat je echt opzoek moet naar waar het vandaan komt en je leven structureel moet veranderen. Met alleen ‘vanaf vandaag gok ik niet meer’, kom je er niet. Zeker niet. Vroeg of laat val je helaas terug. Vooral als een groot deel je leven bestond uit dopamineshots van het gokken. Hopelijk wordt de CRUKS voor velen echt een permanente oplossing. Succes iedereen! Stay positive.

Ik moet zeggen dat Timberland helemaal gelijk heeft inderdaad. Nadat ik me heb ingeschreven in dat CRUKS gebeuren, is de kous eigenlijk wel helemaal af lijkt het. Ik hoef eigenlijk niet meer tegen het gokken te ‘vechten’ of mezelf druk te maken. Het kan simpelweg niet meer zo even. Eigenlijk precies zoals TB zegt, veel meer tijd en ruimte voor persoonlijke ontwikkeling gekregen. Ook omdat je simpelweg je brein niet hoeft bezig te houden met ‘niet gokken’ modus. Al was ik een jaar gokvrij, dit voelt wel totaal anders inderdaad. Er is een soort van last van mijn schouders. Wat had ik graag gewild dat dit jaren geleden in het leven was geroepen, dan had ik niet zoveel hoeven te missen in afgelopen 10 jaar. Wat TB ook zegt, je moet de leegte wel zien te vervangen door iets positiefs. Als je gaat grijpen naar een andere verslaving (drank,drugs, seks etc) begint het riedeltje eigenlijk opnieuw, enkel met een ander middel. Maar buiten het gokken heb ik gelukkig nooit een ander middel zodanig als verslaving ervaren. Dus wat dat betreft zit het goed gelukkig. Waar ik me nu vooral op focus is zoals gezegd persoonlijke ontwikkeling, zowel mentaal als fysiek. Nog steeds praktisch elke dag in de sportschool (kom er net vandaan toevallig), letten op mijn voeding en wekelijks therapie om mezelf te pushen naar een betere versie van mezelf. We zijn vaak negatief over verslavingen maar zo’n verslavingsgevoelig karakter kent ook wel positieve punten. Als ik mijn zinnen heb gezet op iets, dan gebeurt het ook. Daar ga ik dan net zo lang mee door tot het ook echt is zoals ik wil dat het is. Nu is dat gokken dus vervangen door sport, werk en studie. Vandaar dat ik ook niet echt meer actief ben hier, in ieder geval niet dat ik mijn verhaal doe. Er is simpelweg niets meer qua gokken, of strijden tegen het gokken gelukkig. Wel lees ik verhalen zo nu en dan van anderen mee en ben uiteraard altijd bereid anderen te steunen of helpen bij vragen of ervaringen. @Timberland, jij hebt ook aardig wat jaren gegokt geloof ik. Hoe gaat het jouw nu af zonder het gokken icm CRUKS? @Anneke94jij was geloof ik geen gokker hè :-). Hoe gaat het jouw af? Nog een beetje vaart in de emoties? Stay positive.

Nice! Ik heb me ook meteen ingeschreven. Zo’n systeem hadden ze al jaren geleden moeten invoeren. Belachelijk eigenlijk. Zonder licentie zullen ze niet blijven, de grote jongens (Bwin, Unibet etc) zijn al gestopt in Nederland. Al ben ik een jaar verder, toch een goede stok achter de deur. Uit ervaring weet ik dat dat gokken best hardnekkig kan zijn en je zomaar in een avond alle spaargeld er zomaar doorheen kan jassen. Al ben je een tijd ‘gokvrij’ Nu is het wel écht onmogelijk te gokken. Heerlijk!

