Extranaut

Sowieso ga ik doorbijten Dat begon met 4 tripels, dan een terrasje waar ik God weet hoeveel dronk en dan een finale eindstop bij de nachtwinkel om me blauw te betalen aan een zak vol. Het jammere is ook dat ik het zo lekker vind. Poog ik mijn gedachten te verzetten met een komedie, maar daar werd dan in gedronken wat mij zin gaf. Toch ziet het er sterk naar uit dat drank geen invloed over mij zal uitoefenen vanavond. Morgen gaan we rommelmarkt doen met mijn lief en haar moeder. Dat sluiten we altijd af met een terrasje. Ik neem me voor een colatje te nemen.

Ja alcohol kan een goede afrodisiac zijn, soms te goed dat een misstap achter de hoek kan loeren. Er zijn gelukkig andere zaken genoeg om iemand seksueel te prikkelen, use your imagination. In ons hoofd mag het er al eens onbeteugeld en pervers aan toe gaan.

Ik heb me zeker verontschuldigd tegenover hen. Gelukkig is er wel bijna dagelijks contact via facetime, sms of telefoon. Ik toon veel belangstelling in hun leven, school, alles wat hen aangaat. Mijn oudste neemt me niets kwalijk en komt regelmaig achter een knuffel. Echter in mijn jongste herken ik mezelf en dat is een ander verhaal. Ze heeft ook zoveel mensen rond haar heen dat ze eigenlijk niets moet missen, ze heeft 3 a 4 vaderfiguren in haar leven. Maar ik wou dat ik er in haar ogen ook eentje van was.. Ik zei haar al dat die,ruzies uit het verleden niet meer opgaan vandaan en dat ik met haar moeder nu in goede termen leef.. Ben ik alleen met haar komt ze wel op mijn rug hangen, praat ze onophoudelijk met mij (de waarom periode, weten hoe alles in elkaar zit ). Maar eens afgeleid ben ik precies onbestaand voor haar. Ik zou dat minder erg vinden als ze die boosheid niet telkens kenbaar zou maken. Ik heb nood aan vergiffenis en ja... hun liefde. Wetend hoe ik zelf als kind was sta ik voor een mission impossible, wij veranderen niet gemakkelijk onze mening over andere mensen. Maar ik ben wel degene die dat beeld over mij op haar netvlies brandde. Sowieso geef ik niet op. Ik blijf knokken om hier beter uit te komen en een beter voorbeeld te zijn.

Bedankt je ervaring te delen Lars. Het leven gaat soms een rare gang. Drinken zal idd geen goede optie zijn. Ik wens je sterkte voor de moeilijke dagen. Ik hoop alleen maar dat ik de band met mijn kinderen kan herstellen. Ik weet niet zo goed hoe ik met deze pijn moet omgaan. Eentje is aan het prepuberen en de andere herinnert alles en vergeet ook niets. Ik vergeef ook niet gemakkelijk en ze heeft mijn natuur geërfd. Ze is heel loyaal naar mensen waar ik dronken tegen tekeer ben gegaan in het verleden. Ze wonen ver van mij en ik heb momenteel geen auto, wat de situatie er niet beter op maakt. Ik haat dit gevoel en weet van geen hout pijlen te maken. Machteloosheid. Maar dit heb ik enkel aan mezelf te denken. Ik heb gewoon geen handvat op dit vlak. Maar misschien is het ergens beter zo, wat het niet minder pijnlijk maakt.

Geen probleem hoor Ik heb inderdaad ongelooflijk veel geluk met haar. Ze heeft letterlijk mijn leven gered waar iedereen me had opgegeven. Ik dank God meermaals voor haar. We bespraken of ik niet beter terug medicatie zou nemen om de boel wat stabiel te houden. Ik piek van het ene uiterste in het andere. Ik neem de wereld slecht in me op en zie gewoon een slechte toekomst. Maar misschien moet ik die wereld loslaten en me richten op mijn dierbaren. Die toekomst is belangrijker. Toen ik de sociale media losliet ging het ook meteen beter. Ik kan snel in tunnelvisie zakken. Maar dat wordt hem dus, vettig eten ik ben veel afgevallen dus er mogen wat kilotjes bij komen.

