Menja42

Dag Trosje, Daar ben ik ook benieuwd naar!

Competitief als ik ben speelt dat zeker mee! Maar wat graag wil ik straks trots zijn op dat ik ook dagen, weken, niet te ver vooruitdenken maar, blij ben met mezelf. Net zoals jullie dat nu zijn, dat is absoluut een stimulans. Dus ja, je kunt het niet vaak genoeg tegen me zeggen. Eerst maar eens uitzoeken hoe die handtekening hier werkt en dan daar voorzichtig een datum in vastleggen..

Als je er maar niet langer ver vandaan valt ;-)

Dank u, dank u, dank u! Tja, wat moet ik zeggen. Had in het licht van afbouwen twee blikken bier gehaald. Daar heb ik uiteraard aan gedacht. En wel het volgende: ik raak er niet beneveld van, de kans dat het slecht valt is 90% en dan, de kans dat ik toch meer wil is ook 90%, dus laat maar. En zo geschiedde... Om 23:45 uur ging ik in bed liggen en viel direct in slaap, was uitgeput. Heb wel wat wakker gelegen, maar sliep nog bijna door de wekker heen van 7:30 uur. Toen schoot het (mij) bekende juichmomentje, het was er weer, door mijn hoofd Werd niet uitgerust wakker, maar ook niet geradbraakt. En daarna? Voelde me wel iets anders, maar meer geestelijk dan lichamelijk. Buik was minder gespannen, voeten minder opgezwollen, yeah!! Maar verder? Ben niet gaan zweten, geen onbedwingbare trek, niet zenuwachtig zonder reden, bloeddruk was wel lager en hartslag met 47 aan de lage kant (gecontroleerd door medicijnen). Hersenen doen het wel gelijk beter. Volzinnen verlaten als een waterval mijn mond, hoefde niet meer naar de woorden te zoeken of mijn zin aan te passen omdat ik een woord had gesproken, wat niet helemaal was wat ik wilde zeggen. Daar heb ik toch al veel te lang last van. En direct rust in mijn hoofd, wat een rust. Had gisteren ook de uitslag van mijn bloedonderzoek met de huisarts besproken. Behalve de lever waarden, gamma-gt 87 (had de avond voor bloedprikken meer dan een fles wijn genuttigd), was verder alles goed. Nieren, suiker, geen beschadigd hartweefsel, alles normaal, heerlijk! Waarom zie ik eigenlijk bij de emoticons glazen drank staan?! Nu vind ik het echt lastig worden, avond twee en vrijdagavond/weekend nog wel En daar whatsappt mijn broer. Ik reageer al zolang te vaak 'allergisch' op een teken van leven van hem. Kan het niet duiden, maar het wekt vaak agitatie op. Hoe goed hij het ook bedoelt.. Moet ik misschien later nog es wat over verhalen. Fijne avond!

Dag Sappeltje, Want als ik je verhaal lees van vandaag zit je in zwaar weer. Erg vervelend voor je. Toch herken ik iets en dat is dat je er steeds weer een kwinkslag aan geeft, dat zit dus in je karakter. Je bent een vechter, een doorzetter en je hebt humor, voldoende om steeds weer te relativeren. Ten minste, als ik dat correct inschat. Mijn broer is ook een binger en zoals meerdere lotgenoten hier zou ik willen dat ik dat kon, maar als ik jou zo hoor, dan besef ik dat de hersenonrust er niet minder om is. Dat heeft mijn broer ook wel, maar niet dat hij er depri van wordt, eigenlijk alleen de eerste dagen na zijn doorzak weekend. Zoals ik geen echte roker ben, overdag denk ik er niet eens aan, zo heb ik ook altijd gedacht dat ik geen echte alcoholist ben, maar ja ik ben nu begin veertig en ben niet echt terechtgekomen waar ik wilde mede door de drank, dus ik moet helaas anders concluderen. En bij mij is het precies andersom. Mijn eigen 'geweten' heeft een lage discipline, maar die groeit in gezelschap, dus als ik mensen om mij heen heb, dan heb ik juist geen behoefte aan een lekker drankje en dat ik heb ik altijd zo gehad. Niet dat ik niet aangeschoten werd op feestjes, maar blackouts, beschamende dingen doen, nee, dat is mij gelukkig vreemd. Wat betreft je baan, ik heb hetzelfde en mensen roepen nu: wees blij dát je werk hebt. Eigenlijk ben ik dat helemaal niet, want mijn baan is slecht voor me, ronduit slecht. Ik verveel me dood en werk bij een bedrijf waar ik me totaal niet bij voel passen, ook niet bij de meeste collega's. Ooit vertelde een wijze vrouw me: zorg dat je altijd een soort patroon hebt, iemand bij wie je terecht kan voor raad, iemand voor wie je eerbied hebt en die je stimuleert een stapje harder te lopen. Mijn werksfeer werkt precies averechts. Mocht de economie verder aantrekken en als ik mijn huidige situatie weet te stabiliseren, dan is de volgende stap toch echt veranderen van baan. Ik kan gewoon steeds moeilijker doen alsof ik het leuk vind daar te werken en dat zwaar ondermijnend om gezond te blijven leven! Dus sterkte en blijf (hier) ventileren!