Toch wel apart, heb namelijk wel veel ervaringen en andere draadjes gelezen van ‘lotgenoten’, maar bij jouw heb ik eigenlijk voor het eerst dat het voelt alsof ik het zelf heb getypt haha. Wat betreft therapie, daar ben ik sinds een week of 2 mee begonnen. Soort van intakegesprek gehad, maar dat nog niet in een verder stadia. Ik denk dat therapie of psychologie voor de meesten wel goed is, vooral als je een verslaving hebt (gehad). Het probleem ligt dan vaak wel wat dieper inderdaad. Ook na een recente breuk van relatie van zo’n 5 jaar meer tijd en stof gehad tot nadenken. Die persoon wil ik ook niet zijn, die ik in de relatie was. Niet dat ik een extreme klootzak was ofzo, maar ik wil gewoon meer lief kunnen hebben. Misschien de ware nog niet getroffen, ik weet het niet. Zoals jij heb ik ook moeite met binden, houdt mensen vaker op afstand en ben nooit ‘echt’ met ze. Hoewel ik heel veel ‘vrienden en kennissen’ heb, zijn er toch weinig échte waarmee ik veel persoonlijke dingen ook écht deel. Soort van masker inderdaad. Terwijl ik een echte prater ben, vind ik het toch lastig om over emoties te ventileren. Dat is lastig, ook met oog op een toekomstige relatie. Een simpele ‘wat zie je er leuk uit vandaag’ is moeilijker dan afzeiken als het een dag minder is. Daar wil ik voornamelijk aan werken. Het leven is oprecht te kort om te piekeren en elkaar niet lief te hebben, vandaar dat ik ook de keuze heb gemaakt om beter voor mezelf te zorgen, sporten en therapie om gewoon een beter ik te worden. Voor mezelf, mijn familie en toekomstige partner. Zo zie je maar weer dat het gokken veel dieper ligt. Dat moet ook wel, want ik kan me niet voorstellen dat iemand die volkomen nuchter, verstandig en probleemloos is zal besluiten structureel zijn maandinkomen te vergokken. Gekkenwerk eigenlijk. Ik probeer er tevens voor te waken om mijn gokverslaving te vervangen door een werkverslaving. Hoewel het werken wel wat minder schadelijk is, wil ik meer tijd kunnen doorbrengen met dierbaren. Wel ironisch, alles komt eigenlijk aan het licht zodra je stopt met het gokken (en wellicht relatiebreuk). Pas dan kun je evalueren hoe of wat je eigenlijk doet, hebt gedaan en wat je anders kan doen. Je overlevingsmechanisme uitschakelen na 10 jaar en jezelf oprecht in de spiegel beoordelen is toch wel een ding. Maar gelukkig beter laat dan nooit :-) Enige wat ik weet en voel is eigenlijk zolang ik niet gok ik er wel kom. Misschien in een paar maanden, misschien een paar jaar maar met babystapjes kom ik elke dag dichterbij de persoon die ik wil zijn. Het uitgeven/beheren van financieren zou je trouwens niet als onvolwassen hoeven te zien. Het is een fase waar je doorheen moet. Bekijk het niet als de financieren die je uit handen geeft, maar je middel om je verslaving te voeden. Zonder geld kun je immers niet gokken. Alle stokjes achter de deur zijn daarbij mooi meegenomen. Mensen om je heen die je steunen is in herstel ook écht belangrijk inderdaad. Daar heb ik ook erg veel steun aan gehad. Mensen die er voor je zijn zonder verwachtingen, die je helpen omdat ze je willen helpen. Moeilijke momenten gaan ongetwijfeld komen, probeer op die momenten zoals ik zei precies na te gaan waardoor ze zijn ontstaan en wat je hebt gedaan/gedacht.

Bijna eng hoe herkenbaar je verhaal eigenlijk voor me is. Ik zou bijna zweren dat ik het voor 90% zelf heb getypt. Vooral leegte is erg herkenbaar, het missen van een oprecht doel. Hierdoor houd ik mezelf ook voornamelijk bezig met werk en andere afleidingen, zodat ik maar niet met die leegte geconfronteerd hoef te worden eigenlijk. Ook ik verdoofde me al vanaf de jeugd, voor mij was het voornamelijk spanning zoeken in activiteiten om snel geld te verdienen en vooral veel slapen, slapen om aan de realiteit te ontkomen. Zo sliep ik wel 15uur per dag. Ik denk eigenlijk dat dat een vorm van depressie is geweest, waar nooit een dergelijke stempel op is gezet omdat ik me nooit liet behandelen. Gelukkig ben ik al wel een aantal jaar van die depressie af. Wat je zegt, ook ik heb eigenlijk alle jaren vanaf mijn 16 tot 29 geen ‘echte’ leven gehad. Constant van terugval naar terugval leven. Wat het ‘echte’ leven is, dat herken ik nu sinds een enkele maanden pas echt. Pas sinds enkele maanden sta ik in de ochtend lekker op zonder gepieker, zonder dat het leven me (voor mijn gevoel) tegen zit. Zonder dat ik alles negatief zie. Het herstel is wel echt een periode van jaren, je hoeft maar een dip te hebben en je schild laten zakken, is het erg makkelijk terugvallen. Ik ben me daar ook erg van bewust en werk er nog steeds elke dag aan. Elke dag sta ik een moment stil, ben ik dankbaar voor een zorgeloos en gokvrij leven. Dat heb ik dus voornamelijk icm sporten, lekker even met de cardio hier mijn berichtje doen. Even stilstaan hoe goed ik het eigenlijk heb. En dit moment ga je eigenlijk ook krijgen, zodra je een langere periode gokvrij bent en alles om je heen wat stabieler is. Na een terugval zijn de emoties vaak wat instabiel, maar geef het even tijd. Online is overigens echt de ‘crack’ van het gokken. Probeer je uit te schrijven en te blokkeren van iedere site waar je dat doet. Binnenkort komt er zo’n CRUKS register, dan zou het helemaal al makkelijk moeten zijn hopelijk. Succes, als het niet meezit of als je vragen hebt kun je het hier altijd kwijt :-)