Bedankt mensen en sorry voor mijn gedoe. Ik ben zwaar gevallen en het is gisteren duidelijk geworden. Ik stop nog maar eens. ja ik ben boos op mijn verleden en ook hoe de wereld vandaag is. Mijn lief en ik kunnen dat gelukkig bespreken en ze heeft me daarnet geknuffeld terwijl ik al mijn tranen bedwong. “Waarom kan ik niet normaal zijn?” Ze spreekt gelukkig mijn zielstaal, maar 20 jaar ditzelfde wil niemand. en spiritueel ben ik niet echt, wel religieus. Maar ik heb geen gemeenschap en ik ben ook niet meer zo pragmatisch. Ik zou eens moeten gaan biechten. Vandaag me scheren en een flinke vettige hap eten. Geen alcohol. Het is echt den duvel. Ik hoop dat ik deze maal sterk genoeg ben.

Sorry, ik wou niemand triggeren. Dat mijn weg lang is wist ik zelf ook wel. misschien ben ik hier idd ook te anders om me thuis te voelen en zaken te bespreken. sorry. Moderatie mag alles van me wissen. Ik ben niet als jullie, of iemand anders. Ik poogde me in te leven en daarbij mijn kant te delen. Het signaal dringt door. ik hoop dat jullie het goed gaat, mijn input is te anders om erbij te horen. Sorry.

Maar hoe ga je dan beter met het leven om zonder alcohol? Edit: Die ravijn was daar al, met of zonder gebruik. Toch?

Werk je daar dan niet lang genoeg om je job te kennen? werk je in een omgeving waar je dit eerlijk tegen je verantwoordelijke kan zeggen? Mensen blijven meestal mensen hoor, maar ik kan je omgeving niet inschatten. Zet jezelf ten allen tijden eerst he, op de meeste jobs kan men een zieke collega opvangen hoor. Ze zijn al blij dat je opdaagt en het mindere op jou (als zieke) dan kan afschuiven. waarin ben je bang te falen?

Hoi Lika, sorry dat ik niet alles las, maar door de mand vallen. Wat bedoel je daarmee?

Eerlijke vraag: hoe is het nu beter? Laatst dronk ik omdat ik commentaar van mijn psych niet kon kroppen en die strijd met de cm voor een uitkering beu was. In dat opzicht is drank geen goede vriend. Ik dronk toen meer dan normaal en werkte het op hem uit. Maar als ik op een terras na wat drankjes me sociaal durf op te stellen en in interactie geraak met Britten, hoe is dit dan slecht? Is gebruik nu echt zwart wit?

Patries, men arresteert dealers en telers die binnen het (vroegere) gedoogbeleid voor anderen teelden. Toen ik het zelf ging halen ben ik er mijn rijbewijs aan verloren. En ook al had ik niet gebruikt, ik was wel mijn wiet kwijt geweest. it is a war. Ik wil hem niet mee strijden en maak het mezelf dan liever gemakkelijk. ik geloof niet dat geheelonthouding voor me werkt anders zou ik zulke pillen niet zo gemakkelijk kunnen krijgen via de legale wegen, want dat is ook geen onthouding. Het is een pleister wat uiteindelijk ook gebruik is.

Waarom jammer? Het was best gezellig. Al anders wat daar rond hangt is ideologie tussen de oren

Ik vraag me vooral af hoe valium of rilatine daar een alternatief op zijn? Is het onlogisch dat ik,dan liever drink? Hoe dan ook spijst het de staatskas. Ze geven geen moer om mijn welzijn, anders had men mij als kind wel uitgehoord en niet trachtten te conditioneren op wat voor hen voor toepassing was. Mijn ouders stonden machteloos, maar ik nog meer. Ik neem niemand iets kwalijk, wil nu gewoon in vrede met mijn eigen dierbaren leven.

Goed, daarnet terrasje gedaan met mijn lief en we brulde van het lachen. Aan de praat geslaan met Engelse toeristen over de Brexit en het vloeide vrij rijkelijk. Helaas kan ik dat nuchter niet beleven. Met jou ook alles goed?