Goedenavond. Nou, dat was um dan. De eerste avond en straks ook nacht onbeneveld sinds december vorig jaar als ik me niet vergis. Raar, voelt alsof het nooit anders is geweest... Dank voor julie steun! Slaap lekker

Hoi Ella, Ik sport al heel mijn leven en met vlagen doe ik dat minder, door welke (fysieke) reden dan ook. En sporten vind ik heerlijk, het reinigt lichaam en geest en heeft een positief effect op hersenen en op je constitutie. Lezen mag ik ook graag doen en gelukkig heb ik daar enige jaren de rust voor, in die zin dat ik dat ook 's avonds doe, zeker voor het slapen gaan, ook al heb ik ooit 'geleerd' dat je voor het slapengaan eigenlijk helemaal niets moet doen. Zeker een kwartier niet lezen, niet tv-kijken, niet drinken, zelfs geen seks. Daar kan je het eens of oneens mee zijn, denk er het jouwe van. Ik val vaak in slaap van lezen. Vanmorgen had ik trouwens een nare droom. Ik moest 'scheiden' van een vrouw en ik schrok wakker van de pijn die ik voelde van het verlies, zoals ik dat ooit de eerste keer heb gevoeld. Heeeeel heftig. Waar zou die vrouw symbool voor hebben gestaan Ik ga maar eens in de boeken duiken die hierboven zijn voorgesteld, fijn vooruitzicht!

Een mensenleven gaat gepaard met gepaard met het ontstaan van verminderde functionaliteit en gebreken. Dat gaat natuurlijk of geforceerd. Zintuigen worden minder, je loopt een blessure op die niet volledig geneest. Of je bent alcoholist. In het begin kan je lichaam nog een boel hebben, maar hoe langer het lichaam structureel wordt blootgesteld aan automutilatie, want alcoholmisbruik is een voor van zelfvernietiging, hoe ernstiger de gebreken. Zo heb ik mijn arme lichaam inmiddels de nodige schade toegebracht. Van sommige weet ik dat het van blijvende aard is, zoals tinnitus (oorsuizen) evenals verkalkte kransslagaders. Die laatste is mede veroorzaakt door de familieaanleg voor verhoogd cholesterol. En dan ben ik pas 43. Mijn vader kreeg een hartaanval een paar jaar ouder en die heeft nooit gedronken, maar wel gerookt. Hij gaat nu richting de 75! Wil ik dat ook, dan zal ik dus structureel het ongezonde deel van mijn leefstijl moeten uitsluiten. Want ik leef al jaren gezond. Ja, lach maar, wat ik bedoel te zeggen, ik rook 7 sigaretten p/dag en drink een fles wijn, maar verder let ik goed op wat ik eet. Veel groente en fruit, weinig suikers en vet, niet te zout, allerlei aanvullende preparaten en vitaminepillen, wekelijks een paar keer sporten en dat zeker al de laatste 25 jaar. Helaas heb ik een voornamelijk zittend beroep en zitten is het nieuwe roken! Google maar. Waarom vertel ik dit allemaal? Dit jaar lijkt het ontstaan van nieuwe kwalen te escaleren. Door mijn natuurlijke nieuwsgierigheid probeer ik altijd in de wetenschap te duiken, maar door het forum heb ik echt mijn kop uit het zand getrokken. Al een tijd heb ik last van gastritis (ontstoken maagslijmvlies) en gisteren kwam ik erachter dat, dat kan leiden tot een vitamine B12 tekort. Niet omdat ik daar niet genoeg van binnen krijg, maar door het feit dat de stof niet meer kan worden opgenomen door een aangetast maagslijmvlies. Aiiii, dat zijn dingen waar ik dan van opkijk! En ik heb ook last van veel van de symptomen. Daarnaast wordt mijn buik ook steeds meer opgezwollen (en mijn voeten), terwijl ik qua gewicht niets verander. En dat kan dan weer samenhangen met hartfalen, vochtophoping door verminderde werking rechter hartboezem door, jawel, daar istie, vernauwde kransslagader. Dus los van onthouding is het zaak dat ik mij bij de huisarts ga melden voor grondig onderzoek! Wat zijn jullie ervaringen met klachten en wat verbeterde door stoppen? Ben echt benieuwd. Waarom? Ik ben een man van de techniek en concrete verbeteringen geven me moed en 'vaagheden' als dat stoppen een zegen is, tuurlijk daar ga ik volmondig in mee, omdat ik het tot op zekere hoogte uit eigen ervaring weet, maar ik ben op zoek naar meer strohalmen.

