Eef123

Hey mensen. Even checken. Ik drink nu 6 dagen niet. Ik heb steeds lichte hoofdpijn en vandaag ben ik moe en voel me gloeierig en rillerig/beetje koortsig. De neiging om met dekens op de bank te gaan liggen. Ik begreep al van andere topics in het forum dat het ontgiften even duurt. Hoort dat koortsige en bibberige gevoel er ook bij? Wat gek is... ik ben laatst een maand gestopt (met de methode Voorbij Alcohol) en toen was ik me lang niet zo bewust van de ontwenningsverschijnselen. Ik dacht: ach het is maar een maand en daarna kan ik dus minder drinken, af en toe een lekker glas (tja....dat laatste denk ik nu niet meer). Deze keer ben ik me meer bewust van wat ik allemaal voel in m'n lijf, ik neem het allemaal heel wat serieuzer. Kan geen kwaad om mij om me meer bewust te worden van m'n lijf, daar is wel enige roofbouw op gepleegd. Verder hoop ik dat een ieder op haar/zijn wijze een goede dag heeft en wens ik een ieder een fijne avond! Groetjes Eef.

Avondje met Yerba Mate thee. Effe wennen hoor, in vergelijking met een mooie Chardonnay. Maar ik ben vastbesloten. De nieuwe film van Paul Verhoeven gezien: Elle. Ze slaat vaak een glas wijn af ;-) maar ik vond het een vrij nihilistische film verder.. Eergisteren zag ik 'Quand on a 17 ans', práchtig! Een film met een warm hart. Ik had het een beetje moeilijk vandaag. Terug van weekje weg, en ik merk hoe ik opzie tegen de week. En het was vrijdag, begin van het weekend. En ik ging koken. Allerlei momenten waarop ik normaliter.... Moeilijk om niet een heerlijk flesje te kopen ter ere van.... en als troost voor... Niet gedaan, ik doe het gewoon niet!! Zo. Hehe. Ik wil gezond zijn. De trek is weer overgegaan.

Joehoe geen druppel...! Voor de tweede keer naar de sauna geweest deze week, fijnfijn. Volgende week begint m'n werk weer. Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat alcohol mij qua werk op de been heeft gehouden. Het gaf energie, creativiteit en de ontspanning na de inspanning. En de enorme dips daarna, daar dealde ik mee. Op een vrije dag kon ik helemaal niks. Totaal voor pampus. Dat voelt vreselijk, als een niet geleefde dag. Ik werk eigenlijk te veel en vooral te veel zware opdrachten met grote reisafstanden. Voel me soms zo moe, maar ik herstel altijd wel weer snel. En ik vind m'n werk ook ontzettend leuk. Nu ik niet meer m'n gebruikelijke instant-ontspan-recept kan toedienen, ben ik wel nieuwsgierig (= nerveus) hoe dat volgende week zal gaan. Voor nu: na mijn bakje yoghurt zo lekker naar bed. Stap voor stap, dag voor dag. Sweet dreams!

Herkenbaar. En een raak citaat. Ook ik moet er nu anders mee omgaan, ik mag het verdriet -eindelijk- gaan verwerken. Dat voelt nogal onwennig, en ook -in de verte- als een nieuwe kans. Dankjewel Etty.

Dank Lady Jane, de thee is besteld!

Ik zag een vlucht kraanvogels boven de snelweg vliegen laatst, in Drenthe, waar ze broeden in Nederland. Ze zijn zó mooi en gracieus. Een stijlvolle keuze, jouw origami bij de -oloog :-) Een meevoelende en warme groet... en nog maar eentje want een beetje warmte kun je vast wel gebruiken.

Dank je Quinn! Ja, het gaat goed. Ik voel me trots. Heb lichte hoofdpijn. Het is erg fijn te kunnen inloggen op dit forum. Deze week is een rustige week, best goed om juist nu deze stap te nemen, ik voel me ontspannen en ik heb de tijd om erover te lezen. Ik voel me erg gesteund door dit forum, en wat een wijsheid heeft iedereen!