Ik rookte s ochtends eentje, s middags eentje en s avonds circa 2. Omdat ik dat al ongezond vond verdampte ik en kwam ik met 25g ruimschoots toe. Ik drink om dat te vervangen, maar de war on drugs maakt cannabis geen leuke haven meer. Ik ben letterlijk gemarginaliseerd voor wiet terwijl alcohol sociaal is en niemand daar problemen van maakte. Toen ik in mijn studententijd overlast met alcohol veroorzaakte lachte de meerderheid daar eens mee en de dag ging verder alsof er niets gebeurd was. Maar dat jointje kostte me familieleden en door te stoppen uiteindelijk mijn sociaal leven.

Herkenbaar. werk je nu nog? Ik zou ook graag van iemand vernemen hoe dat niet gebruiken werkt op de lange termijn. Hier werkt dat ook niet, wordt alleen maar erger.

Nou kotsen doe ik niet snel en al zeker niet na 4 trappisten, ik heb er lang van genoten en gewoon gaan slapen zonder klachten vandaag. Ik moet niet drinken, maar het leven is plots zoveel anders. Rock n roll leek me gewoon leuker dan die miezerige plant in isolatie te zijn. Ik wou echt dat ik het anders kon zien, maar dat is niet zo. Zou ik een joint roken wordt het leven nog mooier. Zo,is mijn ervaring, ik ga daar niet over liegen of me anders voordoen. Wat is dan het gevang? In isolatie leven of ongeprikkeld in het leven staan? Mijn eeuwig durende tweestrijd. Mijn monster is altijd mijn beste vriend en gezel geweest. Wat heeft het leven dan te bieden? Als ik terug ga werken zou ik me na het werk daar terug buiten willen plaatsen door gebruik. Ik heb de wereld niet ontworpen. De wereld is me niets verschuldigd, maar andersom dan toch ook niet? Doch heeft de wereld mij haar wil opgedrongen en niet andersom. Ik ben wie ik ben en nu wil ik gewoon in vrede leven met mijn dierbaren zonder externe invloeden.

Dat is ook natuurlijk naargelang wat je meemaakte. Levensvreugde wordt niet bepaald door te stoppen met gebruiken. Niet dat ik wil trollen ofzo, maar dat is gewoon mijn eerlijk gedacht. Ik werkte bij een bedrijf waar ik ploegbaas werd en ze vroegen telkens meer. Omdat ik na tijd genoeg had hield men overuren achter en toen stopte ik. Ik kon natuurlijk geen uitkering krijgen omdat ik zelf stopte. Toen werkte ik als interim van 6h tot dikwijls 21h, maar omdat ik interim was recupureerde men mijn dagen door dagen als werk in te vullen op stempeldagen. Is meer dan een dubbel verlies. Want overuren zijn betaakd aan 150% terwijl stempeldagen maar ongeveer 50% uitbetaald worden. ik weet niet hoe het in Nederland is, maar hier is het systeem zo rot dat werken niet meer loont. Ik ben in totaal meer dan 10000 euro kwijt terwijl ik de pleuris uit mijn lijf werkte. Nooit meer, dat zeg ik hier en nu. Ik loop zulke burnout nooit meer tegemoet. Hier zegt men: “het zijn de zotten die werken.” Ik begreep die uitspraak nooit tot het mij overkwam. Volgens mij gebruikt het systeem mensen gewoon op tot ze een burnout hebben. Niet alles is te wijten aan gebruik. Stoppen met gebruiken maakt die situatie niet anders.

Mja, ik heb de vierde dag niet nuchter voltooid. Sorry. Maar er was geen scene of gedoe, gewoon 4 tripels verspreid over een lange nacht. Omdat ik alleen was kon ik er best wel van genieten. Maar wil ook nuchter kunnen genieten, alleen kan ik dat niet. Stel ik ga binnenkort werken, moet ik dan echt nuchter die avond door na het thuiskomen? Week in week uit? Werkelijk, het nuchtere leven heeft me NIETS te bieden, werkelijk niets. Mainstream life is waardeloos, ik denk toch niet als enige zo? Na vier dagen slecht voelen voelde ik me na die eerste drankjes vrij levend.