Hallo Menja, Ging weer veel te laat slapen, als je de volgende dag op tijd op wil, pas tegen enen. Maar ik was zo moe van het weekeinde, dat ik toch in slaap ben gevallen. Werd wakker, dacht dat het nog vroeg was, maar nee, ik moest weer opstaan. Voelde me moe, maar niet geradbraakt zoals van mijn elfde tot ik regelmatig ging drinken (vanaf mijn 25e). Dat heeft me altijd verbaasd. Alsof er altijd al een stofje in mijn hersenen heeft ontbroken. Eigenlijk tot ik mijzelf in mijn studenten toestond ook een dronken te worden, was ik een zombie. Angstig, naïef, kwetsbaar, een baby in een jongenslichaam. Die cocon heb ik gelukkig af kunnen schudden. Toen ik de eerste bèta-blokker kreeg, omdat mijn bloeddruk en hartslag te hoog waren geworden door het roken en drinken, werd het geradbraakt wakker worden nog minder. Dat is echt een positieve bijwerking, anders dan het zwaarder worden. Maar goed, mijn stemming was vandaag matig. Het feit dat ik 'vastzit' in een voor mij totaal niet inspirerende, geestdodende baan blijft chronisch een wissel trekken op mijn gemoed. Nu naar de bios even afleiding en dan hopen dat ik het daarna droog houd, ben weer niet naar de supermarkt geweest!

Dag Stella, ik vind het al knap dat je al zo vaak bent gestopt. Sinds ik enkele dagen op het forum zit begin ik langzaam aan wat strijdvaardiger te worden. Vorige week kreeg ik vrijdagavond nog een 'angstaanval' dat de twee blikken bier (normaal 2 flessen wijn voor vrijdagavond) die ik had gehaald niet genoeg zouden zijn om te kunnen slapen en dat bleek ook zo. En zaterdag naar een feest en om 4:30 uur was ik nog niet moe, omdat ik meer fris dan bier had gedronken. En nu is het al bijna bedtijd en ben ik niet naar de super geweest, niet naar de avondwinkel en zit ik nuchter te wachten tot ik moe word. Ik kan me niet heugen dat ik dat op eigen kracht heb gedaan, niet dat ik geen periodes nuchter ben geweest, maar dat spruitte dan voort uit een zware griep ofzo en dan gaat het onthouden vanzelf. Vorige week ook weer 3 keer gejogt, de maanden daarvoor alleen wat gezwommen en ik voel me direct fysiek ook stukken lekkerder. Wat ik me wel ernstig besef is dat ik het op eigen kracht niet ga volhouden en dat hoeft ook niet. Ik heb al een coach gevonden, oud-verslavingsarts, mogelijk nog wat medicatie. Ik zie het maar zo: alle beetjes mogen helpen. De strijd tegen de drankduivel is een ongelijke, dus waarom niet tot de tanden toe wapenen? Sterkte en succes!

En dat voelt heel prettig en veilig wil ik graag beamen!

Dank wederom. Om wat misverstanden uit de weg te ruimen, ik heb een biertje gedronken en dat smaakte me niet. Ben in bed gaan liggen en werd om 10 u wakker! Wat betreft sporten. Uit ervaring weet ik dat het 'gemakkelijk' is om alcohol overal de schuld van te geven. Zo ook wat betreft mijn klachten bij het joggen ik had er nogal wat. Maar dit voorjaar heb ik mij laten voorlichten en voor mij goede renschoenen gekocht en ik moet zeggen, de klachten zijn verdwenen als sneeuw voor de zon. Rustig opbouwen, dat raad ik iedereen aan, maar ik ben nooit gestopt met sporten, zwemmen, fietsen, joggen, golfen, noem maar op, dat heb ik mijn hele leven gedaan, daarom heb ik nu ook een goede basisconditie. Ik kan zonder trainingmet gemak een halfuur hardlopen, geen centje pijn, geen spierpijn, geen blessures. En dat is een groot voordeel. Maar als leven zelf al topsport is, dan zorgt iedere ondermijning voor mindere prestaties, daar ligt dan ook mijn probleem nu (nog), sporten zelf gaat prima, want dat heb ik altijd weten vol te houden. En nee, weglopen heeft geen zin, daar wil ik later nog wel iets over kwijt evenals lichamelijke ongemakken, maar nu eerst voorbereiden voor een feest vanavond. Ik neem mijn eigen frisdrank mee!! Fijne dag

