Kennen jullie dat, dat je midden in de nacht wakker wordt en denkt ''morgen echt niet meer, het is nu klaar'', dat alles helder makkelijk lijkt en dat je weet waarvoor en voor wie je dat doet. Om vervolgens met hetzelfde 'gemak' er 's middags weer een te nemen. Dát dus. Vreselijk vermoeiend. Kan het iedereen afraden.
Ik denk, dat ik denk het allemaal niet aan te kunnen, denk ik.... Daar waar ik Quinn aanmoedig te blijven delen, weet ik niet eens wat ik zou moeten delen. Ik heb het moeilijk maar voel de echte emotie niet. Dat hou ik natuurlijk zo ook met de alcohol in stand. Het enige wat ik merk is soms een soort van boosheid, irritatie, niet rechtstreeks naar ouder maar naar de situatie.. en ja trouwens, dan moet ik ook eerlijk zijn ook tegen ouder. Ouder kiest maar overziet niet. Consequenties voor zus en mij. Klinkt egoïstisch als ik het zo opschrijf, vreselijk, maar er spelen meer dingen mee uit verleden. Soms zaken liggen dan ook nu onder het vergrootglas. Afijn, veel tekst, beetje warrig misschien. Laat het maar even staan.