Heej! Laatst had ik een lezing op mijn werk van een psycholoog over 'gedragsverandering'. Hij gebruikte voorbeelden van 'lijnen', of 'elke dag naar de sportschool' of 'niet meer snoepen' of 'een taal leren' etc. Wij kennen ook nog wel een voorbeeld :-) Wat hij vertelde: wilskracht werkt niet. Precies om de reden die Dominic beschrijft: het werkt kort en daarna niet meer. Inderdaad iets van vechten/krachtsinspanning en dat hou je niet vol.Hij zei dat wat wel werkt zijn drie dingen: 1. Focus. Dus je focus richten. Na vallen weer opstaan, gefocust blijven. Bijv. meditatie helpt om te leren focussen op iets. In ons geval zou dat zijn: focus op je drive achter stoppen, zoals 'een gezond lichaam terugkrijgen' of 'een gelukkig leven met mijn gezin etc etc (dus waarvoor je het doet, het niet meer drinken). 2. Baby-steps. Zo noemt hij dat. Dus niet te groot denken ('ik moet nu alles veranderen en zal mijn hele leven niet meer kunnen drinken!)' maar elke dag weer met kleine stappen werken aan wat je wilt bereiken (dus elke dag niet die eerste nemen ;-) . Dag na dag. Net zo lang tot er een nieuwe gewoonte is ingesleten. Dat gebeurt in het deel van de hersenen dat er lang over doet, het prehistorische deel. Het gewend raken aan een nieuwe gewoonte duurt lang: bij een complexe gedragsverandering een jaar minimaal. 3. Jezelf belonen tijdens je veranderingstraject met dingen die passen bij de gewenste verandering. Ik dacht zelf aan: bloemen, sauna, een mooi glas voor fris of mooie aardewerken kop voor thee, in mijn geval zijn mooie jurken ook altijd goed haha :-) Ik vond het heel interessant en zo in mijn dag 4 moet ik weer aan deze lezing denken. Stap voor stap dus...

Voel me dankbaar voor de ondersteunende reacties. Dat helpt echt! Thnx...!

Dit was dag 3. Enkele moeilijke momenten, waarop ik zag dat een wens/verlangen (vrolijk worden, ontspannen zijn) direct gekoppeld wordt aan alcohol. Gek om dan even niet te weten wat dan te doen... hoe dan ontspannen, of m'n zorgen vergeten? Poe hee. Maar: geen druppel! Het idee van 'nooit' boezemt angst in maar ik weet heeeeeel goed dat 'minderen' nog nooit heeft gewerkt bij mij. Maar niet aan denken, aan dat 'nooit'. Ik merkte dat ik al bezig was met 'wat zeg ik dan met Kerstmis tegen m'n schoonfamilie...? Hoe los ik dit op zonder gedoe...?' Pieker-de-pieker. Raar he dat ik me daar nu al zorgen over maak, over wat ik dan moet zeggen!

Hallo allemaal, Ik ben Eef. Sinds eergisteren gestopt :-) Al eerder heb ik -met behulp van Voorbij Alchol (van Petra Moes)- een maand niet gedronken. Daarna 'geminderd' wat dus al snel weer op het oude niveau zat. Door het programma van Petra heb ik geleerd wat er achter het drinken schuilgaat. De korte versie: schuldgevoel en schaamte. Ik voel de tranen alweer branden nu ik het opschrijf. Schuld en schaamte over twee mislukte huwelijken, en het niet in stand kunnen houden van andere relaties met een partner. Vooral schuld en schaamte naar mijn lieve kinderen toe. Ik heb daarnaast een zware en verantwoordelijke baan. Drank hielp mij dagelijks om me te ontspannen en om mijn schuldgevoel minder te hoeven voelen. Het is allemaal erg eenzaam, ik durfde er met niemand over te praten. Schaamte is echt zo'n naar gevoel. Alles doet me veel pijn. Ik kan dingen niet terugdraaien. Gelukkig is de relatie met mijn kinderen heel goed. Ze wonen nu zelfstandig en doen een opleiding. Het geeft me eerlijk gezegd wat meer ontspanning, omdat in het contact met hen dat schuldgevoel zo sterk opspeelt. Ben zo bang dat ik het fout heb gedaan, en dat heb ik ook in zekere zin. Hoe graag ik ze ook zie, ik ben echt dol op ze. En is mis hen ook nu ze op zichzelf wonen. Het geeft me wel wat meer ruimte. Na meer dan 10 jaar drinken besef ik dat mijn lever er vast niet goed aan toe is. Dat grenzen vervagen als ik heb gedronken en ik emotioneel wordt. Hoe naar dit is voor mijn partner. Ik ben eindelijk met iemand met wie het rustig en veilig en goed voelt, ik wil dit niet verpesten. Niet drinken is ook een investering in onze toekomst. Het pijnlijke verleden blijft pijnlijk, en mijn reflex is 'drinken' om de pijn en schaamte niet te voelen. Nu de 2e dag dus. Ik voel me nu al beter ... helder en wakker. Dank jullie wel voor het lezen! Voor jullie ook natuurlijk alle goeds gewenst!!