Hoi OH, Wat handig kan zijn is de chronologie omdraaien, dus nieuwste berichten bovenaan, zo krijg je het tenslotte ook in een mailbox, en kan je zelf kijken of je het onderwerp zo interessant vind dat je dan pas de laatste pagina opzoekt om vanaf het begin te gaan lezen. Dat zou iets minder omslachtig kunnen zijn... Maar vast al eerder geopperd.

Hoi Antachus, Wat ontzettend naar voor je. Dan moet je toch wel extreem in paniek zijn geraakt... Wat maakte dat je in een overspannen gemoedstoestand raakte? Hoe ga je je daartegen wapenen mocht het zich nog eens voordoen? Wat kalmerende middelen van de huisarts? Lijkt me toch altijd beter dan blijven drinken. Hoop van harte dat het je is gelukt te blijven stoppen sinds de 10e! Sterkte en succes!

Sinds me te hebben voorgesteld, berichten te hebben gelezen en geschreven, mogelijk klinkt dit wat emotioneel, drijven jullie mee op de golven van mijn gedachten. Bij alle alcoholgerelateerde zaken die zich nu in mijn leven afspelen hoor en zie ik jullie nu als een geweten. En dat helpt! Qua instelling ben ik jaren teruggegaan in de tijd, toen ik nog vocht, ook al verloor ik toen ook, het was anders. Ik kocht toen niet meer in de supermarkt iets te drinken, wat ik daarna wel ging doen, omdat ik zakelijk werd. Waarom naar de dure avondwinkel, als ik anoniem voor minder geld betere wijn kan krijgen. Verliezen doe ik toch wel. En ik heb gisteren, net als vroeger, twee halve liters gehaald, om 18 u, als ik nog geen dorst heb. Dat was dan wel mezelf voor de gek houden. Na de alcoholvrije wedstrijd, was ook niet echt iets voor nodig om in een roes te komen , ging ik naar huis, nu eens niet de hele tijd gedacht te hebben: ik wil naar huis om te drinken, jullie zaten daar in plaats voor in mijn hoofd! En toen begon het, toen voelde ik weer wat ik al die jaren was vergeten. Angst, grote angst dat ik niet kon slapen, misschien zelfs wel angst, omdat ik iets heb veranderd?! Terwijl die twee halve liters, met 7,9 % alc., maar iets minder zijn dan een fles witte wijn = 9,3%. Tjongejonge, dat was met de neus op de feiten gedrukt worden zeg! Nu maar gauw een stuk sjokken, zo hard jog ik niet net weer begonnen, om lichaam en geest te reinigen! Dit niet onbekend in de oren klinken, dus tips of trucs?

Goedemiddag, Ik moet toegeven, sinds ik weer op het forum actief ben, beleef ik een toch ietwat enerverende week. Vorige week kreeg ik plots een ademhalingsstoornis en ik sliep al een paar dagen te kort. Die combi maakte dat ik zwaar verkouden en uitgeput raakte en ik heb me vorige week dan ook ziek gemeld. Het slapen werd helaas niet veel beter, ook al had ik er nu de tijd voor en nu ik erop terugkijk, had ik last van een paniekaanval, door die ademhalingsstoornis of vice versa. Nou is mijn stemming verre van stabiel, van geboorte af en woensdagavond jl, precies om 22:21 uur, ja echt waar, hervonden mijn hersenen een balans waardoor de knoop uit mijn maag verdween als sneeuw voor de zon. Griezelig toch? Maar voor mij zeker niet de eerste keer. Angstaanjagend was het feit dat mijn ademhaling niet meer vanzelf ging zeker, dat was wel de eerste keer. Tijdens de dagen van zware verkoudheid en niet hoeven werken, knapte ik toch op alle fronten op. Door niet werken krijg ik namelijk mijn levenslust steeds weer terug na enkele dagen. Wat een saaie k-baan. Maar goed, ik ga dan vaak ook opruimen, dit keer mijn mailboxen. En zag ik de link van alcohol de baas van jaren terug. Toeval? Feit was dat ik naarstig alle zeilen aan het bijzetten was, door die paniekaanval, om er mezelf niet langer voor de gek te houden.

