Ja, en toch: het leven is nog steeds zo leuk kom ik achter. Soms piepen die momenten er de laatste tijd weer even tussendoor. Kan zijn als ik aan het wandelen ben, of als ik de geur van buiten opsnuif op het moment dat die echt binnenkomt, of zoals gisteren toen ik met het gezin buiten zit te eten en ik mijn jongste volop zie genieten van ons gesprek. Die kleine momenten dat je geluk o.i.d. weer voelt, in het nu. Bijna euforisch voor een seconde of wat. Dan bestaat er even niets anders, ook de minder leuke dingen niet.