Het kan maar zo snel gaan als we aankunnen. Wel is het belangrijk door gesprek, therapie of eenders wat het aan te pakken. Want zolang je dat niet aanpakt zal de drempel naar gebruik altijd laag blijven. Persoonlijk vind ik gebruiken niet het ergste, maar iets wegdrinken maakt het onverwerkte alleen maar erger. Ik stond telkens depressiever als voorheen op waardoor ik in een vicieuze cirkel belandde. Een burnout is niet te onderschatten, ik voel dat nog en ben nu al 3 jaar thuis. Maar ik ben daardoor ook een ervaring rijker, als ik ooit terug werk zal ik me niet belangrijk maken op het werk. Werken om te leven en nooit meer andersom sterkte

Idd, schoolgangers bah. Zwijnen zijn het Vandaag dacht ik tijdens de dag dat het wel zal meevallen dus ging naar de action shop op wat mij een rustig uur leek. Totaal niet in de gaten dat het woensdag is. Iedereen daar voor schoolspullen etc. Daar de tikkende kassageluidjes bij en iedereen die je aanraakt en de cirkel is rond. MAAR er is ook goed nieuws. Ik heb mij verontschuldigd bij mijn psychiater en ik mag gewoon blijven komen. Ik zie weer de bomen door het bos. Er zijn eigenlijk zoveel dingen die ik wil zeggen, maar het is meer persoonlijk dan verslaving gerelateerd. Doch ergens verbonden. Maar ik heb er nu wel verdomd veel zin in, dorst naar bier, niet normaal. Maar het is al dag 4 complete nuchterheid nu en het regent pijpenstelen. Zonder die regen zou de drempel wel heel laag zijn.

12 euro per week valt nog heel goed mee vergeleken met mij. Ik drink (nuja dronk) geen goedkope biertjes. En als ik weg ging kostte een drankje gauw 8 euro per stuk. Je trakteert daarbij nog eens en het loopt op tot in de honderden euro’s per maand, of soms zelfs per avond. Mijn vriendin fluistert me net toe dat ik gemiddeld 20 euro per dag aan alcohol uit gaf afgelopen maanden.

Mijn leven is enkel draagbaar als ik thuis blijf. Zodra ik buiten kom bots ik op mijn beperkingen. Nu de school terug bezig is kan ik voor en vlak na school geen openbaar vervoer nemen. Die overprikkeling weegt dan op mijn relatie. Voor de wandeling was ik vrij goed, maar eens buiten en enkele obstakels jeun ik naar drank. Best zwak van me, maar wel sterk dat ik uiteindelijk niets kocht. Het is wel erg dat ik alles kan verpesten met goede bedoelingen. Ik zei mijn lief al dat ik vanaf heden niet meer buiten ga. Ze wordt natuurlijk zelf ongelukkig van die hele situatie.

In België hadden wij ook zo een verenegingen, maar toen het gedoogbeleid ingetrokken werd zijn telers vervolgd en is men daar heel wat voorzichter geworden. Dealers worden met bosjes opgepakt en laatst toen ik naar Nederland ging had ik controle. Rijbewijs kwijt etc etc. Ik wil die wettelijke problemen niet. Toen heeft mijn psychiater mij Concerta voorgeschreven, maar dat hielp niet. Rilatine wil ik niet omdat ik dat erger vind dan een topje wiet verdampen. Na een leven spartelen is cannabis het enige wat me normaal maakte, maar niemand die me gelooft. In mijn land jagen ze mensen die het tegen hun epilipsie gebruiken wel de dood in, dus met mij gaan ze zeker geen rekening houden. Ze moeten dan ook niet meer met de zweep op mijn rug slaan onder het motto van “arbeit macht frei.” Mijn lief zegt altijd dat alles veel beter ging toen ik blowde/verdampte. Maar het probleem is wel dat ik dat moet onderhouden. Dan rook ik s ochtends eentje, s middags en s avonds een tweetal. Ik rookte daartussen geen sigaretten, nu 2 pakken per dag. Niet dat ik drang heb naar die roes, maar de rust in mijn hoofd en die prikkels kunnen uitschakelen wel.