Hoi Proud Mary, Interessant om dat inderdaad te onderzoeken, zal ik eens gaan doen, maar mijn dorst wordt ook gelest als ik 's avonds een maaltijd gegeten heb. Helaas wil ie dan nog terugkomen tegen tienen en dan heb ik allang geen honger meer! Maar na zwaar tafelen als een kerstdiner (alcoholvrij!), dan komt het die dag niet meer terug. Het zal toch iets met verzadiging en beloningscentrum in de hersenen moeten zijn....

Welkom OH, Herkenbaarheid is op dit forum het sleutelwoord. En gedeeld leed is gedeelde smart, het werkt louterend om vrijelijk te uiten wat je verder aan (bijna?) niemand anders kwijt kan. I.i.g. voor mij. Grijp je kansen, zoals de online training, want zoals Lady Jane het zo mooi heeft gezegd, het is niet goed op in je uppie te blijven hangen. Succes!

Hoi George, Succes vanavond. Ik heb ook iets aangepast. Ipv twee flessen wijn voor de vrijdagavond heb ik nu twee biertjes gehaald. Kijken hoe dat valt. Maar eerst voetbal kijken, zonder drank!

Man van 43 zoekt maatje :-)

Hoi Sjeng, Da's geen kattenpis! Je broer kwijt, ik moet er niet aan denken. Afschuwelijk!! Maar wat betreft jouw klachten, alsof ik het zelf geschreven heb en dat heb ik gisteren ;-) Het was mijn eerste dag van een nieuwe periode op het forum en dat was best enerverend, het is toch een spiegel die je wordt voorgehouden... Ik slaap ook niet sinds de basisschool. Nu weet ik dat het de druk was van school en het milieu van het gezin waarin ik ben opgevoed. Ouders die de kilheid van hun gezinnen hebben weten te kopiëren, konden zij niets aan doen, en dan net drie kinderen hebben die warmte nodig hebben. Alle drie hoogsensitief. Dat houdt mede in dat je a) veel meer waarneemt dan anderen en veel meer moeite hebt deze prikkels te verwerken. Op een gegeven moment, vooral als je nergens terecht kan met je kinderproblemen (ik werd ook nog es gepest), ontstaat er onrust in je hoofd. Mijn ouders hadden, ze leven nog gelukkig, ook de naoorlogse mentaliteit, niet zeuren maar doen, waardoor wij als kinderen niets ventileerden in de overtuiging dat we dan als zwak zouden worden afgeserveerd. Zo voelde ik me nergens veilig, altijd op mijn hoede zijnd. En dat breekt op, mij i.i.g. geval. En als er maar lang genoeg niets aan wordt gedaan, heb ik mij door een psychiater laten vertellen, dan verandert structureel je hormoonhuishouding bijvoorbeeld die van je bijnierschors. Die produceren cortisol, om langer alert te kunnen blijven (i.t.t. adrenaline dat voor de korte termijn is) en dat houdt je onnodig alert als de productie ervan niet wordt gestopt. Uiteindelijk structureel en dat is een oorzaak van niet kunnen slapen. En niet slapen... hoef ik jou niet uit te leggen. Maar Alprazolam, helpt dat? Word je er rustiger van? Daar ben ik dan wel benieuwd naar. Ik wel eens een ADHD vragenlijst ingevuld, maar behalve dat het erg druk is in mijn hoofd, heb ik absoluut geen ADHD. En er zijn in de loop der decennia een boel psychologische labels aan mijn persoonlijkheidsstoornis gehangen, maar nooit een die direct verband houdt met een druk hoofd met daaruit voortvloeiende slaapproblemen. Mijn moeder zei altijd: je opa kon pas weer slapen toen hij met pensioen ging. Daar kan ik me wat bij voorstellen, maar als ik zo doorga als nu, ga ik dat niet halen, ten minste niet zonder grote fysieke en psychische aandoeningen. Dus ja, 'leef je uit' op het forum en kijk eens of de online behandeling van Tactus wat voor je is. Je steekt er altijd wat van op!! Sterkte

