plof

Hee Fausto, Goed van je dat je weer gaat stoppen. Het is naar om een huisdier te verliezen. Neem je een nieuwe kat, twee kittens bijvoorbeeld? Of wil je een tijdje geen kat meer?

.

.

.

.

Tukkie is een jonkie. Slechts drie jaar oud. Ik heb altijd oudere katten gehad. Maar in het asiel werd het deze. Hij gaf 1x een klein mauwtje en daarna was het heel zachtjes prrr prrr. Hij lag heel erg stil, want toen hij het asiel binnenkwam had hij net zijn heupje gebroken.

.

.

Hmm..... foto's zijn een beetje klein. Niet alleen bij jou gaat het mis, bolletje, maar bij ook. MijnGerrit, hoe ziet die kater van jou er uit?

Nou dit is Tukkie:

.

Harstikke ontroerend verhaal Spud, Mijn kat komt ook uit het asiel en die laat zich niet oppakken. Ik weet niet wat er met hem gebeurd is. En armen en handen vind ie eng. Daar bijt hij dan ook vol in. Oppakken no way. Met een charme offensief heb ik hem toch minder hard en minder vaak kunnen laten bijten. Nou bijt ie heel liefjes als ie toch zo'n reflex weer heeft. Oppakken lukt nu alleen als ik hem vervolgens op mijn onderarm laat staan of als ik hem op schoot haal als ie een knuffel wilt. Komt goed, heeft alleen tijd nodig. Dat met die kattenmand komt mij ook bekend voor. Twee dagen voor kerstmis liep ik op straat en het vroor. Het was stervenskoud. Buiten bij een deur liep een klein katje, niet ouder dan een half jaar te mauwen bij een voordeur. Dus ik belde aan. Een oude man deed open en ik zei dat er een katje naar binnen wilde. "Dat is niet mijn kat", hoorde ik terwijl dlat kleine katje naar binnen rende. "Nou dan moet u morgen maar even het asiel bellen. Goedenavond", en ik vervolgde mijn weg. Op de weg terug zag ik dat arme katje weer bij die deur mauwen. Dus ik pakte het katje op en probeerde naar huis te lopen. Maar het katje sputterde tegen. Bij een kantoortje waar ze wijkkranten aan het vouwen waren liep ik naar binnen. Het was er druk met vrijwilligers. Ik vroeg of ik het katje even hier kon laten zodat ik een kattenmand kon halen. Dat mocht. Teruggekomen met de mand kwam ik binnen en het katje had zich verstopt. "Nou dat zal je veel moeite kosten. Hij komt voor geen goud tevoorschijn.", hoorde ik. "Ja ik ken dat", moppelend, denkend aan mijn eerste kat die er voor geen goud liet vangen door een kattenmand. Ik zette dat ding op een meter afstand en deed het deurtje open. Vervolgens deed ik een stap achteruit. Een het kleine katje liep uit zichzelf het kattenmandje in! Niet te geloven. Deurtje dicht gedaan. Thuis had ie het erg naar zijn zin. Dankbaar voor de warmte moest hij persé bij mij zijn en kopjes geven. De gigantische krabpaal vond ie fantastisch en ging er met 4 klauwtjes in hangen. De volgende dag de eigenaar opgespoord en terugbezorgd. Bleek hij al 4 dagen in die kou buiten te zijn geweest. Eigenaar superblij. Ik kreeg op mijn donder van mijn werkgever omdat ik die dag een paar uurtjes later kwam. Maar ik had een heel mooi kerstmis en die man ook. Ik vond het dan ook helemaal niet erg.

.

.

.

.

.

Bolletje, jammer, maar gelukkig gaat het frummen je in ieder geval goed af. Dat is belangrijkste.

.

Awwww, wat lief Spud Ja photobucket.com foto uploaden zoals Spud dat zei en link kopiëren is het gemakkelijkst. Hoef je ook niet te verkleinen, bolletje. Ik ben benieuwd of het lukt om het verhaal geaccepteerd te krijgen, Spud. Mijn buurvrouw stond er ook in een keertje. Ze had een boekje gemaakt met foto's over haar katten. Die foto's waren heel erg vergroot. Ik denk dat ze net een nieuwe lens had.

.

.

.

.

Zo alle berichtjes bijgelezen. Dat waren er wat vandaag. Drooggehouden en ik meld me af. Ik ga naar mijn bedje toe. slaap lekker!