Hoi George, Welkom. Je verhaal komt me bekend voor. Mijn broer 'kan' (en lang geleden kon ik) dat namelijk ook. Hij is jonger dan ik, maar we hebben dezelfde hoogsensitieve hersenen (evenals mijn jongere zus). Ik vecht iedere dag en verlies ook nog iedere dag. Mijn zus heeft een haat-liefde verhouding ontwikkeld met voeding, zal ook op dagelijkse basis strijd zijn, maar mijn broer doet het anders. Hij heeft een slechte periode gehad waarin hij een tijdje ook iedere dag dronk, tot het moment dat hij besefte dat hij niet meer de baas was. En van ene op de andere dag ging er een knop om. Maar nu komt het, hij werd van dag- weekendconsument al zeker tien jaar. En de laatste jaren zitten er steeds enkele weekeinden tussen waarin hij perse niet wil drinken. Maar ja, als hij uit verveling, onvrede met zijn saaie baan, etc. wel drinkt dan is het van vrijdagavond tot zaterdagavond en misschien zelfs wel zondagochtend, dat weet ik niet helemaal zeker. Dan is hij psychisch (en fysiek natuurlijk) weer aardig van de kaart, maar daar hersteld hij dan van, omdat hij daarna enkele weken clean blijft. Wat wel zo is, is dat hij een sociale angst heeft ontwikkeld waarvoor hij een antidepressivum gebruikt, in een dosis die bijkans homeopatisch aandoet (hoog sensitieve hersenen hebben weinig nodig), maar die weldegelijk zijn angsten afvlakken. En daardoor komt hij mijns inziens niet in actie, omdat de situatie nooit 'te erg' lijkt in zijn 'gedrogeerde' beleving. Maar de kwaliteit van zijn leven is niet veel beter dan die van mij. Ik hoop dan ook dat ik hem kan helpen als hij ziet dat ik vorderingen maak. En ja, genoeg vrienden om mij heen doen wat jij ook doet. En ik kan niet ver genoeg meekijken in hun huiskamer, maar ik vermoed dat op zijn minst 1 van hen ook kampt met het feit dat hij/zij meer drinkt dan gewenst, maar de meesten hebben er geen problemen mee, omdat hun leven er (nog) niet door in de problemen is gekomen. Ze zijn bijna allemaal wel goed terechtgekomen en hebben bijna allemaal wel een fijn gezin en stabiel leven. Succes komend weekeinde!

Mooi om te lezen Lotus, dat je bezig bent met dingen die je leuk en fijn vindt om te doen. Sorry van de hond. Kan me herinneren dat toen onze katten beiden waren overleden, ik toch lang, als ik bij mijn ouders op bezoek was en de tuindeur opende, de neiging had te gaan roepen. Ik was echt dol op ze. Vijf maanden, wauw gefeliciteerd, ik kan me daar nog niets bij voorstellen, maar door jullie verhalen te lezen begint zich langzaam een concreet idee te ontstaan dat ik dat hopelijk ook eens kan zeggen! En dat geeft een goed gevoel, al weet ik nu nog niet zo goed welk pad van hulp ik moet gaan bewandelen. Ik ben er voor om medische ondersteuning te gebruiken, maar wat en bij wie kan ik dat halen. Mijn huisarts is door mijn verleden nogal nonchalant geworden. Voor mijn laatste poging vroeg ik hem om Campral, dat kreeg ik zonder dat mijn leverwaarden waren onderzocht en terwijl ik nog niet was gestopt! En een verslavingsarts zei eens: nou, gaan we lekker een week niet drinken en dan mag je aan de Campral. Tja, als dat me zomaar lukt, dan zat ik hier niet, toch, zei ik toen!? Een voordeel, mijn rugzak met bagage heb ik al uitvoerig geleegd en mijn leven heb ik op orde gebracht, tot psychologische dagbehandeling aan toe. Levensstijlcursus t.a.v. alcohol heb ik ook gehad. Mogelijk (te) kort door de bocht, maar ik zit eigenlijk opgescheept met het laatste restant van een copingsmechanisme uit een heel slechte periode uit mijn leven, waarvan de 'noodzaak' overbodig is geworden, maar waar ik door het zwaar verslavende effect niet meer op eigen kracht van af kom. En dat ervaar ik als verstikkend en alle levensvreugd opzuigend. Dat loslaten kan niet anders dan bevrijdend voelen! Fijne dag!

Slaap lekker! Dank voor de aandacht!

Ik weet niet of ik dat hier mag ventileren, maar ik heb dorst en uiteraard geen zin om te beginnen...